សមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា

កម្មករក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធច្រៀងសុំជំនួយ បន្ទាប់ពីបរាជ័យការស្នើសុំជាច្រើនដង អំឡុងវិបត្តិកូវីដ១៩

បុគ្គលិកក្នុងវិស័យឧហ្សាហកម្មកម្សាន្តដែលបាត់បង់ការងារ បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលបិទKTV និងកាស៊ីណូ ក្រោយពីផ្ទុះជំងឺកូវីដ-១៩នោះ បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅមុខក្រសួងការងារកាលពីថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ដើម្បីដាក់ញត្តិស្នើសុំការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។ បញ្ញា ឆព័ណ្ណ
បុគ្គលិកក្នុងវិស័យឧហ្សាហកម្មកម្សាន្តដែលបាត់បង់ការងារ បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលបិទKTV និងកាស៊ីណូ ក្រោយពីផ្ទុះជំងឺកូវីដ-១៩នោះ បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅមុខក្រសួងការងារកាលពីថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ដើម្បីដាក់ញត្តិស្នើសុំការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។ បញ្ញា ឆព័ណ្ណ

កម្មករ​ក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច​ក្រៅប្រព័ន្ធ​​ច្រៀងរកការឧបត្ថម្ភ​​ ដោយ​ចេញ​​បទចម្រៀង​មួយកាល​ពីសប្តាហ៍​មុនដែល​ត្អូញត្អែរ​​ថា ពួកគេមិនត្រូវ​បាន​គេអើពើ​ អំ​ឡុង​ពេល​មាន​ការរីករាលដាលជំងឺកូវីដ​-១៩ និង​អង្វរសុំជំនួយ​ហិរញ្ញវត្ថុ​ពី​រដ្ឋាភិបាល​។​

បទចម្រៀង​ដែល​មាន​ចំណងជើងថា «​គ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានទុកឲ្យនៅឯកោ?​» រៀប​រាប់អំពី​បញ្ហាប្រឈម​ថ្មីៗសម្រាប់អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ការ​ងារក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច​ក្រៅប្រព័ន្ធដែលរងផល​ប៉ះពាល់ខ្លាំង​ដោយ​សារការរីករាល​ដាល​ជំងឺ​នេះ ដូចជា​ហាងម៉ាស្សា ភោជនីយដ្ឋាន ខារ៉ាអូខេនិង​បៀរហ្គាឌិន ដែល​ពួកគេកាន់តែច្រើនឡើង​បាន​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុងបំណុល ​ដែល​គ្មាន​និរន្តរភាព​។

ផលិតនិងចេញផ្សាយ​ដោយ សហជីពកម្មករ ចំណីអាហារនិងសេវាកម្ម (CFSWF) ដែលបទចម្រៀងនេះ​បង្ហាញពីករណីរបស់​នារី​ម៉ាស្សា​ម្នាក់នៅខេត្តសៀម​រាប ដែល​ជា​អ្នក​ផ្គត់ផ្គង់​ដ៏សំខាន់​សម្រាប់​គ្រួសារ ដែលមាន​សមា​ជិក​​១០​នាក់​​ មុន​ពេល​នាង​បាត់បង់ការងារ​នៅពេល​ ដែល​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជំងឺនេះ​​ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អាជីវកម្ម​ទូទាំង​ប្រទេស​ត្រូវ​បិទទ្វារ។

បទចម្រៀង​នេះ​សរសេរថា៖ «ថៅកែមានលុយ​គេនៅរំអួយ​ រត់រកព្រះជួយ ស្រែកថ្នូរត្រដរ ចំណែក​ពួកយើង​ដែល​ជាកម្មករ​ ស្រែកទួញអង្វរ​គ្មាន​អ្នក​ហាស្តី»។

រដ្ឋាភិបាល​បាន​លៃលកប្រាក់​១ពាន់​លានដុល្លារ​​ ដើម្បី​កាត់បន្ថយ​ផល​ប៉ះពាល់​ដោយ​សារការរីករាលជំងឺនេះ​ ដោយ​អ្នក​ដែល​បានបាត់បង់ការងារពីឧស្សាហកម្មកាត់ដេរនិង​ទេសចរណ៍​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​៤០​ដុល្លារ​ក្នុងមួយខែ​ ហើយ​ការផ្តល់ជំនួយ​ជុំទី​៧​សម្រាប់ក្រុម​គ្រួសារ ដែល​បានចុះបញ្ជី​នៅក្នុង​ប្រ​ព័ន្ធព័ត៌មាន​គ្រួសារ​​​ក្រីក្រ ​ត្រូវ​បាន​ប្រកាស​កាល​ពីសប្តាហ៍​មុន។

លោក​ស្រី អ៊ូ ទេពផល្លីន ប្រធានសហជីពកម្មករ ចំណីអាហារនិងសេវាកម្ម (CFSWF)បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា គំនិតក្នុង​ការ​ថត​បទចម្រៀង​នេះដើម្បីទាក់ទាញ​ការយកចិត្តទុកដាក់​លើ​ស្ថានភាព​របស់​កម្មករនៅក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច​ក្រៅប្រព័ន្ធ ដែល​ភាគច្រើន​ធ្វើ​ការងារ​​ដោយ​គ្មាន​កិច្ចសន្យា​និង​គ្មាន​របបសន្តិសុខ​សង្គមនោះ ​កើត​មាន​បន្ទាប់ពី​ការ​ធ្វើ​យុទ្ធនាការ​រាប់ខែ រួមទាំងការ​ដាក់ញត្តិទៅក្រសួង​ការងារ ​និង​ព្រះមហាក្សត្រនរោត្តម សីហមុនី មិនបានទទួល​​ជោគជ័យ​​។

លោកស្រីបាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «​ចាប់​តាំងពី​មាន​ការ​ផ្ទុះ​ឡើង​នៃ​វីរុស​កូវីដ-១៩​ កម្មករ​ក្នុងវិស័យ​កម្សាន្ត​មិន​បាន​ទទួល​ការ​ឧបត្ថម្ភ​ណាមួយ​ពី​រដ្ឋាភិបាល​។ ដូច្នេះ​យើង​បាននិពន្ធបទចម្រៀង​នេះ…វាគឺជាសារមួយដែល​ស្នើ​សុំឲ្យរដ្ឋាភិបាល​​​បង្កើត​គោលនយោបាយ​ ដែល​គាំទ្រ​ដល់​កម្មករ ដែល​រងផលប៉ះពាល់​ស្មើ​ៗ​គ្នា»។​

លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «រដ្ឋាភិបាល​បាន​ប្តេជ្ញាចិត្ត​ថា មិន​ត្រូវទុកនរណាម្នាក់ចោល ប៉ុន្តែនៅក្នុង​បរិ​បទ​​នៃជំងឺកូវីដ-១៩ រដ្ឋាភិបាល​បាន​បរាជ័យ​។ នេះគឺជា​ការ​រើស​អើង​ ដែល​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​នៅក្នុងគោល​នយោបាយ​របស់​រដ្ឋ»។

មនុស្សរាប់ម៉ឺន​នាក់​បានបាត់បង់ការងារនៅពេល​រដ្ឋាភិបាល​បញ្ជាឲ្យបិទកន្លែង​កម្សាន្ត​កាល​ពី​ខែ​មីនា​និង​បិទជាថ្មីទៀត​កាល​ពីខែវិច្ឆិកា ​ដោយ​​​ក្រុម​អ្នក​តស៊ូមតិ​អះអាងថា មនុស្សជា​ច្រើនគ្មាន​លទ្ធភាព​បង់​ថ្លៃ​ឈ្នួល​ផ្ទះ​ឬថ្លៃម្ហូប​អាហារ​។

លោក​ស្រី ទេពផល្លីន​ បាន​មាន​ប្រសាសន៍ថា ការអនុគ្រោះនាពេលថ្មីៗនេះអនុញ្ញាត​ឲ្យកន្លែង​ខ្លះ​បើកឡើងវិញ​ជា​លក្ខណៈ​ភោជនីយដ្ឋាន ប៉ុន្តែ​និយោជក​ទំ​នង​​ជា​មិន​ជួលអ្នក ​ដែល​ត្រូវ​បាន​បញ្ឈប់​ពីការងារមក​ធ្វើ​ការ​វិញនោះទេ ស្របពេល​ពួកគេភាគច្រើន​បាន​វិលត្រឡប់​ទៅ​ស្រុកកំណើត​វិញ។

អ្នក​នាំពាក្យក្រសួង​ការងារ ​និង​ក្រសួង​សេដ្ឋកិច្ច ​និង​ហិរញ្ញវត្ថុ​ បានបដិសេធធ្វើ​អត្ថាធិប្បាយ​ពីកង្វះ​ការគាំទ្រ​ដល់​កម្មករ​នៅក្នុងវិស័យ​សេដ្ឋកិច្ច​ក្រៅប្រព័ន្ធ​ទេ។

លោក ផៃ ស៊ីផាន អ្នក​នាំពាក្យ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា កម្មករក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ​មិនត្រូវ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យក្រោម​គោលនយោបាយ​បច្ចុប្បន្ន​​នេះទេ ហើយ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍ថា សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ជំនួយតាមរយៈប្រព័ន្ធព័ត៌មានគ្រួសារ​ក្រីក្រ​ គឺជា​ក្តីសង្ឃឹមល្អបំផុត​របស់​ពួកគេ។

លោក​បាន​មាន​ប្រសាសន៍ថា៖ «បើពួកគេមិនបានចុះបញ្ជី ពួកគេក៏មិនបានបង់ពន្ធដែរ ។ ប៉ុន្តែ​នៅពេល​កម្មករទាំងនេះក្លាយ​ជា​ជនងាយ​រងគ្រោះ​ ជា​ជនក្រីក្រ​ ពួកគេ​នឹងទទួល​បាន​ការ​គាំពារសង្គម​ពី​រដ្ឋាភិបាល​តាមរយៈ​ប្រព័ន្ធ​ព័ត៌មានគ្រួសារក្រីក្រ»

ប៉ុន្តែ​អ្នក​ស្រី ព្រាប សារឿន ដែល​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ ១៧៦.០០០រៀល​ ប្រហែល​ ៤៤​ដុល្លារ​ក្នុងមួយខែតាមរយៈប្រព័ន្ធនេះ​បាន​និយាយថា ​សម្រាប់​អ្នក​ដែលមិនត្រូវ​បាន​អើ​ពើ​និង​ស្ថិតក្នុងប្រព័ន្ធព័ត៌មានគ្រួសារ​ក្រីក្រ​នេះ​ គឺដោយ​សារចំណាត់​ការមិនគ្រប់គ្រាន់និង​​យឺត​យ៉ាវ​​។​

ដោយ​ត្រូវ​បាន​បញ្ឈប់ពីការ​ងារនៅ​ហាងម៉ាស្សា​ អ្នកស្រី សារឿន អាយុ​៤៥​ឆ្នាំ​ក៏ត្រូវ​ផ្គត់ផ្គង់​កូនស្រី​របស់​អ្នក​ស្រី​ ដែល​ស្ថិតក្នុងចំណោម​មនុស្ស​រាប់ម៉ឺន​នាក់​ដែល​បាត់​បង់​ការ​ងារនៅ​រោង​ចក្រ​កាត់ដេរ​ បន្ទាប់ពីការ​រីករាល​ដាល​វីរុសកូវីដ-១៩ ដែល​បណ្តាល​ឲ្យមានការបិទ​បណ្តាញ​ផ្គត់​ផ្គង់​ទូទាំងពិភព​លោក។

នៅពេល​អ្នក​ស្រីធ្លាក់ខ្លួន​ឈឺ​កាល​ពីខែសីហា​ អ្នកស្រី សារឿន​ បាន​យក​កម្ចី​​មីក្រូ​ហិរញ្ញវត្ថុ​ ១.០០០​ដុល្លារ​ សម្រាប់ព្យាបាល។ នៅពេលនេះអ្នកស្រី​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​ជា​មួយ​អ្នក​ដើរ​ទារបំណុល​ដូចជាប្រជាជនកម្ពុជា​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​ផ្សេងទៀត​ដែរ ដែល​កំពុង​ប្រឈម​នឹង​ការ​បាត់បង់​​ដីធ្លីដែល​ដាក់ជា​ទ្រព្យបញ្ចាំ នេះបើយោងតាម​របាយការណ៍​ដែល​មាន​ឈ្មោះថា ធ្វើការងារ​រហូត​ជំពាក់​បំណុល​វ័ណ្ណក​ ​របស់​អង្គការ​លីកាដូ​​​ មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាព​ការងារនិង​សិទ្ធិមនុស្ស និង​សម្ព័ន្ធ​សហជីព​កម្ពុជា។

«​លុយហ្នឹង មិនទាំងគ្រប់បង់ធនាគារផង» អ្នកស្រី សារឿន​ និយាយដោយសំដៅលើការប្រាក់ត្រូវបង់ប្រហែល​៦៥​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយខែ​។

អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «​ឥឡូវនេះ យើង​គ្មាន​អាហារគ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់ហូបទេ។ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ​អង្ករ​ដើម្បី​ដាំបាយ​ហូប»៕

ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទភាសាអង់គ្លេស៖ ‘Left behind’ in COVID-19 pandemic, informal workers sing for assistance

146 views
ព័ត៌មានទាក់ទង

ព័ត៌មានថ្មីៗ

អត្ថបទពេញនិយម