ពលរដ្ឋ២គ្រួសារអះអាងថា ពួកគាត់ត្រូវបានស្ថាប័នផ្តល់កម្ចីបង្ខំឱ្យលក់ផ្ទះសងបំណុលអំឡុងពេលវិបត្តិកូវីដ

ប្រជាពលរដ្ឋ២គ្រួសាររស់នៅក្នុងសង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ ខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ អះអាងថា ពួកគាត់ត្រូវបានមន្ត្រីរបស់ស្ថាប័នផ្តល់កម្ចីបង្ខំឱ្យលក់ផ្ទះ ក្នុងអំឡុងពេលកូវីដ បើទោះជារដ្ឋាភិបាល និងសមាគមធនាគារ បញ្ជាក់ថាពេលនោះជាពេលត្រូវអនុគ្រោះមិនត្រូវបង្ខិតបង្ខំក៏ដោយ។

​អ្នកស្រី​ដោក ណារិន វ័យ៧៣ឆ្នាំ បានឱ្យដឹង​ថា អំឡុងឆ្នាំ២០២១ មានបុគ្គលិកធនាគារឈ្មោះ ណុងហឹបហ្វាននែន (NongHyup Fiance) ទៅបញ្ចុះបញ្ចូលឱ្យអ្នកស្រីខ្ចីលុយ។ អ្នកស្រីថា ដោយសារតម្រូវការព្យាបាលជំងឺ និងចង់ធ្វើផ្ទះនៅផងអ្នកស្រីក៏បានខ្ចីនៅដើមឆ្នាំនោះ ដែលមានទឹកប្រាក់ចំនួន៧ពាន់ដុល្លារ។

អ្នកស្រីបន្តថា ការខ្ចីនៅពេលនោះដោយសារតែសំអាងលើរូបអ្នកស្រីផ្ទាល់អាចស៊ីឈ្នួលលាងចាន បោកខោអាវ រួមទាំងកូនបង្កើត និងកូនប្រសារក៏រកចំណូលបានតាមរយៈការងារសន្តិសុខនិងលក់អេដចាយផង។

ប៉ុន្តែអ្នកស្រីថា នៅក្នុងអំឡុងពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២១ ដោយសារឥទ្ធិពលកូវីដពួកគាត់ក៏ រកចំណូលលែងបាន ហើយបានខ្ចីលុយពីបុគ្គលឯកជនបន្តបន្ទាប់ដើម្បីសងធនាគារ។​ អ្នកស្រីបន្តថា ពេលពួកគាត់រកលុយបង់មិនទាន់ ក្នុងពេលនោះត្រូវបានបុគ្គលិកធនាគារនេះ បានប្រើពាក្យសម្តីមិនសមរម្យលើអ្នកស្រីញឹកញាប់ ហើយពេលខ្លះក៏នាំគ្នាទាំងក្រុម ទៅគំរាមដល់ផ្ទះដើម្បីបង្ខំឱ្យអ្នកស្រីលក់ផ្ទះ។

អ្នកស្រី ដោក ណារិន បាននិយាយថា៖ «គេថា អ៊ំឯងដាក់ស្លាកលក់បណ្តើរៗទៅ។ ​គេបង្ខំ ហើយខ្ញុំថាក្មួយអើយអាណិតអ៊ំទៅ បើអ៊ំលក់អ៊ំបានអីនៅ? គេថា អាហ្នឹងជារឿងរបស់អ៊ំទេ? ព្រោះបើអ៊ំមិនលក់ឱ្យខ្ញុំយកទៅបង់ឱ្យគេគឺគេនឹងបញ្ឈប់ការងារ។​ [អ៊ី]ចឹងអ៊ំត្រូវប្រញាប់ធ្វើម៉េចឱ្យបានលុយយកទៅបង់ឱ្យគេទៅ។ បើមិន[អ៊ី]ចឹងទេគេរឹបអូសយកទៅលក់ក្នុងតម្លៃដែលអ៊ំខ្ចីហ្នឹងទេ»។​

អ្នកស្រីរៀបរាប់ទាំងទឹកភ្នែកថា ដោយសារតែចំណូលថយចុះ ធនាគារចេះតែបន្តទារបំណុល និងបំភិតបំភ័យញឹកញាប់ធ្វើឱ្យគ្រួសារអ្នកស្រីមានជម្លោះក្នុងគ្រួសារ ឈានដល់កូនអ្នកស្រីលែងលះគ្នា ហើយចៅ៣នាក់បោះបង់ការសិក្សា។​

អ្នកស្រី ដោក ណារិន បានសម្រេចលក់ផ្ទះនៅក្នុងខែកញ្ញាឆ្នាំ២០២១ គឺផ្ទះនៅលើដីទំហំ៤គុណ ៦ម៉ែត្រ បានចំនួន២៧ ០០០ ដុល្លារ យកទៅចាត់ចែងសងទៅធនាគារ និងកម្ចីឯកជនអស់គ្មានសល់។​

​អ្នកស្រីដោក ណារិន  ក្នុងស្ថានភាពសក់សទាំងអស់ មានជំងឺប្រចាំកាយច្រើនមុខ រៀបរាប់ថា រូបគាត់វេទនាខ្លាំង ដោយរស់នៅក្នុងបន្ទប់ជួលតូចមួយតម្លៃមួយខែ៧០ដុល្លារ ដោយពឹងលើចំណូលកូនប្រុសធ្វើជាសន្តិសុខ និងចៅប្រុសម្នាក់អាយុ១៥ឆ្នាំបានឈប់រៀន ធ្វើជាកម្មករលើកអីវ៉ាន់តាមឡាន។​

អ្នកស្រីដោក ណារិន បានបន្ថែមថា៖ «សន្សំសំចៃធ្វើការហ្នឹងហូបចុក ទុកបង់ថ្លៃបន្ទប់ផង។ ហូបចុកអត់ឃ្លានវេទនា។​ ចំណាយលើហូបចុកទឹកភ្លើង១គ្រប់ៗហើយពេលខ្លះនៅមិនគ្រប់ទៀត»។​

មន្ត្រីដែលទទួលទូរសព្ទប្រចាំការរបស់ធនាគារណុងហឹប បញ្ជាក់ថា ធនាគារនេះមិនមានគោលការណ៍ឱ្យបុគ្គលិកបង្ខំអតិថិជនលក់ទ្រព្យសម្បត្តិទេ។ ចំពោះករណីចោទពីពលរដ្ឋ មន្ត្រីរូបនេះបញ្ជាក់ថា នឹងរាយការណ៍ទៅផ្នែកពាក់ព័ន្ធឱ្យស្រាវជ្រាវ។​​

ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត អ្នកស្រី ផាន វិន ឱ្យដឹងថា អំឡុងឆ្នាំ២០២០ គាត់​បានខ្ចីលុយស្ថាប័នផ្តល់កម្ចីឈ្មោះ ធនាគារ​អ៊ូរី (WOORI BanK) ចំនួន៤ពាន់ដុល្លារដើម្បីចាត់ចែងតម្រូវការក្នុងផ្ទះ និងព្យាបាលជំងឺខ្លួនឯងនិងកូន។ អ្នកស្រីបន្តថា នៅ​ឆ្នាំ​២០២១ គាត់ជួបការលំបាកខ្លាំងរកលុយមិនបាន ចំណែកបុគ្គលិករបស់ធនាគារនៅតែបន្តទារ បង្ខំឱ្យគាត់ដាក់ផ្ទះលក់។​

អ្នកស្រី ផាន វិន បានបន្តថា៖ «បើបងអត់លុយទៅខ្ចីគេទៅ ខ្ចីឯណាក៏ខ្ចីទៅ! ពេលហ្នឹងខ្ញុំក៏រកខ្ចីគេយកទៅបង់គាត់។ គេមកស្តីឱ្យហើយថា បើរកមិនបានគេដាក់ស្លាកលក់ដូចថា ផ្ទះហ្នឹងថ្លៃ១ម៉ឺន[ដុល្លារ]      [អ៊ី]ចឹង ហើយយើងជំពាក់គេ៨ពាន់[ដុល្លារ] [អ៊ី]ចឹងគេដាក់លក់តែ៨ពាន់[ដុល្លារ]ទេ​»។​

អ្នកស្រីឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នអ្នកស្រីស្នាក់នៅបន្ទប់ជួលជុំគ្រួសារ ហើយទិញត្រីពីផ្សារដើរលក់តាមភូមិ ជួនចំណេញ១ម៉ឺន ឬ ២ម៉ឺនរៀលក្នុង១ថ្ងៃ ជួនក៏ខាតខ្លះទៅ និងពេលខ្លះក៏ទូលប្រហិតដើរលក់ដើម្បីរកចំណូលផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។

អ្នកស្រី ផាន វិន បាននិយាយថា៖ «ម៉ូតូមួយអាចាស់ហ្នឹងដឹកដើរលក់គ្រប់កន្លែង រោងចក្រ តាមភូមិតាមផ្ទះអ៊ីចឹងទៅ។ ពីមុនលក់បាន២០គីឡូជាង ឥឡូវលក់បានតែ១០គីឡូអីលក់អត់សូវដាច់ដែរហ្នឹង»។

បញ្ហានេះមន្ត្រីទទួលទូរសព្ទប្រចាំការរបស់ធនាគារអ៊ូរី មិនឆ្លើយសំណួររបស់អ្នកព័ត៌មានខេមបូចាទេ ដោយតម្រូវឱ្យផ្ញើអ៊ីម៉ែលទៅអ្នកទទួលខុសត្រូវផ្នែកនេះ។ ប៉ុន្តែការផ្ញើអ៊ីម៉ែលពីថ្ងៃទី១២ខែឧសភារហូតដល់ថ្ងៃទី១៦ នៅមិនមានការឆ្លើយតបទេ។​

ចំណែកពលរដ្ឋនៅក្នុងសង្កាត់នេះម្នាក់ទៀតគឺអ្នកស្រី ជា ពិសី ឱ្យដឹងថា រូបគាត់ក៏បានធ្លាក់ខ្លួនលក់ដី និងផ្ទះដោយសារបំណុលដែរ។ អ្នកស្រីថា បញ្ហាបំណុលរបស់គាត់នេះគឺគាត់ខ្ចីពីបុគ្គលឯកជននៅក្នុងសង្កាត់ជាមួយគ្នានេះក្នុងទឹកប្រាក់៧ពាន់ដុល្លារ ដើម្បីយកទៅបើករបរលក់អាហារ ប៉ុន្តែដោយសារវិបត្តិកូវីដរបររបស់គាត់បានខាតបង់ទើបបង្ខំចិត្តលក់ផ្ទះនៅក្នុងឆ្នាំ២០២១។​

អ្នកស្រី ជា ពិសី បញ្ជាក់ថា ចាប់ពីលក់ផ្ទះមករូបគាត់ជួបការលំបាកខ្លាំងដែលខែខ្លះគាត់មិនមានលុយបង់ថ្លៃបន្ទប់ជួល ហើយពេលខ្លះមិនមានទាំងអង្ករដាំបាយផងគឺត្រូវរកខ្ចីអ្នកជិតខាង។

អ្នកស្រី ជា ពិសី បាននិយាយថា៖ «មួយរយៈពេល២ខែចុងក្រោយនេះគឺលំបាកខ្លាំងមែនទែនតែម្តង។ វាមិនសមខ្ញុំលំបាកដល់ចឹង ដែលខ្លះអត់មានអង្ករក៏មានដែរ»។​

អ្នកស្រីបង្ហូរទឹកភ្នែកពេលនិយាយដល់កូនស្រីអាយុ១៤ឆ្នាំ​ឈប់រៀនត្រូវស្វែងរកការងារធ្វើដើម្បីផ្តត់ផ្គង់គ្រួសារ។​

មេរោគកូវីដ១៩ បានផ្ទុះឆ្លងរាលដាលចេញពីប្រទេសចិនទៅកាន់ប្រទេសផ្សេងៗនៅលើពិភពលោក នៅចុងឆ្នាំ២០១៩។ ចំណែកកម្ពុជារកឃើញមេរោគនេះលើកដំបូងនៅក្នុងខែមីនាឆ្នាំ២០២០។ នៅក្នុងពេលផ្ទុះកូវីដ រដ្ឋាភិបាលបានចេញវិធានការជាច្រើន ក្នុងការទប់ស្កាត់កុំឱ្យមានការឆ្លងរាលដាលក្នុងនោះរួមទាំងប្រើវិធានការបិទខ្ទប់តំបន់ជាច្រើនទាំងរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅតាមបណ្តាលខេត្តនានាផង។

ក្នុងអំឡុងពេលនោះសេដ្ឋកិច្ចស្ទើរជាប់គាំងទាំងស្រុង កម្មវិធីជួបជុំនានារួមទាំងពិធីបុណ្យ ការ
សូម្បីតែពិធីបុណ្យសពនៅពេលខ្លះក៏មិនឱ្យធ្វើដែរ គឺអាជ្ញាធរជំនាញជាអ្នកយកសាកសពទៅបូជាដោយមិនឱ្យសមាជិកគ្រួសារទៅជិតទេ។

ពលរដ្ឋមួយចំនួនកុំថាឡើយរកលុយបង់សងធនាគារគឺសូម្បីតែអាហារ ក៏អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានយកទៅចែកឱ្យដែរ។

អំឡុងពេលនោះ មានចេញសារតាមរយៈលិខិត និងតាមរយៈសំឡេងផ្ទាល់របស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានធ្វើឡើងជាញឹកញាប់ ឱ្យមានគោលការណ៍រៀបចំកម្ចីឡើងវិញ ឬ មានការផ្អាកបង់សងពី៣ខែទៅ៦ខែ ហើយក៏មានករណីលុបបំណុលទាំងស្រុងដែរ ក្នុងករណីសមាជិក គ្រួសារស្លាប់ គ្រួសារមានជីវភាពលំបាកខ្លះ ហើយមានការសម្រេចជាក់ស្តែងពីស្ថាប័នផ្តល់កម្ចី។

រហូតដល់ខែកុម្ភៈឆ្នាំ២០២២ ទើបរដ្ឋាភិបាលប្រកាសជាផ្លូវការថា កម្ពុជាបិទបញ្ចប់ការឆ្លងរាលដាល មេរោគកូវីដក្នុងសហគមន៍ ហើយបើកឱ្យមានការជួបជុំកម្មវិធីផ្សេងៗឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែទោះកូវីដបិទបញ្ចប់ក៏រដ្ឋាភិបាលនៅតែអំពាវនាវ ឱ្យធនាគារអនុគ្រោះ ដល់ពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពលំបាក ដោយសារតែឥទ្ធិពលពីកូវីដ១៩ និងឥទ្ធិពលនៃសង្គ្រាម រវាងរុស្ស៊ី និងអ៊ុយក្រែន។

ខេមបូចា បានទាក់ទងទៅលោកស្រី ជា សិរី អគ្គនាយិកា​បច្ចេកទេស​ធនាគារជាតិ​នៃ​កម្ពុជា​ (NBC) ទាំងតាមសារទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់ធនាគារជាតិ និងតាមទូរសព្ទរយៈពេល១ខែហើយ តែមិនមានការឆ្លើយតបទេ។​

ចំណែកពេលប្រជុំគណៈរដ្ឋមន្ត្រីនៅក្នុងខែមេសាឆ្នាំ២០២៣  លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏នៅតែអំពាវនាវដល់ស្ថាប័នផ្តល់កម្ចីកុំឱ្យមានការប្តឹង និងរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពខ្វះខាត។​

លោក ហ៊ុន​ សែន បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អំពាវនាវឱ្យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ កុំមានការរឹបអូស កុំមានការចាប់ចងស្អីៗ សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានការខ្វះខាត»។

នេះជាការប្តឹងផ្តល់រឹបអូសដែលប្រមុខរដ្ឋាភិបាលអំពាវនាវកុំឱ្យមាន ប៉ុន្តែសម្រាប់ករណីគំរាម ឬ បង្ខំឱ្យលក់ផ្ទះ ឬ ទ្រព្យសម្បត្តិ ដូចករណីពលរដ្ឋលើកឡើងនេះជាទង្វើខុសច្បាប់ និងគោលការណ៍របស់ស្ថាប័នផ្តល់កម្ចី។

ប្រធានផ្នែក​ទំនាក់ទំនង និង​ជា​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​សមាគមគ្រឹះស្ថាន​មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជា លោក កាំង តុងងី ថ្លែងថាលោកមិនបានដឹងថា មានការគំរាមកំហែង ឬ បង្ខំឱ្យអតិថិជនលក់ផ្ទះដើម្បីសងបំណុលនេះទេ។ ប៉ុន្តែលោកថាបើសិនមានករណីនេះមែនលោកលើកទឹកចិត្តឱ្យអតិថិជន ឬ ពលរដ្ឋដែលរងការបង្ខំឱ្យលក់ទ្រព្យសម្បត្តិនេះប្តឹងទៅកាន់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ព្រោះលោកថា នេះជាទង្វើមិនអាចទទួលយកបានដែលខុសច្បាប់ និងផ្ទុយពីគោលការណ៍របស់សាប័នផ្តល់កម្ចី។​ ​

លោក កាំង តុងងី បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «បើសិនជាករណីបែបនេះប្រជាពលរដ្ឋគាត់អាចប្តឹងមកកាន់សមាគមគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុក៏បាន ប្តឹងទៅគ្រឹះស្ថានហ្នឹងក៏បានដែរព្រោះវាជាទង្វើដែលអត់អាចទទួលយកបានទេ។ ចឹងបើសិនជាករណីបែបហ្នឹងបងលើកទឹកចិត្តឱ្យអតិថិជនប្តឹងមកសមាគម ឬ គ្រឹះស្ថានខ្លួនឯងក៏បានដែរ ឬ ប្តឹងទៅធនាគារជាតិក៏បានដែរ»។​

នាយក​ទទួល​បន្ទុក​កិច្ចការ​ទូទៅ​នៃ​អង្គការ​លីកាដូ លោក អំ សំអាត  ពន្យល់ថា ករណីបង្ខំឱ្យអតិថិជនលក់ទ្រព្យសម្បត្តិនេះ  ជាការរំលោភសិទ្ធិលើអតិថិជន ព្រោះថា មានតែស្ថាប័នតុលាការមួយគត់ដែលមានសិទ្ធិក្នុងការឱ្យអតិថិជនលក់ទ្រព្យសម្បត្តិសងបំណុល។​

លោក អំ សំអាត បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កូនបំណុលក៏មានសិទ្ធិដែរ មិនត្រូវរងការគំរាមកំហែង បំភិតបំភ័យ ឬ បង្ខំធ្វើអ្វីតាមម្ចាស់បំណុល គំរាមកំហែង ឬ គាបសង្កត់អីហ្នឹងនោះទេ ជាការរំលោភលើសិទ្ធិហើយ ព្រោះការរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិអាចធ្វើទៅបានវាទាល់តែធ្វើឡើងតាមផ្លូវច្បាប់ មិនអាចតាមរូបភាពគំរាមកំហែង បង្ខិតបង្ខំបានទេ»។​​​​​

​​​ខិតបណ្ណផ្សព្វផ្សាយពីសិទ្ធិកូនបំណុល ដែលរៀបរៀងដោយ អង្គការលីកាដូ លើកឡើងថា កូនបំណុលមានសិទ្ធិ តវ៉ា ឬ ដាក់ពាក្យបណ្តឹង ទៅកាន់គ្រឹះស្ថាន ដែលអ្នកបានខ្ចីប្រាក់ ឬ ធនាគារជាតិកម្ពុជា បើអ្នកមានបញ្ហាពីការសងប្រាក់ ឬ ភាពមិនប្រក្រីលើលិខិតខ្ចីប្រាក់ ឬ ពីឥរិយាបថមន្ត្រីឥណទាន។​

កាលពីខែមេសាឆ្នាំ២០២២កន្លងទៅ សមាគមធនាគារ និងសមាគមគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុបានរួមគ្នាចេញក្រមប្រតិបត្តិមួយ។ ក្រមប្រតិបត្តិនោះក៏មានការចែងពីក្រមសីលធម៌របស់បុគ្គលិកធនាគារ និងស្ថានប័នគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ មិនឱ្យមានការគំរាមកំហែងដល់អតិថិជនទេ។​

ក្នុងក្រមប្រតិបត្តិក៏បានណែនាំ៤ចំណុចដែលអតិជនដែលរងការគំរាមកំហែងពីមន្ត្រីឥណទានគឺអាចប្តឹងថ្នាក់ដឹកនាំស្ថាប័នដែលគាត់ខ្ចីនោះ ប្តឹងទៅសមាគម ប្តឹងទៅធនាគារជាតិ និងអាចប្តឹងទៅតុលាការតែម្តង។​​

សាស្ត្រាចារ្យ ​និងជាទីប្រឹក្សាច្បាប់ លោក ស៊ឹម វិបុល មានប្រសាសន៍ថា  រាល់ការគំរាមកំហែង ឬ បង្ខិតបង្ខំមិនថាទៅលើកូនបំណុល ឬ ​បុគ្គលទូទៅទេគឺជាទង្វើខុសច្បាប់។ ចំពោះឥរិយាបថមន្ត្រីស្ថាប័នផ្តល់កម្ចីវិញ លោក ស៊ឹម វិបុល ជំរុញឱ្យយកគំរូតាមប្រទេសជឿនលឿនមួយចំនួនដែលមិនមែនចេះតែបង្ខំយកលុយទេ តែជាអ្នកដែលជួយរកវិធីឱ្យអតិថិជនរបស់ខ្លួនរកចំណូលបាននៅក្នុងស្ថានភាពលំបាក។​

លោក ស៊ឹម វិបុល បានមានប្រសាសន៍ថា​ ៖ «បើនៅស្រុកគេជាមួយអតិថិជនគេមានវិធីសាស្ត្រគេមានរបៀបរបបសូម្បីតែនៅស្រុកថៃបុគ្គលិកធនាគារមិនមែនចេះតែទារលុយទេគឺគេចេះផ្តល់យោបល់ឱ្យអតិថិជនហ្នឹងវិញថា ត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េច? គួរធ្វើយ៉ាងម៉េចគឺជួយគាត់វិញ។ ហើយខ្ញុំមើលធនាគារនៅស្រុកយើងគាត់ចេះតែទារលុយចេះតែទៅសម្លុតយកដល់[អ៊ី]ចឹងវាអាចមានបញ្ហា»។​

ក្រសួង​​សហ​ព័ន្ធ​អាល្លឺម៉ង់​ សម្រាប់​សហប្រតិបត្តិការ​សេដ្ឋកិច្ច​ ​និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​ (B​M​Z​)​ បានចេញរបាយការណ៍សិក្សាកាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ដោយបង្ហាញថា ពលរដ្ឋកម្ពុជា១៦៧ ០០០នាក់ បាន និងកំពុងលក់ដីសងបំណុលក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ របាយការណ៍បញ្ជាក់ថា គិតជាមធ្យមរយៈពេល១៦នាទីម្តងមានពលរដ្ឋខ្មែរ១គ្រួសារលក់ដីសងបំណុល។​

ការសិក្សានេះ បញ្ជាក់ទៀតថា ការលក់ដីសងបំណុលនេះ ជាបញ្ហាបង្ខំធ្ងន់ធ្ងរដែលមិនអាចទទួលយកបាន។​

របាយការណ៍សិក្សាសរសេរថា៖ «ការរីករាលដាលនៃការជំពាក់បំណុលច្រើនលើសលប់នៅកម្ពុជា ដែលនាំឱ្យមានការលក់ដីដោយបង្ខំជាច្រើនករណី ពោលក្នុងកម្រិតមួយខ្ពស់ខ្លាំង និងមិនអាចទទួលយកបាន»៕