សមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា

រោងចក្រមួយចំនួននៅប្រទេសថៃបញ្ឈប់ពលករខ្មែរដោយមិនប្រាប់ដំណឹងមុន

កម្មករខ្មែរកំពុងតែជួបប្រជុំជាមួយមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយ បន្ទាប់ពួកគេត្រូវបានបញ្ឈប់ពីការងារ នៅការិយាល័យគាំពារនិងការពារខេត្តរ៉ាយ៉ង ប្រទេសថៃ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី៩ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣។ រូបភាពផ្តលឱ្យ
កម្មករខ្មែរកំពុងតែជួបប្រជុំជាមួយមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយ បន្ទាប់ពួកគេត្រូវបានបញ្ឈប់ពីការងារ នៅការិយាល័យគាំពារនិងការពារខេត្តរ៉ាយ៉ង ប្រទេសថៃ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី៩ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣។ រូបភាពផ្តលឱ្យ

រោងចក្រនៅប្រទេសថៃមួយចំនួនបានបញ្ឈប់ពលករខ្មែរជាបន្តបន្ទាប់ដោយមិនបានផ្តល់​ដំណឹងមុនទេក្រោមមូលហេតុមិនមានការងារធ្វើ ដែលការសម្រេចនេះបានធ្វើឱ្យពួកគាត់​ជួបការ​លំបាក​មិនមានលុយសម្រាប់ចំណាយលើម្ហូបអាហារ និងការស្នាក់នៅ ខណៈការ​ស្វែង​រក​ការងារ​ថ្មីក៏លំបាក។​

មន្ត្រីអង្គការសង់ត្រាល់ប្រចាំនៅក្នុងប្រទេសថៃ លោក ឡឹង សុផុន ថ្លែងថា ប្រមាណ២ខែចុង​ក្រោយនេះ រោងចក្រនានានៅប្រទេសថៃ មិនសូវមានការងារ​ធ្វើទើបនាំឱ្យមាន​ការបញ្ឈប់​កម្មករជាបន្តបន្ទាប់។​

លោក ឡឹង សុផុន មានប្រសាសន៍ថា៖ «បច្ចុប្បន្នការងារមិនសូវសម្បូរចាប់ពីឆ្នាំ២០២៣មក រោងចក្រ​ច្រើន​​បានផ្អាកពលករ កន្លែងខ្លះគេឱ្យលុយ កន្លែងខ្លះគេមិនឱ្យលុយ កន្លែងខ្លះ​បញ្ឈប់​​ពលករ​មិន​បាន​ឱ្យដឹងមុនហើយពួកគាត់ប្តឹងទៅមន្ទីរការងារខេត្ត ដើម្បី​ឱ្យ​ជួយ​ដោះ​ស្រាយ។ ការងារវា​ចុះខ្សោយរោងចក្រខ្លះអត់មានការបញ្ជាទិញ ការងារមិនពេញលេញ»

លោក ឡឹង សុផុន បន្ថែមថា លោកមិនទាន់ក្តោបបានទិន្នន័យជាក់លាក់នៃចំនួនពលករខ្មែរ​ដែលរោងចក្រថៃបញ្ឈប់ពីការងារជាបន្តបន្ទាប់នៅទូទាំងប្រទេសថៃនៅក្នុងឆ្នាំ២០២៣នេះទេ ដោយគ្រាន់តែដឹងថា ការបញ្ឈប់កើតឡើងបន្តបន្ទាប់ចាប់តាំងពីរោងចក្រធំៗ​រហូត​អាជីវកម្ម​ខ្នាត​តូចដែលបញ្ឈប់ចន្លោះពី១០ទៅ៣០នាក់។ លោកឱ្យដឹងទៀតថា កាលពីថ្ងៃទី៨ខែកុម្ភៈ ពលករខ្មែរធ្វើការនៅរោងចក្រផលិតថង់ផ្លាស្ទិកឈ្មោះ TPBI PUBLIC COMPANY LIMITED នៅខេត្តរ៉ាយ៉ងត្រូវបានបញ្ឈប់ចំនួន២៤នាក់ ដោយមិនបានជូនដំណឹងមុន។

អ្នកស្រី ព្រំ សំណាង បានថ្លែងថា រូបគាត់ធ្វើការងាររោងចក្រមួយកន្លែងនៅក្នុងខេត្តរ៉ាយ៉ង​ប្រទេសថៃបានរយៈពេល៧ខែ។ អ្នកស្រីថា ថ្ងៃមួយនៅដើមខែកុម្ភៈនេះគាត់បានទៅ​ធ្វើការ​ធម្មតា ហើយត្រូវបានប្រធានផ្នែកហៅជួប ពេលទៅដល់ស្រាប់តែគេប្រាប់ឱ្យ​គាត់​សរសេរ​ពាក្យសុំឈប់។​

អ្នកស្រី សំណាង ថ្លែងថា៖ «ហៅខ្ញុំទៅ ពេលទៅដល់បង្ខំឱ្យខ្ញុំសរសេរពាក្យសុំឈប់។ ឱ្យ​យើងសរសេរឈ្មោះលើពាក្យលាឈប់ពីការងារតែម្តង គេថាសរសេរទៅគេក៏ឈឺក្បាលដែរ សរសេរឱ្យតែហើយៗទៅ ហើយចុះទៅ»។​​

អ្នកស្រីឱ្យដឹងទៀតថា ការបញ្ឈប់ភ្លាមៗនេះខាងរោងចក្របើកប្រាក់ឈ្មួលឱ្យគាត់តែ៧ថ្ងៃ ខណៈគាត់ធ្វើការងារបាន១៥ថ្ងៃ ហើយគាត់បានតវ៉ាដល់មន្ត្រីការងារនៃខេត្តនោះ​ទើប​ទទួល​បានសំណងគ្រប់គ្រាន់តាមផ្លូវច្បាប់។​

តាមច្បាប់ការងារនៃប្រទេសថៃ ការបញ្ឈប់កម្មករនិយោជិតត្រូវជូនដំណឹងចន្លោះពី១ខែទៅ​៣ខែមុនពេលបញ្ឈប់ រួមទាំងផ្តល់សំណងផ្សេងៗផង។ ប៉ុន្តែមន្ត្រីធ្វើការលើសិទ្ធិការងារបា​ន​ឱ្យដឹងថា ទាំងពលករខ្មែរ ពលករមីយ៉ាន់ម៉ា និងពលករឡាវជាដើម ដែលកំពុងធ្វើការងារ​នៅ​ក្នុងប្រទេសថៃ ពួកគេភាគច្រើនមិនសូវដឹងពីសិទ្ធិដែលខ្លួនទទួលបាននោះទេ។​

អ្នកស្រី ស្រី ខ្មៅ ក៏ជួបបញ្ហាប្រហាក់ប្រហែលអ្នកស្រី ព្រំ សំណាង ដែរ។ អ្នកស្រីថា គាត់មាន​ការ​ភ្ញាក់ផ្អើលដោយសាររូបគាត់មិនបានប្រព្រឹត្តកំហុសអ្វីទេ ហើយកន្លែងការងារ​បានហៅ​គាត់​ទៅការិយាល័យរដ្ឋបាលហើយបង្ខំឱ្យសរសេរពាក្យឈប់។​

អ្នកស្រី ស្រី ខ្មៅ ថ្លែងថា៖ «គេឱ្យខ្ញុំចូលទៅអង្គុយនៅ Office ហើយសួរខ្ញុំថា ដឹងថាហេតុអី​អត់បានគេហៅមក? ខ្ញុំថា អត់ដឹងរឿងអីផង។ ហើយគេប្រាប់ថា រោងចក្រលុបឈ្មោះ​អាមុំឯង​ហើយព្រោះរោងចក្រអត់មានការងារ។ គេឱ្យពួកខ្ញុំសរសេរពាក្យលាឈប់ ហើយពួកខ្ញុំសួរថា អត់សរសេរបានឬអត់? គេថា អត់បានទេ គេកាត់ឈ្មោះខ្ញុំចោលហើយ​»

អ្នកស្រី ស្រី ខ្មៅ ឱ្យដឹងទៀតថា ការបញ្ឈប់ពីការងារភ្លាមៗបែបនេះធ្វើឱ្យ​រូបគាត់​ជួបការ​លំបាក មិនមានលុយសម្រាប់ចំណាយរង់ចាំដល់រកការងារថ្មីបាន។​

អ្នកស្រី ស្រី ខ្មៅ បញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំត្រូវការលុយសម្រាប់រកការងារថ្មី ខ្ញុំត្រូវការលុយ។ នេះដក​ខ្ញុំភ្លាមៗ ខ្ញុំមិនដឹងរកលុយពីណា»

ពលករខ្មែរដែលថៅកែរោងចក្រនៅថៃបញ្ឈប់ពីការងារនាំគ្នាទៅតវ៉ានៅការិយាល័យគាំពារនិងការពារខេត្តរ៉ាយ៉ង ប្រទេសថៃ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី៩ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៣។ រូបភាពផ្តល់ឱ្យ

លោក ចាន់ ធូន ជាពលករដែលត្រូវថៅកែរោងចក្របញ្ឈប់ពីការងារម្នាក់ទៀត ថ្លែងថា លោក​ជួបការលំបាក ហើយចាំបាច់ត្រូវស្វែងរកការងារធ្វើ ព្រោះត្រូវរស់នៅក្នុងប្រទេសថៃបន្តទៀត ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់កូនម្នាក់ដែលកំពុងរៀនថ្នាក់ទី៦នៅក្នុងប្រទេសថៃនេះ។​

លោក ចាន់ ធួន បន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំត្រូវរកការងារធ្វើទៀត ព្រោះប្រពន្ធកូនខ្ញុំនៅហ្នឹង កូនខ្ញុំរៀន​នៅ​ហ្នឹង។​ ចាំមើលកូនរៀនឱ្យចប់អីសិន កូនខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី៦ហើយ»​

លោក ឡឹង សុផុន ឱ្យដឹងទៀតថា មួយរយៈចុងក្រោយនេះ ទាំងពលករខ្មែរដែលទើប​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅដល់ប្រទេសថៃថ្មីៗ និងពលរដ្ឋដែលធ្វើការនៅទីនោះយូរឆ្នាំហើយត្រូវថៅកែ​បញ្ឈប់​គឺពិបាករកការងារធ្វើណាស់។​

លោក ឡឹង សុផុន មានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងមើលឃើញស្ថានការណ៍ខ្ញុំគិតថា ច្រើនសឹងតែ​ថា គាត់មកពីខ្មែរ១០នាក់ចឹងទៅរកការងារធ្វើបានតែ២នាក់ឬ៣នាក់ចឹងទៅ។​ កាលពីថ្ងៃទី១០​ជាងពួកគាត់ទាក់ទងមកខ្ញុំឱ្យជួយរកការងារធ្វើជាង៤០នាក់ ហើយរហូតដល់ពេលនេះ​រកបាន​តែ៧ទៅ៨នាក់ទេ»។​

លោក ឡឹង សុផុន ឱ្យដឹងថា ពលករដែលជួបការលំបាកខ្លាំង បានទៅសុំកន្លែង​លោក​ស្នាក់​នៅ​ជាបន្តបន្ទាប់រង់ចាំរកការងារថ្មីបានធ្វើ។​

លោក ជុំ សម្ផស្ស មន្ត្រីអនុព័ន្ធការងារនៃស្ថានទូតកម្ពុជាប្រចាំប្រទេសថៃថ្លែងថា បញ្ហាការងារ​មួយរយៈការចុងក្រោយនៅតាមរោងចក្រនេះដោយសារមិនសូវមានការបញ្ហាទិញ។​ លោក​បន្ត​ថា ចំណែកការមិនយល់គ្នារវាងពលករខ្មែរ និងថៅកែថៃនាំឱ្យមានជម្លោះនោះ​គឺបញ្ហាមិន​យល់​ភាសាគ្នា។​

លោក ជុំ សម្ផស្ស មានប្រសាសន៍ថា៖ «បញ្ហាគឺការទំនាក់ទំនងអត់ច្បាស់គ្នា បញ្ហាគឺដូចជា មិនមានអ្នកបកប្រែផ្ទាល់នៅរោងចក្រ ហើយបងប្អូនពលករយើងអ្នកខ្លះអត់ចេះភាសាថៃ អត់ចេះសរសេរចឹងទេ។ ចឹងមានបញ្ហាត្រង់ចំណុចហ្នឹង។ ចឹងខ្ញុំក៏បានណែនាំអ្នកបកប្រែ​ទៅ​តាមរោងចក្រមួយៗបន្ថែម ព្រោះអីប្អូនៗនិស្សិតដែលបញ្ចប់ការសិក្សា​បរិញ្ញាបត្រភាសាថៃ​មានច្រើននៅនេះ។ យើងណែនាំឱ្យទៅជួយនៅរោងចក្រមួយៗថែម ចឹងបញ្ហាក្នុងការ​ទំនាក់​ទំនងហ្នឹងវាថយចុះហើយ»។​

លោក ជុំ សម្ផស្ស បន្តថា ក្រុមការងារលោកកំពុងប្រឹងប្រែងធ្វើកិច្ចការមួយចំនួន​ដើម្បី​បន្ថយ​បញ្ហាសម្រាប់ពលករខ្មែរធ្វើការងារនៅក្នុងប្រទេសថៃ។​

លោក ជុំ សម្ផស្ស៖«បច្ចុប្បន្ននេះយើងព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយច្បាប់ស្តីពីការងារ សិទ្ធិនិង​អត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមរបស់ពលករយើង។​ ពិសេសគឺបណ្តុះបណ្តាលពលករ​មុនមកដល់​ធ្វើការងារនៅក្នុងប្រទេសថៃ»។​

របាយការណ៍របស់អង្គការសង់ត្រាល់បង្ហាញថា ពលករខ្មែរដែលកំពុងធ្វើការងារ​នៅក្នុង​ប្រទេសថៃមានប្រមាណជាង២លាននាក់ក្នុងនោះអ្នកមិនមានឯកសារស្របច្បាប់ដោយផុត​សុពភាពការងារនិងឆ្លងដែនខុសច្បាប់មានប្រមាណ១លាននាក់។ អង្គការនេះបញ្ជាក់ថា អ្នកដែលមិន​មាន​ឯកសារស្របច្បាប់ប្រឈមមុខច្រើនដូចជា រងការកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្ម និងការចាប់ខ្លួន​ពី​សំណាក់អាជ្ញាធរថៃ៕

545 views

ព័ត៌មានទាក់ទង

ព័ត៌មានថ្មីៗ

អត្ថបទពេញនិយម