ក្រុមអាជីវករផ្សារបាយដំរាំចាស់ប្រមាណជិត១០០នាក់ ប្រឆាំងតវ៉ានឹងការដាក់ឱសានវាទរបស់អាជ្ញាធរស្រុកបាណន់ ខេត្តបាត់ដំបង ដែលកំណត់រយៈពេល២០ថ្ងៃ ឱ្យពួកគាត់រុះរើតូប រាន និងសម្ភារៈលក់ដូរចេញ ក្រោមហេតុផលអភិវឌ្ឍន៍ និងចង់ឱ្យអាជីវករទៅលក់ដូរនៅផ្សារដែលទើបសាងសង់ថ្មីក្បែរនោះ។
អាជីវករលក់ខោអាវម្នាក់អ្នកស្រី រ៉េត រស្មី អាយុ៣៦ឆ្នាំ បាននិយាយថា ពួកគាត់មិនប្រឆាំងនឹង ការអភិវឌ្ឍនោះទេ ប៉ុន្តែសុំរកកន្លែងដោះដូរឱ្យពួកគាត់បានលក់ដូរសមរម្យ និងទីកន្លែងដែល ពួកគាត់ចង់ទៅ។
អ្នកស្រី រ៉េត រស្មី បន្តថា៖ «បើរកទីតាំងធម្មតាឱ្យពួកខ្ញុំលក់ដូរសមរម្យហើយយកផាស៊ី ៥០០ រឺ១០០០រៀលអី ខ្ញុំព្រម តែបើឱ្យពួកខ្ញុំចូលទៅលក់នៅផ្សារថ្មីមិនព្រមទេ ព្រោះច្បាប់តឹងរឹងហើយបង់តូបប្រចាំខែថ្លៃទៀត ១តូប១ខែចន្លោះពី៣៥ទៅ៤៥ដុល្លារ ពួកខ្ញុំរត់មិនរួចព្រោះលក់មិនដាច់»។
អាជ្ញាធរស្រុកបាណន់បានចេញលិខិតជូនដំណឹងមួយច្បាប់កាលពីថ្ងៃទី១១ខែធ្នូ២០២៣ កំណត់ឱសានវាទឱ្យអាជីវករលក់ដូរនៅផ្សារបាយដំរាំចាស់ និងលក់ដូរនៅរបងវត្តបាយដំរាំត្រូវរុះរើតូប និងរានលក់ដូរឱ្យអស់ក្នុងរយៈពេល២០ថ្ងៃចាប់ពីថ្ងៃជូនដំណឹងនេះ។ សេចក្តីជូនដំណឹងបញ្ជាក់ថា អាជ្ញាធរស្រុកយកទីតាំងនេះដើម្បីកសាងសួនច្បារ ជណ្តើរចុះស្ទឹង សាលាឆទាន សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ជាតិអន្តរជាតិ សាធារណៈជនទូទៅទស្សនាកំសាន្តនឹងមើលសត្វជ្រឹង ដោយប្រើប្រាស់ថវិកាដែលមានការចូលរួមពីព្រះសង្ឃ សប្បុរសជន ពុទ្ធបរិស័ទ។
សេចក្តីជូនដំណឹងខាងលើក៏បានចោទប្រកាន់អាជីវករលក់ដូរចំណុចផ្សារបាយដំរាំចាស់នេះ បានទន្រ្ទានដីចំណីផ្លូវស្ទឹង សាងសង់ផ្ទះ រោង រានលក់ដូរ សំណង់ផ្សេងៗរំលោភបំពានលើដីចំណីផ្លូវ លើផ្លូវរបងវត្ត ធ្វើឱ្យបាត់បង់សណ្តាប់ធ្នាប់ សោភ័ណ្ឌភាព និងកកស្ទះចរាចរណ៍ ជាដើម បញ្ហានេះអាជ្ញាធរបានណែនាំច្រើនលើកមកហើយ តែអាជីវករមិនអនុវត្តតាម។
អាជ្ញាធរស្រុកក៏បានព្រមានចាត់វិធានការផ្លូវច្បាប់ចំពោះអាជីវករដែលមិនព្រមអនុវត្តតាម អាជ្ញាធរ និងចុះរុះរើដោយមិនទទួលខុសត្រូវលើការខូចខាត បាត់បង់សម្ភារៈ និងផលប្រយោជន៍អ្វីឡើយ ហើយបើករណីរឹងរូសអាជ្ញាធរស្រុកនឹងរៀបចំសំណុំរឿងបញ្ជូនទៅតុលាការចាត់ការតាមច្បាប់។
អាជីវករលក់សាច់ជ្រូក អ្នកស្រី លួត ឃុត អាយុ៥១ឆ្នាំ ដែលគាត់លក់សាច់ជ្រូកនៅផ្សារបាយ ដំរាំចាស់នេះ តាំងពីអាយុ១៨ឆ្នាំមកពោលគឺជាង៣០ឆ្នាំមកហើយ បាននិយាយថា ពួកគាត់មិនចង់រើចេញពីទីនេះ នោះទេ ព្រោះវាជាឆ្នាំងបាយរបស់ពួកគាត់ដែលរកស៊ីចំណេញបន្តិចបន្តួចដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា បច្ចុប្បន្ននេះអាជីករលក់ដូរមិនសូវដាច់នោះទេ ណាមួយម្នាក់ៗសុទ្ធសឹង តែខ្ចីបុលធនាគារ និងនាយទុនយកធ្វើដើមរកស៊ី បើរុះរើតូបប្រាកដជាពួកគាត់ជួបបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចកាន់តែខ្លាំងជាមិនខាន។
អ្នកស្រី លួត ឃុត បន្ថែមថា៖ «ពួកខ្ញុំក្រោយពីអាជ្ញាធរឱ្យរុះរើតូបម្នាក់ៗពិបាកចិត្ត ដេកមិនលក់ បាយមិនបានច្រើនថ្ងៃមកហើយ សញ្ជឹងគិតថាមិនដឹងបានអីចិញ្ចឹមកូន បានអីបង់អង្គការ បានអីឱ្យកូនទៅរៀននោះទេ»។
អ្នកស្រី លួត ឃុត និងអាជីវករជាច្រើននាក់ទៀតលើកឡើងស្រដៀងគ្នាថា ចាប់តាំងពីបង្កើតទីតាំងផ្សារថ្មី ក្បែរផ្សារបាយដំរាំចាស់នេះមក អាជ្ញាធររករឿងពួកគាត់ជាបន្តបន្ទាប់ ឱ្យរុះរើតូបនិងរានចេញពីទីនេះដោយលើកហេតុផលនានា ក្នុងបំណងឱ្យទៅលក់ដូរផ្សារថ្មីដែលទើបបង្កើតដោយនាយទុន។
អាជីវករលក់សាច់ជ្រូកម្នាក់ទៀត អ្នកស្រី សុដា បាននិយាយបញ្ជាក់ជាមួយអាជីវករផ្សេងទៀតថា ពួកគាត់លក់នៅទីនេះគឺមួយថ្ងៃតែ៣ម៉ោងប៉ុណ្ណោះពីព្រឹកព្រលឹមមក គឺមិនមានការបង់ថ្លៃតូប ថ្លៃរានអី នោះទេ បើទៅលក់ដូរនៅផ្សារថ្មីគឺត្រូវបង់ថ្លៃតូបច្រើន ពួកគាត់មិនមានលទ្ធភាពនោះទេ។
អ្នកស្រី សុដា និងអាជីវករផ្សេងទៀតបន្ថែមថា៖ «រាល់ថ្ងៃលក់ដូរមិនដាច់រកលុយបង់ធនាគារសឹងមិនបានផង ទំរាំទៅជួលតូបគេថ្លៃ ហើយច្បាប់តឹងរឹងទៀត គឺរត់មិនរួចនោះទេ ខ្ញុំចង់លក់ដូរនៅកន្លែងចាស់ដដែល»។
ខេមបូចា បានទំនាក់ទំនងម្ចាស់ផ្សារថ្មីវត្តបាយដំរាំ តាមលេខទូរសព្ទក្នុងបង្កាន់ដៃទទួលប្រាក់ដែលចេញដោយម្ចាស់ផ្សារដល់អាជីវករ ដើម្បីបំភ្លឺជុំវិញការលើកឡើងរបស់អាជីវករខាងលើពីតម្លៃតូប និងច្បាប់តឹងរឹងដែលអាជីវករអះអាងថា មិនអាចទទួលយកបាននោះ មានបុរសម្នាក់បានលើកទូរសព្ទ ដោយមិនបញ្ជាក់ឈ្មោះ គ្រាន់តែប្រាប់ថា រូបគាត់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងផ្សារថ្មីនេះ។
បុរសរូបនោះបាននិយាយថា គាត់គ្រាន់តែជាអ្នកគ្រប់គ្រង និងអនុវត្តគោលការណ៍តាមម្ចាស់ផ្សារដែលជាបងរបស់លោកប៉ុណ្ណោះ រឿងអ្វីផ្សេងទៀតគាត់មិនដឹងនោះទេ។
បុរសអ្នកគ្រប់គ្រងផ្សារបន្ថែមថា៖ «ទាល់បងទៅសួរម្ចាស់ផ្សារ ខ្ញុំអត់ដឹងទេ! ខ្ញុំអ្នកគ្រប់គ្រង អ្នកណាមកជួលតូបខ្ញុំ ខ្ញុំទទួលអ៊ីចឹងណា! បើទាក់ទងអាជីវករម៉េចៗទាល់សួរម្ចាស់ផ្សារ»។
ខេមបូចា មិនទាន់អាចទំនាក់ទំនងម្ចាស់ផ្សារថ្មី វត្តបាយដំរាំបាននោះទេ។
ទាក់ទងការលើកឡើងនេះលោក ង៉ុង ឆាលី មេឃុំបាយដំរាំ បានមានប្រសាសន៍ថា ឃុំគ្រាន់តែចែកលិខិតជូនដំណឹងរបស់រដ្ឋបាលស្រុក ឱ្យអាជីវកររុះរើប៉ុណ្ណោះ ឃុំមិនមានសិទ្ធិអ្វីនោះទេ ។
លោក ង៉ុង ឆាលី បន្ថែមថា៖ «ពួកខ្ញុំបានលិខិតមក គ្រាន់តែជូនដំណឹងបន្តឱ្យអាជីវករ ចង់ដឹង លម្អិតទៅសួរស្រុកបានដឹង»។
ទាក់ទងបញ្ហាខាងលើនេះ លោក ស្រៀង សុខា អភិបាលស្រុកបាណន់បានបញ្ជាក់ឱ្យដឹងថា ទីតាំងផ្សារបាយដំរាំខាងលើនេះពីមុនមានអ្នកលក់ដូរតិចតួចប៉ុណ្ណោះ នៅពេលដែលសាងសង់ឆ្លងស្ទឹងរួច កំណើនអ្នកលក់ដូរចេះតែកើនឡើងដល់សព្វថ្ងៃ បើទោះជាអាជ្ញាធរហាមឃាត់ និងឱ្យរុះរើចាកចេញច្រើនលើកច្រើនសារហើយក្តី។
លោកបញ្ជាក់ថា សេចក្តីជូនដំណឹងរបស់ស្រុកឱ្យអាជីវកររុះរើនេះ គឺយោងលើសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់រដ្ឋបាលខេត្តបាត់ដំបង ដែលសម្រេចឱ្យអាជីវកររុះរើចេញពីទីតាំងផ្សារបាយដំរាំចាស់ ដែលអាជីវករលក់ដូររំលោភលើផ្លូវថ្នល់ ចំណីស្ទឹង ចោលសំរាមប៉ះពាល់បរិស្ថាន ដើម្បីឱ្យទៅលក់ដូរនៅទីតាំងផ្សារថ្មី ដែលមានចម្ងាយ២០០ម៉ែត្រពីទីតាំងចាស់ ដោយម្ចាស់ផ្សារថ្មីលើកលែងថ្លៃតូបរយៈពេល១ឆ្នាំទៀតផង។
លោកអភិបាលស្រុកបានបន្តថា ក្រោយពីស្រុកចេញសេចក្តីជូនដំណឹង ក៏មានបាតុភាពមួយចំនួនពីអាជីវករ អាជ្ញាធរស្រុកបានកោះហៅអាជីវករប្រមាណជាង១០០នាក់ មកប្រជុំនៅសាលាស្រុកនៅថ្ងៃទី២០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៣ ដើម្បីពន្យល់ពីគម្រោងផែនការអភិវឌ្ឍន៍ និងផែនការរុះរើឱ្យអាជីវករបានដឹងលម្អិត។
លោក ស្រេង សុខា បន្តថា៖ «ពេលខ្ញុំធ្វើបទបង្ហាញពីប្លង់ម៉ាស្ទ័រផ្លេន គាត់ទះដៃប្រាវគាំទ្រយើង!»។
លោកអភិបាលស្រុកបញ្ជាក់ថា អាជ្ញាធរត្រូវតែអនុវត្តឱ្យបានម៉ឺងម៉ាត់តាមសេចក្តីជូនដំណឹងនេះ បើអាជីវករណារឹងរូសមិនព្រមរុះរើ អាជ្ញាធរនឹងចាត់វិធានការផ្លូវច្បាប់។
ទាក់ទងនឹងការលើកឡើងរបស់អាជីវករដែលត្អូញត្អែរពីតម្លៃតូបផ្សារថ្មីថ្លៃ និងច្បាប់តឹងរឹងនោះ លោក ស្រេង សុខា អភិបាលស្រុកបាណន់បានបញ្ជាក់ថា អាជ្ញាធរស្រុកបានទាក់ទងទៅម្ចាស់ផ្សារថ្មីនោះរួចហើយ ក្រោយពីប្រជុំជាមួយអាជីវករចប់ ដោយមានគម្រោងឱ្យម្ចាស់ផ្សារ ជួបជាមួយអាជីវករផ្ទាល់ ដើម្បីសម្រុះសម្រួលថ្លៃតូប និងច្បាប់តឹងរឹងរបស់ម្ចាស់ផ្សារនៅចុងខែធ្នូនេះ ។
លោក ស្រេង សុខា បន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំបានទាក់ទងម្ចាស់ផ្សារហើយ ដោយដាក់ជម្រើសទី១ ឱ្យគាត់ពិនិត្យឡើងវិញលើតម្លៃតូប និងជម្រើសទីពីរ ដោះដូរអ្នកគ្រប់គ្រងផ្សារចេញ គាត់ថាដោះដូរអ្នកគ្រប់គ្រងផ្សារមិនអាចទេ ព្រោះអ្នកគ្រប់គ្រងផ្សាបើមិនមានភាពម៉ឺងម៉ាត់ទេគ្រប់គ្រងមិនបានទេ គាត់និយាយត្រូវម្យ៉ាងដែរ ចំណែកបញ្ហាតម្លៃថ្លៃតូបនោះគាត់ថាអាចជជែកគ្នាបាន!»។
ទាក់ទងករណីខាងលើនេះ លោក អ៊ិន គង់ជិត មន្រ្តីសម្របសម្រួលអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ប្រចាំខេត្តបាត់ដំបង បានយល់ថា អាជ្ញាធរស្រុកបាណន់ គួរសម្រួល និងបង្កលក្ខណៈឱ្យប្រជាពលរដ្ឋបានលក់ដូរបន្តទៅទៀត ព្រោះទីកន្លែងហ្នឹងប្រជាពលរដ្ឋធ្លាប់លក់ដូរជាយូរយារណាស់មកហើយ។
លោកបន្តថា ទីនេះជាទីប្រជុំមានលក្ខណៈជាប្រពៃណីដែលធ្វើឱ្យកសិផលពួកគាត់ដូចជាបន្លែ លក់ដាច់។ ក្នុង១ថ្ងៃៗ ពួកគាត់លក់ត្រឹមម៉ោងជិត១១ ក៏នាំគ្នារំសាយទៅផ្ទះអស់ ពុំបានលក់រហូតដល់ពេលល្ងាច ព្រោះគ្មានអ្នកទិញ ធ្វើឲ្យពួកគាត់រកចំណូលបានតិចតួចបំផុតស្ទើរមិនចង់រស់។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «តាមការចុះអង្កេតពិនិត្យជាក់ស្តែង ពួកគាត់លក់ដូរពុំបានធ្វើឱ្យស្ទះចរាចរណ៍ ឬខូចសណ្តាប់ធ្នាប់ និងរបៀបរៀបរយនោះទេ អ្វីដែលខូចសណ្តាប់ធ្នាប់នោះ គឺប្រជាការពារភូមិយកចិញ្ចើមផ្លូវធ្វើជាកន្លែងទទួលផ្ញើកង់ម៉ូតូទៅវិញ»។
មន្រ្តីសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះបានបន្តថា លោកគាំទ្រអាជ្ញាធររៀបចំសណ្តាប់ធ្នាប់ និងផ្សព្វផ្សាយ អប់រំឱ្យពួកអាជីវករតូចតាចទាំងនោះ ចេះទុកដាក់គ្រប់គ្រងការសំណល់ រក្សាអនាម័យឱ្យ បានល្អ ធ្វើតូបលក់ដូរ មានលក្ខណៈស្តង់ដារសមរម្យ មានសោភ័ណភាព ព្រោះជាកន្លែង តំបន់ទេសចរណ៍១ដែរ។
លោក គង់ជិត បន្តថា៖ «ប្រសិនបើអាជ្ញាធរស្រុកនៅតែព្យាយាមបណ្តេញ ឬបញ្ឈប់ពួកគេ មិនឱ្យលក់នៅទីនោះ ដូចកំទេចឆ្នាំងបាយពួកគេធ្វើឱ្យពួកគេផ្ទុះកំហឹងស្អប់អាជ្ញាធរ»។
អាជីវករលក់សាច់ជ្រូក អ្នកស្រី លួត ឃុត បាននិយាយថា ពួកគាត់មិនព្រមរុះរើតូប និងរានចេញពីផ្សារចាស់នេះទេ ព្រោះពួកគាត់លក់ដូរទីនេះយូរមកហើយ បើទោះជាដល់ថ្ងៃឱសានវាទក៏ដោយ។
អ្នកស្រី លួត ឃុត បន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំសុខចិត្តឱ្យគាត់ឈូសក៏ឈូសទៅ ខ្ញុំមិនចេញទេ បើអស់អារោងនេះ ពួកខ្ញុំសុខចិត្តក្រាលកន្ទេលលក់ទីនេះទៀត ខ្ញុំមិនចេញទេ!»៕
