អ៊ុំ ម៉ានិត អនុប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករ ចំណីអាហារនិងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF) បានដឹកនាំក្រុមបុគ្គលិកសេវាកម្សាន្តទាំងនោះទៅក្រសួងការងារដើម្បីដាក់ញត្តិដែលត្រូវបានផ្តិតមេដៃដោយបុគ្គលិកចំនួន ៩៩នាក់ ដោយអំពាវនាវឱ្យក្រសួងការងារផ្តល់ថវិកាជួយសង្រ្គោះដល់ពួកគេ។
ម៉ានិត បាននិយាយថា៖«ក្រុមបុគ្គលិកបានស្នើសុំរដ្ឋាភិបាលផ្តល់ប្រាក់៤០ដុល្លារក្នុងមួយខែរហូតដល់ស្ថានការណ៍កូវីដ១៩បានធូរស្រាល និងរហូតដល់កន្លែងការងាររបស់ពួកគេបើកឡើងវិញ។ ពួកគេក៏បានស្នើសុំរដ្ឋាភិបាលជួយអន្តរាគមន៍ឱ្យម្ចាស់ផ្ទះបញ្ចុះតម្លៃឈ្នួលផ្ទះ ថ្លៃទឹក ភ្លើង ហើយជួយពួកគេទទួលបានចំណីអាហារផង»។
ម៉ានិត បន្ថែមថា៖«យើងស្នើសុំរដ្ឋាភិបាលជួយពួកគេព្រោះពួកគេជួបការលំបាកក្នុងការរស់នៅណាស់»។
កាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែមីនា រដ្ឋាភិបាលបានបញ្ជាឱ្យបិទ KTV ក្លឹបកម្សាន្ត រោងកុន និងកាស៊ីណូរហូតដល់មានការជូនដំណឹងជាថ្មី ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលនៃកូវីដ១៩។
លិខិតមួយរបស់សហព័ន្ធសហជីពកម្មករចំណីអាហារនិងសេវាកម្មកម្ពុជាដែលចេញនៅថ្ងៃជាមួយគ្នានោះបានប៉ាន់ប្រមាណថាមានបុគ្គលិកប្រហែល ៨០០០០នាក់ប៉ះពាល់ដោយសារការបិទនេះ។
បច្ចុប្បន្នរដ្ឋាភិបាលឧបត្ថម្ភតែកម្មករដែលត្រូវបានព្យួរការងារក្នុងវិស័យកាត់ដេរ និងទេសចរណ៍តែប៉ុណ្ណោះ។ កម្មកររោងចក្រដែលត្រូវព្យួរការងារបានទទួលប្រាក់ឧបត្ថម្ភពីរដ្ឋាភិបាលចំនួន ៤០ដុល្លារ និង៣០ដុល្លារទៀតពីម្ចាស់រោងចក្រដែលផ្អាក ឬបិទទ្វារ។
អ្នកស្រីអ៊ូ ទេពផល្លីន ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករចំណីអាហារនិងសេវាកម្មកម្ពុជា មានប្រសាសន៍ថាបុគ្គលិកបម្រើការក្នុងវិស័យសេវាកម្សាន្តមិនអាចរកការងារថ្មីបាននោះទេចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១៧ ខែមីនាមក។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា៖«ពួកគេស្ទើរតែទាំងអស់មិនមានលុយសម្រាប់បង់ផ្ទះ ទឹកភ្លើង ឬទិញចំណីអាហារទេ។ ម្ចាស់ផ្ទះមួយចំនួនបានយល់ព្រមឱ្យពួកគេពន្យាពេលបង់ឈ្នួលផ្ទះពីរបីខែ»។
អ្នកស្រីបានកត់សម្គាល់ថាបុគ្គលិកតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលអាចរកការងារធ្វើបានដូចជាទៅលាងចាននៅតាមភោជនីយដ្ឋាន ហើយខ្លះទៀតទៅរើសអេតចាយ។
អ្នកស្រី ទេពផល្លីន បានបន្ថែមថាក្រុមអ្នកស្រីបានដាក់ញត្តិម្តងរួចហើយទៅកាន់ក្រសួងការងារកាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែឧសភា ឱ្យជួយឧបត្ថម្ភដល់ក្រុមអ្នកបម្រើការក្នុងវិស័យសេវាកម្សាន្តនេះ ប៉ុន្តែក្រសួងមិនបានឆ្លើយតបអ្វីទេ ទើបសហព័ន្ធសហជីពកម្មករចំណីអាហារនិងសេវាកម្មកម្ពុជាមកដាក់ម្តងទៀត។
លោក និន វណ្ណៈ អគ្គលេខាធិការរងនៃគណៈកម្មាធិការដោះស្រាយកូដកម្មនៅក្រសួងការងារបាននិយាយថាលោកបានទទួលញត្តិដែលក្រុមសហជីពបានដាក់ជាលើកទី២នេះហើយ។
លោកវណ្ណៈបានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំបានទទួលញត្តិពីពួកគេហើយ។ ខ្ញុំនឹងផ្ញើញត្តិនេះទៅរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងការងារ (លោក អ៊ិត សំហេង) ដើម្បីពិចារណា»។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារបានបដិសេធធ្វើអត្ថាធិប្បាយជុំវិញបញ្ហានេះ។
ស្របពេលជាមួយគ្នានេះបុគ្គលិកខារ៉ាអូខេ កំពុងបន្តព្យាយាមផ្គត់ផ្គងគ្រួសារឬស្វែងរកការងារ។
អ្នកស្រី ម៉ុន ប៊ុនហេង អាយុ៣៦ បុគ្គលិកបម្រើការងារផ្នែករត់តុនៅ KTV មួយនៅរាជធានីភ្នំពេញបាននិយាយថាគាត់បានធ្វើការក្នុងវិស័យនេះអស់រយៈពេល៥ឆ្នាំមកហើយ មុនពេលដែលកន្លែងនោះបានបិទទ្វារបន្ទាប់ពីមានការបញ្ជាពីរដ្ឋាភិបាលកាលពីខែមីនា។ អ្នកស្រីនិងស្វាមីមានកូន៣នាក់ ហើយពួកគាត់ទាំងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធកំពុងព្យាយាមរកលុយសម្រាប់ហូបតែមួយពេលៗ និងបង់ថ្លៃផ្ទះ និងទឹកភ្លើង។
អ្នកស្រី ប៊ុនហេង បាននិយាយប្រាប់ថា៖«ចាប់តាំងពីកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្ញុំបានបិទមក គ្រួសារខ្ញុំបានជួបបញ្ហាយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ដោយសារតែខ្ញុំមិនអាចរកការងារផ្សេងបានធ្វើ ហើយស្របពេលហ្នឹងប្តីខ្ញុំជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុបក៏រកលុយពីការរត់ម៉ូឌុបអត់បានដែរព្រោះតែបញ្ហាកូវីដ១៩ហ្នឹង»។
អ្នកស្រីបានបន្ថែមថាតាំងពីមិនមានការងារធ្វើមក អ្នកស្រីនិងស្វាមីបានខ្ចីលុយពីមិត្តភក្រចំនូន១០០០ដុល្លារ។
អ្នកស្រីបានបន្ថែមទៀតថា៖«ខ្ញុំស្នើសូមឱ្យរដ្ឋាភិបាល និងសម្តេច ហ៊ុន សែន មេត្តាជួយឧបត្ថម្ភពួកយើងផង»។
អ្នកស្រី ប៊ុន ហ៊ីវ អ្នកកាន់បន្ទប់ក្នុង KTV មួយនៅភ្នំពេញ បានប្រាប់ ខេមបូចា ថាបន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលប្រកាសបិទ KTV កាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែមីនា អ្នកស្រីមិនទាន់រកការងារបាននៅឡើយទេ ហើយត្រូវត្រលប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ។
អ្នកស្រីបានប្រាប់ថា៖«ខ្ញុំបានត្រលប់ទៅនៅជាមួយបងស្រីខ្ញុំនៅស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ វិញ ព្រោះតែខ្ញុំគ្មានលុយបង់ថ្លៃបន្ទប់ និងទឹកភ្លើង។ ខ្ញុំគ្មានទាំងលុយទិញម្ហូបផងរាល់ថ្ងៃនេះ»។
អ្នកស្រីនិយាយថាអ្នកស្រីត្រូវការប្រាក់ដើម្បីទំនុកបម្រុងកូនរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែថាពេលនេះអ្នកស្រីគ្មានចំណូលអ្វីសោះ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖«ខ្ញុំបានព្យាយាមរកការងារផ្សេងដែរ តែរកមិនបាន។ អ៊ីចឹងហើយខ្ញុំកំពុងជួបបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរក្នុងជីវភាពរស់នៅ ព្រោះខ្ញុំក៏អត់មានផ្ទះដែរ»។
អ្នកស្រីបានស្នើថា៖«សូមសម្តេចនាយករដ្ឋមន្រ្តី ជួយពួកយើងដែលធ្វើការក្នុងវិស័យសេវាកម្សាន្ត ព្រោះថាពួកយើងកំពុងជួបការលំបាកជាខ្លាំងក្នុងជីវភាពរស់នៅ។
អ្នកធ្វើការក្នុង KTV ម្នាក់ទៀតដែលប្រាប់ឈ្មោះត្រឹមតែលីណា អាយុ២៨ឆ្នាំ បាននិយាយថានាងក៏មិនអាចរកការងារថ្មីបានធ្វើ ហើយក៏គ្មានប្រាក់បង់ថ្លៃបន្ទប់របស់គាត់ដែរនៅខណ្ឌសែនសុខបាននោះទេ។ គាត់បានបន្ថែមថាស្ថានភាពជីវភាពគាត់កាន់តែអាក្រក់ជាងគេបន្តិចថែមទៀត ព្រោះថាកាលពីខែមករា ឪពុកម្តាយរបស់គាត់បានខ្ចីប្រាក់ពីធនាគារ១៥០០ដុល្លារឱ្យគាត់ ដោយគាត់សង្ឍឹមថាអាចរកសងវិញបាន។
លីណា បានប្រាប់ថា៖«ខ្ញុំបានសុំឱ្យឪពុកម្តាយខ្ញុំខ្ចីលុយពីធនាគារព្រោះយើងអត់ដឹងថាកូវីដ១៩អាចនឹងរីករាលដាលនៅកម្ពុជាទេ»។ លីណាបានឱ្យដឹងទៀតថាទាំងម្ចាស់ផ្ទះជួល និងធនាគារសុទ្ធតែបដិសេធសំណើសុំពន្យាពេលបង់ប្រាក់ និងសងកម្ចី។
លោក ប៉ា ចន្ទរឿន នាយកមជ្ឈមណ្ឌលទស្សនវិជ្ជាអនុវត្តន៍ និងសីលធម៌កម្ពុជា បានអំពាវនាវឱ្យរដ្ឋាភិបាលឧបត្ថម្ភដល់អ្នកធ្វើការក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធដែលត្រូវបានប៉ះពាល់ដោយកូវីដ១៩។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖«ខ្ញុំគាំទ្រសំណើរបស់ពួកគេដើម្បីស្វែងរកនូវដំណោះស្រាយ។ អ៊ីចឹងរដ្ឋាភិបាលគួរជួយដោះស្រាយបញ្ហាសម្រាប់ពួកគេ»។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយលោកបាននិយាយថាលទ្ធភាពរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាខុសពីរដ្ឋាភិបាលលោកខាងលិចនិងបណ្តាប្រទេសនៅអឺរ៉ុបដែលមានលទ្ធភាពជួយពលរដ្ឋទាំងអស់អំឡុងពេលផ្ទុះកូវីដ១៩។ លោកបានលើកឡើងទៀតថាមិនដូចនៅអូស្ត្រាលី ឬអាមេរិកទេ កម្ពុជាមិនមានរបាយការណ៍ពីចំនួនអ្នកដែលរងផលប៉ះពាល់ប៉ុន្មាននាក់នោះទេ ដែលពួកគេទាំងនោះគួតែត្រួវទទួលបានការជួយពីរដ្ឋាភិបាល។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖«ជាទូទៅ ពលរដ្ឋណាដែលកំពុងប្រឈមបញ្ហាលំបាកក្នុងការចំណាយសម្រាប់ការរស់នៅគួរតែអាចពឹងផ្អែកលើការឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋាភិបាល»៕
