សមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា

ពលរដ្ឋនៅស្រុកក្រូចឆ្មារត្អូញត្អែរពីមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកគ្មានឧបករណ៍គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់សម្រាលកូន

មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ ដែលមានទីតាំងនៅឃុំក្រូចឆ្មារ ស្រុកក្រូចឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ រូបថតកាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១។ រូបថតដោយ សឹម សល់ម៉ា
មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ ដែលមានទីតាំងនៅឃុំក្រូចឆ្មារ ស្រុកក្រូចឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ រូបថតកាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១។ រូបថតដោយ សឹម សល់ម៉ា

ពលរដ្ឋនៅស្រុកក្រូចឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ បានលើកឡើងថា មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុក​ក្រូចឆ្មារគ្មាន​ឧបករណ៍បរិក្ខារពេទ្យគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់សម្រាលកូនដោយវះកាត់នោះទេ បណ្តាលឱ្យ​ពលរដ្ឋ​ជួបការលំបាកជាច្រើន​ក្នុងការទទួល​សេវាសុខាភិបាល​សាធារណៈ ដោយត្រូវ​ធ្វើ​ដំណើរផ្លូវឆ្ងាយទៅខេត្តផ្សេងដើម្បីទទួលសេវាសម្រាលកូនដោយវះកាត់។

អ្នកស្រី មីន សារ៉ស់ អាយុ៣៩ឆ្នាំ ដែលជាអ្នកជំងឺទៅសម្រាលកូនដោយវះកាត់ មាន​ស្រុក​កំណើត​នៅ​ភូមិ​ទី៥ ឃុំស្វាយឃ្លាំង ស្រុកក្រូចឆ្មារ បានឱ្យដឹងថា បើសិន​ជាមន្ទីរពេទ្យ​បង្អែក​ស្រុកក្រូចឆ្មារ​មានឧបករណ៍​សម្រាប់វះកាត់សម្រាលកូន វានឹងមានភាពងាយស្រួល ហើយមិន​ចាំបាច់ជិះ​ផ្លូវឆ្ងាយ​កាត់​ភ្លៀងទាំងយប់នោះទេ ខណៈអ្នកស្រីក៏មានជីវភាពខ្វះខាតក្នុងការ​ជួល​ឡាន និងថ្លៃសម្រាល​កូន។

អ្នកស្រី សារ៉ស់ ឱ្យដឹងថា «ខាងមន្ទីរពេទ្យ(បង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ)គាត់ណែនាំឱ្យយើងហ្នឹង ទៅ​មន្ទីរពេទ្យខេត្ត (កំពង់ចាម) ដល់ចឹងទៅខ្ញុំមានការពិបាកទទួលយកថា ទៅមន្ទីរពេទ្យខេត្ត​ហ្នឹងខ្ញុំវាខ្វះខាតច្រើនដែរ ត្រង់ហ្នឹងហើយខ្ញុំបារម្ភថា បើទៅមន្ទីរពេទ្យខេត្ត (កំពង់ចាម) ត្រូវចំណាយថវិកាច្រើនដែរ ពីព្រោះផ្លូវឆ្ងាយ ហើយយប់ហ្នឹងភ្លៀងខ្លាំងទៀត»

អ្នកស្រីបន្តថា អ្នកស្រីបាន​ពិភាក្សាជាមួយសាច់ញាតិ ដោយគិតថា បើទៅមន្ទីរពេទ្យខេត្ត​កំពង់ចាម គាត់មិនចង់ទៅទេ ព្រោះវាត្រូវចំណាយថវិកាច្រើន ដូច្នេះក៍សម្រេចចិត្ត​​ទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​បង្អែក​ស្រុកឆ្លូង​ ខេត្តក្រចេះ​ ដោយសារ​មន្ទីរពេទ្យហ្នឹង​មានសេវាកម្មខាងវះកាត់ដែរ រួចក៏នាំគ្នា​ហៅ​រ៉ឺម៉ក​បង​ប្អូន​ខ្លួន​ឯង ដោយមិនបានជួល​ឡានឈ្នូល​អីទេ ព្រោះវាអាចជួយកាត់បន្ថយការ​ចំណាយបាន​ច្រើនដែរ។

អ្នកស្រី សារ៉ស់ ឱ្យដឹងថា៖ «និយាយរួម​ទៅ[ខ្ញុំ]អត់​មានមួយកាក់មួយសេន​ក្នុងខ្លួនទេ មានតែបងប្អូនទេនៅជួយជ្រោមជ្រែងចេញសោហ៊ុយ និង​ការចំណាយក្នុង​មន្ទីរពេទ្យ»

អ្នកស្រីបន្ថែមថា​ ការវះកាត់សម្រាលកូននៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកឆ្លូងត្រូវចំណាយថវិកា ៣៥ម៉ឺនរៀល គឺអ្នកស្រីគ្មានលុយបង់ឱ្យពេទ្យនោះទេ  ប៉ុន្តែមានបងប្អូនរបស់គាត់បានប្រមូល​លុយ​គ្នា​ចេញថ្លៃវះកាត់ឱ្យអ្នកស្រី ខណៈលុយដែលសន្សំធ្វើការនៅម៉ាឡេស៊ី ប្តីជាអ្នកគ្រប់គ្រង់​ទាំងអស់។

អ្នកស្រី មីន អាស៊ីម៉ាស់ អាយុ២៧ឆ្នាំ ដែលត្រូវជាប្អូនស្រី មីន សារ៉ស់ បានប្រាប់ថា កាលពីថ្ងៃ​ទី១៩ ខែតុលា​ ឆ្នាំ២០២១  បងស្រី​របស់​អ្នកស្រីឈ្មោះ មីន សារ៉ស់ បានចាប់ផ្តើម​ឈឺពោះ​សម្រាលកូន ហើយក៏​បានទៅ​មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារទាំងយប់ដើម្បីទៅសម្រាលកូន​នៅទីនោះ ប៉ុន្តែដោយសារ​បង​ស្រីរបស់គាត់មានអាយុច្រើន ទារកក្នុងផ្ទៃថ្លោស ហើយក៏ជា​កូនដំបូង​ផងនោះ គ្រូពេទ្យនៅ​មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារបានណែនាំ​ឱ្យសម្រាលកូន​ដោយ​វះកាត់ ប៉ុន្តែនៅមន្ទីរពេទ្យ​នេះពុំមានឧបករណ៍សម្រាប់វះកាត់នោះទ្បើយ ដោយឱ្យទៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យខេត្តផ្សេង។

អ្នកស្រីបន្តថា បន្ទាប់ពីក្រុមគ្រូពេទ្យបានណែនាំឱ្យបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្តផ្សេង ដូចជាខេត្តកំពង់ចាមជាដើម ក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកស្រីបានពិភាក្សាគ្នា ហើយមិនបាន​ទៅកំពង់ចាមនោះទេ ព្រោះកន្លងមកនៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្តកំពង់ចាមមិនសូវ​រាក់ទាក់​ជាមួយអ្នកជំងឺនោះទេ  ហើយក៏សម្រេចចិត្តបញ្ជូនបងស្រីរបស់ខ្លួនទៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែក​ស្រុកឆ្លូង ខេត្តក្រចះវិញ ព្រោះនៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកឆ្លូងក៏មានឧបករណ៍សម្រាប់​វះកាត់​សម្រាលកូនដូចនៅកំពង់ចាមដែរ។

អ្នកស្រីថ្លែងដូច្នេះថា «ថ្ងៃហ្នឹងគ្រូពេទ្យគាត់លើកហេតុផលថា​ លក្ខណៈមនុស្សហ្នឹង (អ្នកជំងឺ) អត់មានការសង្គ្រោះបន្ទាន់ ប៉ុន្តែបើសិនជាសង្គ្រោះបន្ទាន់ពួកគាត់អាចទៅជាមួយ​បាន គេមានតំណាងពេទ្យទៅជាមួយ តែអត់មានលក្ខណៈសង្គ្រោះបន្ទាន់ទេ ពួកគាត់មិន​អាចបញ្ជូនបានទេ ថ្នាក់លើគេបន្ទោសគាត់ គាត់និយាយអ៊ីចឹង។ គាត់ថា ទៅពេទ្យកំពង់ចាម​ក៏បានប៉ុន្តែមធ្យោបាយ យើងរកពីក្រូចឆ្មារទៅកំពង់ចាមយើងរកខ្លួនឯង ហើយអ្នកជំងឺ​មើលទៅដូចជាពិបាក ហើយឈឺខ្លាំងទៅៗ»

លោកស្រី មីន សារ៉ស់ កំពុងថែទាំកូនប្រុសរបស់ខ្លួនដែលទើប​តែសម្រាលដោយ វះកាត់​បានជិតមួយខែ នៅស្រុកក្រូចាឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ រូបថតកាលពីថ្ងៃទី១៨ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១។ រូបថតដោយ សឹម សល់ម៉ា

អ្នកស្រីបន្ថែមថា ការធ្វើដំណើរទៅវះកាត់នៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកឆ្លូងនេះដោយមិនមាន​ឡានត្រឹមត្រូវនោះទេ គឺទៅជិះរ៉ឺម៉កលក់ផ្លែឈើរបស់សាច់ញាតិ ហើយត្រូវជិះកាត់ទាំង​ភ្លៀង​នៅយប់ថ្ងៃទី១៩​ ខែតុលា ២០២១។ អ្នកស្រីឱ្យដឹងថា នៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារគួរ​តែ​មាន​ឧបករណ៍វះកាត់សម្រាលកូន ព្រោះវានឹងធ្វើឱ្យពលរដ្ឋកាត់បន្ថយការចំណាយក្នុង​ការ​ទទួលសេវាព្យាបាល។

អ្នកស្រីបន្តថា «ទាក់ទងនឹងឧបករណ៍(វះកាត់)ប្រសិនជាមន្ទីរពេទ្យបង្អែកយើងមាន គឺល្អ ហើយដូចស្ថានភាពជាក់ស្តែងដែលកើតមានសម្រាប់គ្រួសារខ្ញុំផ្ទាល់ នាងខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា​ អាក់អន់ចិត្ត ដោយសារយើងនៅក្បែរមន្ទីរពេទ្យបង្អែកយើងស្រាប់ ប៉ុន្តែពិបាកត្រង់ថា យើង​អត់មានឧបករណ៍ ប្រសិនជាយើងមានឧបករណ៍កាន់តែមានភាពងាយស្រួល ហើយគ្រូពេទ្យ​នោះ(ឆ្លូង)ឆ្ងល់ គេថានៅក្រូចឆ្មារ នៅជិតមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារមានដែរ ហេតុអីបាន​មកដល់ហ្នឹង(ឆ្លូង)»

ជាមួយគ្នានេះដែរ អ្នកស្រី អាស៊ីម៉ាស់ ស្នើឱ្យប្រធានមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ​រៀបចំ​ឱ្យមានឧបករណ៍វះកាត់សម្រាលកូន និងឧបករណ៍ទំនើបផ្សេងៗទៀត ដើម្បីផ្តល់ភាពងាយ​ស្រួល​ដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលមានជីវភាពលំបាក។

ចំណែកអ្នកស្រី ហាក់ សូរី អាយុ ៦៥ឆ្នាំ ជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងភូមិទី៥ ឃុំស្វាយឃ្លាំង ដែល​ធ្លាប់មានកូនត្រូវបានបញ្ជូនទៅសម្រាលកូននៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារដែរនោះកាលពីឆ្នាំ២០១៩ ប៉ុន្តែដោយសារតែស្ថានភាពកូនរបស់អ្នកស្រីជួបករណីកើតមិនគ្រប់ខែ ខណៈមន្ទីរ​ពេទ្យបង្អែកស្រុកគ្មានកែវសម្រាប់ដាក់ទារក ដែលទើបតែកើតនោះ គឺត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរ​ពេទ្យ​ខេត្តកំពង់ចាម ដែលមានចំងាយជាង ៥០គីឡូម៉្រែត។ អ្នកស្រីថា ការដែលបញ្ជូនកូនរបស់​អ្នកស្រីទាំងឈឺពោះសម្រាលកូន គឺមានការបារម្ភជាខ្លាំង ព្រោះខ្លាចមានបញ្ហានៅតាមផ្លូវ។​

អ្នកស្រី សូរី និយាយថា៖ «ដើមឡើយគឺបាននាំកូន(គាត់) ទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុក​(ក្រូចឆ្មារ) ប៉ុន្តែក្រុមគ្រូពេទ្យបានលើកឡើងថា មិនមានកែវសម្រាប់ដាក់កូនដែលកើត​មិន​គ្រប់អាយុ ទើបក្រុមគ្រូពេទ្យសម្រេចបញ្ជូនទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យខេត្តកំពង់ចាម»។ អ្នកស្រី​បន្ត​ថា៖ «រួចភ័យច្រើន​ពេកអត់បានយកឡានពេទ្យទេ មករកឡានគេនៅក្នុងភូមិ ហើយនៅ​តាមផ្លូវទៅមាន​សភាព​វេទនា ដោយសារផ្លូវអាក្រក់ ផុងឡានជាប់នៅនឹងកន្លែង ហើយភ័យ​ខ្លាចតែកូនកើតកណ្តាល​ផ្លូវ ទម្រាំទៅដល់មន្ទីរពេទ្យ កូន(ឈឺពោះ) ហ្នឹងកើតល្មម តែទារក​នោះស្ទើរតែមិនរស់ទៅ​ហើយ»

អ្នកស្រីឲ្យដឹងថា​ ស្ថានភាពនៅពេលនោះគឺភ័យខ្លាចមិនអាចយកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមបានឡើយ ដែលនេះជាបទពិសោធន៍របស់អ្នកស្រីក្នុងការដែលបញ្ជូនអ្នកជំងឺទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យផ្សេង ដោយសារតែបញ្ហាកង្វះខាតឧបករណ៍នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុករបស់អ្នកស្រីផ្ទាល់។ អ្នកស្រីប្រាប់ទៀតថា ជុំវិញការខ្វះឧបករណ៍នេះជាបញ្ហាប្រឈមមួយសម្រាប់ពលរដ្ឋក្រីក្រ​នៅក្នុងភូមិរបស់អ្នកស្រី ព្រោះពួកគេភាគច្រើនជាអ្នកស៊ីឈ្មួលគេធ្វើចម្ការ និងនេសាទត្រី រកមួយថ្ងៃរស់មួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះពួកគេគ្មានលទ្ធភាពធ្វើដំណើរឆ្លងខេត្តទៅព្យាបាលជំងឺ​នោះទេ។

អ្នកស្រីសង្ឃឹមថា ទៅថ្ងៃខាងមុខ នៅក្នុងស្រុកភូមិរបស់អ្នកស្រីនឹងមានបំពាក់គ្រប់ឧបករណ៍​វះកាត់គ្រប់ប្រភេទនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ ដើម្បីជាផ្នែកមួយជួយកាត់បន្ថយ​ភាពក្រីក្រដល់អ្នកដែលមិនមានលទ្ធភាពធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ ដើម្បីទទួលយកសេវា​សុខាភិបាលសាធារណៈ។

ដោយឡែកអ្នកស្រី ជិ ហាំតះ អាយុ ៥៣ឆ្នាំ បានយល់ឃើញថា នៅក្នុង​មន្ទីរពេទ្យបង្អែក​ស្រុកក្រូចឆ្មារ គឺមិនទាន់មានឧបករណ៍គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ ជាពិសេស​គឺឧបករណ៍​សម្រាប់​វះកាត់គ្រប់ប្រភេទ ដែលវាជាផលវិបាកដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសគឺ​អ្នកដែលគ្មានលទ្ធភាព​ទៅព្យាបាលជំងឺរបស់ពួកគេ នៅមន្ទីរពេទ្យខេត្តផ្សេងដែលនៅឆ្ងាយ ខណៈអ្នកភូមិស្រុក ជា​អ្នកស្រុកស្រែចម្ការ មិនសូវមានលទ្ធភាពដើម្បីធ្វើដំណើរបន្តទៅ​ព្យាបាលនៅខេត្តផ្សេងនោះ​ទេ។

អ្នកស្រីអះអាងថា ការដែលធ្វើដំណើរទៅទទួលការវះកាត់​នៅឆ្ងាយ គឺត្រូវចំណាយថវិកាច្រើន ខណៈចំពោះអ្នកជំងឺដែលត្រូវការវះកាត់ គឺប្រឈមបញ្ហា​បាត់បង់ជីវិតប្រសិនបើមិនអាចទៅ​ដល់ទាន់ពេលវេលានោះ។

អ្នកស្រីប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំសូមសំណូមពរដល់រដ្ឋាភិបាល ឱ្យជួយដល់ខាងមន្ទីរពេទ្យ​ស្រុក​ក្រូចឆ្មារនេះផង ព្រោះនៅមានការខ្វះខាតឧបករណ៍សម្រាប់ប្រើប្រាស់ច្រើនណាស់។ ប្រសិន​បើមន្ទីរពេទ្យមានឧបករណ៍គ្រាប់គ្រាន់ទាំងអស់ ប្រជាពលរដ្ឋគឺអាចកាត់បន្ថយ​ទាំងបញ្ហា​ជីវភាព និងបញ្ជៀសបានពីការបញ្ជូនអ្នកជំងឺទៅវះកាត់នៅឆ្ងាយពីស្រុក»

លោកស្រី ជិ ហាំតះ កំពុងផ្តល់បទសម្ភាសន៍ដល់អ្នកសារព័ត៌មាន នៅស្រុកក្រូចាឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ រូបថតកាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែតុលាឆ្នាំ២០២១។ រូបថតដោយ សឹម សល់ម៉ា

ជុំវិញបញ្ហានេះ លោក អ៊ុន សំអាត ប្រធានមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ បានប្រាប់​អ្នកសារព័ត៌មាននៅថ្ងៃទី ២២វិច្ឆិកា ថា មូលហេតុដែលមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ​គ្មាន​ឧបករណ៍សម្រាប់វះកាត់ ដោយសារមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ​ជាមន្ទីរពេទ្យ​កម្រិតមួយ  ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអាគារថ្មីត្រូវបានសាងសង់រួចរាល់ នោះមន្ទីរពេទ្យនឹងមាន​បំពាក់​ឧបករណ៍​គ្រប់ប្រភេទ ដើម្បីជួយសម្រួលព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗដល់ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ក្នុងស្រុកក្រូចឆ្មារ​ផង​ដែរ។

លោកថ្លែងថា៖ «ករណីបញ្ជូនសុទ្ធតែជាករណីដែលត្រូវវះកាត់ ដូចជាករណីមួយចំនួន​កើតលើ​ស្រ្តីដូចជា​ សុកគាំងមាត់ស្បូន ករណីកូនទទឹង ហើយបើសិនជាជំងឺទូទៅមានករណី​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរណ៍ ករណីដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលធ្ងន់ធ្ងរដែលយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន»

ក្រៅពីករណីទាំងនេះលោកថា ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះភាគច្រើនត្រូវបានបញ្ជូន​ទៅវះកាត់​នៅមន្ទីរ​ពេទ្យខេត្តកំពង់ចាម ដោយសារកត្តាសុខភាពរបស់ពួកគាត់ខ្សោយ ហើយកូនរបស់​ពួកគាត់​លើសគីឡូ ឬក៏ករណីកូនមិនគ្រប់ខែ ដែលត្រូវសម្រាលនិងពិបាកគ្រប់គ្រងបាន​ទើបចាំបាច់​ត្រូវតែបញ្ជូន ព្រោះនៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារផ្ទាល់ គ្មានកែវសម្រាប់ដាក់ទារក​មិនគ្រប់​ខែ​ និងជាពិសេសគ្មានសម្ភារវះកាត់សម្រាលកូននោះទេ។

លោកអះអាងបន្ថែមថា អាគារថ្មីដែលកំពុងសាងសង់មានភាពធំទូលាយ និងមានបំពាក់​សម្ភារៈពេទ្យស្ទើរតែគ្រប់ប្រភេទ ដោយមិនមានការខ្វះខាតទៀតនោះទេ ដែលក្នុងនោះរួមមាន សម្ភារៈវះកាត់គ្រប់ប្រភេទ សេវារូបភាពវេជ្ជសាស្រ្ត សេវាអេកូ និងមានសេវាព្យាបាលសុខភាព​មាត់ធ្មេញ សេវាព្យាបាលភ្នែក និងសេវាជាច្រើនផ្សេងទៀតផងដែរ។ លោកបន្តថា គម្រោង​សាងសង់​អាគារថ្មីរបស់មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារ ដើមឡើយគ្រោងនឹងបញ្ចប់នៅដើមឆ្នាំ ២០២២ ប៉ុន្តែដោយសារមានការបន្ថែមចំនួនមួយអាគារទៀត ដូច្នេះគម្រោងនេះ​មិនទាន់អាច​ដឹងច្បាស់ថា គ្រោងនឹងបញ្ចប់នៅពេលណាមួយជាក់លាក់នោះទេ។

ចំពោះករណីនេះដែរ លោក កែវ វណ្ណៈ ប្រធានមន្ទីរសុខាភិបាលខេត្តត្បូងឃ្មុំ បានមាន​ប្រសាសន៍​ថា មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកឆ្លូង គឺជាមន្ទីរពេទ្យកម្រិត២ ដូច្នេះទើប​មន្ទីរពេទ្យបង្អែក​ស្រុកឆ្លូង​មាន​បំពាក់ឧបករណ៍សម្រាលកូនដោយវះកាត់ ហើយមន្ទីរពេទ្យស្រុកក្រូចឆ្មារជា​មន្ទីរពេទ្យ​កម្រិត១ ទើបមន្ទីរពេទ្យនេះគ្មានឧបករណ៍ដូចនៅឆ្លូង។ ប៉ុន្តែលោកអះអាងថា មន្ទីរ​ពេទ្យបង្អែក​ស្រុកក្រូចឆ្មារ នឹងក្លាយជាមន្ទីរពេទ្យកម្រិត២ នាពេលឆាប់ៗនេះ នៅពេលដែល​អាគារ​មន្ទីរ​ពេទ្យថ្មីត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការ។​

លោក វណ្ណៈ បន្តថា ​កន្លងមកពលរដ្ឋនៅស្រុកក្រូចឆ្មារ ភាគច្រើនជ្រើសរើសទៅទទួលសេវាពី​មន្ទីរពេទ្យខេត្តកំពង់ចាមច្រើនជាង នៅខេត្តត្បូងឃ្មុំ ដោយសារការធ្វើដំណើរចម្ងាយជិតជាង ហើយស្ថានភាពផ្លូវក៏មានការងាយស្រួលជាងដែរ ស្របពេលដែលមានការតភ្ជាប់ស្ពាន​ស្ទឹងត្រង់ក្រូចឆ្មារបន្ថែមទៀត កាន់តែមានភាពងាយស្រួល និងជិតជាងមុនទៅទៀត។

លោកបន្ថែមថា «បើយើងគិតពីចំងាយពីទីរួមខេត្តត្បូងឃ្មុំទៅស្រុកក្រូចឆ្មារ គឺមានចំងាយជាង ១០០គីឡូម៉ែត្រ ហើយបើពីស្រុកក្រូចឆ្មារទៅដល់ទីរួមខេត្តកំពង់ចាមគឺត្រឹមតែជាង ៥០​គីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ ស្របពេលផ្លូវគមនាគមន៍កាន់តែល្អទៀត គឺកាន់តែជិតមែនទែន ដែលធ្វើ​ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋរត់ទៅខាងកំពង់ចាមច្រើនជាង។ មួយវិញទៀត មកខេត្តត្បូងឃ្មុំមាន​ចម្ងាយ​ឆ្ងាយ ថែមទាំងផ្លូវធ្វើដំណើរពិបាកថែមទៀត»។​

ជុំវិញបញ្ហាខ្វះខាតឧបករណ៍វះកាត់សម្រាលកូននេះ អ្នកសារព័ត៌មានបានព្យាយាម​ទាក់ទង​លោកស្រី ឱ វណ្ណឌីន អ្នកនាំពាក្យក្រសួងសុខាភិបាល ដើម្បីបញ្ជាក់បន្ថែម ប៉ុន្តែទូរស័ព្ទហៅចូលគ្មានអ្នកទទួល។

មន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកក្រូចឆ្មារកំពុងសាងសង់អាគារថ្មី​ ដើម្បីពង្រីកសេវាសុខភាព​បន្ថែម នៅឃុំក្រូចឆ្មារ ស្រុកក្រូចឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ រូបថតកាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែតុលា ឆ្នាំ​២០២១។ រូបថតដោយ សឹម សល់ម៉ា

លោកវេជ្ជបណ្ឌិត នុត សម្បត្តិ ប្រធានវិទ្យាស្ថានវេជ្ជសាស្ត្រ ជីវសាស្ត្រ  និងកសិកម្ម​នៃ​រាជបណ្ឌិតសភា បានលើកឡើងថា ប្រព័ន្ធសុខាភិបាលកម្ពុជានៅមានកម្រិត ដូច្នេះ​បញ្ហា​កង្វះ​ខាតឧបករណ៍បរិក្ខារពេទ្យ និងនៅតាមមន្ទីរពេទ្យបង្អែកស្រុកតែងតែមាន ជាពិសេស​នៅតាម​តំបន់ដាច់ស្រយាល ព្រោះឧបករណ៍ទាំងនោះមានតែមន្ទីរពេទ្យថ្នាក់ខេត្តប៉ុណ្ណោះ ។

លោក សម្បត្តិ មានប្រសាសន៍ថា៖ «នៅស្រុកមិនទាន់មានបរិក្ខារ ធនធានមនុស្សទំនើប អាច​ដោះ​​ស្រាយបញ្ហាបាននោះទេ ពិសេសនៅតាមខេត្តឆ្ងាយៗ»។ លោកបន្តថា៖ «មូល​ហេតុ​វា​មានច្រើនកត្តាទី១ គឺថាប្រទេសយើងជាប្រទេសដែលកំពុងអភិវឌ្ឍ កំពុងឈានទៅរកប្រទេស​ដែលមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាប ដូច្នេះបណ្តាប្រទេសដែលមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាប គឺការវិនិយោគទៅលើវិស័យសុខាភិបាល នៅមានកម្រិតណាស់ ដូចការប្រមូលផ្គុំ​សំខាន់​ទៅ​លើការរៀបចំសេដ្ឋកិច្ចឱ្យដើរទៅមុខ ដូច្នេះការវិនិយោគទៅលើវិស័យសុខាភិបាល​ភាគច្រើន​នៅមានកម្រិតមិនថាប្រទេសណាក៏ដូចប្រទេសណាដែរ»

លោកបន្តថា ប្រជាពលរដ្ឋដែលជួបបញ្ហាក្នុងការទទួលសេវា​សុខាភិបាលសាធារណៈ​ភាគ​ច្រើនជាប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាល និងមានជីវភាពខ្វះខាត។ លោកថា ប្រសិនជាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាលដែរ ប៉ុន្តែមានជីវភាពធូរធារ​មិនចោទ​ជាបញ្ហាសម្រាប់គាត់ប៉ុន្មានទេ។

ប្រធានវិទ្យាស្ថានរូបនេះថ្លែងថា៖ ​«ត្បិតមែនបច្ចុប្បន្នយើងមានបណ្ណក្រីក្រដែលអាជ្ញាធរបាន​ចេញ​ទៅ​ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋយើង ប៉ុន្តែមធ្យោបាយធ្វើដំណើរក្តី ឬការទៅរកមូលដ្ឋានសេវា​សាធារណៈរបស់គាត់ក្តី ក៏វាមានការជួបបញ្ហាប្រឈមទៅផ្លូវឆ្ងាយ ត្រូវចំណាយថវិកាជា​ដើម​ចឹង​ ដូច្នេះវាជាបញ្ហាប្រឈមមួយដែរ ជាពិសេសក្នុងបរិបទជំងឺកូវីដ១៩នេះ ជាបញ្ហាធំ​ដែលធ្វើ​ឱ្យបញ្ហាដែលយើងពិបាកពីមុនមកហើយមានស្រាប់ហ្នឹង​វាអាចបង្កើនការលំបាកមួយកម្រិត​ទៀត»

លោកបញ្ជាក់ទៀតថា កាលពីឆ្នាំ២០១៨ លោកបានចុះស្រាវជ្រាវពីការយល់ដឹងរបស់ប្រជា​ពលរដ្ឋក្នុងការទទួលបានសេវាសាធារណៈនៅតាមជនបទ ក្នុងនោះលោករកឃើញថា មាន​បញ្ហា​មួយចំនួនដែលពាក់ពាក់នឹងវិស័យសុខាភិបាល ដោយនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយចំនួន​នៅតាមមណ្ឌលសុខាភិបាលនៅកង្វះខាតផ្នែកសម្ភារៈបរិក្ខារ និងធនធានមនុស្ស ដួច្នេះ​វាធ្វើ​ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋមានការលំបាកក្នុងការទទួលសេវាសុខាភិបាលរបស់រដ្ឋ។

ចំណែកលោក អំ សំអាត នាយករងផ្នែកឃ្លាំមើល និងការពារសិទ្ធមនុស្សនៃអង្គការលីការដូ បានលើកឡើងដែរថា សេវាសុខាភិបាលសាធារណៈកម្ពុជានៅមានកម្រិតនៅឡើយ ទោះបី​ជារដ្ឋាភិបាលបានខិតខំពង្រីកមន្ទីរពេទ្យ និងមណ្ឌលសុខភាព ឱ្យមានសេវាសុខាភិបាល​សាធារណៈនៅតាមមូលដ្ឋានក៏ដោយ ព្រោះវាទាក់ទងនឹងឧបករណ៍សម្ភារ បច្ចេកទេស និង​គ្រូពេទ្យ។ លោកស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលបង្កើនថវិកាបន្ថែមទៀតលើវិស័យសុខាភិបាលនេះ ដើម្បី​ពង្រឹងសេវាសុខាភិបាលសាធារណៈសម្រាប់ពលរដ្ឋ។

លោក សំអាតប្រសាសន៍ថា៖​ «ប្រសិនជាយើងគិតពីមធ្យោបាយ គិតពីបញ្ហាប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​មាន​តម្រូវ​ការ ចឹងវាប៉ះពាល់ដោយសារការធ្វើដំណើរឆ្ងាយ ចំណាយច្រើនចឹងវាមានការ​ប៉ះ​ពាល់ហើយ ចឹងហើយបានថា ត្រូវបង្កើនប្រសិទ្ធភាពបន្តទៀតទាក់ទងនឹងសេវាសុខាភិបាល​សាធារណៈ ជាពិសេសធ្វើយ៉ាងណាដល់មូលដ្ឋានស្រុកហ្នឹងឱ្យមានឧបករណ៍គ្រប់គ្រាន់ បច្ចេកទេស​គ្រប់គ្រាន់ក្នុងការទទួលការវះកាត់មួយចំនួន»

យោងតាមរបាយការណ៍សមិទ្ធផលសុខាភិបាលឆ្នាំ២០២០ និងទិសដៅការងារឆ្នាំ២០២១ ចេញផ្សាយនៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១ រៀបចំដោយនាយកដ្ឋានផែនការ និងព័ត៌មានសុខាភិបាល បានឱ្យដឹងថា ការផ្តល់សេវាសុខាភិបាលសាធារណៈនៅមានបញ្ហាប្រឈមជាច្រើនដូចជា សមត្ថភាពមន្ត្រីសុខាភិបាលផ្តល់សេវានៅតាមមូលដ្ឋានសុខាភិបាលនៅមានកម្រិត បុគ្គលិកផ្តល់សេវានៅតាមមូលដ្ឋានសុខាភិបាលមួយចំនួនទើបចូលបម្រើការងារថ្មីពុំទាន់មានបទពិសោធន៍គ្រប់គ្រាន់។

របាយការណ៍នេះបន្តថា ចំនួនវេជ្ជបណ្ឌិត និងបុគ្គលិកបច្ចេកទេសផ្សេងទៀតនៅមិនទាន់​គ្រប់​ចំនួនតាមការកំណត់ សមត្ថភាពដឹកនាំគ្រប់គ្រងរបស់មន្ត្រីសុខាភិបាលជាថ្នាក់ដឹកនាំនៅតាម​អង្គភាពសុខាភិបាលមួយចំនួននៅមានភាពខ្វះខាត និងការទទួលខុសត្រូវនៅមានកម្រិត​នៅ​ឡើយ ខ្វះខាតឧបករណ៍បច្ចេកវិទ្យាវេជ្ជសាស្ត្រទំនើប សម្រាប់ជំនួយក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល។

ក្នុងរបាយការណ៍នេះក៏បានដាក់សកម្មភាពជាអាទិភាព ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាខាង​លើនេះ មានដូចជា ពង្រឹងបញ្ជូនអ្នកជំងឺតាមរយៈការបំពាក់បរិក្ខារ​សង្គ្រាះ​បន្ទាន់ និងបណ្តុះបណ្តាល​ភ្នាក់ងារសង្គ្រោះ ដើម្បីឱ្យអ្នកជំងឺទទួលបានសេវាសុខភាព​គ្រប់​ជ្រុងជ្រោយតាមតម្រូវការ បង្កើនការគ្របដណ្តប់នៃការប្រើប្រាស់សេវាសុខភាពមានគុណភាព សុវត្ថិភាព និង​ប្រសិទ្ធភាព ជាពិសេសប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ដាច់ស្រយាល ពង្រឹងគុណភាព​នៃការផ្តល់​សេវា​ថែទាំព្យាបាលនៅតាមមូលដ្ឋានសុខាភិបាលឱ្យកាន់តែប្រសើរ ប្រកបដោយ​គុណភាព ​ប្រសិទ្ធភាព សមធម៌ និងទាន់ពេលវេលា និងពង្រីក និងវិនិយោគលើហេដ្ឋា​រចនា​សម្ព័ន្ធ​​ដែលជាតម្រូវការចាំបាច់ និងបន្ទាន់៕

473 views

ព័ត៌មានទាក់ទង

ព័ត៌មានថ្មីៗ

អត្ថបទពេញនិយម