ខណៈដែលបុគ្គលិក កម្មករចេញពីកន្លែងធ្វើការនៅកណ្ដាលក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់កាលពីសប្ដាហ៍មុន បុរសអ្នកធាក់ស៊ីក្លូមានសក់ពណ៌ស្កូវបានញញឹម និងបក់ដៃហៅម៉ូយ ដោយសង្ឃឹមថានឹងបានអ្នកជិះណាម្នាក់។ សឹងតែមិនខុសពីសព្វមួយដង លោក ចយ ពេជ្រ វ័យ ៧៨ឆ្នាំ មិនទាន់រកអ្នកជិះបានសូម្បីម្នាក់ ទោះបីជាលោកបានចេញរកម៉ូយតាំងពីព្រឹកព្រលឹមកម្លេះ។
ទោះបីជាជីវភាពរបស់ពួកគាត់បានជួបការលំបាកដោយសារតែការកើនឡើងនៃរថយន្តតាក់ស៊ី កង់បី និងម៉ូតូឌុប អ្នកធាក់ស៊ីក្លូដូចជាលោក ពេជ្រ ក៏កំពុងប្រឈមការលំបាកខ្លាំងដោយសារតែវិបត្តិកូវីដ-១៩ ដោយធ្វើឲ្យពួកគាត់បាត់បង់ចំណូលដែលបានពីភ្ញៀវទេសចរ។
លោក លើកឡើងថា៖ «វាពិតជាពិបាកណាស់សម្រាប់អ្នកធាក់ស៊ីក្លូដូចពួកយើងក្នុងការរកប្រាក់ចំណូល ចាប់តាំងពីមានវិបត្តិកូវីដ-១៩ រហូតមកដល់ពេលនេះ។ ជីវភាពរបស់ពួកយើងមិនទាន់បានល្អប្រសើរឡើងវិញនៅឡើយទោះមកដល់ពេលនេះ»។
លោក បន្ថែមថា ជាធម្មតាលោករកបានត្រឹម ២ ០០០រៀល ទៅ៣ ០០០រៀលក្នុងមួយថ្ងៃ។ ចំថ្ងៃល្អម្ដងម្កាល លោកថា លោកអាចរកបាន ១០ ០០០រៀល ដែលលោកចាត់ទុកថាជាថ្ងៃរកប្រាក់បានច្រើនបំផុត។
លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំតែងតែអត់ហូបអាហារពេលព្រឹក រង់ចាំដល់ថ្ងៃត្រង់។ ខ្ញុំមិនមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អាហារបីពេលក្នុងមួយថ្ងៃទេ»។
អ្នកប្រកបរបរធាក់ស៊ីក្លូរូបនេះ ឲ្យដឹងទៀតថា ជីវិតរបស់លោកពេលនេះពឹងស្ទើរតែទាំងស្រុងលើការជួយពីសប្បុរសជន សមាជិកសហគម ដែលចែកអាហារ ជួយជាថវិកា និងសម្លៀកបំពាក់។ លោកលើកឡើងថា បើមិនទាន់មានអ្នកទេសចរមកវិញទេ លោកនៅតែមិនទាន់អាចទ្រទ្រង់ជីវភាពខ្លួនបាន។
លោករៀបរាប់ទៀតថា៖ «ខ្ញុំពិតជាសង្ឃឹមថាអ្នកទេសចរនឹងត្រឡប់មកវិញ ដូចនេះខ្ញុំអាចរកប្រាក់បានច្រើន សម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត។ ខ្ញុំកំពុងរង់ចាំថ្ងៃនោះមកដល់»។
រស់នៅដោយចំណាយតិចជាងមួយដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ លោក ពេជ្រ ជាពលរដ្ឋម្នាក់ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋខ្ទង់លាននាក់ផ្សេងទៀត ដែលរស់នៅក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រ។ ទោះបីជាថ្ងៃដែលលោកអាចរកប្រាក់បានច្រើនបំផុត ក៏លោកនៅតែជាមនុស្សម្នាក់រស់នៅស្ថិតនៅក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រដដែល។ កាលពីខែមុន រដ្ឋាភិបាលបានបញ្ចេញតួលេខភាពក្រីក្រឆ្នាំ២០២០ ក៏ដូចជាបានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពលើរង្វាស់ស្ដង់ដារ ដែលខកខានពិនិត្យឡើងវិញកាលពីឆ្នាំ២០១៣។ បន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រ ត្រូវកំណត់លើប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃ ១០៩៥១រៀល ដែលតួលេខនេះបានធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ២,៨លាននាក់ ឬប្រហែល ១៨ភាគរយនៃប្រជាជនសរុប បានធ្លាក់នៅក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រ។
លោក ឆាយ ថន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការ បានលើកឡើងក្នុងកិច្ចប្រជុំកាលពីខែមុនថា៖ «ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មាន ៤,២ភាគរយរស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ ១២,៦ភាគរយរស់នៅតាមទីប្រជុំជននានា និងអត្រាភាពក្រីក្រនៅតាមទីជនបទមានចំនួន ២២,៨ភាគរយ»។
លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា វិបត្តិកូវីដ-១៩ និងផលប៉ះពាល់របស់កូវីដ-១៩ លើសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា បានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ជារួមលើភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា ខណៈដែលលោកបានកត់សម្គាល់ដែរថា ការផ្ដល់ជូនសាច់ប្រាក់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្របំផុតក្នុងប្រទេសបានកាត់បន្ថយផលអាក្រក់មួយចំនួនដែរ។
លោកស្រី Alissar Chaker តំណាងអង្គការ UNDP នៅកម្ពុជាបានឲ្យដឹងថា ការសិក្សារូមគ្នាមួយរវាងក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងUNDP ក្នុងឆ្នាំ២០២០ បានរកឃើញថាវិបត្តិកូវីដ-១៩ បានធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋបាត់បង់ការងារ និងប្រាក់ចំណូល ជាពិសេសប៉ះពាល់ខ្លាំងលើអ្នកធ្វើការក្នុងសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ។
អ្នកធ្វើការក្នុងសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធដូចជាលោក ពេជ្រ និងអ្នកធ្វើការក្នុងវិស័យបដិសណ្ឋារកិច្ច និងទេសចរណ៍ ក៏រងគ្រោះធ្ងន់ធ្ងរដោយសារវិបត្តិកូវីដ-១៩ នេះដែរ។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «កុមារតូចៗរងផលប៉ះពាល់ពីការបិទសាលារៀន»។ ដោលយលោកស្រី Chaker ឲ្យដឹងថា៖ «ផលប៉ះពាល់អាចរួមមានការបោះបង់ការសិក្សាដោយសារតែការបិទសាលាមានរយៈពេលយូរ និងតម្រូវការរបស់គ្រួសារមួយចំនួនទាមទារឲ្យកូនៗរួមចំណែកជួយរកចំណូល»។
លោកស្រីកត់សម្គាល់ឃើញថាចំនួនសិស្សបោះបង់ការសិក្សាមានការកើនឡើង ដែលអាចនឹងប៉ះពាល់ដល់ច្រើនឆ្នាំទៅមុខទៀត ដោយសារតែកុមារមិនបានទទួលការអប់រំ នាំឲ្យវាសនាទៅថ្ងៃអនាគតរបស់ពួកគេក៏នឹងមានកម្រិត។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «ការសិក្សាមួយរបស់អង្គការ UNDP បានប៉ាន់ប្រមាណថា ការបិទសាលានៅឆ្នាំ២០២០ ធ្វើឲ្យបាត់បង់សន្ទស្សន៍អភិវឌ្ឍន៍ធនធានមនុស្សស្មើនឹងការអភិវឌ្ឍរយៈពេលបួនឆ្នាំចុងក្រោយនេះ»។
បើតាមលោកស្រី Chaker ដើម្បីជួយដល់អ្នកដែលរងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរពីវិបត្តិកូវីដ-១៩ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានអនុវត្តកម្មវិធីគាំពារសង្គម ដែលបានជួយការពារមនុស្សប្រហែលជា ៥៧០ ០០០នាក់ពីការធ្លាក់ចូលទៅក្នុងភាពក្រីក្រវិញ។
លោកស្រីឲ្យដឹងទៀតថា បន្ទាប់ពីជោគជ័យក្នុងយុទ្ធនាការចាក់វ៉ាក់សាំង និងវិធានការស្ដារសេដ្ឋកិច្ចផ្សេងទៀត សេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជារំពឹងថានឹងវិលទៅរកតំបន់វិជ្ជមានវិញនៅក្នុងឆ្នាំ២០២១នេះ។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «បើតាមការវាយតម្លៃរបស់អង្គការ UNDP សម្រាប់ឆ្នាំ២០២១ អត្រា GDP ទំនងជាអាចនៅចន្លោះ ១,៧ ទៅ ២,៣ភាគរយ ជាមួយនឹងកិច្ចគាំពារសង្គម និងការជំរុញផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចផ្សេងៗទៀត»។
លោក វ៉ន ពៅ ប្រធានសមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យ នៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ ប្រាប់ខេមបូចា ថា ស្ថានភាពជីវភាពកម្មករក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធហាក់បានប្រសើរឡើងវិញបន្តិចបន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលបានបន្ធូរបន្ថយការរឹតត្បិតផ្សេងៗ និងបានបើកប្រទេសសម្រាប់អ្នកទេសចរបានចាក់វ៉ាក់សាំង។ យ៉ាងណា លោកថា កម្មករក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធនៅតែប្រឈមការលំបាកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ រួមទាំងការជាប់បំណុលផងដែរ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «កម្មវិធីជំនួយសាច់ប្រាក់របស់រដ្ឋាភិបាលអាចជួយដល់អ្នកដែលមានការលំបាកផ្នែកជីវភាពក្នុងវិបត្តិកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែកម្មវិធីនេះគួរតែត្រូវបានអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងតម្លាភាព»។
ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទភាសាអង់គ្លេស៖ 2.8 million Cambodians were living under the poverty line in 2020
