រោងចក្រកាត់ដេរជាង១៣០ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានព្យួរប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួន នៅចំពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកកំពុងធ្លាក់ចុះដោយសារវិបត្តិជំងឺរាតត្បាត កូវីដ១៩ ដែលបណ្ដាលឲ្យកម្មករជិត ១សែននាក់គ្មានការងារធ្វើ និងរស់នៅពឹងផ្អែកលើប្រាក់ឧបត្ថម្ភបន្តិចបន្តួចបណ្ដោះអាសន្ន ចំនួន ៧០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ នេះបើយោងតាមលោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ ដែលបានប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានកាលពីថ្ងៃចន្ទនេះ ។
ថ្លែងនៅឯសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយនៅទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក ហេង សួរ បានមានប្រសាសន៍ថា កូវីដ១៩បានបង្កផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅលើប្រទេសពីរដែលជាទីផ្សារធំបំផុតនៃវិស័យកាត់ដេររបស់កម្ពុជា គឺសហរដ្ឋអាមេរិក និង អឺរ៉ុប បានបណ្ដាលឲ្យការបញ្ជាទិញធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ការបញ្ជាទិញសម្លៀកបំពាក់នៅក្នុងត្រីមាសទីពីរនៃឆ្នាំនេះ អាចនឹងមានចំនួនត្រឹមតែ ៥០-៦០%ប៉ុណ្ណោះ នៃបរិមាណបញ្ជាទិញសម្រាប់រយៈពេលដូចគ្នា នៃឆ្នាំមុន ។
លោក ហេង សួរ មានប្រសាសន៍ថា៖ «មានរោងចក្រជាង ១៣០ ដែលបានព្យួរ[ប្រតិបត្តិការ] ហើយវាបានប៉ះពាល់ដល់កម្មករជតិ ១សែននាក់»។ លោកបានបន្ថែមទៀតថា មន្ត្រីក្រសួងការងារបានស្នើសុំឲ្យរោងចក្រកុំបញ្ឈប់ការងារកម្មករទាំងស្រុង ដើម្បីឲ្យពួកគេនៅតែអាចមានសិទ្ធិទទួលបានការឧបត្ថម្ភពីកម្មវិធី ៧០ដុល្លារ។
លោក ហេង សួរ បានបន្ថែមថា៖ «រដ្ឋាភិបាលបានលើកទឹកចិត្តឲ្យរោងចក្រត្រឹមតែដាក់ពាក្យស្នើសុំព្យួរប្រតិបត្តិការបានហើយ កុំបិទរោងចក្រទាំងស្រុង ពីព្រោះក្នុងអំឡុងពេលដែលរោងចក្រផ្អាក កម្មករមិនបានបាត់បង់ការងារទាំងស្រុងតែម្ដងនោះទេ។ ពួកគេពុំទាន់ក្លាយជាកម្មករដែលបានបាត់បង់ការងារនៅឡើយទេ»។
នៅក្រោមកម្មវិធីឧបត្ថម្ភប្រាក់ ៧០ដុល្លារ រដ្ឋាភិបាលចេញឲ្យកម្មករ ៤០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ចំណែករោងចក្រដែលបានព្យួរប្រតិបត្តិការការងារត្រូវចេញបន្ថែមចំនួន ៣០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ។ ជាការប្រៀបធៀប ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមានៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរ ដែលកាលពីមុនពេលនៃការផ្ទុះឡើងនៃវីរុសកូរ៉ូណា បានផ្ដល់ការងារដល់មនុស្សប្រមាណ ៨សែននាក់ ដោយទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលចំនួន ១៩០ដុល្លារក្នុងមួយខែ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២០នេះ ។
លោក ហេង សួរ បានមានប្រសាសន៍ថា លោកសង្ឃឹម នៅពេលវិបត្តិកូវីដ១៩ ធូរស្រាលវិញ រោងចក្រជាច្រើនដែលបានព្យួរការងារ នឹងអាចបើកទ្វារឡើងវិញ និងយកកម្មករឲ្យចូលធ្វើការឡើងវិញ ។
លោកក៏បានលើកឡើងផងដែរថា កាលពីសប្ដាហ៍មុន មន្ត្រីសុខាភិបាលបានធ្វើតេស្តកម្មករត្រឹមតែ ៥.០៤៣នាក់ប៉ុណ្ណោះ ក្នុងចំណោមកម្មករ ដែលមិនបានមកធ្វើការនៅក្នុងអំឡុងពេលថ្ងៃឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរដែលបានលុបចោល ។ លោកថា កម្មករជាច្រើនមិនបានវិលត្រឡប់មកធ្វើការវិញតែម្ដង ដោយដឹងថា ពួកគេនឹងត្រូវបង្ខំឲ្យរស់នៅដាច់ដោយឡែកពីគេ ឬត្រូវធ្វើចតាឡីស័កនៅតាមមណ្ឌលដែលរដ្ឋចាត់ចែង ។ លោក សួរ បាននិយាយថា ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេជាច្រើនប្រហែលជាសម្រចចិត្តស្នាក់នៅស្រុកកំណើតជាមួយក្រុមគ្រួសារតែម្ដង ។
លោក ខេន លូ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ហៅកាត់ថា GMAC បានមានប្រសាសន៍ថា រោងចក្រជាច្រើនថែមទៀតនឹងប្រកាសព្យួរការងារនៅពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ ដោយមានរោងចក្រខ្លះបានដាក់ពាក្យស្នើសុំទៅកាន់ក្រសួងការងាររួចជាស្រេចហើយ ។
លោក ខេន លូ មានប្រសាសន៍ថា៖ «យ៉ាងហោចណាស់ អាចនឹងមានរោងចក្រ ១០០រោងចក្រ ឬច្រើនជាងនេះ បន្ថែមលើចំនួនរោងចក្រ ១៣០ ដែលបានព្យួរការងាររួចហើយ ។ ជាសរុប អាចនឹងមានរោងចក្រច្រើនជាង ២០០»។
លោក ខេន លូ បានបន្ថែមទៀតថា លោកសង្ឃឹមថា រោងចក្រដែលព្យួរការងារ នឹងអាចបន្តការងារជាធម្មតាវិញ នៅក្រោយវិបត្តិកូវីដ១៩ផុតរលត់ទៅវិញ ប៉ុន្តែ លោកមិនច្បាស់ទេ ។
លោក ខេន លូ មានប្រសាសន៍ថា៖ «វាមានផលប៉ះពាល់ដ៏ធំធេង ហើយវានឹងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរថែមទៀត »។
សុង សុគុណា អាយុ ៣៩ឆ្នាំ ជាកម្មការិនីធ្វើការនៅរោងចក្រឈ្មោះ Top Silver Limited នៅក្នុងខេត្តត្បូងឃ្មុំ បាននិយាយថា រោងចក្ររបស់គាត់បានឲ្យកម្មករចំនួនពាក់កណ្ដាលនៃកម្មករសរុប ៨២៧នាក់ ឈប់សម្រាក ពីការងារ ចាប់តាំងពីខែមីនាមកម្ល៉េះ ដោយបើកប្រាក់ខែឲ្យ ៥០% នៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ។ កាលពីថ្ងៃពី២០ ខែមេសា អ្នកនាងបាននិយាយថា ថៅកែរោងចក្របានដាក់ពាក្យទៅកាន់ក្រសួងការងារដើម្បីស្នើសុំព្យួរការងារកម្មករ ៣៥៩នាក់ជាផ្លូវការ ដោយសារតែកង្វះវត្ថុធាតុដើម ប៉ុន្តែដោយមានកំហុសនៅលើលិខិតស្នើសុំ ទើបត្រូវបានក្រសួងបដិសេធ ។
ប៉ុន្តែ អ្នកនាងបាននិយាយថា កម្មករនៅទីនោះសប្បាយនឹងការឲ្យ”ឈប់សម្រាក” ជាជាងការព្យួរការងារ ។
សុគុណា បាននិយាយយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ប្រសិនបើថៅកែរោងចក្រឲ្យកម្មករឈប់សម្រាក យើងទទួលបាន ៥០% នៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បរមា [៩៥ដុល្លារ]។ ដូច្នេះវាប្រសើរជាងការដែលរោងចក្រសម្រេចព្យួរការងារកម្មករ ដែលយើងនឹងទទួលបានតែ ៧០ដុល្លារ ។ ប្រសិនបើរោងចក្រព្យួរការងារ ហើយយើងបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភតែ ៧០ដុល្លារ យើងនឹងជួបការលំបាកក្នុងការរស់នៅ ដោយសារតែយើងត្រូវការលុយលើសនេះដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារ »។
សុគុណា និយាយថា កម្មករភាគច្រើនបំផុតក៏ជំពាក់បំណុលដែលខ្ចីពីស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុច្រើនដែរ ហើយអាចប្រឈមនឹងការបាត់បង់ទ្រព្យបញ្ចាំ ដូចជា ដីធ្លី ប្រសិនបើពួកគេមិនអាចសងបំណុលវិញបានទេនោះ ។
សុគុណា និយាយដូច្នេះថា៖ «ចំពោះខ្ញុំ ខ្ញុំបានខ្ចីធនាគារ ៣០០០ដុល្លារ ដើម្បីយកមកធ្វើចម្ការ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់មក ខ្ញុំខាតចំណូលដោយសារតែទីផ្សារធ្លាក់ចុះខ្លាំង ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើរោងចក្រព្យួរការងារខ្ញុំទៀត ខ្ញុំមិនដឹងជាទៅរកលុយពីណា មកសងធនាគារវិញនោះទេ» ។
លោក ព្រាប មុនីសុវណ្ណ អគ្គលេខាធិការនៃសហភាពចលនាកម្មករ បាននិយាយថា លោកនឹងជំរុញឲ្យមានការឧបត្ថម្ភច្រើនថែមទៀតដល់កម្មករ នៅពេលជួបប្រជុំតាមអនឡាន នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះ រវាងសហជីព ក្រុមហ៊ុនបញ្ជាទិញ GMAC និងមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល ។
មុនីសុវណ្ណ មានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំនឹងស្នើសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលជួយសម្របសម្រួលជាមួយធនាគារ និងស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ឲ្យពន្យារពេលនៃការសងបំណុល ដល់កម្មករដែលត្រូវបានព្យួរការងារ ដោយសារតែពួកគេពុំមានលុយគ្រប់គ្រាន់នោះទេ »។ ដោយលោកបន្ថែមថា ប្រាក់ឧបត្ថម្ភ ៧០ដុល្លារក្នុងមួយខែ គឺមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់កម្មករចាយវាយរស់នៅប្រចាំថ្ងៃផងទេ កុំថាឡើយដល់ទៅយកទៅសងបំណុលនោះ ។
លោកស្រី យ៉ាង សុភ័ណ្ឌ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពកម្មករកម្ពុជា បាននិយាយថា លោកស្រីបានគិតថា រដ្ឋាភិបាលគួរតែអនុវត្តតាមគោលការណ៍ដើមនៃការតម្រូវឲ្យរោងចក្រកាត់ដេរដែលបានព្យួរការងារកម្មករ ឲ្យផ្ដល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភច្រើនជាងនេះ ដល់កម្មករដែលបាត់បង់ការងារ ។
លោកស្រី សុភ័ណ្ឌ មានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងនៅតែស្នើសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលរក្សាវិធានការដើម ដែលតម្រូវឲ្យរោងចក្រឧបត្ថម្ភដល់កម្មករ ៤០% [នៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ១៩០ដុល្លារ] ហើយរដ្ឋាភិបាលផ្ដល់ ២០% »។ លោកស្រីបន្ថែមទៀតថា សហជីពរបស់លោកស្រីក៏ជឿជាក់ផងដែរថា ក្រុមហ៊ុនបញ្ជាទិញបរទេស ក៏អាចជួយរួមចំណែកចេញចំណែកនៅសល់ ៤០% នៃតួលេខ ១៩០ដុល្លារ បាន ផងដែរ ។
លោកស្រី សុភ័ណ្ឌ បាននិយាយថា អ្នកបញ្ជាទិញនិងថៅកែរោងចក្របានរកស៊ីក្លាយជាអ្នកមានដោយសារកម្មករនៅក្នុងអំឡុងពេលសេដ្ឋកិច្ចល្អប្រសើរ ដូច្នេះ ពេលលំបាក គួរតែជួយដល់កម្មករ វិញ ។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «កម្មករយើងគឺជាកម្លាំងដ៏សំខាន់ដែលបាននាំយកប្រយោជន៍មកឲ្យប្រទេសជាតិ ។ ទៅថ្ងៃខាងមុខ ពួកគេនឹងជួបការលំបាកកាន់តែច្រើនថែមទៀត» ។
យោងតាមក្រសួងសុខាភិបាល ពីរសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនេះ ពុំមានសេចក្ដីរាយការណ៍អំពីករណីឆ្លងថ្មីនៃកូវីដ១៩ នោះទេ ។ ចំនួននៃករណីឆ្លងដែលបានបញ្ជាក់ជាផ្លូវការ គឺនៅត្រឹម ១២២ករណី នៅឡើយ ដោយក្នុងនោះ ១១៩ករណី បានជាសះស្បើយ និងនៅសល់ ៣ករណីទៀតដែលកំពុងព្យាបាលនៅឡើយ ៕
