នៅគ្រាដែល ហៃ សុភាព មានអារម្មណ៍ថា ការងាររបស់នាងមានសុវត្ថិភាពនៅក្នុងកាស៊ីណូ ណាហ្គាវើលដ៍ (NagaWorld) កាលពីពីរបីឆ្នាំមុន ហើយក៏បានសម្រេចចិត្តទិញផ្ទះរួមគ្នាជាមួយស្វាមី ដោយសងបំណុលដែលជំពាក់ធនាគារចំនួន ៤ម៉ឺនដុល្លារ គឺវាច្រើនលើសលប់ស្រាប់ទៅហើយ ប៉ុន្តែ វាជាការចំណាយដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន ។
ដរាបណាភ្ញៀវចិនដែលមកលេងល្បែងនៅកាស៊ីណូនៅតែបន្តហូរចូលមកក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដូចដែលពួកគេធ្លាប់មកកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន នាងបានគិតថា ការងាររបស់នាងនៅក្នុងកាស៊ីណូស្របច្បាប់តែមួយគត់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ គឺជាការងារមួយដែលមានសុវត្ថិភាពបំផុត នៅក្នុងទីផ្សារការងារដែលរង្គោះរង្គើ ។
ប៉ុន្តែឥឡូវ សុភាព កំពុងប្រឈមមុខចំពោះគ្រោះមហន្តរាយមួយដែលរូបគាត់មិនដែលនឹកស្មានដល់សោះ នៅពេលដែលគាត់សម្រេចចិត្តទិញផ្ទះ។ រឿងមួយដែលមិននឹកស្មានដល់ បន្ទាប់ពីទិញផ្ទះរួចមិនយូរប៉ុន្មាន ស្វាមីរបស់គាត់ក៏បានស្លាប់ចោលគាត់ នៅឆ្នាំ២០១៦ ដោយបន្សល់ទុកនូវបន្ទុកបំណុលទិញផ្ទះឲ្យរូបគាត់រ៉ាប់រងសងវិញតែម្នាក់ឯង។
ប៉ុន្តែ ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ រឿងនេះមិនជាបញ្ហាចោទទេសម្រាប់រូបគាត់ ដោយសារតែគាត់មានការងារធ្វើជាប់លាប់ ។
ឥឡូវនេះ ដូចគ្នានឹងបុគ្គលិកខ្មែរនៅក្នុងកាស៊ីណូ ណាហ្គាវើលដ៍ ជាច្រើននាក់ក្នុងចំណោមបុគ្គលិក
ទាំងអស់ ៨ពាន់នាក់ដែរ រូបគាត់ខ្លាចថា កាស៊ីណូដែលកាលពីឆ្នាំទៅមិញរកចំណូលបានប្រមាណ ១,៨ពាន់លានដុល្លារ និងចំណេញ ៥២១លានដុល្លារអាមេរិកនោះ នឹងកាត់ប្រាក់ខែបុគ្គលិកទាំងស្រុង
ខណៈដែលការព្រួយបារម្ភអំពីជំងឺកូវីដ១៩បានធ្វើឲ្យកាស៊ីណូបិទទ្វារជាបន្តទៀតនោះ ។
អ្នកស្រី សុភាព អាយុ ៣២ឆ្នាំ ដែលជាអ្នកមើលខុសត្រូវតុល្បែងនៅក្នុងកាស៊ីណូ និយាយថា៖ «រៀងរាល់ខែ ខ្ញុំត្រូវសងបំណុលជិត ៥០០ដុល្លារ ដូច្នេះ ប្រសិនបើ ណាហ្គាវើលដ៍ បញ្ឈប់បុគ្គលិកនៅក្នុងខែឧសភា ខ្ញុំនឹងមានវិបត្តិធ្ងន់ធ្ងរ ។ ខ្ញុំនឹងគ្មានលុយដើម្បីសងធនាគារនោះទេ»។
អ្នកស្រី សុភាព និយាយថា គាត់បានចាប់ផ្ដើមធ្វើការនៅកាស៊ីណូ ណាហ្គាវើលដ៍ នៅឆ្នាំ២០០៧ ហើយក្រោយធ្វើការជាច្រើនឆ្នាំនៅទីនោះ អ្នកស្រីបានឡើងតួនាទីបច្ចុប្បន្នដែលមានប្រាក់ខែច្រើន។
អ្នកស្រីនិយាយថា នៅមុនកូវីដ១៩ គាត់ទទួលបានប្រាក់ខែសុទ្ធប្រហែល ៨០០ដុល្លារ ដែលជាចំនួនច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់នៅក្នុងទីផ្សារការងារក្នុងស្រុក ខណៈដែលវិស័យធំជាងគេបំផុត គឺវិស័យផលិត
សម្លៀកបំពាក់កាត់ដេរនិងស្បែងជើង ផ្ដល់ប្រាក់ខែអប្បបរមានត្រឹមតែ ១៩០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ គិតត្រឹមឆ្នាំនេះ ។
សុភាព បានប៉ាន់ស្មានថា ៩៩% នៃបុគ្គលិកដូចរូបគាត់ប្រហែល ៨០០០នាក់ ក៏ពឹងផ្អែកទៅលើការងារនៅក្នុងកាស៊ីណូនេះ ដើម្បីទៅខ្ចីលុយធនាគារ ឬស្ថាប័នមីក្រុហិរញ្ញវត្ថុដែលមានការប្រាក់ខ្ពស់ ដើម្បីខំធ្វើឲ្យជីវភាពរស់នៅប្រសើរឡើងជាងមុន ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ គាត់បារម្ភខ្លាចថា អ្វីៗត្រូវបាត់បង់ទាំងអស់ ។
អ្នកស្រី អ៊ូ ទេពផល្លីន ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករចំណីអាហារនិងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF) បាននិយាយថា មិនមែនតែកម្មករនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរប្រមាណ ៨សែននាក់នោះទេ ដែលធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពគ្មានលទ្ធភាពសងបំណុលដោយសារការបិទទ្វាររោងចក្របណ្ដាលមកពីជំងឺកូវីដ១៩នោះ ។
អ្នកស្រីនិយាយថា ថ្មីៗនេះ សហព័ន្ធសហជីពរបស់អ្នកនាងបានធ្វើការស្ទង់មតិមួយ ដែលបង្ហាញថា ៩៥% នៃសមាជិកក្នុងវិស័យសេវាកម្សាន្តសរុប ៨ម៉ឺននាក់ សុទ្ធតែបានខ្ចីប្រាក់ដើម្បីទិញរបស់ប្រើប្រាស់
ដូចជា ម៉ូតូជាដើម ដើម្បីជាយានជំនិះជិះទៅធ្វើការ និងថាពួកគេយកប្រាក់ខែមួយចំណែកទៅសងបំណុលនេះ ។
អ្នកនាង ទេពផល្លីន ថ្លែងដូច្នេះថា៖ «ពួកគេម្នាក់ៗខ្ចីចន្លោះពី ៣០០ ទៅដល់ ១ម៉ឺនដុល្លារ ។ ភាគច្រើនបំផុត គឺពុំមានលទ្ធភាពសងធនាគារ ឬស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុវិញទេ ក្នុងអំឡុងពេលកូវីដ១៩ នេះ» ។
អ្នកស្រី បានបន្ថែមថា៖ «ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេខ្វះលុយសូម្បីតែបង់ថ្លៃឈ្នួលបន្ទប់ ថ្លៃទឹកថ្លៃភ្លើង ហើយសំខាន់បំផុតនោះ ពួកគេពុំមានលុយទិញម្ហូបប្រចាំថ្ងៃផងទេ ។ មានបុគ្គលិកធ្វើការនៅហាងខារ៉ាអូខេម្នាក់ ដែលត្រូវគេបណ្ដេញចេញពីបន្ទប់ជួល ដោយសារតែនាងគ្មានចំណូលពីរខែមកហើយ »។
ប្រធានសហជីពដដែល បាននិយាយថា កន្លងមក មានរបាយការណ៍តិចតួចនៅឡើយទេ អំពីករណីដែលធនាគារ ឬស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុរឹបអូសយកទ្រព្យបញ្ចាំ ។ ប៉ុន្តែ សមាជិកសហជីពជាច្រើននាក់កាន់តែមានការភ័យខ្លាចខ្លាំងឡើងៗថា មុននិងក្រោយ បញ្ហាគង់តែមកដល់ទេ ។
អ្នកស្រី បាននិយាយថា៖ «ប្រសិនបើធនាគារ ឬស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុគំរាមរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ នៅពេលដែលពួកគេគ្មានលុយសងបំណុល យើងនឹងតស៊ូមតិជួយដល់ពួកគេ»។ អ្នកស្រីបានពន្យល់បន្តទៀតថា សម្រាប់ពេលឥឡូវនេះ សហជីពរបស់អ្នកស្រីកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាដែលមានភាពបន្ទាន់ជាងនេះ។
ការរិះរកមធ្យោបាយឲ្យបុគ្គលិកកម្មករក្នុងវិស័យសេវាកម្មនិងកម្សាន្ត ដូចជា បុគ្គលិកកាស៊ីណូនិងអ្នកធ្វើការនៅតាមហាងខារ៉ាអូខេ អាចរកកម្រៃទិញម្ហូបអាហារ និងបង់ថ្លៃផ្ទះបាននៅក្នុងអំឡុងពេលដែល
រដ្ឋាភិបាលកំពុងបិទកន្លែងការងាររបស់ពួកគេ គឺពិបាកដូចគ្នានឹងការរិះរកមធ្យោបាយឲ្យពួកគេអាចសងបំណុលបានដែរ ។
អ្នកស្រី ទេពផល្លីន បាននិយាយយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «រដ្ឋាភិបាលគួរតែផ្ដល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភដល់ពួកគេខ្លះ ដើម្បីពួកគេអាចបង់ថ្លៃបន្ទប់ និងទិញអាហារហូបចុកប្រចាំថ្ងៃ ។ សព្វថ្ងៃនេះ ពួកគេគ្មានចំណូលទេ»។
បញ្ហាសងបំណុលនេះ កើតមានស្ទើរតែគ្រប់វិស័យធំៗនៃឧស្សហកម្មនៅក្នុងប្រទេសទៅហើយ ។
លោក សុខ គីន ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជា បាននិយាយថា ពិតជាពិបាករកកម្មករសំណង់ឯណាដែលមិនជំពាក់បំណុលនិងត្រូវសងធនាគារ ឬស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុរៀងរាល់ខែ។
ប៉ុន្តែ ខុសពីកម្មករក្នុងវិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ ដែលត្រូវបានធានាផ្ដល់នូវប្រាក់ឧបត្ថម្ភ ៧០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ប្រសិនបើត្រូវគេព្យួរពីការងារ ក្នុងអំឡុងពេលនៃវិបត្តិកូវីដ-១៩។ លោក គីន បានកត់សម្គាល់ថា កម្មករសំណង់ប្រហែល ២៥ម៉ឺននាក់ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវដោះស្រាយដោយខ្លួនឯង នៅពេលដែលពួកគេអត់មានការងារធ្វើ ។
លោក គីន បាននិយាយថា កម្មករសំណង់ ដែលពួកគេភាគច្រើនបំផុតរកចំណូលដោយគិតជាថ្លៃឈ្នួលប្រចាំថ្ងៃ ជាជាងគិតជាប្រាក់ខែនោះ គឺជាក្រុមដែលកំពុងជួបប្រទះស្ថានភាពអាក្រក់ជាងគេបំផុត ឥឡូវនេះ ខណៈដែលពួកគេគ្មានការងារធ្វើ ។
លោក គីន ថ្លែងយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំគិតថា កម្មករសំណង់ប្រហែល ៨០%ក្នុងចំណោមកម្មករសំណង់ទាំងអស់ ដែលជំពាក់បំណុលធនាគារ ឬស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ។ ប្រសិនបើកម្មករសំណង់បាត់បង់ការងារ ខណៈដែលជំងឺកូវីដ១៩កំពុងតែរាតត្បាតនេះ រដ្ឋាភិបាលគួរតែផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ខ្លះដល់ពួកគេ ដូចគ្នានឹងវិស័យរោងចក្រកាត់ដេរ ដែរ »។
កម្មករសំណង់មួយរូប ឈ្មោះ ជា យ៉ុង អាយុ ៣៤ឆ្នាំ ដែលធ្វើការនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនសំណង់ SB Trust នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បាននិយាយថា គាត់អត់មានការងារធ្វើ ២ខែហើយ ហើយបានវិលត្រឡប់មករស់នៅជុំគ្នានឹងគ្រួសារវិញ នៅក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ។
លោក យ៉ុង បាននិយាយថា រូបគាត់បានខ្ចីលុយ ១០០០ដុល្លារពីស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ កាលពី៣ឆ្នាំមុន ដើម្បីបង់ថ្លៃព្យាបាលប្រពន្ធរបស់គាត់ បន្ទាប់ពីគាត់បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ។ ឥឡូវនេះ គាត់បាននិយាយថា គាត់មិនដឹងជាត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទេ។
យ៉ុង បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំត្រូវសងបំណុលមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុពី ៧០ ទៅ ៧៥ដុល្លារ រៀងរាល់ខែ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ពិបាកណាស់ ព្រោះខ្ញុំអត់មានការងារធ្វើ ហើយខ្ញុំរកការងារថ្មីធ្វើអត់បាន ព្រោះជំងឺកូវីដ១៩ កំពុងតែរាតត្បាត»។
លោក យ៉ុង បន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងថាអាចទៅរកលុយពីណាមក ដើម្បីសងបំណុលទេ ។ គ្រួសារខ្ញុំក្រណាស់»។
សូម្បីតែប្រជាជនដែលបានសម្រេចចិត្តមិនធ្វើដំណើរមករកការងារធ្វើនៅភ្នំពេញ ប៉ុន្តែ ប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតនៅឯខេត្តជាស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួន ក៏ឥឡូវនេះ កំពុងមើលឃើញថា ជីវភាពរស់នៅដែលពួកគេបានខិតខំប្រឹងប្រែងកសាងឡើងជាមួយនឹងប្រាក់កម្ចីមួយចំនួននោះ ឥឡូវ ធ្លាក់ចុះដុនដាបហើយ។
អាជីវករវ័យ ២៨ឆ្នាំមួយរូប ដែលប្រាប់ថានាងឈ្មោះ កញ្ញា បាននិយាយថា នាងនិងស្វាមីបានខ្ចីប្រាក់ ៣ម៉ឺន ៥ពាន់ដុល្លារពីធនាគារ កាលពីពីរឆ្នាំមុន ដើម្បីចាប់ផ្ដើមមុខរបរដឹកស្រូវទៅលក់នៅវៀតណាម សម្រាប់ឈ្មួញយកទៅកិនជាអង្ករនិងនាំចេញបន្ត ។
ស្ត្រីជាម្ចាស់អាជីវកម្មខ្នាតតូចមកពីខេត្តកំពង់ធំរូបនេះ បាននិយាយថា នាងបានព្យាយាមចរចាជាមួយធនាគារដើម្បីសុំពន្យារពេលសងបំណុល ។ ប៉ុន្តែ នាងថា បុគ្គលិកបានបញ្ជាក់ប្រាប់គាត់ថា ប្រសិនបើរូបគាត់មិនមានលទ្ធភាពសងបំណុលទេនោះ ធនាគារនឹងនៅតែកាន់កាប់បណ្ណកម្មសិទ្ធិដីរបស់គ្រួសារគាត់ ដែលរូបគាត់និងស្វាមីបានដាក់ជាទ្រព្យបញ្ចាំនៅឯធនាគារ ។
អ្នកស្រី កញ្ញា និយាយថា៖ «ពួកយើងចង់សុំឲ្យធនាគារពន្យាពេលសម្រាប់ការសងបំណុល ប៉ុន្តែ ធនាគារមិនយល់ព្រមទេ»។
អ្នកស្រីបានពន្យល់ថា ក្នុងមួយខែ គាត់ត្រូវសង ៣០០ដុល្លារ៖ «យើងមិនបានដឹកស្រូវទៅលក់នៅវៀតណាមពីរខែមកហើយ ដោយសារតែការផ្ទុះឡើងនូវជំងឺកូវីដ១៩»។
អ្នកស្រី បន្ថែមថា៖ «បើធនាគារនិងមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុយល់ព្រមពន្យាពេលការសងបំណុលឲ្យយើង ពីរ ឬបីខែ ទៅថ្ងៃខាងមុខ ខ្ញុំគិតថា យើងនឹងប្រសើរឡើងវិញនៅពេលនោះ»។
មេដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ធនាគារជាតិកម្ពុជា ធ្លាប់បានស្នើឲ្យធនាគារនិងស្ថាប័ន
មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុមានការយោគយល់ចំពោះផលលំបាកដែលអតិថិជនរបស់ខ្លួនកំពុងជួបប្រទះ ក្នុងអំឡុងពេលកូវីដ១៩នេះ ដើម្បីធ្វើការរៀបចំកែសម្រួលឥណទានឡើងវិញ ដោយផ្អែកទៅតាមករណីនីមួយៗ។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍មួយដែលចេញផ្សាយកាលពីខែមុន ដោយអង្គការស្ថាប័នចំនួន ១៣៥ ក្នុងនោះរួមទាំងសហជីព ដូចជា CCAWDU និងអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស ដូចជា មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា បាននិយាយថា ការអំពាវនាវថ្មីៗនេះពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាលបានជួយតិចតួចបំផុត ដល់កម្មករដែលជាប់បំណុលភាគច្រើនបំផុត ។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍រួមដដែលនេះ បាននិយាយថា៖ «ការរងគ្រោះរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជារាប់លាននាក់ដែលកំពុងប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចពីការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩ គឺកំពុងត្រូវបានរងគ្រោះបន្ថែមទៀត ដោយសារបន្តកើតមាននូវវិបត្តិជំពាក់បំណុលច្រើនលើសលុបនៅក្នុងប្រទេស ដែលកើតចេញពីកម្ចីឥណទាន ជាង១០ពាន់លានដុល្លាររបស់គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិញ្ញវត្ថុមួយចំនួន»។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដដែលបានអំពាវនាវដល់រដ្ឋាភិបាលឲ្យព្យួរជាបន្ទាន់នូវរាល់ការសងបំណុលគ្រប់ប្រភេទ ព្រមទាំងការប្រាក់ដែលជាប់នៅលើប្រាក់បំណុល សម្រាប់រយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់ ៣ខែ និងប្រគល់បណ្ណកម្មសិទ្ធិដីធ្លីរាប់លានបណ្ណ ដែលបច្ចុប្បន្ននេះ ស្ថិតក្រោមការកាន់កាប់របស់ស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុជាទ្រព្យបញ្ចាំ ទៅឲ្យម្ចាស់ដើមវិញ ។”
«បច្ចុប្បន្ននេះ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាច្រើនជាង ២,៥លាននាក់ មានជាប់ជំពាក់កម្ចីខ្នាតតូច ជាមួយនឹងអត្រាកម្ចីជាមធ្យម ៣៨០០ដល្លារ ដែលជាចំនួនច្រើនជាងគេនៅលើពិភពលោក» ក្រុមអង្គការស្ថាប័នខាងលើបានសរសេរយ៉ាងដូច្នេះ ព្រមទាំងចាត់ទុកការកែសម្រួលឥណទានឡើងវិញទៅតាមករណីជាក់ស្ដែងនីមួយៗ ថាជាការគួរឲ្យកោតសរសើរ ប៉ុន្តែ មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ ។
ប្រទេសកម្ពុជាមានស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុជាង ៨០ស្ថាប័ន ហើយដំណើរការនៃការពិនិត្យនិងកែសម្រួលឥណទានឡើងវិញទៅតាមករណីជាក់ស្ដែងនីមួយៗ នឹងមិនបានលឿនគ្រប់គ្រាន់ឡើយ សម្រាប់អ្នកខ្ចី ២,៦លាននាក់ ដែលត្រូវការការសង្គ្រោះបន្ទាន់ ។
សមាគមធនាគារកម្ពុជា និងសមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែមេសា [ឆ្នាំ២០២០] បានចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មួយ និយាយថា ធនាគារនិងស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុបានដឹងច្បាស់អំពីការលំបាកដែលប្រជាជនជាច្រើនបាននិងកំពុងជួបប្រទះ ហើយបានដាក់ចេញនូវវិធានការដោះស្រាយដែលទន់ភ្លន់។ ប៉ុន្តែ ទោះបីយ៉ាងនេះក្ដី ធនាគារនិងមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុមានភាពចាំបាច់ក្នុងការធានាថា អ្នកខ្ចីនឹងមិនគេចវេសពីការសងបំណុល។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍បាននិយាយថា៖ «សមាគមធនាគារកម្ពុជា និងសមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុចា បានបំភ្លឺថា ធនាគារនិងស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុបាននិងកំពុងប្រតិបត្តិការដោយផ្អែកទាំងស្រុងទៅតាមអនុសាសន៍របស់រដ្ឋាភិបាល ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ និងតាមការណែនាំរបស់ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា ដែលជាអាណាព្យាបាលដែលធានានិងការពារគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់»។
ដោយមានសេចក្ដីរាយការណ៍ពីប្រជាជនជាច្រើនអំពីការគ្មានលទ្ធភាពសងបំណុលក្នុងរយៈពេលខ្លី អត្រាកើនឡើងនៃការមិនសងបំណុល និងភាពគ្មានដីធ្លី អាចជារឿងដែលកើតឡើងដោយជៀសមិនរួច លើកលែងតែគេមានវិធានការជាក់ស្ដែងជាងនេះថែមទៀត ដើម្បីការពារអ្នកខ្ចីបំណុលដែលបាត់បង់ការងារធ្វើ ។
ចំពោះកម្មករជាច្រើននាក់ មើលទៅ គ្រាន់តែជារឿងមុន ឬក្រោយតែប៉ុណ្ណោះ ដែលធនាគារនឹងចាប់ផ្ដើមរឹបអូសដីធ្លីនិងផ្ទះសម្បែងដែលដាក់ជាទ្រព្យបញ្ចាំ ដើម្បីស្ដារមកវិញនូវការខាតបង់ដោយសារការមិនសងបំណុលដែលកើនឡើង ។
សុភាព ដែលជាអ្នកមើលខុសត្រូវតុល្បែងនៅកាស៊ីណូណាហ្គា បាននិយាយថា នាងបានមើលឃើញដំណោះស្រាយតែមួយគត់ ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា៖ «ប្រសិនបើកូវីដ១៩នៅតែបន្តអូសបន្លាយពេលវេលា ៣ ឬ ៤ខែទៀត ខ្លួនខ្ញុំនិងអ្នកផ្សេងទៀតនឹងជួបការលំបាកកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះថែមទៀតជាមិនខាន ។ ខ្ញុំសូមសំណូមពរទៅរដ្ឋាភិបាល សូមមេត្តាជំរុញឲ្យធនាគារនិងស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ពន្យាពេលនិងព្យួរការសងបំណុលសិន»៕
