ដោយថ្ងៃឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីខ្មែរ ត្រូវបានលុបចោលដោយសារខ្លាចការឆ្លងរាលដាលនៃវីរុសកូរ៉ូណា កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបង្ខំចិត្តត្រឡប់ទៅធ្វើការវិញក្នុងសប្ដាហ៍នេះ ក្នុងពេលមួយដែលជាធម្មតាពួកគេនឹងស្ថិតនៅស្រុកកំណើតដើម្បីអបអរពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ។ ប៉ុន្តែ កម្មករជាច្រើននិយាយថា គេពុំឃើញមានវិធានការបង្ការគ្រប់គ្រាន់ ដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគេ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងវីរុសរាតត្បាតនេះ នោះឡើយ ។
កាលពីសប្ដាហ៍មុន រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចលុបចោលថ្ងៃឈប់សម្រាកបុណ្យជាតិដ៏ធំបំផុតនៅឆ្នាំនេះដែលជាធម្មតា ក្នុងអំឡុងពេលឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីនេះ ប្រជាជនកម្ពុជាភាគច្រើនបំផុត នាំគ្នាសម្រុកធ្វើដំណើរចេញទៅស្រុកកំណើត ដោយជិះឡានក្រុង ឬមធ្យោបាយធ្វើដំណើររួមគ្នា។ នៅក្នុងកិច្ចប្រឹងប្រែងមួយដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាលនៃវីរុសកូវីដ១៩ រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចហាមឃាត់ធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ពីខេត្តមួយទៅខេត្តមួយទៀត។
ក្រសួងការងារក៏បានគំរាមថា កម្មករណាម្នាក់ នៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរដែលជាប្រភពនាំចេញដ៏ធំបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ដែលមិនទៅធ្វើការនៅក្នុងសប្ដាហ៍នេះ នឹងត្រូវកត់ឈ្មោះរាយការណ៍ទៅរដ្ឋាភិបាល និងត្រូវដាក់ឲ្យស្ថិតនៅដាច់ដោយឡែកពីគេក្នុងរយៈពេល ១៤ថ្ងៃ ដោយគ្មានប្រាក់ឈ្នួល នៅពេលត្រឡប់មកចូលធ្វើការវិញ ។
លោកស្រី យ៉ាង សុភ័ណ្ឌ ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា (CATU) បានមានប្រសាសន៍ថា រោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា គឺប្រៀបដូចជាចានស្រាក់សម្រាប់ជំងឺឆ្លងអ៊ីចឹង ដោយសារតែស្ថានភាពចង្អៀតណែនខ្លាំង និងស្ថានភាពខ្វះខ្យល់ចេញចូល ហើយម្យ៉ាងទៀត កម្មករហុចសម្លៀកបំពាក់បន្តគ្នានៅក្នុងខ្សែច្រវាក់ផលិតកម្ម ។
នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គិតមកទល់នឹងថ្ងៃនេះ ករណីបញ្ជាក់ផ្លូវការនៃការឆ្លងវីរុសកូវីដ១៩ មានចំនួន ១២២ករណីហើយ ។ ប៉ុន្តែ រដ្ឋាភិបាលបានព្រមានអំពីលទ្ធភាពនៃការឆ្លងនៅក្នុងសហគមន៍ និងបាននិយាយថា អាចនឹងមានការផ្ទុះឡើងនៃករណីឆ្លងថ្មីៗទៀតនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃថ្ងៃឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរដែលបានលុបចោល ។
លោកស្រី យ៉ាង សុភ័ណ្ឌ បានលើឡើងថា លោកស្រីមិនយល់ទេថា ហេតុដូចម្ដេចបានជារដ្ឋាភិបាលចេញបទបញ្ជាតម្រូវឲ្យប្រជាពលរដ្ឋរក្សាគម្លាតពីគ្នា ប៉ុន្តែបែរជាមិនអនុវត្តបទបញ្ជានេះនៅក្នុងរោងចក្រកាត់ដេរទៅវិញ ។
លោកស្រី សុភ័ណ្ឌ មានប្រសាសន៍ថា៖ «បច្ចុប្បន្ន កម្មករធ្វើការងារប្រឈមនឹងហានិភ័យ និងដោយភ័យខ្លាចពីការឆ្លងរាលដាលនៃវីរុសកូវីដ១៩ ។ ពួកគេបន់ឲ្យតែដល់ថ្ងៃឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ ប៉ុន្តែ ឥឡូវ រដ្ឋាភិបាលបានលុបចោលថ្ងៃឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីហើយ ។ ថៅកែរោងចក្រនៅតែមិនទាន់បានរៀបចំ [លក្ខខណ្ឌការងារ ] ឲ្យស្របទៅតាមវិធានការរបស់រដ្ឋាភិបាល នៅឡើយ »។
លោកស្រី សុភ័ណ្ឌ បានបន្តថា ក្រៅពីស្ថានភាពកម្មករកម្មការិនី ៣០-៥០នាក់ ធ្វើដំណើរប្រជ្រៀតគ្នានៅក្នុងឡានទ្រុងនៅពេលធ្វើដំណើររៀងរាល់ព្រឹកល្ងាច ក្រៅពីពេលធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រ។ ពួគេពិបាកគិតស្រមៃណាស់ ថាតើបើមានឆ្លងកូវីដ១៩តែម្នាក់ វានឹងឆ្លងរាលដាលលឿនកម្រិតណា នៅទូទាំងរោងចក្រនោះ ។
សៀក ហុង អាយុ ៣៦ឆ្នាំ ជាកម្មការនីនៅរោងចក្រ Horizon Outdoor ដែលស្ថិតនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បាននិយាយថា ស្ថានភាពនៅក្នុងរោងចក្ររបស់នាងមិនមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីច្រើន ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងជំងឺរាតត្បាតកូវីដ១៩ នោះទេ និងបានចោទជាសំណួរថា ហេតុអ្វីបានជាវិធានការម៉ឺងម៉ាត់ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងវីរុសកូវីដ១៩ មិនអនុវត្តចំពោះសុវត្ថិភាពនៅកន្លែងធ្វើការ ។
សៀក ហុង និយាយថា កម្មករនៅតែធ្វើដំណើររួមគ្នាទៅធ្វើការនៅរោងចក្រ ដោយជិះរថយន្តទ្រុងប្រជ្រៀតគ្នាដ៏គ្រោះថ្នាក់ និងថានៅខាងក្នុងរោងចក្រ ពុំមានវិធានការរក្សាគម្លាតអ្វីនោះទេ ។ អ្នកនាងនិយាយបន្តទៀតថា មួយសប្ដាហ៍នៅក្រោយមានដំណឹងនៃការផ្ទុះឡើងនូវការឆ្លងរាលដាលវីរុសកូវីដ១៩ បុគ្គលិករោងចក្របានធ្វើការវាស់កម្ដៅមនុស្សគ្រប់រូបដែលចូលក្នុងរោងចក្រ នៅមាត់ច្រកទ្វារចូលធ្វើការ ប៉ុន្តែគេក៏ឈប់ធ្វើការវាស់កម្ដៅទៀត បន្ទាប់ពីវាធ្វើឲ្យការចូលធ្វើការយឺតយ៉ាវមួយម៉ោង ។
សៀក ហុង និយាយដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំចង់ឲ្យរោងចក្ររកដំណោះស្រាយមួយចំនួន ដើម្បីរក្សាគម្លាតចំពោះកម្មករដែលធ្វើដំណើរមកធ្វើការ និងចេញពីធ្វើការទៅផ្ទះវិញ។ ពួកគេមិនត្រូវ ឈរកៀកៗគ្នាពេកទេ នៅកន្លែងធ្វើការ និងនៅពេលចេញពីរោងចក្រ»។
សៀក ហុង បាននិយាយបន្តទៀតថា ដោយមានកម្មករចំនួនប្រហែល ៨០០០នាក់ ថៅកែរោងច្រក បានប្ដូរមកធ្វើការវាស់កម្ដៅកម្មករនៅពេលដែលពួកគេចូលមកដល់ក្នុងកន្លែងធ្វើការគ្រប់គ្នាវិញ ។ នៅខាងក្នុងរោងចក្រ អ្វីៗមិនល្អប្រសើរទេ ដោយកម្មករប្រជ្រៀតគ្នា និងខ្វះផលិតផលអនាម័យជាមូលដ្ឋាន ។
សៀក ហុង និយាយដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំបាននិយាយ និងបានត្អូញត្អែរទៅកាន់ប្រធានរដ្ឋបាលរោងចក្រ អំពីការខ្វះទឹកឲ្យកម្មករលាងសម្អាតដៃ ប៉ុន្តែ រោងចក្រមិនទាន់បានដោះស្រាយបញ្ហានេះនៅឡើយទេ ។ ខ្ញុំតែងតែយកសាប៊ូផ្ទាល់ខ្លួនពីផ្ទះទៅ និងទុកជាប់ខ្លួន ដូច្នេះ ទោះបីខាងរោងចក្រមិនមានសាប៊ូឲ្យប្រើ ក៏ខ្ញុំនៅតែអាចលាងដៃដោយខ្លួនឯងបានដែរ ។ ប៉ុន្តែ គ្រាន់តែថា កម្មករជាច្រើននាក់ផ្សេងទៀត មិនបានធ្វើដូចខ្ញុំទេ» ។
ប៉ុន្តែ សៀក ហុង បាននិយាយថា នាងបានចាត់ទុកខ្លួនឯងថាជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមកម្មករដែលមានសំណាងជាង ។
កម្មករជាច្រើននាក់ផ្សេងទៀតត្រូវបានខាងរោងចក្របង្ខំឲ្យដាក់ច្បាប់ឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំពីថ្ងៃទី១២ ដល់ថ្ងៃទី២៧ ខែមេសា បន្ទាប់ពីខាងរោងចក្របានប្រាប់ថា ដោយសារផលប៉ះពាល់ពីវិបត្តិវីរុសកូរ៉ូណាទៅលើសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក រោងចក្រពុំមានវត្ថុធាតុដើមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឲ្យកម្មករបានធ្វើការគ្រប់គ្នាឡើយ ។
សៀក ហុង បាននិយាយបន្តទៀតថា ទោះបីកម្មករខ្លាចវីរុសកូរ៉ូណាក្ដី ពួកគេខ្លាចបាត់បង់ការងារ និងអត់មានលុយសងបំណុលដែលមានការប្រាក់ខ្ពស់ទៅឲ្យស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ច្រើនជាង ។
សៀក ហុង បាននិយាយដូច្នេះថា៖«ប្រសិនបើបញ្ហានេះនៅបន្តលើសពីរបីខែទៀត ខ្ញុំនឹងជួបប្រទះការខ្វះខាតហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ជីវភាពគ្រួសារ ខ្វះលុយរ៉ាប់រងការចំណាយនិងទិញម្ហូបអាហារមិនខានទេ ។ គ្រួសារខ្ញុំទាំងមូលពឹងផ្អែកលើចំណូលរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំត្រូវសងបំណុល ២០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ជារៀងរាល់ខែ ថែមទៀតផង»។
អេង លុយ ជាកម្មការិនីធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រ Estext ដែលស្ថិតនៅក្នុងខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ បាននិយាយថា រោងចក្ររបស់គាត់ក៏មិនមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីច្រើនដូចគ្នាដែរ ក្នុងការជួយទប់ស្កាត់ការឆ្លងវីរុសកូរ៉ូណា ហើយកម្មករខ្លះត្រូវបានបង្ខំឲ្យឈប់សម្រាកមុនកាលកំណត់ ដោយសំអាងហេតុផលសុខភាពនិងសុវត្ថិភាព ថែមទៀតផង ។
អេង លុយ និយាយថា កម្មករនៅតែជិះឡានទ្រុងឈរប្រជ្រៀតគ្នាយ៉ាងណែន រាល់ព្រឹកល្ងាច តម្រង់ជួរស្កែនមេដៃចូលធ្វើការ និងអង្គុយធ្វើការឃ្លាតគ្នាប្រហែល ១ម៉ែត្រ នៅតាមកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្លួន ។
អេង លុយ និយាយថា៖ «ដោយសារចំណុចទាំងអស់នេះ កម្មករយើងប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងហានិភ័យឆ្លងវីរុស ជាពិសេស នៅពេលនេះតែម្ដង ដែលកូវីដ១៩កំពុងតែឆ្លង»។ អ្នកនាងបានពន្យល់បន្ថែមថា ទោះបីគេមានដាក់ទឹកអាល់កុលឲ្យកម្មករលាងសម្អាតដៃនៅច្រកទ្វារចេញចូលរោងចក្រក្ដី រូបគាត់និងកម្មករដទៃទៀតនៅតែបារម្ភខ្លាចឆ្លងមេរោគដដែល ដោយសារតែក្នុងមួយថ្ងៃៗ ពួកគេត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើការនៅក្បែរៗគ្នា។
អេង លុយ និយាយដូច្នេះថា៖ «យើងបារម្ភអំពីវីរុសកូវីដ១៩ ប៉ុន្តែ យើងគ្មានជម្រើសទេ បើចង់ជៀសវាង យើងមានតែសុំគេឈប់ធ្វើការតែប៉ុណ្ណោះ» ។
ជាមួយនឹងវិធានការរដ្ឋាភិបាលក្នុងការអនុវត្តការដាក់ឲ្យនៅដាច់ដោយឡែកពីគេរយៈពេល ១៤ថ្ងៃ ចំពោះកម្មករណាដែលមិនធ្វើការក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ អេង លុយ បានពន្យល់ថា ការសម្រេចចិត្តមិនធ្វើការនៅពេលនេះ នឹងជំរុញឲ្យកម្មករភាគច្រើនបំផុតទទួលរងផលវិបាកហិរញ្ញវត្ថុ ដែលពួកគេនឹងមិនអាចងើបឡើងវិញបានឡើយ ។
អេង លុយ និយាយថា ការគំរាមកំហែងនៃការបាត់បង់ការងារបានស្ថិតនៅនឹងមុខគាត់ជានិច្ច ខណៈដែលរោងចក្របានបញ្ឈប់កម្មករជាប់កិច្ចសន្យារយៈពេលខ្លីមួយចំនួនរួចហើយ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ។ ប៉ុន្តែ អ្នកនាងនិយាយថា ទោះបីអ្នកនាងសប្បាយចិត្តដែលនៅមានការងារធ្វើនៅឡើយក្ដី ក៏ត្រូវមានវិធានការបង្ការច្រើនថែមទៀតផងដែរ ។
រដ្ឋាភិបាលបានសន្យាផ្ដល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភ ៧០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ដល់កម្មករ ប្រសិនបើពួកគេបាត់បង់ការងារដោយសារវីរុសកូរ៉ូណា គឺ ៤០ដុល្លារពីរដ្ឋាភិបាល និង ៣០ដុល្លារពីរោងចក្រ ប៉ុន្តែ ចំនួននេះ គឺតិចជាងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាបច្ចុប្បន្ន ១៩០ដុល្លារ សម្រាប់កម្មករក្នុងវិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ ។
អេង លុយ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំសូមស្នើទៅក្រសួងការងារ ឲ្យធ្វើការពិនិត្យឡើងវិញ និងជំរុញឲ្យរោងចក្រប្រើប្រាស់សម្ភារសមស្របដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ នៅក្នុងរោងចក្រ ។ ឥឡូវនេះ យើងមិនគិតថា រោងចក្រជាទីកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពនោះទេ»។
អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា លោក ខេន លូ បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយទេ ។ ចំណែកឯអគ្គលេខាធិការរង លោក កាំង ម៉ូនីកា ក៏ពុំអាចទាក់ទងដែរ ។
ទោះជាយ៉ាងណា កាលពីថ្ងៃចន្ទ លោករដ្ឋមន្ត្រីពាណិជ្ជកម្ម ប៉ាន សូរស័ក្ដិ បានចេញលិខិតចំហមួយទៅកាន់ក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិដែលទិញសម្លៀកបំពាក់កម្ពុជា ដោយប្រាប់ក្រុមហ៊ុនទាំងនោះថា កិច្ចព្រមព្រៀងតាមដានលក្ខខណ្ឌការងារដែលកំពុងអនុវត្ត រវាងកម្ពុជា និងអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) គួរតែជាការធានាកុំឲ្យពួកគេមានការបាម្ភចំពោះការទិញសម្លៀកបំពាក់ពីកម្ពុជា ក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្ទុះការឆ្លងវីរុសកូរ៉ូណានេះ ។
លោករដ្ឋមន្ត្រី ប៉ាន សូរស័ក្ដី បានសរសេរនៅក្នុងលិខិតចំហ ថា៖ «យើងមានមោទនភាពចំពោះគំនិតផ្ដួចផ្ដើមនេះ ហើយយើងនឹងបន្តធានានូវសិទ្ធិការងារនិងសង្គមនៃកម្មកររបស់យើង ខណៈដែលយើងកសាងខ្សែច្រវាក់ផ្គត់ផ្គង់មួយប្រកបដោយចីរភាព»។
លិខិតដដែលសរសេរថា៖«ខ្ញុំសូមអំពាវនាវដល់ដៃគូរបស់យើង ក្រុមហ៊ុនដែលទិញផលិតផលសម្លៀកបំពាក់កាត់ដេរ ស្បែកជើង និងទំនិញទេសចរណ៍ពីប្រទេសកម្ពុជា សូមបន្តរក្សាការប្ដេជ្ញាចិត្តចំពោះកម្ពុជា និងជាពិសេស ចំពោះកម្មកររបស់យើង ។ យើងសូមឲ្យក្រុមហ៊ុនគោរពតាមកិច្ចសន្យារបស់ខ្លួន និងកុំលុបចោលការបញ្ជាទិញដែលបានធ្វើរួចហើយ ព្រមទាំងទំនិញដែលបានផលិតរួចហើយ ឬកំពុងស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលផលិត» ។
នៅលើទំព័រហ្វេសប៊ុក លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានអំពាវនាវកាលពីថ្ងៃអង្គារនេះ ដល់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាគ្រប់រូប សូមឲ្យមានការយោគយល់អំពីភាពចាំបាច់នៃការលុបចោលថ្ងៃឈប់សម្រាកបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីខ្មែរ ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងវីរុសកូរ៉ូណា ។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានសរសេរយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «សង្ឃឹមថា ប្រជាពលរដ្ឋនិងកម្មករកាត់ដេររបស់យើងមានការយោគយល់អំពីការព្រួយបារម្ភរបស់ពិភពលោក ព្រមទាំងការព្រួយបារម្ភរបស់ប្រទេសយើង ដែលបានផ្អាកនូវថ្ងៃឈប់សម្រាកសម្រាប់បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីខ្មែរនាពេលខាងមុខ និងការហាមឃាត់ប្រជាពលរដ្ឋមិនឲ្យធ្វើដំណើរជាបណ្ដោះអាសន្ន ឆ្លងកាត់ពីខេត្តមួយទៅខេត្តមួយ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩»៕
រាយការណ៍បន្ថែមដោយ យន់ ស៊ីនាត
