សកម្មជនបួនរូបត្រូវបានចាប់ខ្លួននិងចោទប្រកាន់ពីបទញុះញង់បង្កឲ្យមានភាពវឹកវរដល់សង្គម រយៈពេលពីរថ្ងៃកន្លងទៅនេះ ដោយសារមានផែនការប្រមូលផ្តុំ ដោយសន្តិវិធីនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យក្នុងក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីទាមទាររកយុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នកតវ៉ាផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានឃុំខ្លួនកាលពីខែសីហាកន្លងទៅ ជាចំណាត់ការមួយដែលក្រុមសង្គមស៊ីវិលអះអាងថា វាបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា រដ្ឋាភិបាលកំពុងតែបង្កើនការរឹតត្បិតលើ សេរីភាពជាមូលដ្ឋាន។
បើទោះបីជាទីលានប្រជាធិបតេយ្យគឺជាទីលានតែមួយគត់ក្នុងរាជធានីដែលគេកំណត់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពនៃការជួបជុំក៏ដោយ ក៏កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែ កញ្ញានេះ មន្ត្រីនគរបាលនិងសន្តិសុខខណ្ឌ ដោយមានដាក់របាំងផងនោះ បានរារាំងពលរដ្ឋមិនឲ្យចូលទៅកាន់ទីតាំងនោះទេ ជាអ្វីដែលសាលារាជធានីភ្នំពេញអះអាងថា ជាវិធានការណ៍ចាំបាច់ ដើម្បីរក្សាសន្តិសុខនិងសណ្តាប់ធ្លាប់សាធារណៈ។
លោក មាន ព្រហ្មមុនី ជាអនុប្រធានសមាគម សម្ព័ន្ធ និស្សិតបញ្ញាវន្តខ្មែរ ហៅកាត់ថា (KSILA) លោក ថា ឡាវី និងភិក្ខុ កើត សារ៉ាយ ជាសមាជិកក្រុមយុវជនខ្មែរថាវរៈនិងសកម្មជនម្នាក់ទៀតឈ្មោះ គង់ សំអាន បានប្រកាសតាមហ្វេសប៊ុកកាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែសីហាថា ពួកគាត់នឹងរៀបចំការប្រមូលផ្តុំដោយសន្តិវិធីចាប់ពីថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញាដល់ថ្ងៃទី ១៥ ខែកញ្ញា ដើម្បីស្វែងរកយុត្តិធម៌សម្រាប់មេដឹកនាំសហជីពលោក រ៉ុង ឈុន និងសកម្មជនផ្សេងទៀត ហើយពួកគេជឿថា អ្នកទាំងអស់នោះត្រូវបានឃុំខ្លួនដោយអយុត្តិធម៌។
មនុស្សបួននាក់ត្រូវចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី៦និងទី៧ ខែកញ្ញា និងបានចោទប្រកាន់ពីបទញុះញង់បង្កឲ្យមានភាពវឹកវរដល់សន្តិសុខសង្គម ដែលសរុបមានសកម្មជនចំនួន ១៣ នាក់ហើយត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទ ល្មើសដូចគ្នានេះក្នុងរយៈពេលមួយខែ។
សំណេរនៅលើហ្វេសប៊ុកស្តីពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលដាក់ឈ្មោះថា ពលរដ្ឋសកម្ម សរសេរថា៖ «ប្រសិនបើ[យើង]ចង់បានយុត្តិធម៌ [យើង]ត្រូវតែទាមទារយុត្តិធម៌។ សូមចូលរួមសម្តែងមតិឲ្យបានច្រើនកុះករ»។
អ្នកនាំពាក្យនគរបាលជាតិ លោក ឆាយ គឹមឃឿន បានមានប្រសាសន៍ថា សកម្មជនបួនរូបនេះ ត្រូវបានចាប់ខ្លួនផ្អែកតាមដីការបស់តុលាការ ដោយចោទប្រកាន់ពួកគេពីបទញុះញង់បង្កឲ្យមានភាពវឹកវរដល់សន្តិសុខសង្គម។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «តុលាការបានសម្រេចឃុំខ្លួនពួកគេនៅពន្ធនាគារហើយ»។
លោក ថេង ជាង អ្នកនាំពាក្យតុលាការខេត្តត្បូងឃ្មុំបានបញ្ជាក់ថា លោក សំអាន ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅខេត្តនេះតាមដីកាផងដែរ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងសហការនិងធ្វើតាមដីការបស់សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញតែប៉ុណ្ណោះ» ដោយបានបន្ថែមថា លោក សំអាន ត្រូវបានបញ្ចូនទៅក្រុងភ្នំពេញ បន្ទាប់ពីត្រូវបានចាប់ខ្លួន។
លោក គុជ គឹមឡុង អ្នកនាំពាក្យសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញមិនអាចទាក់ទង ដើម្បីសុំការអត្ថាធិប្បាយបានទេ។
កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា នៅក្រៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ អ្នកតវ៉ាប្រហែល ២០ នាក់បានប៉ះទង្គិចជាមួយនគរបាលនិងសន្តិសុខខណ្ឌឫស្សីកែវ ខណៈពេល ក្រុមនេះព្យាយាមចូលទៅទីលានសាធារណៈនេះ បើទោះបីជាទទួលបាន លិខិតជូនដំណឹងពីសាលារាជធានីភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញាប្រាប់ថា សំណើរបស់ពួកគេត្រូវបានបដិសេធក៏ដោយ។
លិខិតនេះសរសេរថា៖«លោក លោកស្រីមិនអាចកំណត់សមាសភាព និងចំនួនអ្នកចូលរួមបានច្បាស់លាស់ ដែលការធ្វើបាតុកម្មនេះ នឹងអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ណាមួយ ឬនឹងអាចប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សន្តិសុខ សុវត្ថិភាព»។
លិខិតនេះបន្តថា៖ «ទីពីរ លោក លោកស្រី បានធ្វើការអំពាវនាវតាមទំព័រហ្វេសប៊ុកដែលមានឈ្មោះថា ពលរដ្ឋសកម្ម ដែលខ្លឹមសារមានចរិតបំផុស ញុះញង់ឲ្យប្រឆាំងជាមួយនឹងដំណើរការនីតិវិធីតុលាការ»។
លោក សុខ រដ្ឋា អាយុ ២៦ ឆ្នាំជាសមាជិករបស់ KSILA ដែលបានចូលរួមក្នុងការតវ៉ានេះបាននិយាយថា ការចាប់ខ្លួនសកម្មជន នាពេលថ្មីៗនេះគឺអយុត្តិធម៌ ចំណែកការសម្រេច ចិត្តរបស់អាជ្ញាធរក្នុងការរារាំងមិនឲ្យចូលទីលានប្រជាធិបតេយ្យក៏ដូចគ្នាដែរ។
លោកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថា វាគឺជាការរឹតត្បិតពិតប្រាកដលើសេរីភាពជាមូលដ្ឋានរបស់យើងពីព្រោះនៅពេលយើងធ្វើសកម្មភាព [តាមទីសាធារណៈ] កន្លងមក ពួកគេចោទប្រកាន់យើងថា បានធ្វើសកម្មភាពខុសច្បាប់ ប៉ុន្តែនៅពេលយើងធ្វើតាមការណែនាំសុំការអនុញ្ញាត [ដើម្បីធ្វើបាតុកម្ម] ពួកគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យយើងធ្វើទេ»។
លោក រដ្ឋា បានបន្ថែមថា ក្រុមរបស់លោកបានជូនដំណឹងទៅសាលាក្រុងជាមុនថា បាតុកម្មរបស់ខ្លួននឹងមានអ្នកចូលរួមប្រហែល ២០០ នាក់ ប៉ុន្តែសាលាក្រុងនៅតែបដិសេធ។
លោកសួរថា៖ «យើងគ្រាន់តែចង់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋអាចសម្តែងមតិរបស់គាត់ ហើយយើងចង់ជួយអប់រំសាធារណជនអំពីច្បាប់។ តើវាមានន័យដូចម្តេចប្រសិនបើទីលានប្រជាធិបតេយ្យដែលត្រូវបានរៀបចំសម្រាប់សាធារណៈជនបញ្ចេញមតិរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែបែរជាពួកគេហាមឃាត់យើងមិនឲ្យធ្វើដូច្នេះទៅវិញ?»។
លោក ម៉េត មាសភក្តី អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញបានមានប្រសាសន៍ថា បាតុកម្មនេះមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតទេ ពីព្រោះបើទោះបីជាអ្នករៀបចំបានដាក់ពាក្យសុំប្រើប្រាស់ទីលាននេះក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនបានពន្យល់ថា តើពួកគេអាចគ្រប់គ្រងអ្នកចូលរួមតាមរបៀបណា ដើម្បីធានាបានសុវត្ថិភាពនិងសណ្តាប់ធ្លាប់សាធារណៈ។
លោក មាសភក្តី បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងមើលឃើញថា ពួកគាត់ធ្វើតាមការណែនាំហើយ ប៉ុន្តែនៅពេលយើងរៀបចំកិច្ចប្រជុំជាមួយពួកគាត់ ពួកគាត់មិនអាចបញ្ជាក់ពីចំនួនប្រជាពលរដ្ឋដែលចូលរួមនោះទេ ហើយពួកគាត់បានអំពាវនាវតាមទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់គាត់ឲ្យសាធារណជនចូលរួមដោយសេរីនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នេះ»។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដូច្នេះ ពួកគាត់មិនអាចឆ្លើយថា តើពួកគាត់នឹងគ្រប់គ្រងប្រជាពលរដ្ឋដែលចូលរួមនោះ ហើយនេះជាមូលហេតុដែលយើងមិនអាចអនុញ្ញាតឲ្យពួកគាត់រៀបចំការប្រមូលផ្តុំនេះ»។
យោងតាមច្បាប់ស្តីពីការធ្វើបាតុកម្មដោយសន្តិវិធី គ្មានការកំណត់ចំនួនមនុស្សដែលអាចចូលរួមបាតុកម្មទូទៅនោះទេ។
ផ្នែកទី២នៃច្បាប់នេះចែងថា៖ «ប្រសិនបើបាតុកម្មត្រូវធ្វើនៅកន្លែងបញ្ចេញមតិជាសាធារណៈហើយមានមនុស្សលើសពីចំនួន២០០នាក់បន្តិចបន្តួចបានចូលរួម អាជ្ញាធរគួរតែអនុញ្ញាតឲ្យបាតុកម្មបន្តធ្វើទៅបាន ប្រសិនបើបាតុកម្មនោះ មិនមានការគំរាមកំហែងដល់សណ្តាប់ធ្លាប់សាធារណៈ»។
ច្បាប់នេះក៏បានចែងថា៖ «អាជ្ញាធរគួរខិតខំអស់លទ្ធភាពតាមតែអាចធ្វើបាន ដើម្បីធានាថា ក្រុមទាំងអស់ដែលចង់ធ្វើបាតុកម្ម អាចរៀបចំបាតុកម្មស្របទៅតាមបែបបទ ពេលវេលា និងទីកន្លែងដែលបានស្នើសុំ»។
លោក មាសភក្តី បានអំពាវនាវឲ្យក្រុមសង្គមស៊ីវិលពិនិត្យមើលព័ត៌មានឲ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយជាមុនសិន មុនពេលធ្វើការសន្និដ្ឋានថា អាជ្ញាធរមានភាពលម្អៀងចំពោះភាគីណាមួយ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ « [អង្គការសង្គមស៊ីវិល] កុំគ្រាន់តែមើលឃើញទីលានប្រជាធិបតេយ្យត្រូវបានបិទ ហើយនិយាយថា សិទ្ធិសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិត្រូវបានរឹតត្បិត»។
លោក ស ថេត ស្នងការនគរបាលរាជធានីភ្នំពេញបានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយជុំវិញករណីនេះទេ។
ចំណែកលោក ជិន ម៉ាលីន ជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងយុត្តិធម៌បានមានប្រសាសន៍ថា ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលព្រួយបារម្ភជ្រុលពេកហើយទាក់ទិននឹងការអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិ ប៉ុន្តែមិនបានគិតពីផលប្រយោជន៍សន្តិសុខជាតិនិងសណ្តាប់ធ្លាប់សាធារណៈនោះទេ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងចង់សួរក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលថា តើពួកគេអាចធានាថា ការប្រមូលផ្តុំដែលមិនមានការកំណត់ចំនួនអ្នកចូលរួម នឹងប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខជាតិទេ»។
លោក ជិន ម៉ាលីន បានបន្ថែមថា៖ «ប្រសិនបើពួកគេមិនអាចធានា [សន្តិសុខ] នោះវិធានការណ៍ទប់ស្កាត់ការប្រមូលផ្តុំគឺជាការចាំបាច់ ហើយវាមិនរំលោភសិទ្ធិសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិនោះទេ»។
ដោយសារមានការហាមឃាត់មិនឲ្យចូលទៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលដូចជាអង្គការមាតាធម្មជាតិ និងសកម្មជនដែលមិនសប្បាយចិត្តដូចជាក្រុមអ្នកគាំទ្រលោក រ៉ុង ឈុន ជាដើមគ្មានកន្លែងដើម្បីសម្តែងការមិនពេញចិត្តរបស់ពួកគេនោះទេ។
បាតុកម្មដែលប្រមូលផ្តុំដោយអ្នកគាំទ្ររបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យចាស់កណ្តាលក្រុងភ្នំពេញទាក់ទាញការចូលរួមរបស់មនុស្សរាប់ម៉ឺននាក់កាលពីឆ្នាំ ២០១៣ ហើយទីលាននេះត្រូវបានគេបោសសម្អាតទាំងហិង្សាកាលពីឆ្នាំ២០១៤ ។ កាលពីឆ្នាំ ២០១៧ សាលាក្រុងភ្នំពេញបានប្រកាសថា ទីលាននេះនឹងត្រូវប្តូរមកទីតាំងបច្ចុប្បន្ននេះនៅជាយក្រុងភ្នំពេញវិញ បន្ទាប់ពីលោក ហ៊ុន សែន បានមានប្រសាសន៍ថា ទីតាំងកណ្តាលក្រុងភ្នំពេញនេះបង្កឲ្យមានភាពអនាធិបតេយ្យ។
លោក ស៊ឹង សែនករុណា មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៅសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក បានមានប្រសាសន៍ថា ការដែលសាធារណជនមិនអាចសម្តែងមតិជាសាធារណៈគឺជាផ្នែកមួយនៃនិន្នាការនៃការធ្លាក់ចុះសិទ្ធិសេរីភាពជាមូលដ្ឋាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងឃើញហើយថា នៅមានការរឹតត្បិតលើសិទ្ធិសេរីភាពនៃការប្រមូលផ្តុំនិងការបញ្ចេញមតិ និងកង្វះការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស»។
លោកបានបន្ថែមថា៖ «យើងកំពុងមានចម្ងល់ថា ហេតុអ្វីគាត់មានកន្លែង [ទីលានប្រជាធិបតេយ្យ] ដែលសាធារណជនអាចអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពបញ្ចេញមតិរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែមិនអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើ»។
លោកស្រី ចក់ សុភាព នាយិកាមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជាបានមាន ប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរប្រឹងប្រែងខ្លាំងក្នុងការទប់ស្កាត់និងបំបែកការប្រមូលផ្តុំដោយសន្តិវិធី ហើយថា ការរឹតត្បិតការចូលទៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យបានបង្ហាញថា រដ្ឋាភិបាលគ្មានចេតនាបន្ថយការរំលោភបំពានលើសិទ្ធិសេរីភាពនៃការជួបជុំនេះទេ។
លោកស្រី ចក់ សុភាព មានប្រសាសន៍ថា៖ «ការរឹតត្បិតលើការចូលទៅកាន់ទីលានបានបង្ហាញនូវការព្យាយាមជាថ្មីទៀតរបស់អាជ្ញាធរក្នុងការកាត់បន្ថយសំឡេងរបស់ក្រុមអ្នកតវ៉ា»។
លោកស្រីមានប្រសាសន៍បន្តថា៖ «ស្របទៅតាមកាតព្វកិច្ចស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស [រដ្ឋាភិបាល] គួរតែបង្កើតកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពនិងអាចធ្វើទៅបានសម្រាប់បុគ្គលទាំងនេះនិងពលរដ្ឋផ្សេងទៀតដើម្បីអនុវត្តសេរីភាពរបស់ពួកគេ»។
លោកស្រី ចក់ សុភាព ក៏បានមានប្រសាសន៍ផងដែរថា ការចាប់ខ្លួនសកម្មជនស្តែងៗ ដោយសារតែការអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពជាមូលដ្ឋានគឺ «គួរឲ្យបារម្ភ»។
លោកស្រី បានបន្ថែមថា៖ «ស្របពេលការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញតាមផ្លូវតុលាការនិងការបំផិតបំភ័យលើសកម្មជននិងអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សគឺជារឿងធម្មតាទៅហើយនៅកម្ពុជានោះ ការចាប់ខ្លួនអ្នករិះគន់ឥតសំចៃដៃបានកើនឡើងគួរឲ្យបារម្ភក្នុងពេលដ៏ខ្លីនេះ ហើយមានការផ្តោតគោលដៅច្បាស់លាស់ទៅលើសំឡេងរបស់សកម្ម ជនលេចធ្លោតែម្តង»។
ការចាប់ខ្លួនសកម្មជនបួនរូបដែលមានគម្រោងធ្វើបាតុកម្មនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យនៅសប្តាហ៍នេះ កើតមានបន្ទាប់ពីការចាប់ខ្លួនសកម្មជនមាតាធម្មជាតិបីរូបកាលពីសប្តាហ៍មុន ការឃុំខ្លួននិងការចោទប្រកាន់ជាបន្តបន្ទាប់លើក្រុមសកម្មជនដែលធ្វើការតវ៉ា ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១ ខែសីហាមក ដើម្បីទាមទារឲ្យមានការដោះលែងលោក រ៉ុង ឈុន។ លោក រ៉ុង ឈុន ជាអ្នករិះគន់រដ្ឋាភិបាលជារឿយៗនោះត្រូវបានឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារកាលពីថ្ងៃទី៣១ ខែកក្កដា ដោយសារតែពាក់ព័ន្ធនឹងការញុះញង់តាមរយៈការធ្វើអត្ថាធិប្បាយអំពីការបោះបង្គោលព្រំដែននៅតាមបណ្តោយព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម។
នៅក្នុងចំណោមក្រុមអ្នកតវ៉ាប្រហែល៥០នាក់ដែលទាមទារឲ្យមានការដោះលែងលោក រ៉ុង ឈុន នោះ មាន១២នាក់ហើយត្រូវបានចាប់ខ្លួន ដោយ៥នាក់ត្រូវបានចោទប្រកាន់បន្តបន្ទាប់ពីបទញុះញង់បង្កឲ្យមានភាពវឹកវរប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខសង្គម ហើយត្រូវបានឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នមុនការកាត់ក្តី រួមទាំងលោក សួង សោភ័ណ្ឌ ជាប្រធានគណបក្សខ្មែរឈ្នះផងដែរ។
ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយពីការចាប់ខ្លួនលោក រ៉ុង ឈុន អ្នកគាំទ្រលោកប្រហែល២០ នាក់បានធ្វើការតវ៉ាបីលើកនៅក្រៅសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ ប៉ុន្តែទើបតែនៅថ្ងៃទី ៣ ដែលពួកគេត្រូវបាននគរបាលនិងមន្ត្រីកងរាជអាវុធហត្ថប្រហែល៧០នាក់បានរាំរាំង។ ជំនួសមកវិញ ពួកគេបានតវ៉ាតាមដងវិថីដោយដើរជាក្បួនពីផ្សារអូឫស្សីឆ្ពោះទៅក្រសួងយុត្តិធម៌និងស្រែកទាមទារឲ្យដោះលែងលោក រ៉ុង ឈុន។
លោក ស ថេត ស្នងការនគរបាលរាជធានីភ្នំពេញបានមានប្រសាសន៍នៅល្ងាចថ្ងៃនោះថា គ្មានការអនុញ្ញាតឲ្យតវ៉ានៅក្រៅតុលាការទេ ហើយក៏បានគំរាមចាត់វិធានការណ៍ច្បាប់លើក្រុមនេះផងដែរ ប្រសិនបើពួកគេតវ៉ានៅតាមទីសាធារណៈផ្សេងទៀត។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងមិនអនុញ្ញាតឲ្យ [ ក្រុមអ្នកតវ៉ា] បង្កភាពអនាធិបតេយ្យនៅមុខស្ថាប័នតុលាការទេ។ កម្លាំងរបស់យើងនឹងប្រចាំការរហូតដល់ការតវ៉ាខុសច្បាប់នេះបញ្ឈប់»។
លោកបានបន្ថែថា៖ «ប្រសិនបើពួកគេបង្កការរំខានដល់ពលរដ្ឋដែលកំពុងធ្វើដំណើរ ពួកគាត់ [អាជ្ញាធរ] នឹងចាត់វិធានការច្បាប់ លើអ្នកតវ៉ាទាំងអស់»។
កាលពីពាក់កណ្តាលខែសីហា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏បានគំរាមកំហែងក្រុមអ្នកតវ៉ា អំឡុងពេលថ្លែងសុន្ទរកថាក្នុងពិធីសម្ពោធសួនទឹកនៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមផ្ញើសារចេញមកប៉ុន្មានចាប់ប៉ុណ្ណឹង រឿងទល់ដែនអត់ឲ្យមានរញ៉េរញៃ។ កុំថា រដ្ឋាភិបាល ហ៊ុន សែន ផ្តាច់ការ នេះមិនមែនជាការតស៊ូមតិទេ»។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ក្រុមសកម្មជនបន្តប្រមូលផ្តុំ ហើយត្រូវបានរារាំងដោយនគរបាលនិងសន្តិសុខខណ្ឌជាច្រើនលើកច្រើនសា ខណៈពួកគេហែរក្បួនដាក់ញត្តិតាមស្ថានទូតបរទេសដោយអំពាវនាវឲ្យស្ថានទូតទាំងនោះអន្តរាគមន៍លើករណីរបស់លោក រ៉ុង ឈុន។
យោងតាមរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំដែលចេញផ្សាយកាលពីខែកក្កដាដោយគម្រោងឃ្លាំមើលសេរីភាពជាមូលដ្ឋានបានឲ្យដឹងថា ចន្លោះពីខែមេសាឆ្នាំ២០១៩ ដល់ខែមីនាឆ្នាំ ២០២០ មានការរឹតត្បិត៥៣លើកនិងការរំលោភបំពានលើសិទ្ធិសេរីភាពនៃការប្រមូលផ្តុំ២១លើក៕
