ក្រោយពីបានតស៊ូជំទាស់ទៅនឹងការតម្រូវឲ្យផ្លាស់ទីលំនៅអស់ជាច្រើនខែ អ្នកស្រី គីម ហេង បានចាប់ផ្ដើមរុះរើផ្ទះរបស់ខ្លួនដែលបានសាងសង់ជិត៤ទសវត្សន៍ ដើម្បីរៀបចំទៅសាងសង់ជាថ្មីជាមួយនឹងកំណាត់ឈើ និងស័ង្កសីនៅលើទីតាំងថ្មីដែលនៅឆ្ងាយពីទីតាំងបច្ចុប្បន្ន។
មិនខុសពីអ្នកភូមិនជាច្រើនទៀតដែរ អ្នកស្រី ហេង ដែលកំពុងរស់នៅភូមិផ្សារតូច ក្នុងខណ្ឌឫស្សីកែវរូបនេះ បានយល់ព្រមផ្លាស់ប្ដូរលំនៅដ្ឋានកាលពីចុងខែកញ្ញា កន្លងទៅ ក្រោយពីរងសម្ពាធពីអាជ្ញាធរអស់ជាច្រើនខែក្នុងការបណ្ដេញគ្រួសារជាច្រើនចេញទីតាំងនៅជាប់មាត់ទន្លេ ខាងជើងស្ពានជ្រោយចង្វារ ក្នុងសង្កាត់ទួលសង្កែ។
អ្នកស្រីឲ្យដឹងថា៖ «ខ្ញុំបានរស់នៅទីនេះតាំងពីឆ្នាំ១៩៨១ ខ្ញុំមិនចង់ចាកចេញទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្មានជម្រើស»។
អ្នកស្រី ហេង និងអ្នកភូមិរបស់អ្នកស្រី មិនដែលបានទទួលប្លង់កម្មសិទ្ធិត្រឹមត្រូវលើផ្ទះសម្បែង ហើយក៏ងាយរងគ្រោះនឹងការបញ្ចេញចេញដែរ។ អ្នកទាំងនោះបានទទួលដំណឹងពីការបណ្ដេញចេញកាលពីខែកក្កដា។ ខណៈដែលកាលនោះមានគ្រួខសារតែ១០ ប៉ុណ្ណោះបានស្ម័គ្រចិត្តចាកចេញ អាជ្ញាធរក៏បានចាប់ផ្ដើរុះរើផ្ទះប្រជាពលរដ្ឋ និងបានគំរាមចាប់ប្រជាពលរដ្ឋណាដែលរស់នៅដោយខុសច្បាប់នៅតំបន់នោះ។
បើតាមតំណាងសហគម ស៊ិន សុខហួត បានឲ្យដឹងថា ប្រជាពលរដ្ឋប្រហែល ៨០ភាគរយ នៃប្រជាពលរដ្ឋសរុប ៣០០គ្រួសារកំពុងរស់នៅក្នុងផ្សារតូចបានយល់ព្រមទទួលសំណងដីនៅក្នុងសង្កាត់សំរោង ខណ្ឌព្រែកព្នៅ ដែលមានចម្ងាយប្រហែល ១០គីឡូម៉ែត្រពីទីតាំងចាស់។
លោក ប្រាជ្ញ សីហា អភិបាលរងខណ្ឌឫស្សីកែវ បានបញ្ជាក់ថាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅផ្សារតូចនឹងត្រូវផ្លាស់ឲ្យទៅរស់នៅសង្កាត់សំរោង ប៉ុន្តែលោកបានបដិសេធផ្ដល់ព័ត៌មានលើសពីនេះ។
សុខហួត ឲ្យដឹងថា គ្រួសារជាច្រើនបានយល់ព្រមទទួលសំណងជាលក្ខណៈបុគ្គលជាមួយអាជ្ញាធរខណ្ឌ ហើយបានទទួលសំណងជាដីមួយប្លង់ និងសំណងជាប្រាក់ ដោយផ្អែកលើទំហំផ្ទះ និងដីដែលមាននៅផ្សារតូច។ ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះនៅមិនទាន់រើលំនៅទៅទីតាំងថ្មីនៅឡើយ ដោយសារទីតាំងថ្មីកំពុងរៀបចំ។
សុខហួត បាននិយាយថា៖ «មានប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនបានបដិសេធទទួលសំណងដោះដូរជាដី ពីព្រោះពួកគេយល់ថាខ្លួនមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់សង់ផ្ទះថ្មី»។ សុឃួន បន្តថា៖ «ដូចនេះហើយបានជាពួកគាត់ស្នើសុំជាសាច់ប្រាក់វិញ ដើម្បីទុករកស៊ី ឬរកទីតាំងរស់នៅដោយខ្លួនឯង»។
ការផ្លាស់លំនៅប្រជាពលរដ្ឋចេញពីផ្សារតូច គឺជាផ្នែកមួយនៃផែនការរៀបចំសោភណ្ឌភាពមាត់ទន្លេរាជធានីភ្នំពេញ។ នេះបើតាមការឲ្យដឹងពី លោក រាជ ផាវឿន ចៅសង្កាត់ទួលសង្កែ ១។
អ្នកស្រី គឹម ហេង ជាអ្នកភូមិដែលរស់នៅទីតាំងបច្ចុប្បន្នយូរឆ្នាំមកហើយនោះ មានប្រសាសន៍ថា អ្នកស្រីបានទទួលសំណងថ្លៃផ្ទះចំនួន ៦ ០០០ដុល្លារ និងដីពីរប្លង់នៅសង្កាត់សំរោងដោយដីមួយប្លង់មានទំហំ ៤,២ម៉ែត្រ គុណនឹង ១៨ម៉ែត្រ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំមិនគិតថាវាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ខ្ញុំធ្វើផ្ទះថ្មីនៅទីតាំងថ្មីទេ…ខ្ញុំចង់បានសំណងច្រើនជាងនេះ»។
អ្នកស្រីមានប្រសាសន៍ទៀតថា អ្នកស្រីបានយកប្លង់ដីមួយប្លង់នៅទីតាំងថ្មីក្នុងសង្កាត់សំរោងដាក់បញ្ចាំនៅធនាគារយកប្រាក់ ៥ ០០០ដុល្លារ សម្រាប់សង់ផ្ទះថ្មីនៅទីនោះ។ កូនអ្នកស្រី ហេង ដែលកំពុងរស់នៅផ្សារតូចដែរនោះ ទំនងជាត្រូវជួលបន្ទប់នៅក្នុងក្រុងបន្តទៀត ដើម្បីងាយស្រួលធ្វើការ។
អ្នកស្រី ហេង ក៏មានគម្រោងយកចៅទាំងប្រាំពីរទៅរស់នៅសង្កាត់សំរោងដែរ ប៉ុន្តែបារម្ភថាពួកគេនឹងអាចឆ្ងាយពីសាលារៀន និងបារម្ភពីសុវត្ថិភាពពេលទៅនៅឆ្ងាយ។ អ្នកស្រីថា នៅទីនោះក៏មិនមានភ្លើងបំភ្លឺតាមផ្លូវនោះដែរ។
អ្នកស្រី ហេង ក៏នៅមិនទាន់ច្បាស់ទេថា អ្នកស្រីនឹងអាចទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារបានឬអត់ ពេលទៅរស់នៅសង្កាត់សំរោង។ ប្រភពចំណូលសំខាន់របស់អ្នកស្រី គឺបានពីផ្សារតូច ជាទីដែលអ្នកស្រីបានលក់ភេសជ្ជៈ និងប្រើផ្ទះអ្នកស្រីសម្រាប់ជួលដាក់ម៉ូតូរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅទីនោះ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបាននៅទីនោះទេ[នៅសង្កាត់សំរោង] ព្រោះនៅទីនោះអត់មានផ្សារ ហើយក៏មិនមានមនុស្សច្រើនដែរ ក្រៅពីប្រជាពលរដ្ឋប្រហែល ៣០គ្រួសារដែលកំពុងរស់នៅទីនោះស្រាប់»។
លោក អំ សំអាត នាយកទទួលបន្ទុកកិច្ចការទូទៅនៃអង្គការលីកាដូ មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរគួរតែរៀបចំឲ្យអ្នកដែលត្រូវផ្លាស់ប្ដូរលំនៅអាចទទួលបានរាល់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធចាំបាច់នានា។
លោកបន្ថែមថា៖ «វាដូចជាការចាប់ផ្ដើមថ្មីអីចឹងសម្រាប់ពួកគាត់»។ លោកបន្តថា៖ «ដូចនេះអាជ្ញាធរ គួរតែយកចិត្តទុកដាក់ឲ្យបានដិតដល់ និងដឹងពីតម្រូវការដែលពួកគាត់ត្រូវការ… កសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដូចជាសាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ និងអ្វីដែលសំខាន់ គឺការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ គាំទ្រដល់ការចាប់ផ្ដើមជីវិតថ្មីរបស់ពួកគាត់»។
ខណៈកំពុងរង់ចាំពេលវេលាផ្លាស់ប្ដូរលំនៅ អ្នកស្រី ហេង បានរុះរើជញ្ជាំងផ្ទះផ្នែកខាងក្រោយរួចហើយ ប៉ុន្តែថាពេលនេះ អ្នកស្រីទុកតែផ្នែកខាងមុខសម្រាប់ជ្រកកោនមួយរយៈ ជាពេលចុងក្រោយសម្រាប់ការរស់នៅក្នុងផ្សារតូច៕
ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទភាសាអង់គ្លេស៖ Embattled Russei Keo Residents Reluctantly Agree to Relocate
