សមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា

អំពើបៀតបៀននៅតែជាក្តីកង្វល់របស់អ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រី

អ្នកសារព័ត៌មានទៅយកព័ត៌មានអំពីកិច្ចប្រជុំអាស៊ាន នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី១២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២។ (ខេមបូចា/ ព្រីង សំរាំង)
អ្នកសារព័ត៌មានទៅយកព័ត៌មានអំពីកិច្ចប្រជុំអាស៊ាន នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី១២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២។ (ខេមបូចា/ ព្រីង សំរាំង)

អ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីមួយចំនួននៅតែមានការព្រួយបារម្ភ ខណៈពួកគេបានជួបប្រទះនឹង​ការ​រើសអើង គំរាមកំហែង បៀតបៀន និងករណីមួយចំនួនទៀតឈានទៅដល់មានការប៉ុនប៉ង​​រំលោភ​​បំពាន​ផ្លូវភេទ ការណ៍នេះបាន​ធ្វើឱ្យស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មាន​ហាក់សាក់​ស្ទើរក្នុង​ការបន្ត​អាជីព​មួយនេះ។

ប្រឈមនឹងបញ្ហាការបៀតបៀន                          

កំពុងតែអង្គុយនៅក្រោមដើមឈើនាបរិវេណសាលារៀនមួយកន្លែងក្នុងក្រុងភ្នំពេញ កញ្ញា សិលា ជាឈ្មោះអ្នកសារព័ត៌មានដាក់ឱ្យ កញ្ញាបានរំលឹកដល់រឿងអតីតកាលដែលគាត់​បានគេចផុតពី​ការ​ប៉ុនប៉ងរំលោភផ្លូវភេទពីអ្នកសារព័ត៌មាន​បុរសម្នាក់ដែលបច្ចុប្បន្នបុរសម្នាក់នោះកំពុងតែ​បម្រើ​ការងារជាអ្នកសារព័ត៌មាននៅស្ថានីយ​ទូរទស្សន៍​មួយក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។

អ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីសំដីមុតរូបនេះបានរៀបរាប់ប្រាប់ថា នាងបានចាប់អាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មាន​ជាង៦ឆ្នាំនៅស្ថាប័នសារព័ត៌មានឯកជនមួយកន្លែង។ ស្ថិតក្នុងអាជីពនេះនាងបានប្រឈម​ទៅនឹង​បញ្ហា​ជា​ច្រើន ប៉ុន្តែហាក់មិនធ្វើឱ្យ សិលា រួញរាក្នុងការពុះពារដើម្បីលើកស្ទួយអាជីព​មួយនេះឱ្យ​កាន់តែ​រីកចំរើន​រួមទាំងជួយបង្កើនវត្តមានស្រ្តីនៅក្នុងវិស័យសារព័ត៌មានផងដែរ។ ការជម្នះ​ឧបសគ្គ​​​នានា​របស់​នារីក្លាហានវ័យ៣១ឆ្នាំរូបនេះ បានរុញច្រានឱ្យនាងពើបប្រទះ​នឹងរឿងរ៉ាវ​ហួសចិត្ត​ដោយបន្សល់​ទុក​នូវរឿងអាក្រក់មួយក្នុងជិវិតទៅវិញ។

កញ្ញា សិលា លើកឡើងថា៖ «នៅក្នុងវិស័យការងារហ្នឹង! ខ្ញុំជួបច្រើន! ខ្ញុំជួបច្រើន​ហើយចំពោះ​រឿង​ហ្នឹង ប៉ុន្តែត្រង់ថាករណីធំៗ ដែលខ្ញុំជួបហ្នឹងគឺ៣ដង រឿងខ្ញុំជួបចុងក្រោយគេ វាជារឿងមួយ​ប៉ះមែនទែនសម្រាប់អារម្មណ៍ដែលទទួលបាននៅពេលហ្នឹង»

ផ្លាស់ប្តូរពីទឹកមុខញញឹមប្រែជាស្រពោនអ្នកសារព័ត៌មានស្រ្តីសម្បុរស្រអែមរូបនេះ​តូចចិត្តនឹងខ្លួន​ឯង ដែលជួបករណីប៉ុនប៉ងរំលោភបំពាន។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក សិលា ហាក់បាក់ស្បាត និង​កាន់​តែប្រុងប្រយ័ត្នជាងមុនៗ នៅពេលដែលនាងចេញរាយការណ៍ព័ត៌មាននៅខាងក្រៅម្តងៗ លើស​ពីនេះទៀត នាងបានសម្រេចចិត្តឈប់ចុះរាយការណ៍ព័ត៌មានតាមខេត្ត​ជាមួយនឹងក្រសួង​មួយ​ចំនួន អង្គការសង្គមស៊ីវិល និងមិនសូវចង់ធ្វើដំណើរជាមួយអ្នកសារព័ត៌មានបុរសផ្សេងៗ ទៀត។

សិលា បន្ថែមថា៖ «ដំបូងគិតហួសចិត្តតិច អង្គុយយំតិច! ហេតុអីបានរឿងហ្នឹងកើតឡើងចំពោះខ្ញុំ […] គេហៅទៅខេត្តមួយចំនួន ខ្ញុំអត់ទៅទេ ខ្ញុំនៅខ្លាច។ បើទៅខេត្តទៅជាមួយក្រុមការងារបាន​ខ្ញុំទៅ តែអង្គការអីមួយចំនួន ខាងអ្នកកាសែត ខាងក្រសួងអី ខ្ញុំលែងដើរជាមួយ​ដោយសាររឿង​ហ្នឹង​កើតឡើង»

បើទោះបីជាហេតុការណ៍កន្លងហួសជាងមួយឆ្នាំយ៉ាងណាក្តី តែ សិលា នៅតែមិនអាច​បំភ្លេច​រឿង​រ៉ាវ​ដែលបានកើតឡើងចំពោះរូបនាង។ ផ្ទៃមុខក្រៀមក្រំរំលឹកដល់រឿងអតីកាល នាងបញ្ជាក់ថា​នៅពេលដែលឃើញករណីរំលោភបំពាន ឬក៏នៅក្នុងរង្វង់អ្នកសារព័ត៌មានបុរសដែលចូលចិត្ត​និយាយលែបខាយ និងបង្ហាញសកម្មភាពបៀតបៀន បានធ្វើឱ្យនាងនឹកឃើញដល់ករណីពី​អតីកាល។

រៀបរាប់ទាំងការឈឺចាប់អមដោយដំណក់ទឹកភ្នែកពេលនឹកឃើញពីសកម្មភាពខំប្រឹងរើបម្រះ គេចចេញពីការប៉ុនប៉ងរំលោភបំពានពីអ្នកប្រព្រឹត្ត សិលា ប្រាប់ថា ករណីនេះបានកើតឡើង​នៅ​ពេលនាងត្រលប់មកពីបំពេញបេសកម្មការងារនៅ​ឯ​ខេត្តសៀមរាប​ដោយពេលនោះ​បុគ្គលដែល​ប៉ុនប៉ងប្រព្រឹត្តអំពើរំលោភបំពា​ន គឺជាមិត្តរួមអាជីព បានប្រើល្បិចស្នើសុំជូននាង​ត្រលប់ទៅផ្ទះ​នៅក្នុងក្រុងភ្នំពេញ ក៏ប៉ន្តែបុគ្គលម្នាក់នោះបានឆ្លៀតឱកាសបំពាន​នៅពេលដែលនាង​សម្រេចចិត្ត​ឡើងជិះរថយន្តរបស់គេ។

សិលា បន្ថែមថា៖ «រឿងយប់ដែលខ្ញុំមកពីសៀមរាបហ្នឹងគឺភ្លេចអត់បានទេ រូបភាពទាំងប៉ុន្មាន គឺ​នៅ​នឹងភ្នែកទាំងអស់ ដល់ឥឡូវគឺនៅក្នុងភ្នែកទាំងអស់ សកម្មភាពខ្ញុំរើម៉េច សកម្មភាព​វាលូក​លាន់​យើងយ៉ាងម៉េច គឺនៅនឹងភ្នែកខ្ញុំហ្មង»

ការងារជាអ្នកសារព័ត៌មានតែងតែប្រឈមសម្ពាធពីប្រភពផ្សេងៗ រួមមានមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល អាជ្ញាធរ និងប្រភពផ្សេងទៀត​រហូតដល់ពេលខ្លះត្រូវរងនូវការគំរាមកំហែង ការឆ្លើយតប​ដោយ​សំដី​អសីលធ៌ម​ជាដើម តែវាមិនគួរឱ្យភ័យខ្លាចជាជាងកាលដែលត្រូវមនុស្សដែលយើងទុកចិត្ត​បាន​ព្យាយាម​បៀតបៀនម្តងហើយម្តងទៀត ការណ៍នេះបានធ្វើឱ្យអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីម្នាក់នេះ​គ្មានទំនុកចិត្ត​នឹងចេញ​ទៅរាយការណ៍ព័ត៌មាននៅទីសារធារណៈ។

ទើបតែចាប់អាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីថ្មីថ្មោង ស.ម. ប្រៀបបាននឹងក្រដាសសមួយផ្ទាំង​ដោយ​តែង​តែ​​គិតថាអ្នកធ្វើការដើម្បីលើកម្ពស់សង្គមជាបុគ្គល​ដែលមានការយល់ដឹងពីសិទ្ធិ តែ​នាង​ហាក់​ខក​ចិត្ត​ដោយ​ទទួលរងការបៀតបៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ​ពីមន្រ្តីអង្គការសង្គមស៊ីវិល​ទៅវិញ។ នាងថាការ​រក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយប្រភព គឺជារឿងសំខាន់ដែលអ្នកសារព័ត៌មានគ្រប់រូបត្រូវតែ​ធ្វើមិនថា​ប្រភព​​នោះជាមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល ប្រជាពលរដ្ឋ ឬក៏មន្រ្តីអង្គការសង្គមស៊ីវិល ​ដោយយល់​ឃើញ​ដូច្នេះ​ទើប ស.ម. បានព្យាយាមរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងប្រភពដែលមិនគួរ​ឱ្យទុកចិត្ត​បន្ទាប់​ពីនាង​បាន​​ស្នើសុំសម្ភាន៍តាមទូរស័ព្ទ។

ស.ម. និយាយថា៖ «ខ្ញុំទាក់ទងសុំសម្ភាសន៍គាត់អ៊ីចឹង [បន្ទាប់ពីសម្ភាសន៍] គាត់ឆាតមកខ្ញុំ ដំបូង​ឡើយ​ពេលផុសរឿងហើយ គាត់សុំមើល […] ក្នុងនាមជាអ្នកកាសែតខ្ញុំតែងតែចង់ Keep [ថែរក្សា] Good Relation [ទំនាក់ទំនងល្អ] ជាមួយនឹងប្រភពអីហ្នឹង ខ្ញុំស្រួលទាក់ទងថ្ងៃក្រោយ​អ៊ីចឹងណា ប៉ុន្តែអា Good Relation  [ទំនាក់ទំនងល្អ] មិនមែនមានន័យអីផ្សេងទេ»

រយៈពេលដែល ស.ម. ព្យាយាមរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយប្រភពមន្រ្តីអង្គការសង្គមស៊ីវិលរូបនោះ នាងគ្មានសុខុមាលភាពផ្លូវចិត្តនោះទេ ដោយសារបុគ្គលរូបនោះតែងតែផ្ញើសារសុំរូបថតនាង និង​សរសេរពាក្យសំដីបែបលែបខាយជាបន្តបន្ទាប់។ តឹងតែងផ្លូវចិត្តដែលត្រូវបន្តរក្សាទំនាក់ទំនង​បែបបៀតបៀនពីប្រភពមិនបាន ទើបនាងសម្រេចចិត្តផ្តាច់ខ្លួនចេញរួមទាំងឈប់​សរសេរ​សាច់​រឿង​​ដែលត្រូវសម្ភាសន៍បុគ្គលម្នាក់នោះ។

ស្ងប់បានប្រហែលជាងប្រាំមួយខែ បុគ្គលនោះនៅតែបន្តសកម្មភាពតាមស្រាវជ្រាវ​រកនាង​នៅ​លើ​បណ្តាញសង្គម Instagram និងបន្តផ្ញើសារមកនាងដែលជាហេតុធ្វើឱ្យ​កាន់តែ​ស្លុតចិត្ត​បន្ថែមទៀត​។​

ស.ម. បន្ថែមថា៖ «គាត់មកសុំរូបខ្ញុំ មកសុំខ្ញុំអ៊ីចឹងណា! អាហ្នឹងខ្ញុំគិតថាវាជាទង្វើមួយ​ដែលអត់គួរ​មានទេ វាប៉ះពាល់ខ្លាំងមែនទែននៅពេលខ្ញុំព្យាយាមផ្តាច់ទំនាក់ទំនង គាត់នៅតែព្យាយាមទាក់ទង​មកខ្ញុំតាមគ្រប់ Channel តាម Instagram Telegram Facebook អីៗហ្នឹង វារំខាតការងារ​ខ្ញុំមែន​ទែន ខ្ញុំពេលដំណាក់កាលហ្នឹង គឺខ្ញុំពិបាកមែនទែន»។

ព្យាយាមគេចចេញដោយមិនអើពើ តែវាហាក់គ្មានប្រសិទ្ធភាពដូចទៅនឹងអ្វីដែល ស.ម. បានធ្វើ​នោះ​ទេ នាងនៅតែទទួលបានសារជាថ្មីតាម Instagram ពីបុគ្គលម្នាក់នោះ គ្រាន់តែឃើញសារ​ភ្លាម​នាងក៏សម្រេចចិត្តមិនឆ្លើយតប និង Block ចោលភ្លាមៗ។

ស.ម. បន្តថា៖ «គាត់នៅឆាតមកខ្ញុំទៀត! ខ្ញុំអត់ Reply [ឆ្លើយតប] ហើយ Block គាត់ចោល ប៉ុន្តែ​មាន​អារម្មណ៍ថាគាត់ហ្នឹងមកទៀតហើយ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអត់ Secure [សុវត្តភាព]។ ពេល​ខ្ញុំ​ទៅយកព័ត៌មានម្តងៗ ខ្ញុំបារម្ភ! ចូលរួម Training [វគ្គបណ្តុះបណ្តាល] អីម្តងៗ គិតថា តិចខ្ញុំ​ជួប​ម្នាក់​ហ្នឹងទៅ ហើយខ្ញុំត្រូវ Challenge [ប្រឈម] ជាមួយគាត់ហ្នឹងបែបណាទៅ ខ្ញុំនៅ​រាង​ក្មេង​ក្នុងវិស័យហ្នឹង»

នៅឆ្នាំ២០២១របាយការណ៍ក្រសួងព័ត៌បានបង្ហាញថា អ្នកសារព័ត៌សរុបនៅកម្ពុជា​មាន​ប្រមាណ​ជាង៥០០០នាក់​ ក្នុងនោះស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មានចំនួនត្រឹមតែ ៤៧០នាក់ ស្មើនឹង ៩,៤ ភាគរយ។

លោក ទេព អស្នារិទ្ធ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងព័ត៌មាន បានលើកឡើងចំៗ ចំពោះករណីប៉ុនប៉ងរំលោភ​ផ្លូវ​ភេទ​ទៅលើអ្នកសារព័ត៌មានស្រ្តី ថា ករណីមួយនេះចាំបាច់ត្រូវមានការស៊ើបអង្កេត​ឱ្យបាន​ច្បាស់​​​លាស់ និងត្រូវប្រមូលព័ត៌មានឱ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ មុននឹងឈានដល់ការកំណត់​វិធីសាស្ត្រ​ដោះស្រាយដោយឈរលើទាំងអង្គហេតុ និងអង្គច្បាប់ជុំវិញហេតុការ​ដែលបានកើត​ឡើងនេះ។ 

លោកបន្តថា នៅឆ្នាំ២០២៣ ក្រសួងបានទទួលដោះស្រាយវិវាទអង្គភាពសារព័ត៌មានចំនួន៤៣​លើក និងបានផ្តល់ជំនួយប្រឹក្សាផ្នែកច្បាប់ដល់អង្គភាពសារព័ត៌មានចំនួន៥០លើក។ ក្រសួង​ព័ត៌មានកំពុងបន្តពង្រឹងកិច្ចសហការដែលមានស្រាប់ជាមួយក្រុមការងារមេធាវីរាជរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីផ្តល់ការការពារផ្នែកច្បាប់ដល់អ្នកសារព័ត៌មានដែលប្រតិបត្តិតាមក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈត្រឹមត្រូវក្នុងក្របខណ្ឌនៃការផ្តល់ការគាំពារ និងលើកស្ទួយសេរីភាពសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជា។   

លោក អស្នារិទ្ធ ថ្លែងថា៖ «ដូច្នេះសម្រាប់ករណីខាងលើនេះ អាចរៀបចំសំណើមកគណៈកម្មការ​សម្រប​សម្រួល​ដោះស្រាយវិវាទអ្នកសារព័ត៌មាននៃក្រសួងព័ត៌មានដែលមានក្រុមការងារទទួល និងពិនិត្យដោយរក្សាការសម្ងាត់ជូន។ ក្រសួងទទួលពិនិត្យ និងដោះស្រាយបញ្ហាបៀតបៀន ការ​រំលោភ​សេពសន្ថវៈតាមរយៈយន្តការដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនេះបាទ»។

តាមរបាយការណ៍ UNESCO នៅទូទាំងពិភពលោកអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រី និងបុគ្គលិកធ្វើការតាម​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយប្រឈមនឹងការកើនឡើងនូវការវាយប្រហារពីខាងក្រៅ និងតាមប្រព័ន្ធ​អ៊ីនធឺណិត​​​​ដោយទទួលរងនូវការគំរាមកំហែង។ របាយការណ៍នេះមានរួមបញ្ចូល​អ្នកសារព័ត៌មាន​កម្ពុជាបានសន្និដ្ឋានថា ៧៣% នៃបុគ្គលិកធ្វើការតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ​ជាស្ត្រីបានជួបប្រទះ​នឹង​អំពើ​​ហិង្សាតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត។

នៅក្នុងរបាយការណ៍បានលាតត្រដាងពីអំពើហិង្សាផ្អែកលើយេនឌ័រដោយមានការមាក់ងាយ ការនិយាយស្អប់ខ្ពើមផ្លូវភេទ ការបោកប្រាស់ ការវាយដំលើរាងកាយ ការរំលោភ និងឃាតកម្ម​ជាដើម ដែលតម្រូវឱ្យមានការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងដោះស្រាយបញ្ហានេះជាបន្ទាន់។

របាយការណ៍ចេញផ្សាយដោយសមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជាហៅកាត់ថា CamboJA ស្តីពីស្ថានភាពសារព័ត៌មានឆ្នាំ២០២២ នៅកម្ពុជា បានបង្ហាញថាមានករណីបៀតបៀនចំនួន ៣៥ករណី អ្នកកាសែតចំនួន ៥៥នាក់ ក្នុងនោះមានស្រ្តីចំនួន៨នាក់។

លោកស្រី ឆន សុគន្ធា នាយិកានៃនាយកដ្ឋាន​អភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​របស់​មជ្ឈណ្ឌលកម្ពុជា​ដើម្បី​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ ហៅកាត់ថា CCIM បានលើកឡើងថា ករណី​រំលោភបំពាន​ផ្លូវភេទ គឺធ្ងន់ធ្ងរពាក់ព័ន្ធនឹងក្រមព្រហ្មទណ្ឌ​ដូច្នេះលោកស្រីលើកទឹកចិត្តឱ្យអ្នកសារព័ត៌មានស្រ្តី​ក្លាហាន​ចេញ​មុខដាក់ពាក្យបណ្តឹងតាមផ្លូវច្បាប់ដោយរៀបចំឯកសារ ភស្តុតាង និងសាក្សីដើម្បី​ឱ្យ​ជន​ប្រព្រឹត្ត​​ទទួលទោសតាមប្រព័ន្ធតុលាការ។

លោក ស្រី ឆន សុគន្ធា លើកឡើងថា៖ «ជនរងគ្រោះខ្លួនឯងគាត់ត្រូវតែហ៊ាន​ចេញមុខដើម្បី​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា អត់អាចរក្សាទុករឿងនេះគឺជារឿងសម្ងាត់ទេ បើសិនជាយើងរក្សា​ទុករឿង​នេះជា​រឿង​​សម្ងាត់ គឺដូចជាការលើកទឹកចិត្តដល់ជនប្រព្រឹត្តរួចពីសំណាញ់ច្បាប់ ហើយគាត់អាច​ប្រព្រឹត្ត​ទៅអ្នកផ្សេងទៀតដូចគាត់ប្រព្រឹត្តចំពោះយើងអ៊ីចឹង​»

គោលនយោបាយការពារស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មាន

ការសិក្សា​របស់​អង្គការ ActionAid ទៅលើស្ត្រីកម្ពុជា ចំនួន៣៨០នាក់ បានរកឃើញថាស្ត្រី​ម្នាក់​ក្នុងចំណោម៥នាក់ ឬ២២ភាគរយត្រូវបានបៀតបៀនផ្លូវភេទ ឬបៀតបៀន​រាងកាយនៅ​កន្លែង​សាធារណៈជាមធ្យម៥ដងនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៤។ កម្ពុជាមានច្បាប់ទាក់ទងនឹងការបៀតបៀនផ្លូវភេទ មាត្រា១៧២ ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ និងមាត្រា២៥០ ផ្តោតលើការបៀតបៀនផ្លូវភេទនៅកន្លែងធ្វើការ។

ជួបបទពិសោធ៍ឈឺចាប់ក្នុងអាជីព សិលា បង្ហាញការយល់ឃើញថា ស្ថាប័នសារព័ត៌មាន​គួរតែ​មានគោលនយោបាយក្នុងការអប់រំ​បុគ្កលិកថ្មីដែលទើបចូលធ្វើការឱ្យយល់ពីអ្វី​ទៅជាការ​បៀត​បៀន​នៅកន្លែងធ្វើការ រៀបចំវគ្គបណ្តុះបណ្តាលឱ្យបុគ្គលិកបានយល់កាន់តែស៊ីជម្រៅ និង​គោរព​សិទ្ធិគ្នា​ទៅវិញទៅមក។ បន្ថែមពីនេះទៀតនាងអំពាវនាវឱ្យបុគ្គលិកបុរសបែងចែក​ឱ្យ​ដាច់​រវាង​ការងារ និងរឿងផ្ទាល់ខ្លួន​មិនត្រូវលូកលាន់ រញ៉េរញ៉ៃ​ជាមួយនឹងអ្នកសារព៍ត៌មានស្រ្តី​វ័យ​ក្មេង​នោះទេ។

សិលា លើកឡើងថា៖ «ស្ថាប័នមួយៗ ជាពិសេសស្ថាប័នដែលគិតថាខ្លួនឯងជាស្ថាប័នធំ ស្ថាប័ន​មានវិជ្ជាជីវៈត្រឹមត្រូវ កាលណានិយាយស្ថាប័នមានវិជ្ជាជីវៈត្រឹមត្រូវបុគ្គលិកមួយៗ ក៏ត្រូវមាន​ជំនាញ​វិជ្ជាជីវៈដែរ! គួរតែមានវគ្កបណ្តុះបណ្តាល ឬក៏គួរតែហៅបុគ្កលិកចូលធ្វើការថ្មី​ឱ្យស្វេងយល់ កន្លែងការងារគឺការងារ អត់ទៅលូកលាន់អីៗ រញ៉េរញ៉ៃអីទេ»

ឆ្លើយតបដោយសំដីមុតៗ ដោយសារតែជួបបទពិសោធន៍ដែលសង្គមដាក់បន្ទុក​បន្ថែមទៅ​លើ​ជនរង​គ្រោះ សិលា ស្នើសុំឱ្យក្រសួងព័ត៌មានត្រូវតែមានគោលនយោបាយ​ជាក់លាក់​ដើម្បី​ការពារ​អ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីពីការបៀតបៀន។​

សិលា បន្តថា៖ «ខ្ញុំគិតថាក្រសួងព័ត៌មានត្រូវតែមានគោលនយោបាយណា​មួយគាំពារអ្នកកាសែត​ស្រ្តី ព្រោះអីមិនមែនមានតែខ្ញុំទេ អ្នកផ្សេងគាត់រងផលប៉ះពាល់ដែរ។ ក្រសួងព័ត៌មាន​មានផ្នែក​ច្បាប់​ណាមួយដែលយើងដាក់ពាក្យបណ្តឹង ហើយហៅបុគ្គលិកជា​អ្នកកាសែត​​ហ្នឹងនិយាយ អាច​ថា​ការពិន័យផ្ទៃក្នុងវិស័យសារព័ត៌មានអ៊ីចឹង»

កញ្ញាបន្ថែមថា៖ «ចង់ឱ្យមាន Department [នាយកដ្ឋាន] មួយដោះស្រាយរឿង Harassment [ការបៀតបៀន] ហ្នឹងហ្មង រឿងការបំពានហ្នឹង។ ដោយសារអ្នកកាសែតស្រ្តីឥឡូវកើន […] កំពុង​តែ​មានបញ្ហាដូចខ្ញុំ គាត់អត់ដឹងថានិយាយថាម៉េច គាត់អត់ដឹងថាប្តឹងធ្វើម៉េច ជួនកាលអត់​ហ៊ាន​និយាយជាមួយមេទៀត បើសិនជាក្រសួងព័ត៌មានមាន ខ្ញុំគិតថាសម្រួលច្រើនចំពោះជនរងគ្រោះ ជាពិសេសទៅលើស្រ្តីហ្នឹង»។

លោកស្រី ឆន សុគន្ធា ក៏បានទទួចឱ្យក្រសួងដែលពាក់ព័ន្ធរួមទាំងស្ថាប័នត្រូវតែមាន​វិធានការដោះស្រាយពាក្យបណ្តឹងជូនអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីដែលពួកគាត់ជួបប្រទះបញ្ហាប្រឈម​នឹងការបៀតបៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ ការយាយី ការរំលាភសេពរំលោភសេពសន្ថវៈ និងចាត់​វិធានការចំពោះជនដែលប្រព្រឹត្តទៅកាត់ទោសនៅតុលាការតាមផ្លូវច្បាប់។

លោកស្រី សុគន្ធា បញ្ញាក់ថា៖ «អាហ្នឹងវាគំរូអាក្រក់មួយដោយសារតែគាត់ធ្វើការ​នៅលើ​វិស័យ​សារព័ត៌មាន យើងសុទ្ធតែដឹងពីច្បាប់ ដឹងថាខ្លួន​​ឯងប្រព្រឹត្តអំពើខុសហើយ! យើងចង់ឱ្យសង្គម​មួយនេះមានការគោរពច្បាប់ អ៊ីចឹងត្រូវតែនាំគាត់ធ្វើការដោះស្រាយតាមនីតិវិធីច្បាប់»

លោកស្រីបន្តថា៖ «ក្រសួងព័ត៌មាន និងក្រសួងកិច្ចការនារីសូមធ្វើការពិនិត្យមើលឡើងវិញ​ថាត្រូវ​មាន​នាយកដ្ឋានក្នុងការការពារ អន្តរាគមន៍​ទៅដល់អ្នកកាសែតស្រ្តីដែលប្រឈមនូវការយាយី ឬ​ក៏​រំលោភសេពសន្ថវៈ។ ពិសេស​ក្រសួងព័ត៌មាន គឺជាអណាព្យាបាលរបស់អ្នកសារព័ត៌មាន​ត្រូវ​តែ​មាន​​នាយកដ្ឋានមួយ​ដើម្បី​រង់ចាំ​ដោះស្រាយបញ្ហាអ្នកសារព័ត៌មានស្រ្តី»

លោកស្រី សុគន្ធា ក៏បានផ្តោតសំខាន់ទៅលើស្ថាប័នប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយខ្លួនឯង​ផងដែរថាត្រូវតែ​មានគោលនយោបាយដោះស្រាយពាក្យបណ្តឹង និងគោលនយោបាយយេនឌ័រដើម្បីងាយស្រួល​ដោះស្រាយបញ្ហាដល់ក្រុមគោលដៅផងដែរ។

លោកស្រី សុគន្ធា បន្ថែមថា៖ «ស្នើសុំឱ្យគ្រប់ស្ថាប័នទាំងអស់​ត្រូវតែមានគោល​នយោបាយដោះ​ស្រាយ​បណ្តឹង ឬក៏គោលនយោបាយយេនឌ័រនៅស្ថាប័នរបស់ខ្លួន មិនមែនមានតែ​គោល​នយោបាយ​ទេ ត្រូវមានគណៈកម្មការចាំទទួលពាក្យបណ្តឹង រងចាំនៅការដោះស្រាយ​បញ្ហា​ផ្សេងៗ​»

ជំរុញលើកទឹកចិត្ត និងដំណោះស្រាយការបៀតបៀន

តាមរយៈបទសម្ភាសន៍ជាមួយស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មានចំនួន១០រូប​ពួកគាត់បានប្រាប់ថា​ធ្លាប់​ទទួល​បានករណីបៀតបៀនដោយផ្ទាល់ បៀតបៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ រហូតមានករណី​ប៉ុនប៉ង​រំលោភ​បំពាន​ផ្លូវភេទ​ជាដើម ស្ទើរតែគ្រប់ករណី គឺពួកគាត់​សម្រេចចិត្តឈប់ទាក់ទងប្រភពរហូត​ដល់មានករណីមួយចំនួនត្រូវបង្ខំចិត្ត​ឈប់សរសេរសាច់រឿងដែលត្រូវស្នើសុំសម្រង់​សំដីដើម​ពី​ប្រភព។

រួចផុតពីការបៀតបៀន និងការប៉ុនប៉ងរំលោភបំពាន សិលា បានចែករំលែកបទពិសោធន៍​ទាំងអួលដើមកថា បើទោះបីជាស្ថិតនៅក្នុងកាលៈទេសៈតឹងតែងយ៉ាងណាក្តីស្រ្តីត្រូវរឹងមាំ ហើយត្រូវតែគ្រប់គ្រងស្មាតីមិនត្រូវបណ្តាយតាមអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលមួយពេល។

ផ្នត់គំនិតភាគច្រើនតែងតែលើកឡើងថាមនុស្សស្រីមានកម្លាំងទន់ខ្សោយជាងបុរសតែ សិលា បាន​​បំបែក​ឯកត្តកម្ម​ពាក្យនេះ ដោយនាងបានព្យាយាមរើបម្រះខ្លួនមួយទំហឹង បើទោះជា​រាងកាយ​ត្រូវបានជាប់ក្លេអ្នកប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាក្តី ខណៈនោះនាងបានធាក់កញ្ចក់ឡាន​ផ្នែកខាង​មុខ​មួយ​ទំហឹង​រហូតដល់បែក និងបានស្រែកគំរាមឱ្យបុគ្គលនោះបញ្ឈប់សកម្មភាពបំពាន។

សិលា និយាយថា៖ «ជារួមខ្ញុំរើបម្រះគ្រប់ច្រកដែលខ្ញុំអាច និយាយទៅពេលហ្នុងខ្ញុំជាប់ក្លេគាត់! ខ្ញុំជាប់ក្លេគាត់មែន ករបស់ខ្ញុំនៅពេលគាត់រឹតខ្លាំងគឺខ្ញុំហប់ខ្យល់ ប៉ុន្តែជើងខ្ញុំទល់នឹងកញ្ចក់ឡាន ខ្ញុំធាក់កញ្ចក់ឡានមួយទំហឹង ខ្ញុំរមួលខ្លួន»

មានរាងសមល្មមដែលអាចទប់នឹងកម្លាំងអ្នកប្រព្រឹត្ត សិលា ពេលនោះបានធ្វើឱ្យនាង​ស្រឡាំង​កាំង​រួមជាមួយនឹងការឈឺចាប់ ខណៈពេលដែលនាងព្យាយាមរើបម្រះចេញភ្លាមៗ ដោយនាង​យល់ថាវាមិនមែនជាទង្វើដែលមិត្តរួមអាជីពគួរធ្វើ។

សិលា បន្តថា៖ «និយាយមែនខ្ញុំរើបម្រះងាប់ចោល ខ្ញុំគិតថាការរំលោភបំពាន បើយើងអត់ព្រម កម្លាំង​មួយដូចគ្នានៅតែអត់បានអ៊ីចឹង ខ្ញុំគិតថាអ៊ីចឹង​ នៅតែរើបម្រះរួច […]  អ្វីដែលឈឺចាប់​បំផុត​វា​ជាមនុស្សដែលខ្ញុំរាប់អានថាជាមិត្តភត្តិ! ជាមិត្តភត្តិ វាបែរជាបំផ្លាញអាទឹកចិត្ត ខ្ញុំឈឺ​ចាប់មែន​ទែន»។

ងាកមកកញ្ញា ស.ម.​ ផ្តើមដោះស្រាយបញ្ហាដោយការ Block បុគ្គលម្នាក់នោះស្ទើរ​គ្រប់​បណ្តាញ​សង្គមទាំងអស់ដើម្បីគេចចេញពីអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ស្ងាត់មួយរយៈពេលខ្លីស្រមោលអតីកាល​ក៏​វិលត្រលប់មកវិញ។

កញ្ញា ស.ម. និយាយថា៖ «ខ្ញុំអត់ដឹងថាគាត់បាន Instagram ខ្ញុំមកពីណាទេ ខ្ញុំអត់ដឹងសោះហ្មង​ដល់ពេលអ៊ីចឹងគាត់ក៏ឆាតមកទៀត អាហ្នឹងដូចជា Feel [អារម្មណ៍] ដូច Anxiety [ការថប់បារម្ភ] វាឮមកវិញ! ម៉េចបានអាប៊ិកហ្នឹងវារកខ្ញុំឃើញទៀតហើយ ដល់ពេលអ៊ីចឹងខ្ញុំភ័យណាស់»

ព្យាយាមដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួន​ឯងមិនមែនជាដំណោះស្រាយដែលមានប្រសិទ្ធភាពនោះទេ ស.ម. ពីមួយជំហានទៅមួយជំហាននាងសួរខ្លួន​ឯងជានិច្ចថា គួរតែដោះស្រាយស្រមោល​អន្ទោលតាមប្រាណនេះដោយវីធីសាស្រ្តបែបណា។

កញ្ញា ស.ម ថា៖ «ខ្ញុំអត់ត្រូវរស់នៅជាមួយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចទាំងអស់ហ្នឹងទេ! អ៊ីចឹងខ្ញុំ​ក៏ប្រាប់​ទៅក្រុមការងាររបស់ខ្ញុំ ធ្វើការងារដោះស្រាយទៅលើរឿងហ្នឹង ខ្ញុំជួបជជែកជាមួយ​គាត់រក​ដើម​ហេតុ ហើយក៏គាត់ហៅសាក្សីណាដែលធ្លាប់ជួបស្រដៀងខ្ញុំ អាចធ្វើជាសាក្សីឱ្យខ្ញុំ»

កញ្ញា ថូវ៉ាន អ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីនៅក្នុងសន្និសីទកាសែតក្រសួងបរិស្ថាន។ រូបថតនៅថ្ងៃទី២៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២។ (រូបភាពផ្តល់ឱ្យ)

មិនខុសពីកញ្ញា ស.ម. កញ្ញា ថូវ៉ាន​​ មានអាយុ២៣ឆ្នាំ ជាអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីម្នាក់ដែលទទួល​រងការបៀតបៀនតាមអនឡាញពីមន្រ្តីអង្គការសង្គមស៊ីវិលដូចគ្នាដែលនោះ បានចែករំលែក​បទ​ពិសោធន៍​ដោះស្រាយបញ្ហាដោយការមិនអើពើ និង Block បុគ្គលម្នាក់គ្រប់បណ្តាញសង្គម នាង​ចាត់​ទុក​ករណីនោះជាទង្វើដែលបុគ្គលមានចំណេះដឹងមិនគួរប្រព្រឹត្ត។

កញ្ញា ថូវ៉ាន និយាយថា៖ «ការបៀតបៀនទាំងអស់នោះវាដូចជា​មិនបានបង្អាក់ដំណើរ​ការងារ​ខ្ញុំទេ ព្រោះអីវាមិនមែនជាការបៀតបៀនរាងកាយដែលធ្វើ​ឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា Insecure [អសន្តិសុខ] ធ្វើឱ្យខ្ញុំមានភាពអាម៉ាស់អីទេ វាគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ពាក្យសំដីដែលមិនបានឆ្លងកាត់ខួរក្បាល»។

ឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ការងារជាអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រី​​ជាង៣ឆ្នាំបានរុញច្រានឱ្យ កញ្ញា ថូវ៉ាន កាន់តែ​មានភាពអត់ធ្មត់នៅពេលជួបបញ្ហាប្រឈមនានា តែទោះជាយ៉ាងណាក្តីទង្វើនេះហាក់​បានធ្វើឱ្យនាងរង្គាលចិត្តហើយនាងបញ្ឈប់សម្ភាសន៍បុគ្កលម្នាក់នោះ។ 

ថូវ៉ាន បន្តថា៖ «ខ្ញុំបានរាយការណ៍ទៅក្រុមការងាររបស់ខ្ញុំ! ខ្ញុំអត់អាចសម្ភាសន៍ម្នាក់ហ្នឹងតទៅទេ​ទៀត […] និយាយទៅធ្វើយ៉ាងខ្ញុំជៀសវាងពីបុគ្គលម្នាក់ហ្នឹង អាចមានអ្នកផ្សេង​ដែលមានតួនាទី​ប្រហាក់ប្រហែលគាត់ គឺខ្ញុំទៅសម្ភាសន៍អ្នកផ្សេង ខ្ញុំចាត់ទុកគាត់នៅក្នុង Black List [បញ្ជីខ្មៅ] នៅក្នុងអាជីពសារព័ត៌មានរបស់ខ្ញុំហ្នឹង»

លោកស្រី ស ស៊ីណែត អ្នកនាំពាក្យក្រសួងកិច្ចការនារី​ បានបង្ហាញអារម្មណ៍សោកស្តាយ​ដែល​អ្នកសារព័ត៌មានស្រ្តីទទួលរងការបៀតបៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ រហូតឈាន​ទៅ​ដល់​ការប៉ុនប៉ង​រំលោភបំពាន លោកស្រីលើកទឹកចិត្តឱ្យជនរងគ្រោះបើកបង្ហាញការសម្ងាត់និយាយចេញ និង​ស្វែង​រកជំនួយពីអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច អជ្ញាធរមូលដ្ឋានដែលនៅជិតកន្លែងកើតហេតុ។

លោកស្រី ស៊ីណែត ថ្លែងថា៖ «ប្រសិនបើក្នុងករណីដែលស្រ្តីក្មេងខ្ចីគាត់ទទួលរងការ​រំលោភ​បំពាន​តាមប្របព័ន្ធអនឡាញ ឬក៏ទទួលរងការរំលោភបំពានពីក្រុមគោលដៅណាម្នាក់ អ្វីដែលគាត់​អាច​ធ្វើ​បាន គាត់ត្រូវតែបំបែកការសង្គាត់ដែលគាត់ទទួលរងអំពើហិង្សា និងការរំលោភបំពាន​នេះ ទាក់​ទងប្តឹងទៅអជ្ញាធរមានសម្ថកិច្ច ឬក៏អជ្ញាធរមូលដ្ឋានដែលនៅជិត»។

លោកស្រីលើកទឹកចិត្តឱ្យជនរងគ្រោះស្វែងរកជំនួយប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកផ្លូវចិត្ត រួមទាំងផ្នែកផ្លូវ​ច្បាប់​ក្នុងការដោះបញ្ហាដែលជនរងគ្រោះទទួលរងភាពអយុត្តិធម៌ ចំណែកឯ​ក្រសួងកិច្ចការនារី​ក៏មានលេខ Hotline សម្រាប់ងាយស្រួលសម្រួលដល់ជនរងគ្រោះដែលត្រូវការសេវានានា។  

លោកស្រីបន្តថា៖ «គាត់ត្រូវស្វែងរកជំនួយប្រឹក្សាយោបល់ទាំងផ្លូវចិត្ត ទាំងផ្នែកផ្លូវច្បាប់​ក្នុងការ​ដោះបញ្ហាដែលគាត់ទទួលរងភាពអយុត្តិធម៌នេះ​ […] សម្រាប់ក្រសួងកិច្ចការនារី​មានលេខទូរសព្ទ​ជំនួយ​បន្ទាន់ គឺហៅថា Hotline សម្រាប់ឱ្យជនរងគ្រោះសុំជំនួយប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកផ្លូវចិត្ត ផ្លូវ​ច្បាប់ ហើយចំណុចមួយទៀតគឺអាចជជែក មានន័យថាចូលរួមទំនាក់ទំនងដើម្បីស្វែង​រកការ​អន្តរាគមន៍អីៗផ្សេង»

លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «ក្រសួងក៏ជួយសម្របសម្រួលជាមួយជនរងគ្រោះបន្តទៅរកសេវាពាក់ព័ន្ធដែលជាតម្រូវការរបស់ជនរងគ្រោះរួមទាំងសម្របសម្រួលរកមេធាវីដើម្បីជួយការពារក្តីឱ្យជនរងគ្រោះដោយឥតគិតថ្លៃ»

លោក ទេព អស្នារិទ្ធ បានផ្តល់ជាយោបល់ និងលើកទឹកចិត្តឱ្យស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មានត្រូវក្លាហានក្នុងការប្រឈមចំពោះករណីបំពាននានា ដោយមិនត្រូវបន្តលាក់ទុកតែម្នាក់​​​ឯង ត្រូវស្វែងរកជំនួយផ្សេងៗ ក៏ដូចជាការពិគ្រោះយោបល់ចាំបាច់សម្រាប់រួមចំណែកដល់ការដោះស្រាយបញ្ហា។

លោកថា៖ «អាចវែកមុខការបៀតបៀន និងអាចធ្វើឱ្យភាគីពាក់ព័ន្ធរៀងចាល ក៏ដូចជាផ្តល់យុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នកទទួលរងការបំពាន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះវាក៏អាចក្លាយជាគំរូសម្រាប់ករណីផ្សេងទៀត ដើម្បីកំញើញដល់ការប៉ុនប៉ង ធានាការគោរពសិទ្ធិស្ត្រី និងការពារសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់អាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានទៀតផង»។

ទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិខួបទី១១៣

ថ្ងៃទី​៨មីនា គឺជាទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិ ដែល​បច្ចុប្បន្នត្រូវបាន​ប្រារព្ធធ្វើឡើងជាទូទៅ​ក្នុង​ពិភព​លោក ទិវានេះគឺជានិមិត្តរូបនៃ​ការ​តស៊ូ ទាមទារ សិទ្ធិសេរីភាពរបស់ស្ត្រីប្រឆាំង​នឹង​ការរើសអើង​ផ្លូវភេទរវាងបុរសនិងស្ត្រី។ ឆ្នាំ១៩៧៥ អង្គការសហប្រជាជាតិ​បានប្រកាស​ថាពីឆ្នាំ១៩៧៦ដល់​១៩៨៥ ជាសតវត្សសម្រាប់នារី​ បើយើងប្រៀបធៀបទិវា​នេះទៅនឹង​កំណើត​នៃ​អង្គការសហ​ប្រជាជាតិ ​គឺមានកំណើត​មុន​អង្គការសហប្រជាជាតិ​  និងមុន​សិទ្ធិមនុស្ស។

ឆ្នាំនេះប្រទេសកម្ពុជានឹងអបអរសាទរទិវាអន្តរជាតិនារី ៨មីនា ខួបទី១១៣ ក្រោមមូលបទ «ស្ត្រី និងក្មេងស្រី ក្នុងបរិវត្តកម្មឌីជីថល» តាមរយៈវេបសាយព័ត៌មានទូរទស្សន៍ជាតិកម្ពុជានាថ្ងៃទី២ ខែមីនា លោកជំទាវ ម៉ែន សំអន សមាជិកឧត្តមប្រឹក្សានៃព្រះមហាក្សត្របានលើកឡើងថា៖ «នៅ​ក្នុង​សម័យឌីជីថលនេះ ការប្រឈមរបស់ស្ត្រី និងក្មេងស្រី គឺមានច្រើនពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​ឆបោក​តាម​ប្រព័ន្ធ​ឌីជីថល ការបៀតបៀនតាមរូបភាពផ្សេងៗ ជាដើម ដែលទាំងនេះ​ធ្វើឱ្យមាន​ការប៉ះពាល់​ដល់កិត្តិយសស្ត្រីជាច្រើន ដោយសារគ្នាមិនសូវមានការយល់ដឹង ដូច្នេះហើយទើបធ្វើឱ្យពួកគេ​ធ្លាក់​ចូលទៅក្នុងការចាញ់បោកគេ»

អ្នកនាំពាក្យក្រសួងព័ត៌មានថ្លែងទៀតថា ស្ត្រីប្រឈមនឹងហានិភ័យមួយចំនួន ជាពិសេសពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សុវត្ថិភាព​តាមប្រព័ន្ធអនឡាញ និងសុខុមាលភាព។ ទន្ទឹមនេះ វប្បធម៌ និងផ្នត់គំនិត ដែល​ចាក់​ឫស​គល់យ៉ាងជ្រៅក្នុងសង្គមកម្ពុជាក៏ជាកត្តារាំងស្ទះដល់ស្ត្រី និងក្មេងស្រី មិនឱ្យមាន​ការ​ចូលរួមបានពេញលេញ។

លោក ទេព អស្នារិទ្ធ បន្ថែមថា៖ «ដើម្បីបង្កើនការរួមចំណែករបស់ស្រ្តីក្នុងវិស័យព័ត៌មានត្រូវជួយដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមរបស់ស្ត្រី ព្រមទាំងលើកទឹកចិត្តពួកគាត់ឱ្យសម្របខ្លួនបានទៅនឹងសម័យកាលនៃការវិវត្តបច្ចុប្បន្ន»។

បើទោះបីជាអាជីពស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មានជួបប្រទះនឹងបញ្ហាប្រឈមយ៉ាងណាក្តីក៏អ្នកព័ត៌មានស្ត្រីនៅតែ​បន្តប្តេជ្ញាចិត្តតស៊ូជាមួយអាជីពនេះដើម្បីលើកស្ទួយឱ្យមានយុវតី​ និង​ស្រ្តី​ចូលរួម​កាន់តែ​ច្រើន​បន្ថែមទៀត។

សិលា ស្នើសុំឱ្យស្ថាប័នប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយគិតគួរផ្តល់ឱកាសសម្រាប់យុវតីឱ្យបានច្រើន បង្កើត​បរិកាសល្អដល់អ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យប្រាកដថាពួកគាត់ទទួលបានសុវត្តិភាពនៅកន្លែងការងារ។

សិលា លើកឡើងថា៖ «ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តរុញឱ្យស្ថាប័នគាត់ផ្តល់ឱកាសឱ្យស្រ្តីឱ្យ​ក្មេងស្រី​ហ្នឹង​ចូល​មកសិន ទន្ទឹមនឹងផ្តល់ឱកាសឱ្យគ្នាត្រូវបង្កើតបរិយាកាសឱ្យគ្នាមានសុវត្តិភាពដែរ អាផ្លូវចិត្តហ្នឹង គឺសំខាន់ណាស់ វាជាកត្តាជំរុញឱ្យពួកគាត់ថាអាចជោគជ័យនៅក្នុងវិស័យហ្នឹង»

បន្ថែមពីនេះ សិលា អំពាវនាឱ្យបុរសបញ្ឈប់​ការនិយាយាលេង​សើចលេបខាយលើ​អ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រី ដោយកញ្ញាបន្ថែម៖ «ការលេងសើចបន្លំមែន លេងសើចលែបខាយគ្នា ឃើញ​គ្នា​ថ្មីធ្វើបាប […] អត់ចង់ឱ្យមានរូបភាពហ្នឹងកើតឡើងទេ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាកន្លែងមួយៗ នឹង​បង្កើត​បរិយាកាស​​ឱ្យល្អប្រសើរសម្រាប់ក្មេងស្រីឱ្យគាត់ចូលធ្វើការងារហ្នឹង»។

កញ្ញា ស.ម. ស្រ្តីអ្នកសារព័ត៌មានត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្ន ត្រូវដឹងពីតួនាទី និងក្រមសីលធម៌ ប្រយ័ត្ន​ជាមួយ​ប្រភពដែលត្រូវសម្ភាស បែងចែកឱ្យដាច់រវាងការងារ បើទោះបីជាប្រភពនោះ​ព្យាយាម​ផ្តល់ព័ត៌មានឱ្យយ៉ាងណាក្តីមិនត្រូវទុកចិត្តប្រភព។

 កញ្ញា ស.ម. និយាយថា៖ «សម្រាប់ខ្ញុំត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ ហើយត្រូវតែធ្វើតាម​ក្រមសីលធម៌ វិជ្ជាជីវៈរបស់យើងអ៊ីចឹងណា ដើម្បីជៀសវាងនៅបញ្ហា»។​ កញ្ញាបន្ថែមថា៖ «កុំ​ព្យាយាម​លាក់ទុកតែ​​ឯង យោបល់របស់ខ្ញុំបើជួបករណីបៀតបៀនហ្នឹងហើយ គួរតែរក​អ្នក​ណាដែលយើងអាចទុកចិត្តក្នុងការដោះស្រាយ​ឱ្យយើង ហើយរក្សាឯកជនភាពឱ្យយើង»។

ចំណែក កញ្ញា ថូវ៉ាន បានស្នើសុំប្រភពមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល អង្គការសង្គមស៊ីវិលគួរតែឆ្លើយតប​ដោយ​ភាពទន់ភ្លន់ជាមួយអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីដើម្បីបង្កភាពងាយស្រួលក្នុងអាជីពការងាររបស់ពួកគាត់។

កញ្ញាសំណូមពរថា៖ «មន្រ្តីរដ្ឋាភិបាល! មន្រ្តីអង្គការសង្គមស៊ីវិល​ហ្នឹងគួរតែប្រើប្រាស់ភាសា​ដែល​មានក្រមសីលធម៌ មានសុជីវធម៌ជាមួយនឹងអ្នកសារព័ត៌មានស្រ្តី […] ដើម្បីកុំឱ្យប៉ះពាល់​លើ​អារម្មណ៍​របស់ពួកគាត់ ហើយវាជះឥទ្ធិពលទៅលើការងាររបស់ពួកគាត់»

1,028 views
ព័ត៌មានទាក់ទង

ព័ត៌មានថ្មីៗ

អត្ថបទពេញនិយម