សាលាឧទ្ធរណ៍ខេត្តត្បូងឃ្មុំនៅថ្ងៃទី១៥ ខែកុម្ភៈ បានផ្តន្ទាទោសពលរដ្ឋត្បូងឃ្មុំ៤រូបដែលមានជម្លោះដីធ្លី និងក្រុមហ៊ុនចិន Harmony Win Investment ឱ្យជាប់ពន្ធនាគារចំនួន២ឆ្នាំ ប៉ុន្ដែទោសនោះព្យួរ នេះជាលើកទី២ហើយដែលសាលាឧទ្ធរណ៍បានសម្រេចក្រោយតុលាការកំពូលបង្វែរសំណុំរឿងឱ្យជំនុំជម្រះឡើងវិញ ខណៈពលរដ្ឋបានសម្ដែងការខកចិត្ដនឹងសេចក្តីសម្រេចនេះ។
លោក ទុំ សោភ័ណ អ្នកនាំពាក្យសាលាឧទ្ធរណ៍ខេត្ដត្បូងឃ្មុំ បានថ្លែងប្រាប់តាមប្រព័ន្ធតេឡេក្រាមនៅរសៀលថ្ងៃទី១៥ ខែកុម្ភៈ ថា តុលាការបានសម្រេចដាក់ទោសលើជនជាប់ចោទទាំង៤នាក់ឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ២ឆ្នាំ ប៉ុន្ដែទោសត្រូវបានព្យួរ។ យ៉ាងណាលោកថា ជនជាប់ចោទអាចបន្ដបានទៅតុលាការកំពូល។
អ្នកនាំពាក្យរូបនេះថ្លែងថា៖ «បាទ! គេសម្រេចដាក់ទោសពួកគាត់២ឆ្នាំ តែទោសព្យួរចោល។ ពួកគាត់អាចប្ដឹងបន្ដទៅតុលាការកំពូលបាន»។
បើតាមជនជាប់ចោទម្នាក់ គឺលោក វឿន វឿ បានឱ្យដឹងថា គាត់មានការខកចិត្ដនឹងការសម្រេចរបស់តុលាការ ហើយលោកពិតជាមិនអាចទទួលយកបាននូវការសម្រេចរបស់សាលាឧទ្ធរណ៍ខេត្ដត្បូងឃ្មុំនោះទេ។ លោកបន្តថា ការសម្រេចដាក់ទោសលើរូបលោកបន្ដទៀតនេះ វាពិតជាអយុត្ដិធម៌ណាស់សម្រាប់លោក និងជនជាប់ទោសផ្សេងទៀត។
លោកបានសម្ដែងការខកចិត្ដថា៖«ខ្ញុំពិតជាខកចិត្ដនឹងការសម្រេចនេះណាស់ វាអយុត្ដិធម៌សម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្មានថាគេនឹងទម្លាក់រឿងខ្ញុំហើយ តែតុលាការបែរជាកាត់ទោសឱ្យខ្ញុំជាប់ទោស២ឆ្នាំ។ ខ្ញុំនឹងបន្ដប្ដឹងទៅសាលាកំពូលទៀត»។
នៅរសៀលថ្ងៃទី១៦ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ សាលាឧទ្ធរណ៍ត្បូងឃ្មុំបានបើកការជំនុំជម្រះលើតំណាងប្រជាពលរដ្ឋ៤រូបពាក់ព័ន្ធនឹងបទ«ធ្វើឱ្យខូចខាតដោយចេតនាមានស្ថានទម្ងន់ទោស ដោយសារការប្រព្រឹត្ដមានបុគ្គលច្រើនរូបដែលធ្វើសកម្មភាពក្នុងឋានៈជាសហចារី»ជុំវិញជម្លោះដីធ្លីរបស់ពួកគេដែលអូសបន្លាយពេលជាច្រើនឆ្នាំជាមួយក្រុមហ៊ុនចិន ហាមិនី វិន អ៊ីនវេសមេន( Harmony Win Investment)។
ចំណែកអ្នកស្រី ឃឹម សុខជាង និងជាជនជាប់ចោទម្នាក់ទៀត បានលើកឡើងថា ការកាត់ទោសនេះតុលាការហាក់មានចេតនាបន្ដឱ្យអ្នកស្រី និងពលរដ្ឋផ្សេងទៀតរងគ្រោះគ្មានពេលដើម្បីរកស៊ីចឹញ្ចឹមជីវិតទាល់តែសោះ។ អ្នកស្រីបន្ដថា ដោយសារតែការធ្វើទុកបុកម្នេញតាមប្រព័ន្ធតុលាការនេះបានបង្កការលំបាកដល់អ្នកស្រីជាច្រើន។
អ្នកស្រីលើកឡើងថា នេះជាលើកទី២ហើយដែលអ្នកស្រីត្រូវសាលាឧទ្ធរណ៍បន្ដដាក់ទោសពួកអ្នកស្រីឱ្យជាប់ពន្ធនាគារចំនួន២ឆ្នាំ ប៉ុន្តែព្យួរ។ ការព្យួរទោសនេះអ្នកស្រីថា ពួកអ្នកស្រីមិនជាប់ពន្ធនាគារក៏ពិតមែន ប៉ុន្ដែពួកអ្នកស្រីត្រូវនៅស្ថិតក្រោមការត្រួតពិនិត្យរបស់តុលាការដដែល ជាពិសេសគ្មានសិទ្ធិសេរីភាពពេញលេញ។
អ្នកស្រីបានចាត់ទុកថា៖ «វាអយុត្ដិធម៌សម្រាប់ខ្ញុំ។ វាជាលើកទី២ហើយសមា្រប់ការកាត់ទោសនៅសាលាឧទ្ធរណ៍នេះ។ ពួកខ្ញុំនឹងបន្ដប្ដឹងទៅតុលាការកំពូលទៀត។ ខ្ញុំឈឺចាប់ណាស់ ការសម្រេចនេះ»។
ជនជាប់ចោទទាំង៤រូបរួមមាន អ្នកស្រី ឃឹម សុខជាង លោក វឿន វឿ លោក ចក់ ជ័យ លោក ពុំ ពេជ្រ និងសមាជិកផ្សេងទៀត ដែលតុលាការបានចោទពីបទ«ធ្វើឱ្យខូចខាតដោយចេតនា មានស្ថានទម្ងន់ទោសដោយសារការប្រព្រឹត្ត មានបុគ្គលច្រើនរូប ដែលធ្វើសកម្មភាព ក្នុងឋានៈជាសហចារី» ដែលប្រព្រឹត្តនៅចំណុចទួលពពែល ស្ថិតក្នុងភូមិសែប្រាំង ឃុំត្រពាំងព្រីង ស្រុកដំបែរ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ កាលពីថ្ងៃទី១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២០។
ពួកគាត់ក៏បានទទូចនឹងស្នើសុំដល់រដ្ឋាភិបាលអាណត្តិថ្មី មេត្តាជួយពន្លឿនដល់អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធឱ្យជួយដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីជូនពួកគាត់ ដោយពួកគាត់អះអាងថា ចាប់តាំងពីបាត់បង់ដីធ្លីមក ប្រជាពលរដ្ឋចំណាកស្រុកកាន់តែច្រើន ជំពាក់បំណុលមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងឯកជនកាន់តែកើនឡើង ហើយកន្លងមក តំណាងសហគមន៍ខ្លះ ក៏ធ្លាប់បានជាប់ពន្ធនាគារ ដោយសារបញ្ហាដីធ្លីដែរ។
លោក លី សុចិត្រា មេធាវីការពារក្ដីឱ្យជនជាប់ទាំង៤រូបបានថ្លែងប្រាប់ ខេមបូចា យ៉ាងខ្លីថា លោកនឹងបន្ដប្ដឹងទៅតុលាការកំពូលបន្ដ ក្រោយពីលោកពិភាក្សានឹងកូនក្ដីលោករួច។
មេធាវីបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំនឹងប្ដឹងទៅតុលាការកំពូលបន្ដទៀត។ ខ្ញុំពិភាក្សានឹងកូនក្ដីខ្ញុំសិនបង អរគុណ»។
តាមលោក អំ សំអាត នាយកចាត់ការទូទៅនៃអង្គការ លីកាដូ បានលើកឡើងថា ការសម្រេចដាក់ទោសលើពលរដ្ឋនេះវាជារឿងអយុត្ដិធម៌ណាស់។ លោកបានឱ្យដឹងទៀតថា ការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធតុលាការដើម្បីដាក់បន្ទុកលើពលរដ្ឋនេះវាដល់ពេលគួរបញ្ឈប់ហើយ។ ការណ៍នេះលោកបានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការកាត់ទោសឱ្យពលរដ្ឋជាប់ពន្ធនាគារ២ឆ្នាំ និងព្យួរទោស ទោះបីពលរដ្ឋមិនជាប់ពន្ធនាគារក៏ដោយ ប៉ុន្ដែគឺស្ថិតក្រោមការតាមដានពីតុលាការរហូត។
លោកថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំយល់ថាការសម្រេចនេះមិនត្រឹមត្រូវឡើយ សាលាឧទ្ធរណ៍គួរទម្លាក់សំណុំរឿងនេះចោលដើម្បីឱ្យពលរដ្ឋមានសេរីភាព ព្រោះពួកគាត់បានរងគ្រោះច្រើនហើយ។ ឥឡូវ ត្រូវមកបន្ដរឿងនេះទៀត ខ្ញុំគិតថាវាអយុតិ្ដធម៌សម្រាប់ពួកគាត់ណាស់»។
កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៩ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២២ កន្លងទៅពលរដ្ឋមកពីឃុំត្រពាំងព្រីង ស្រុកតំបែរ ខេត្ដត្បូងឃ្មុំ បាននាំគ្នាដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ដើម្បីស្នើសុំពន្លឿននីតិវិធី និងស្នើសុំឱ្យភាគីខាងក្រុមហ៊ុនចិនបង្ហាញភស្ដុតាងលើសំណុំរឿងលេខ០៨ ចុះថ្ងៃទី២៧ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២០ ស្ដីអំពីរក្សាការពារ។
នៅក្នុងពាក្យបណ្ដឹងដែលពលរដ្ឋបានដាក់ទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ខេត្ដត្បូងឃ្មុំ បង្ហាញថា ពួកគាត់មិនអាចទទួលយកបាននូវការបង្ហាញសំអាងហេតុរបស់ភាគីក្រុមហ៊ុនចិន និងមិនទាន់បានដាក់បង្ហាញឱ្យមានភាពជាក់លាក់នូវភស្ដុតាងដែលក្រុមហ៊ុនតែងតែអះអាងថាបានទិញដីពីពួកគាត់នោះនៅឡើយទេ។
ដោយពលរដ្ឋបានស្នើសុំចំនួន៣ចំណុច៖ ទី១ស្នើសុំពន្លឿននីតិវិធីជំនុំជម្រះលើសំណុំរឿង ទី២ ស្នើសុំឱ្យខាងក្រុមហ៊ុន ហាមិនី វិន អ៊ិនវេសមិន បង្ហាញភស្ដុតាងនៃកិច្ចសន្យាទិញលក់របស់ក្រុមហ៊ុនជាមួយភាគី និងទី៣ ស្នើសុំឱ្យមានការធ្វើកោសល្យវិច្ឆ័យលើភស្ដុតាង រួមមានកិច្ចសន្យាទិញលក់និងស្នាមមេដៃនៃភាគីលក់និងទិញ។
ក្នុងពាក្យបណ្ដឹងដដែលបន្ដថា៖ «យើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នាជាសហកូនបំណុលនៃបណ្ដឹងខាងលើ បាននិងកំពុងរងចាំដំណោះស្រាយតាមយន្ដការតុលាការជាយូរមកហើយ ធ្វើឱ្យមានការអូសបន្លាយ និងខាតបង់នូវប្រយោជន៍និងប៉ះពាល់នៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកយើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នា ដោយក្រុមហ៊ុននៅតែបន្ដសកម្មភាពនៅលើអចលនៈវត្ថុដែលកំពុងស្ថិតនៅក្នុងការរក្សាការពារនៅឡើយ យើងខ្ញុំមិនអាចទទួលយកបានទេ»។
យោងតាមឯកសារមួយចងក្រងដោយសមាគមសម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា បាននិយាយថា ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍ស្រែប្រាំង បានចូលមកកាន់កាប់ដីនៅតំបន់នេះនៅឆ្នាំ២០០២។ សហគមន៍នេះមាន២៥០គ្រួសារ និងកាន់កាប់ដីទំហំ៧៨០ហិកតា។
ដីព្រៃលិចទឹករបស់សហគមន៍ស្រែប្រាំង និងសហគមន៍បុស្សស្នោ ទំហំ៥៨០ហិកតា ផ្តើមមានជម្លោះជាមួយក្រុមហ៊ុនចិន ហាមិនី វិន អ៊ិនវេសមេន(Harmony Win Investment) ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៤មក និងដីទំហំ២០០ហិកតាទៀត មានជម្លោះជាមួយឧកញ៉ា ម៉ែន ចាន់ធឿន។
ចាប់ពីពេលនោះមក ពលរដ្ឋនៅក្នុងសហគមន៍តែងចូលរួមតវ៉ា និងទប់ស្កាត់ប្រឆាំងនិងការឈូសឆាយដីពីសំណាក់ក្រុមហ៊ុន និងបានឡើងមកភ្នំពេញញឹកញាប់ដើម្បីដាក់ញត្តិទៅក្រសួងពាក់ព័ន្ធឱ្យជួយអន្តរាគមន៍រកដំណោះស្រាយ រួមមាន ក្រសួងដែនដី ក្រសួងមហាផ្ទៃ និងខុទ្ទកាល័យនាយករដ្ឋមន្ត្រី ជាដើម។
របាយការណ៍ដដែលនិយាយទៀតថា ខណៈគ្មានកិច្ចអន្តរាគមន៍ពីថ្នាក់ជាតិ តំណាងសហគមន៍៣រូបដែលមានឈ្មោះក្នុងញត្តិ រួមមាន លោក សែម សាង លោក ហឿន ស៊ីនាថ និង លោក សែម ចំណាន ត្រូវបានសមត្ថកិច្ចចាប់ខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់តាមដីកាបង្គាប់របស់តុលាការខេត្តត្បូងឃ្មុំ៕
