ពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងមូលដ្ឋានឃុំកែវពណ៌ ស្រុកពួក ខេត្តសៀមរាប សំណូមពរដល់អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធជួយផ្តល់គ្រូបង្រៀនឱ្យគ្រប់គ្រាន់ដល់សាលានៅដាច់ស្រយាល ពីព្រោះការសិក្សាពិតជាមានសារៈសំខាន់ដែលអាចផ្លាស់ប្តូរអនាគតរបស់ពួកគេទៅថ្ងៃមុខ ដែលបង្កភាពងាយស្រួលក្នុងការរកការងារធ្វើដើម្បីជួយដល់គ្រួសារ និងសង្គមជាតិ។
ពលរដ្ឋមួយរូប អ្នកស្រី ម៉ៃ រស់នៅក្នុងមូលដ្ឋានឃុំកែវពណ៌ បានលើកឡើងថា ការសិក្សាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការរស់នៅ មានការងារធ្វើអាចរកប្រាក់ចំណូលជួយដល់គ្រួសារ និងសង្គមជាតិ។
អ្នកស្រីឱ្យដឹងថា៖ «ខ្ញុំសំណូមពរដល់អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធជួយផ្តល់គ្រូបង្រៀនឱ្យគ្រប់គ្រាន់ដល់សាលានៅដាច់ស្រយាល ដើម្បីឱ្យពួកគេទទួលការសិក្សាគ្រប់គ្រាន់ដូចអ្នកនៅទីប្រជុំជន»។
កញ្ញា សុភា រស់នៅក្នុងមូលដ្ឋានដូចគ្នាដែរនោះ បានលើឡើងដែរថា ចង់ឱ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធជួយផ្តល់អាហាររូបករណ៍ដល់សិស្សដែលក្រីក្រ និងជួយផ្តល់គ្រូបង្រៀនបន្ថែមទៀត។
កញ្ញាបានបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំចង់ឱ្យអាជ្ញាធរជួយផ្តល់គ្រូបន្ថែម ដើម្បីឱ្យសិស្សានុសិស្សនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលពួកខ្ញុំទទួលបានការសិក្សាគ្រប់គ្រាន់»។
ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាខាងលើនេះ លោក កែ វណ្ណនី ប្រធានការិយាល័យអប់រំស្រុកពួក បានលើកឡើងថា ចំពោះសាលានៅតំបន់ដាច់ស្រយាលនៅក្នុងមូលដ្ឋានលោកគឺទទួលបានការសិក្សាដូចៗគ្នាទៅនឹងទីប្រជុំជនដែរ។
លោក កែ វណ្ណនី បានឱ្យដឹងទៀតថា៖ «សម្រាប់គ្រូបង្រៀនគឺមានការខ្វះខាតពិតប្រាកដមែន តែយើងបានប្រើប្រាស់គ្រូកិច្ចសន្យាជាច្រើនផងដែរ ដើម្បីឱ្យសិស្សទទួលបានការអប់រំបានល្អផងដែរ»។
លោកបានថ្លែងទៀតថា ប្រទេសកម្ពុជាបានឈានចូលទៅក្នុងដំណាក់កាលមួយថ្មីទៀតនៃការអភិវឌ្ឍវិស័យអប់រំដែលចាំបាច់ត្រូវផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការពង្រឹងមូលដ្ឋានអប់រំ និងគុណភាពសិក្សា នៅក្នុងក្របខណ្ឌនៃការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចជាតិ ដែលមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធដ៏ទូលំទូលាយ។
លោកបានបន្ថែមថា៖ «ជាចក្ខុវិស័យសំរាប់រយៈពេលវែង យើងផ្សារភ្ជាប់យុទ្ធសាស្រ្តអប់រំជាមួយនឹងយុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ តាមរយៈការធ្វើសមាហរណកម្មផែនការហិរញ្ញប្បទានវិស័យអប់រំជាមួយនឹងផែនការ និងការគ្រប់គ្រងចំណាយសាធារណៈទូទៅ»។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា រាជរដ្ឋាភិបាលបានចាត់ទុកការអប់រំជាយុទ្ធសាស្ត្រចម្បងក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដូចដែលបានគូសបញ្ជាក់ក្នុងផែនការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច-សង្គមកិច្ច៥ឆ្នាំលើកទី២ ថា កំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយចិរភាព ការអភិវឌ្ឍសង្គមកិច្ច និងអភិបាលកិច្ចល្អ គឺជាការបំពេញឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងការកំណត់ជោគជ័យ និងសកម្មភាពដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ៕
