ក្រុមយុវជន៦នាក់ត្រូវបានឃុំខ្លួនដោយនគរបាលខេត្តបាត់ដំបងកាលពីសប្តាហ៍មុន បន្ទាប់ពីពួកគេបានធ្វើបាតុកម្មនៅមុខសាខាគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ២កន្លែង ដែលពួកគេបានចោទប្រកាន់ថាមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសំណើពន្យាពេលសងកម្ចីមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុអំឡុងពេលមានវិបត្តិកូវីដ១៩។
លោក ហ៊ុន វណ្ណៈ ដែលជាសកម្មជនធ្លាប់ជាប់ឃុំអស់រយៈពេល៥ខែជុំវិញការថតសកម្មភាពបូមខ្សាច់ខុសច្បាប់នៅឆ្នេរសមុទ្រកម្ពុជាឱ្យអង្គការមាតាធម្មជាតិ បានប្រាប់ថាមនុស្សទាំង៦នាក់នោះគឺស្ថិតក្នងចំណោមយុវជនចំនួន១៦នាក់ដែលត្រូវបានបញ្ឈប់ដោយនគរបាល បន្ទាប់ពីពួកគេបានផ្សាយផ្ទាល់នូវសកម្មភាពបាតុកម្មរបស់ពួកគេនៅលើបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុកកាលពីយប់ថ្ងៃសៅរ៍។
លោកបាននិយាយថាក្រុមសកម្មជនដែលមានឈ្មោះថាខ្មែរថាវរៈ បានធ្វើបាតុកម្មដោយសន្តិវិធីអំពាវឱ្យគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងធនាគារនៅខេត្តបាត់ដំបង ដើម្បីស្នើឲ្យពន្យាពេលសងនូវកម្ចីរហូតដល់ផលប៉ះពាល់ដែលបណ្តាលមកពីកូវីដ១៩ចាប់ផ្តើមថមថយទៅវិញ។
លោក វណ្ណៈ មានប្រសាសន៍ថា៖«យើងចង់ឱ្យធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុអនុវត្តនូវវិធានការណ៍របស់រដ្ឋាភិបាលទាក់ទងនឹងការផ្អាកការសងកម្ចីសម្រាប់ពលរដ្ឋក្រីក្រ និងសម្រាប់កម្មករដែលបានបាត់បង់ការងាររបស់ពួកគេ ហើយមិនមានលទ្ធភាពសងបំណុលគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងធនាគារ»។
លោកបានបន្ថែមទៀតថា៖«ប៉ូលីសបានចាប់ពួកយើង នាំខ្លូនពួកយើងទៅស្នងការខេត្ត ហើយបានសួរចម្លើយពួកយើងអស់ជាច្រើនម៉ោង ថាតើហេតុអ្វីបានជាពួកយើងធ្វើការផ្សាយផ្ទាល់វីដេអូតាមដងផ្លូវក្នុងក្រុងបាត់ដំបង»។
លោក វណ្ណៈ បានឱ្យដឹងទៀតថាបន្ទាប់ពីសាកសួរចប់ សមត្ថកិច្ចបានព្យាយាមបង្ខំឱ្យពួកគេផ្តិតមេដៃទៅលើកិច្ចសន្យាមួយថានឹងមិនធ្វើបាតុកម្មបែបនេះម្តងទៀតទេ។ ប៉ុន្តែក្រុមយុវជននៅតែប្រកាន់ជំហរថាពួកគេមិនបានធ្វើអ្វីខុស ហើយចុងក្រោយសមត្ថកិច្ចក៏យល់ព្រមដោះលែងពួកគេ។
លោក វណ្ណៈ បានលើកឡើងបន្ថែមថា៖ «ពួកគេ(សមត្ថកិច្ច)មានចេតនាបំភ័យពួកយើង និងចង់ហាមឃាត់ពួកយើងមិនឱ្យធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះ ដែលនេះជាការគំរាមកំហែង និងបំបាក់ស្មារតីរបស់ពួកយើង»។ លោកយល់ថាបាតុកម្មបែបនេះនឹងកើតមានច្រើនទៀតនៅពេលអនាគតព្រោះបញ្ហានេះនឹងកាន់តែអាក្រក់ថែមទៀត។
លោកបាននិយាយថា៖ «ប្រសិនបើស្ថានការណ៍កូវីដ១៩នៅតែបន្តក្នុងពេលអនាគតនោះករណីបញ្ហាបំណុលធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ នឹងនៅតែបន្តនៅពេលអនាគត ហើយពលរដ្ឋនឹងទទួលរងនូវការឈឺចាប់ដោយសារតែសម្ពាធ ក៏ដូចជាមិនសប្បាយចិត្តផងដែរ។ អ៊ីចឹងពួកគេនឹងរិះគន់ពីបញ្ហានេះកាន់តែច្រើនទៅច្រើនទៅ»។
សកម្មជនវ័យ៣១ឆ្នាំម្នាក់ទៀត អេង ម៉ាឡៃ បាននិយាយថាគាត់បានខ្ចីលុយគេពេលដែលគាត់ធ្វើការនៅកន្លែងចុងភៅក្នុងភោជនីយ៍ដ្ឋានចិនមួយនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ប៉ុន្តែបានបាត់បង់ការងារបន្ទាប់ពីអតិថិជនមានការធ្លាក់ចុះព្រោះតែខ្លាចកូវីដ១៩។
គាត់បានប្រាប់ថាគាត់ចូលរួមធ្វើបាតុកម្ម ក៏ដូចជាធ្វើកូដកម្មបង្អត់អាហារ ព្រោះតែគាត់ខ្លាចបាត់បង់ផ្ទះរបស់គាត់ដោយសារតែប្លង់ផ្ទះនោះត្រូវបានដាក់នៅធនាគារ។
ម៉ាឡៃ បាននិយាយថា៖«ខ្ញុំបានខ្ចីលុយ២០០០ដុល្លារពីធនាគារមួយនៅចុងឆ្នាំ២០១៨ ហើយខ្ញុំត្រូវសងត្រលប់ទៅវិញជាង៧០ដុល្លាក្នុងមួយខែក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំ ប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំអត់មានលុយសងធនាគារវិញទេ ព្រោះថាខ្ញុំបានបាត់បង់ការងារហើយ។ ខ្ញុំចង់ឱ្យធនាគារពន្យាពេលឱ្យខ្ញុំសងប្រាក់កម្ចីរយៈពេល៣ខែ ឬ៦ខែ ទៅតាមស្ថានការណ៍ធូរស្រាលរបស់កូវីដ១៩ហ្នឹង»។
ម៉ាឡៃ បានបន្ថែមថា៖«ពេលនេះយើងព្រួយបារម្ភថាធនាគារនឹងរឹបអូសដី និងផ្ទះរបស់ពួកយើងនៅស្រុកអូរាំងឳ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ នៅពេលណាមួយ ព្រោះយើងមិនមានលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសងទៅធនាគារវិញ»។
លោក ហេង សាយហុង អ្នកសម្របសម្រួលអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូប្រចាំខេត្តបាត់ដំបងបានឱ្យដឹងថាលោកគិតថាយុទ្ធសាស្រ្តសមត្ថកិច្ចមានភាពធ្ងន់ធ្ងរលើក្រុមយុវជនដោយថារដ្ឋាភិបាលគួរតែស្តាប់បញ្ហាដែលក្រុមយុវជនទាំងនោះបានលើកឡើង។
លោក សាយហុង បានលើកឡើងថា៖ «អាជ្ញាធរគួរតែអន្តរាគមន៍ និងយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហានេះ ដោយធ្វើការជាមួយធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ដើម្បីជួយពលរដ្ឋដែលមិនមានលុយគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការសង(កម្ចី) ព្រោះថាពួកគេមិនមានចំណូលអ្វីទៀតទេ»។
លោក បន្ថែមថា៖ «រដ្ឋាភិបាលគួរតែពង្រឹងវិធានការណ៍របស់ខ្លូន ហើយបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ជាមួយធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុដើម្បីផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់អ្នកដែលរងគ្រោះក្នុងកំឡុងពេលមានជំងឺកូវីដ១៩នេះ»។
រដ្ឋាភិបាលបានអំពាវនាវដល់គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងធនាគារនានាឱ្យបន្ធូរបន្ថយដល់អ្នកខ្ចីប្រាក់ដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយវិបត្តិកូវីដ១៩ ដោយស្នើឱ្យពិនិត្យរៀបចំឡើងវិញ ក៏ដូចជាពន្យាពេលសងប្រាក់កម្ចីដល់ពួកគេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយពលរដ្ឋមួយចំនួនរួមទាំងអង្គការលីកាដូផងដែរបានអំពាវនាវជាសាធារណៈឱ្យអាជ្ញាធរចាត់វិធានការដោះស្រាយបន្ថែមទៀត ហើយត្រូវតែប្រកាសពីការពន្យាពេលសងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងធនាគាររហូតដល់ចប់វិបត្តិកូវីដ១៩នេះ។
លោក សាយ សូនី អនុប្រធានប្រតិបត្តិនិងជាប្រធានផ្នែកទីផ្សារគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុប្រាសាក់ដែលជាស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុធំជាងគេមួយនៅកម្ពុជាមានប្រសាសន៍ថាអតិថិជនដែលបានស្នើសុំពន្យាពេលសងប្រាក់នៅស្ថាប័នរបស់លោកត្រូវបានផ្តល់ជូនតាមការស្នើសុំរបស់ពួកគេ។
លោក បាននិយាយថាអតិថិជនដែលកំពុងធ្វើការក្នុងវិស័យដែលរងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដោយសារការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺកូវីដ១៩ ត្រូវបានផ្តល់អាទិភាពសម្រាប់ការស្នើសុំការពន្យាសងប្រាក់។
លោក សូនី បានប្រាប់ថា៖«យើងបានផ្តល់អាទិភាពដល់វិស័យចំនួន៤រួមមានទេសចរណ៍ វាយនភណ្ឌ សំណង់ និងដឹកជញ្ជូន សម្រាប់ការពន្យាពេលសង»។
លោកបានបន្ថែមថាក្រុមបាតុករគួរតែទៅជជែកជាមួយបុគ្គលិកសាខាគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុរបស់លោកដើម្បីស្នើសុំពន្យាពេលសងជាជាងទៅធ្វើបាតុកម្ម។
លោក សូនី បានលើកឡើងថា៖«ពួកគាត់អាចទៅពិភាក្សាជាមួយស្ថាប័នយើងដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយ ស្វែងរកគោលនយោបាយឈ្នះ-ឈ្នះ។ យើងអរគុណដល់អតិថិជនទាំងអស់ដែលបន្តសងប្រាក់មកស្ថាប័នយើងវិញ»។
ក្នុងលិខិតដាច់ដោយឡែកមួយកាលពីថ្ងៃសុក្រសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានអំពាវនាវដល់ម្ចាស់អាគារទាំងអស់ដែលជួលឱ្យកម្មករបញ្ចុះតម្លៃជួលយ៉ាងហោចណាស់៣០ភាគរយរយៈពេល៦ខែ ដើម្បីជួយសម្រាលបន្ទុកកម្មករទាំងឡាយណាដែលត្រូវបានព្យួរការងារដោយសារតែកូវីដ១៩។
សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានបញ្ជាក់ថារោងចក្រចំនួន១៨០បានផ្អាកផលិតកម្មរបស់ខ្លួន ហើយរោងចក្រចំនួន៦០ទៀតអាចនឹងធ្វើដូចគ្នាដែរក្នុងពេលឆាប់ៗ ដែលបញ្ហានេះបានប៉ះពាល់ដល់កម្មករ២០ម៉ឺននាក់ក្នុងចំណោមកម្មករ៨០ម៉ឺននាក់នៅទូទាំងប្រទេស។ សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានសរសេរក្នុងលិខិតនោះថាការបញ្ចុះតម្លៃឈ្មួលផ្ទះ៣០ភាគរយអាចជួយកម្មករឱ្យចៀសផុតពីបំណុលនិងការលំបាក ខណៈដែលឧស្សាហកម្មនេះកំពុងរង់ចាំការត្រលប់មកភាពធម្មតាវិញ។
សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាសរសេរយ៉ាងដូច្នេះថា៖«ការបញ្ចុះតម្លៃនេះនឹងជួយបន្ធូរបន្ទុកហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ភាគីរោងចក្រ និងរួមចំណែកដល់ការស្តារសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាក៏ដូចជាគាំទ្រដល់វិស័យនេះ(កាត់ដេរ)»។ យើងទន្ទឹមរង់ចាំនូវការយោគយល់ និងសហការបន្ថែមទៀតដើម្បីស្តារ និងលើកកម្ពស់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសកម្ពុជា»។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយអគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជាលោក ខេន លូ បាននិយាយថាលោកក៏មិនប្រាកដពីការស្តារឡើងវិញនោះដែរ។
លោក លូ មានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងមិនដឹងថាតើយើងនឹងទទួលលទ្ធផលល្អ ឬក៏អត់ទេ!»
លោក លូ បន្ថែមថា៖ «យើងមិនមានអ្នកបញ្ជាទិញផលិតផលទេ ព្រោះថាទីផ្សារសកលត្រូវបានបិទ។ ប្រសិនបើស្ថានភាពនេះនៅតែបន្ត រោងចក្រមួយចំនួនអាចនឹងត្រូវបានបិទទ្វារព្រោះថាយើងមិនដឹងថាតើយើងអាចរកលុយបានមកពីណាដើម្បីបើកប្រាក់ខែឱ្យកម្មករទេ»។
ខណៈពេលនេះ រោងចក្រមួយចំនួនក៏បានអំពាវនាវឱ្យមានការគាំទ្រជាបន្ទាន់និងដោយផ្ទាល់ពីរដ្ឋាភិបាលផងដែរ។
លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករ បាននិយាយថាកម្មករដែលរោងចក្ររបស់ពួកគេត្រូវបានផ្អាកផលិតកម្មយ៉ាងហោចណាស់ក៏ទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភ៧០ដុល្លារពីរដ្ឋាភិបាលរហូតដល់ពួកគេបានការងារធ្វើវិញដែរ។
ប៉ុន្តែលោកបានកត់សម្គាល់ថាមានកម្មករជាច្រើនបានបាត់បង់ការងាររបស់ពួកគេរួចទៅហើយព្រោះតែរោងចក្របានបិទ។
លោក ស៊ីណា បាននិយាយថា៖«កម្មករដែលកិច្ចសន្យាការងាររបស់ពួកគេត្រូវបានបញ្ចប់ដោយភាគីរោងចក្របានជួបការលំបាកច្រើនជាងកម្មករដែលត្រូវបានព្យួរការងារ ដោយសារតែពួកគេមិនទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍អ្វីសោះ ហើយពេលនេះពួកគេក៏មិនអាចរកការងារធ្វើបានទៀត។ ខ្ញុំគិតថារដ្ឋាភិបាលគួរពិចារណាអំពីថវិការសម្រាប់ផ្តល់ឱ្យដល់ពលរដ្ឋដែលធ្វើការក្នុងវិស័យដែលកំពុងរងផលប៉ះពាល់»៕
