វិវាទការងារនៅក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ បានអូសបន្លាយអស់ពេលជាច្រើនខែមកហើយ ស្របពេលដែលកម្មករចេញធ្វើកូដកម្មដោយសន្តិវិធីជាងមួយខែ នៅតែគ្មានដំណោះស្រាយ។ ការអូសបន្លាយនេះ បានធ្វើឱ្យកម្មករជាច្រើនប្រទះនឹងបញ្ហាជីវភាព ដែលតម្រូវឱ្យអ្នកខ្លះលក់ទ្រព្យសម្បត្តិដើម្បីដោះទាល់ និងដោះស្រាយជីវភាពប្រចាំថ្ងៃដើម្បីបន្តធ្វើកូដកម្មដោយអហិង្សា។
មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពង់ចាម អ្នកស្រី គ្រុយ ណាវី បានបម្រើការងារនៅក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍រយៈពេល១៤ឆ្នាំ ដោយបម្រើការខាងផ្នែកម្ហូប និងភេសជ្ជៈ បានរៀបរាប់ថា ក្នុងកំឡុងពេលធ្វើកូដកម្មរយៈពេល១ខែជាងនេះ អ្នកស្រីជួបនឹងបញ្ហាច្រើនឡើង ដោយមិនមានប្រាក់បង់ធនាគារ បង់ថ្លៃបន្ទប់ជួល ឬទិញម្ហូបអាហារឡើយ ទើបសម្រេចិត្តលក់ម៉ូតូ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលមានចំពោះមុខ។ ជាងនេះទៅទៀត អ្នកស្រីត្រូវចំណាយលុយផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងការមកធ្វើកូដកម្ម ដោយចំណាយលើថ្លៃម្ហូប ថ្លៃទឹក និងថ្លៃធ្វើដំណើរទៅមក។
អ្នកស្រី ណាវី ប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំសុខចិត្តស៊ីអត់ស៊ីឃ្លាន លក់ម៉ូតូ ដើម្បីចូលរួមធ្វើកូដកម្មទាមទារឱ្យមានការដោះលែងសហជីព ទាមទារឱ្យមានសិទ្ធិសេរីភាពនៅកន្លែងការងារ ព្រោះវាអយុត្តិធម៌ណាស់ចាប់តំណាងខ្ញុំទៅ»។
អ្នកស្រីបន្តថា បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍បានបញ្ឈប់ការងារ អ្នកស្រីមិនបានប្រកបរបរអ្វីទេរយៈពេលពេញ១ឆ្នំាជាង ព្រោះគាប់ជួនអ្នកស្រីជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍បាក់ឆ្អឹងដងកាំបិត ដោយតម្រូវឱ្យឪពុកម្ដាយ និងសាច់ញាតិអ្នកស្រីមើលថែនៅឯស្រុកកំណើត ពីព្រោះអ្នកស្រីជាស្រ្តីមេម៉ាយ ។
អ្នកស្រីឱ្យដឹងថា៖ «ខ្ញុំជាជំហរគ្រួសារ ពេលដែលខ្ញុំឈឺ និងបាត់បង់ការងារផង ខ្ញុំមានការលំបាកមែនទែន តាំងពីផ្លូវចិត្ត ការចំណាយចាយវាយគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយលុយកាក់ក៏អត់មាន»។
ក្រៅតែពីបញ្ហាប្រឈមផ្នែកជីវភាព អ្នកស្រីក៏បានរៀបរាប់ពីផលលំបាកផ្នែកសុខភាពផងដែរ ក្នុងកំឡុងពេលធ្វើកូដកម្មពេញ១ខែនេះ ដូចជាសុខភាពចុះខ្សោយជាងមុន ហេវហត់អស់កម្លាំង និងផ្ដាសាយ។ ក្នុងនោះអ្នកស្រីក៏រងការគំរាមកំហែងជាច្រើនរូបភាពផងដែរ ដូចជា មានអាជ្ញាធរស្លៀកពាក់ស៊ីវិលតាមដាន ការបិទបន្ទប់ទឹកមិនឱ្យកូដករចូលជាដើម។
អ្នកស្រីបានរៀបរាប់ទាំងទឹកភ្នែករលេងរលោងថា កាលពីឆ្នាំ២០២១ ក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍បានបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារបុគ្គលិកជាង១ ០០០ នាក់ ហើយក្នុងចំណោមអ្នកទាំង១ពាន់នាក់ជាងនោះ ក៏មានវត្តមានអ្នកស្រីផងដែរ ដោយក្រុមហ៊ុនយកលេសថា ជួបវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុដោយសារការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដ១៩។
អ្នកស្រី ណាវី និយាយថា៖ «ក្នុងចំណោម១ពាន់នាក់ជាង គឺខ្ញុំនឹងហើយដែលក្រុមហ៊ុនបញ្ឈប់ឈ្មោះខ្ញុំ! និយាយពីការងារ ខ្ញុំមិនដែលទៅយឺត ឬក៏មានកំហុសអ្វីនៅកន្លែងការងារទេ »។ អ្នកស្រីប្រាប់ទៀតថា៖ «នៅពេលខ្ញុំដឹងថាក្រុមហ៊ុនបញ្ឈប់ខ្ញុំ ខ្ញុំតក់ស្លុតមែនទែនមិននឹកស្មានថា ក្រុមហ៊ុនមានចេតនាបញ្ឈប់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំមិនមានកំហុសអី ! ខ្ញុំពិបាកចិត្ត សម័យកូវីដផង ខ្ញុំទៅរកការងារ ឬរកស៊ីអីកើត បើរដ្ឋាភិបាលបិទខ្ទប់គ្រប់កន្លែងពេលហ្នឹង» ។
អ្នកស្រីអះអាងថា ត្បិតតែប្រទះនឹងបញ្ហាប្រឈមយ៉ាងនេះក្ដី អ្នកស្រីមិនដកថយ ឬបញ្ឈប់ការធ្វើកូដកម្មឡើយ ព្រោះអ្នកស្រីធ្វើនេះដើម្បីសិទ្ធិសេរីភាពនៅកន្លែងការងារ ហើយលុះត្រាតែមានការដោះលែងមេដឹកនាំ និងតំណាងសហជីពទាំង៨រូប ព្រមទាំងដោះស្រាយសំណើរទាំង៩ចំណុច ដែលកម្មករបានស្នើរកន្លងទៅ ទើបកូដករបញ្ឈប់កូដកម្ម។
អ្នកស្រី ណាវី យល់ឃើញថា៖ « ផ្នែកតុលាការ ផ្នែកអាជ្ញាធរ ផ្នែកក្រសួង គឺមានការលំអៀងទៅក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ ខ្ញុំគិតថាក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ប្រើលុយតែម្ដង គាត់មានអំណាច គាត់មានលុយ គាត់ធ្វើអីក៏បានដែរ»។
ស្រ្តីវ័យកណ្ដាលរូបនេះ ប្រាប់ឱ្យដឹងថា មូលហេតុចូលជាសមាជិកសហជីពក៏ដោយសារតែអ្នកស្រីបានមើលឃើញពីភាពអយុត្តិធម៌ ការគាបសង្កត់នៅកន្លែងការងារ ដូច្នេះនៅពេលដែលមានបញ្ហា តំណាងសហជីពនឹងការពារសិទ្ធិ រកដំណោះស្រាយ និងយុត្តិធម៌ជូនកម្មករ។
អ្នកស្រីថា៖ «បុគ្គលិកមួយចំនួនតូច ខ្លាចគេ[ថៅកែ] ព្រោះគេមានលុយ មានអំណាច យើងធ្វើអីមិនឈ្នះគេទេ! តែខ្ញុំប្រាប់មិត្តរួមក្រុមខ្ញុំថា ទោះគេសំឡុតយើងបែបណា កុំខ្លាចអី ព្រោះយើងមានសិទ្ធិការងារ និយាយបាននិយាយមក កុំលាក់»។
រៀបរាប់ទាំងអួលដើមក អ្នកស្រី ណាវី ប្រាប់សារព័ត៌មានខេមបូចាថា អ្នកស្រីឈឺចាប់ណាស់ និយាយមិនចេញ នឹកអ្វីក៏មិនឃើញ បានត្រឹមតែឈរយំ នឹកដល់ពេលដែលអាជ្ញាធរស្លៀកពាក់ស៊ីវិល សុទ្ធតែជាមនុស្សប្រុសៗមាឌធំប្រមាណជា១០នាក់ ចោមរោមចាប់ប្រធានសហជីពត្រឹមតែជាស្រ្តីតូចល្អិតម្នាក់ គឺ កញ្ញា ឈឹម ស៊ីថរ ចូលក្នុងឡាន។
គេសង្កេតឃើញថា ក្រៅតែពីសំឡេងក្រុមកូដករស្រែកទាមទារឱ្យមានការដោះលែងមេដឹកនាំសហជីព និងសំណើរនានា ក្នុងនោះក៏មានវត្តមានក្រសួងការងារ មកចាក់មេក្រូជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីហៅឱ្យកម្មករចូលទៅចរចា ដោយគ្មានតំណាងរបស់ពួកគេដើម្បីបញ្ចប់វិវាទ។
តួយ៉ាងនៅទី២០ ខែមករា មានវត្តមានមន្រ្តីក្រសួងការងារ២រូប កាន់លិខិតមួយច្បាប់មកនិយាយជាមួយក្រុមកូដករ ក្នុងន័យឱ្យពួកគេបញ្ឈប់សកម្មភាពធ្វើកូដកម្ម និងចូលតុចរចាទទួលយកសំណង។
មន្រ្តីក្រសួងការងារម្នាក់ ឈ្មោះ សយ សុភាព បាននិយាយជាមួយកម្មករថា៖ «ប្រសិនជាយើងចូលតុចរចា យើងរកដំណោះស្រាយទាំងអស់គ្នា យើងចងកាត្វពកិច្ចគ្នានៅផ្លូវណាមួយ ដែលយើងអាចឈានដល់ការបញ្ចប់ ប្រសិនបើប្អូននៅដាច់ខាតមិនចូលតុចរចាទេ តើដំណោះស្រាយវាបានមកពីណា?»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី បុគ្គលិកផ្នែកប្រតិបត្តិការម៉ាស៊ីនចែកបៀរយៈពេល៤ឆ្នាំ គឺកញ្ញា ច័ន្ទ ស្រីរ័ត្ន បានប្រាប់ឱ្យដឹងថា ខាងក្រុមហ៊ុនបានបញ្ឈប់រូបនាង ដោយប្រាប់ថា ការងារផ្នែកនេះមិនត្រូវការមនុស្សកាន់ការងារទៀតទេ គឺក្រុមហ៊ុនប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យាជំនួសវិញ តែកញ្ញា ស្រីរ័ត្ន នៅតែឃើញមានបុគ្គលិកផ្នែកផ្សេងមកកាន់ការងារនេះ ស្របពេលដែលការងាររបស់កញ្ញាក៍រកចំណូលឱ្យក្រុមហ៊ុនមិនចាញ់ផ្នែកផ្សេងដែរ។
កញ្ញា ស្រីរ័ត្ន បានត្អូញត្អែរថា នៅពេលដែលក្រុមហ៊ុនបញ្ឈប់ការងារភ្លាមៗ កញ្ញាបានទៅរកការងារកន្លែងថ្មីធ្វើដែរ តែហាក់បីដូចជាមានការរើសអើង នៅពេលដែលក្រុមហ៊ុននោះដឹងថា កញ្ញាជាអតីតបុគ្គលិកណាហ្គាវើលដ៍។ ស្របពេលបាត់បង់ការងារ និងមិនអាចរកការងារថ្មីបាន ស្រីរ័ត្នប្រឈមនឹងការខ្វះខាតផ្នែកជីវភាព ទាំងការចំណាយប្រចាំថ្ងៃ និងការបង់បំណុលធនាគារផងដែរ។
ស្រីរ័ត្ន ប្រាប់ថា៖ «និយាយទៅបើជីវភាពគឺលំបាក ចំណាយហូបចុកក្នុងគ្រួសារ បង់ធនាគារ ព្រោះក្រុមហ៊ុនបញ្ឈប់ភ្លាមៗចឹង ពេលខ្ញុំទៅដាក់ការងារថ្មីគេរើសអើងខ្ញុំ គេថាបើខ្ញុំមកពីខាងកាស៊ីណូណាហ្គា គេមិនអាចយកខ្ញុំបានទេ»។
ថ្វីបើជួបការលំបាកយ៉ាងនេះក្ដី ស្រីរ័ត្ន នៅតែរក្សាជំហរក្នុងការទាមទារឱ្យមានការដោះលែងតំណាងសហជីព និងស្នើដល់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធជួយដោះស្រាយដោយជំរុញឱ្យភាគីក្រុមហ៊ុនចូលតុចរចាឱ្យបានឆាប់ៗ។
អ្នកស្រី សុខ រតនា បម្រើការងារជាអ្នកត្រួតពិនិត្យផ្នែកចែកបៀ រយៈពេល១៤ឆ្នាំ បានប្រាប់ឱ្យដឹងថា តាំងពីក្រុមហ៊ុនបានបញ្ឈប់ការងារមក អ្នកស្រីពិបាកចិត្តឡើងជ្រុះសក់ ព្រោះជាប់បំណុលធនាគារ និងខ្វះខាតថវិកាចិញ្ចឹមកូន២នាក់ តែអ្នកស្រីនៅតែស៊ូទ្រាំមកធ្វើកូដកម្ម ដើម្បីចង់បានដំណោះស្រាយឆាប់ៗ។
អ្នកស្រីថា៖ «ពេលអត់លុយខ្លាំងបងប្អូនគេឱ្យលុយ អ្នកខ្លះឱ្យ៤ម៉ឺន អ្នកខ្លះ៥ម៉ឺន ហើយខ្ញុំរត់ទៅធ្វើការរោងចក្រដែរ តែទ្រាំមិនបានត្រឹមតែ១ខែព្រោះត្រូវឈរធ្វើការ១ថ្ងៃ១០ម៉ោង ម្យ៉ាងបានប្រាក់ខែក៏តិចទៀត ខ្ញុំក៏ឈប់ទៅ»។
ត្បិតតែយ៉ាងនេះក្ដី អ្នកស្រី រតនា នៅតែមានការរំពឹងខ្ពស់ចំពោះក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធ ក្នុងការចូលរួមដោះស្រាយបញ្ហាជូនកម្មករ ដែលសុខចិត្តចេញមកធ្វើកូដកម្មដោយស្ម័គ្រចិត្ត ដើម្បីតែបញ្ហាក្រពះ និងសិទ្ធិសេរីភាពនៅកន្លែងធ្វើការ។
លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ បានឆ្លើយតបជាមួយខេមបូចាកន្លងមកថា កន្លងទៅមន្ត្រីផ្សះផ្សាវិវាទរបស់ក្រសួងបានធ្វើលិខិតអញ្ចើញបុគ្គលិកដែលយល់ថាមានការគណនាប្រាក់សំណងខុសឱ្យមកក្រសួងដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់ជាមួយគ្នា។ ប៉ុន្តែបើបុគ្គលិកម្នាក់ៗមិនមកដោះស្រាយផ្ទាល់ទេ គឺមន្ត្រីបច្ចេកទេសរបស់យើងមិនអាចធានាលើសុក្រឹតភាពនៃព័ត៌មានដែលផ្តល់ដោយភាគីនិយោជកតែម្ខាងនោះឡើយ។
អ្នកនាំពាក្យរូបនេះ មានប្រសាសន៍ថា៖ «ករណីតវ៉ានេះ គួរបែងចែកឱ្យទាន់នូវអ្វីទៅជារឿងផ្ទាល់ខ្លួន អ្វីទៅជារឿងដែលពាក់ព័ន្ធច្បាប់ស្តីពីការងារ និងអ្វីដែលនៅក្រៅច្បាប់ស្តីពីការងារ។ រីឯអ្វីផ្សេងទៀត ដែលមិនពាក់ព័ន្ធច្បាប់ការងារ គឺបុគ្គលិកគួរសិក្សាស្វែងយល់អំពីនីតិវិធីនៃបញ្ហាទាំងនោះ ហើយនាំគ្នាដោះទៅតាមនីតិវិធី និងច្បាប់ដែលពាក់ព័ន្ធបញ្ហានោះ»។
ក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ បានចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅថ្ងៃទី២៥ ខែមករា ថា ដោយសារតែ ការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដ១៩ បានជះឥទ្ធិពលយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់ប្រាក់ចំណូលរបស់ក្រុមហ៊ុន។ បើតាមរបាយការណ៍លទ្ធផលបណ្តោះអាសន្នរបស់ក្រុមហ៊ុន បានខាតបង់លុយសុទ្ធចំនួន៧៧លានដុល្លារអាមេរិក នៅក្នុងឆមាសទីមួយនៃឆ្នាំ២០២០។ ដូច្នេះ ក្រុមហ៊ុនត្រូវបានបង្ខំចិត្តចាប់ផ្តើមវិធានការកាត់បន្ថយការចំណាយមួយចំនួន ដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់ក្រុមហ៊ុន ក៏ដូចជាភាគីពាក់ព័ន្ធ ។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍បន្ថែមទៀតថា ដើម្បីទប់ស្កាត់ហានិភ័យ ជំហានដែលក្រុមហ៊ុនអនុវត្តរួមមាន ការកាត់បន្ថយការចំណាយលើមនុស្ស ជាពិសេសនៅផ្នែកណាដែលមានចំនួនបុគ្គលិកច្រើនលើសតម្រូវការ និងកម្លាំងបុគ្គលិកដែលគ្មានផលិតភាព។
ក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ នៅតែអះអាងថា ការអនុវត្តគម្រោងបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារដោយការព្រមព្រៀងនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងតម្លាភាពពេញលេញ និងមិនបានយកហេតុផលសមាជិកភាពសហជីពជាលក្ខខណ្ឌក្នុងការសម្រេចជ្រើសរើសនេះ ដូចការចោទប្រកាន់របស់សហជីពឡើយ ។
តែយ៉ាងណាមិញ លោក ឃុន ថារ៉ូ អ្នកគ្រប់គ្រងកម្មវិធីការងារ នៃមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស របស់អង្គការសង់ត្រាល់ យល់ឃើញថា ការចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ មិនមានហេតុផលផ្លូវច្បាប់សមរម្យទេ ព្រោះការបញ្ឈប់បុគ្គលិកទ្រង់ទ្រាយធំ សុទ្ធតែជាក្បាលម៉ាស៊ីននៃរចនាសម្ព័ន្ធសហជីព មិនបានអនុវត្តនៅតាមនិតិវិធីច្បាប់ និងស្ថិតក្រោមទម្រង់នៃការរើសអើងសហជីព ។
លោកបន្តថា រឿងកាន់តែខុសឆ្គងទៀតនោះ គឺក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ បានអះអាងថា មិនបានរើសអើងសហជីពឡើយ ស្របពេលដែលោកមើលឃើញថា ទង្វើរកន្លងមកដែលក្រុមហ៊ុនបានបញ្ឈប់កម្មករ ដែលជាប្រធានសហជីព អនុប្រធាន លេខា និងរចនាសម្ព័នសហជីព គឺបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ រើសអើងសហជីពពិតប្រាកដមែន។
លោក ថារ៉ូ បញ្ជាក់ថា៖ «ទោះបីតែនៅក្នុងប្រតិបត្តិការក្រុមហ៊ុននៅតែមានសមាជិក ដែលកំពុងបម្រើការងារក៏ដោយ ប៉ុន្តែក្បាលម៉ាស៊ីននៃរចនាសម្ព័ន្ធសហជីព ត្រូវបានបញ្ឈប់ពីការងារ ចឹងមានន័យថា វាដូចជាទៅកាត់ក្បាលរចនាសម្ព័ន្ធសហជីពនៅកន្លែងការងារហ្នឹង ហើយអាហ្នឹងជាទម្រង់នៃការរើសអើងសហជីព»។
លោក ថារ៉ូ មើលឃើញថា មានភាពមិនប្រក្រតី ចំពោះការបញ្ឈប់សហជីព ព្រោះមកទល់ពេលនេះ មិនទាន់មានឯកសារ ឬតឹកតាង ផ្លូវច្បាប់តាមរយៈនីតិវិធីអធិការកិច្ចការងារ ចំពោះការអនុញ្ញាតឱ្យមានការបញ្ឈប់មេដឹកនាំសហជីពនៅឡើយទេ។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាបន្តបន្ទាប់របស់សង្គមស៊ីវិល និងសហជីពអន្តរជាតិ ព្រមទាំងស្ថានទូតនានា បានស្នើ និងជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលដោះស្រាយបញ្ហានេះឱ្យបានឆាប់ ដើម្បីសិទ្ធិសេរីភាពនៅកន្លែងការងារ និងគោរពសិទ្ធិមនុស្សស្របតាមច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
លោក ស ខេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃបានថ្លែងក្នុងពិធីប្រគល់រថយន្តជូនវរសេនាតូចនគរបាលការពារព្រំដែននៅអគ្គស្នងការនគរបាលជាតិ កាលពីថ្ងៃអង្គារថា វិវាទការងារនេះ គណៈកម្មការដោះស្រាយវិវាទការងារ ដែលមានក្រសួងការងារជាអ្នកនាំមុខ និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគួរបន្តអត់ធ្មត់ ហើយប្រកាន់នូវជំហរសម្របសម្រួល ទាំងភាគីក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ ភាគីបុគ្គលិក និងភាគីអាជ្ញារកណ្ដាលជាសមត្ថកិច្ច ដើម្បីរកដំណោះស្រាយជាមួយគ្នា។
លោក ស ខេង មានប្រសាសន៍ថា៖ «ភាគី៣ដែលមានការពាក់ព័ន្ធក្នុងរឿងនេះ ខិតខំរកវិធីឱ្យបានឆាប់កាលណាល្អកាលហ្នឹង ហើយបើសិនបែរខ្នងដាក់គ្នារហូត គឺដោះអាម៉េចក៏មិនចប់ដែរ បើអាចថាបន្តិចម្ដងៗយើងងាកមុខរកគ្នាទៅ ប្រហែលជាអាចរកឃើញដំណោះស្រាយ តែបើថាមិនបែរមុខដាក់គ្នាទេ អាហ្នឹងមិនដឹងថាឆ្នាំណាអាចរកឃើញដំណោះស្រាយទេ»។
ទន្ទឹមហ្នឹងដែរ អ្នកស្រី គ្រុយ ណាវី រំពឹងថា ក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ នឹងចូលមកដោះស្រាយជូនកម្មករឆាប់ៗ ព្រោះកន្លងមកនេះ អ្នកស្រីជួបប្រទះនឹងបញ្ហាជីវភាពខ្លាំងបន្ទាប់ពីគ្មានការងារអស់រយៈពេលជាច្រើនខែ។ ហើយអ្វីដែលអ្នកស្រីចង់ឃើញនោះ គឺការដោះលែងមេដឹកនាំ និងតំណាងសហជីពទាំង៨នាក់ឱ្យបានឆាប់ ដើម្បីពួកគាត់ធ្វើជាតំណាងកម្មករក្នុងការចរចាជាមួយក្រុមហ៊ុន។
អ្នកស្រី ណាវី បានបន្ថែមថា៖ «វាប៉ះពាល់ខ្លាំងមែនទែន តាំងពីគេបញ្ឈប់ការងារមក អ្វីដែលសំខាន់គឺពីថ្ងៃទី១៨ មកដល់ថ្ងៃឥឡូវហ្នឹង ព្រោះខ្ញុំអត់មានការងារធ្វើទេ គឺខ្ញុំស្ម័គ្រចិត្តមកឈរដើម្បីទាមទាររកដំណោះស្រាយពីក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ ហើយប៉ះពាល់នោះទីមួយលុយ ខ្ញុំអត់មានលុយបង់ធនាគារទេ អត់មានលុយចេញថ្លៃបន្ទប់ទេ អត់មានលុយទិញម្ហូប ទិញអង្ករទេ»៕
