ដោយធ្វើដំណើរនៅលើមហាវិថីមមាញឹកមួយនៅរាជធានីភ្នំពេញ បុរសវ័យចំណាស់ម្នាក់កំពុងធាក់ស៊ីក្លូដោយស្នាមញញឹម។ លោក ឡេង ផាត អាយុ ៦២ឆ្នាំបានបក់ដៃទៅកាន់មនុស្សមួយក្រុមដែលកំពុងរង់ចាំរូបលោកយ៉ាងរីករាយ ទោះបីជាស៊ីក្លូរបស់លោកមានដាក់ធុងមួយ ហើយមិនមានកន្លែងសម្រាប់ដាក់អ្នកដំណើរក៏ដោយ។
នេះប្រហែលជារឿងចម្លែកមួយចំពោះស៊ីក្លូដែលមិនមានកន្លែងដាក់អ្នកដំណើរ ប៉ុន្តែលោក ឡេង ផាត មិនមែនជាអ្នករត់ស៊ីក្លូដឹកភ្ញៀវទូទៅនោះទេ។
នោះដោយសារតែ ស៊ីក្លូរបស់លោកមិនបានដឹកអ្នកដំណើរ ប៉ុន្តែបានដាក់នូវធុងអាហារ ក្រោមគម្រោងលូខលហ្វរលូខល(Local for Local)ដែលជាគម្រោងសប្បុរសធម៌មួយ ដើម្បីជួយដល់ពលរដ្ឋខ្មែរដែលងាយរងគ្រោះ អំឡុងពេលការរាតត្បាតជំងឺ។ លោក ឡេង ផាត បានចំណាយពេលអស់ជិត៣ខែមកហើយ ដើម្បីរត់ស៊ីក្លូក្រោម «បេសកកម្មជួយជនក្រីក្រ» នៅក្នុងទីក្រុង ស្របពេលជំងឺកូវីដ១៩ បានដាក់បន្ទុកបន្ថែមមកលើពលរដ្ឋងាយរងគ្រោះ។
លោកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំសប្បាយរីករាយ ដែលខ្ញុំអាចរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែមដើម្បីជួយជីវភាព និងគ្រួសារខ្ញុំនៅខេត្ត ដែលជាអ្វីខ្ញុំតែងចង់ធ្វើ។ ហើយខ្ញុំមានមោទកភាពដែលខ្ញុំអាចជួយអ្នកដទៃ ដែលកំពុងជួបការលំបាកដូចគ្នា ស្របពេលខ្ញុំគ្មានទ្រព្យធនអ្វីច្រើន តែតាមរយៈការងារនេះ»។
លោកផាត ជាអ្នករត់ស៊ីក្លូម្នាក់នៅក្នុងចំណោមអ្នករត់ស៊ីក្លូចំនួន១០នាក់ ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដើម្បីដឹកជញ្ជូនធុងអាហារសហគមន៍ចល័ត។ ខណៈស៊ីក្លូលែងមានប្រជាប្រិយភាព ហើយកាន់តែចុះដុនដាបបន្ថែមដោយសារការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ច និងវិស័យទេសចរណ៍បង្កឡើងដោយវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ លោកផាត បាននិយាយថា លោកមានក្តីសប្បាយរីករាយជាមួយនឹងការងារថ្មីរបស់លោក។ លោកបានបន្តថា បទពិសោធនេះគឺបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតលោក ហើយលោកលែងព្រួយបារម្ភពីការគិតថា នឹងអាចរកចំណូលបានគ្រប់គ្រាន់ឬទេ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។
លោកនិយាយថា៖ «នៅពេលដែលជំងឺកូវីដ១៩មកដល់ មនុស្សគ្រប់គ្នា ជាពិសេសអ្នកដែលមានចំណូលតិចដូចរូបខ្ញុំព្រួយបារម្ភថា យើងមិនអាចរកចំណូលបានគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីហូបអាហារបានបីពេលក្នុងមួយថ្ងៃ»។ ដោយលោកបន្ថែមថា៖ «មិនមានមនុស្សច្រើនជិះស៊ីក្លូនោះទេនាពេលនេះ ដោយសារតែមានជម្រើសផ្សេងដូចជា PassApp ម៉ូតូឌុប និងតុកតុក ក៏ដូចជាការព្រួយបារម្ភពីជំងឺកូវីដ១៩។ ខ្ញុំអាចរកចំណូលបានតែប្រាំពាន់រៀល (១.២៥ដុល្លារ) ប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អាហារតែមួយពេលប៉ុណ្ណោះ»។
លោក ហៅ តាំង អ្នកផ្តួចផ្តើមគម្រោង Local for Local បានថ្លែងប្រាប់ ខេមបូចា ថាគម្រោងនេះទើបនឹងចាប់ផ្តើមនាឆ្នាំនេះក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងគោលបំណងជួយទៅដល់អ្នករត់ស៊ីក្លូ និងពលរដ្ឋដទៃទៀតដែលកំពុងជួបការលំបាកអំឡុងពេលវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩។ គម្រោង Local for Local បានចាប់ផ្តើមកាលពីខែមេសា ហើយបានសហការជាមួយនឹងអង្គការផ្សេងៗ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់អាហារដល់ពលរដ្ឋជាង ៨០០គ្រួសារ រួមមាន គ្រួសាររស់នៅក្នុងតំបន់ក្រហមអំឡុងពេលការបិទខ្ទប់ផងដែរ។ លោក តាំង បានលើកឡើងថា ស៊ីក្លូធុងអាហារសហគមន៍ត្រូវបានបង្កើតឡើងកាលពីខែមិថុនា ប៉ុន្តែត្រូវបានសម្ពោធជាផ្លូវការនៅថ្ងៃទី២៨ ខែសីហា ក្នុងគោលបំណងផ្សារភ្ជាប់អ្នកដែលចង់បរិច្ចាគជាមួយនឹងអ្នកដែលត្រូវការជំនួយ។
លោកបានថ្លែងថា៖ «ឥឡូវនេះ យើងមានស៊ីក្លូដឹកធុងអាហារចំនួន១០ កំពុងមានប្រតិបត្តិការនៅទីតាំង ចំនួន១០ ផ្សេងគ្នានៅក្នុងទីក្រុង។ គោលដៅចម្បងនៃគម្រោងនេះគឺដើម្បីសម្រួលដល់អ្នកដែលចង់បរិច្ចាគអាហារ សម្លៀកបំពាក់ និងរបស់របរដទៃទៀតដើម្បីជួយដល់ជនក្រីក្រតាមដងផ្លូវ។ ដូចពាក្យស្លោកលើធុងដែលនិយាយថា [អ្នកមានដាក់ អ្នកខ្វះដក]។
ក្រៅពីការប្រមូល និងចែកចាយអាហារ គម្រោងនេះក៏កំពុងជួយដល់អ្នករត់ស៊ីក្លូរកចំណូលបន្ថែមនៅអំឡុងពេលជីវភាពរបស់ពួកគេបានធ្លាក់ចុះផងដែរ។
លោក តាំង បាននិយាយថា លោកគ្រោងនឹងពង្រីកប្រតិបត្តិការស៊ីក្លូសហគមន៍ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ក៏ដូចជានៅតាមបណ្តាខេត្តដទៃទៀតនៅក្នុងប្រទេស។ លោកបានបន្ថែមថា ប្រសិនបើករណីឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ បន្តធ្លាក់ចុះ លោកនឹងធ្វើយុទ្ធនាការឃោសនាបន្ថែមពីគម្រោងនេះ។
នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ លោកផាត រត់ស៊ីក្លួចំនួនពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយដឹកធុងអាហារចេញនៅពេលព្រឹកម្តង ហើយម្តងទៀតនាពេលរសៀល។ នៅអំឡុពេលពេលលោករត់ស៊ីក្លូ លោកបានទទួលការបរិច្ចាគជាស្បៀងអាហារ សម្លៀកបំពាក់ ស្បែកជើង និងរបស់របរប្រើប្រាស់ទូទៅ ហើយលោកចែកចាយគ្រឿងបរិច្ចាគទាំងនោះទៅកាន់ជនក្រីក្រ។
លោក ផាត លើកឡើងថាគម្រោង Local for Local ផ្តល់ចំណូលឲ្យលោកចំនួន ២២,៥ដុល្លារក្នុងមួយសប្តាហ៍ និងផ្តល់ជាប្រដាប់ប្រដាប្រើប្រាស់មួយចំនួនទៀតផងដែរ។ ជាមួយនឹងប្រាក់ចំណូលនេះ លោកបានថ្លែងថា ជីវភាពរបស់លោកមានភាពប្រសើរជាងមុន ប្រៀបនឹងពេលលោកមិនទាន់ធ្វើការឲ្យគម្រោងនេះ។ លោកបានបន្តថា លោកបានប្រកបរបរជាអ្នករត់ស៊ីក្លូអស់រយៈពេលជាង ២៥ឆ្នាំមកហើយ ហើយនេះជាពេលវេលាល្អបំផុតនៅក្នុងអាជីពរបស់លោក។
អ្នករត់ស៊ីក្លូមួយរូបទៀត លោក ហាន់ ស៊ីថា អាយុ ៥៦ឆ្នាំ បានថ្លែងប្រាប់ ខេមបូចា ថារបររត់ស៊ីក្លូគឺត្រូវពឹងផ្អែកមួយភាគធំលើអ្នកទេសចរបរទេស តែការដឹកអ្នកទេសចរបរទេសនេះគឺ កម្រនឹងឃើញមាន អំឡុងពេលមានវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩។ ដោយសារតែផលប៉ះពាល់សេដ្ឋកិច្ចពីជំងឺកូវីដ១៩ លោក ស៊ីថា និយាយថា លោកមិនអាចរកចំណូលបន្ថែមបាន។ ប៉ុន្តែដូចលោក ផាត ដែរលោក ស៊ីថា បានបន្តថា ជីវភាពរបស់លោកមានភាពប្រសើរជាងមុនចាប់តាំងពីចូលធ្វើការក្រោមគម្រោងសប្បុរសធម៌ខាងលើនេះ។
លោកបានថ្លែងថា៖ «អ្នករត់ស៊ីក្លូដទៃទៀត និងរូបខ្ញុំមានជីវភាពប្រសើរជាងមុន។ ទោះបីជាអំឡុងពេលមានជំងឺកូវីដ១៩ ហើយមិនមានអ្នកទេសចរបរទេស យើងនៅតែអាចរកចំណូលបានដើម្បីជួយគ្រួសារ និងអ្នកដទៃទៀតស្របពេលជាមួយគ្នា»។
ពលរដ្ឋក្រីក្រដែលទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីគម្រោងនេះក៏បានបង្ហាញក្តីសោមនស្សផងដែរ។
អ្នកស្រី វាល់ អូន ជាកម្មករប្រមូលសំរាមអាយុ ៥៥ឆ្នាំមួយរូប បានថ្លែងប្រាប់ ខេមបូចា ថាអ្នកស្រីទទួលបានស្បៀងអាហារ និងប្រដាប់ប្រដាប្រើប្រាស់ដទៃទៀត ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពីធុងអាហាររបស់ស៊ីក្លូសហគមន៍។
អ្នកស្រីបានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំរង់ចាំអ្នករត់ស៊ីក្លូសហគមន៍រាល់ពេលព្រឹកនិងរសៀល។ នៅពេលគាត់មកដល់ គាត់តែងឲ្យអាហារ និងប្រដាប់ប្រដាប្រើប្រាស់សំខាន់ដទៃទៀត។ ខ្ញុំមានរបស់ហូបចុកគ្រប់គ្រាន់។ ហើយខ្ញុំមិនចាំបាច់ធ្វើ ដោយឃ្លានដូចពេលមុននោះទេ ហើយនេះបានជួយខ្ញុំច្រើនលើរឿងលុយកាក់ និងសុខភាព»។
លោក អ៊ឹម សម្បត្តិ ប្រធានសមាគមអភិរក្សស៊ីក្លូ និងមុខរបរក្រៅប្រព័ន្ធ មានសមាជិកចំនួន ២៩០នាក់ និងជាដៃគូសហការជាមួយគម្រោង Local for Local។ លោក សម្បតិ្ត បាននិយាយថា គម្រោងស៊ីក្លូធុងអាហារសហគមន៍នេះមិនត្រឹមតែជួយដល់ការរកចំណូលរបស់អ្នករត់ស៊ីក្លូប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងជួយឲ្យពួកគេចូលរួមក្នុងការងារសប្បុរសធម៌ និងរៀនពីរបៀបជួយដល់អ្នកដទៃក្នុងគ្រាលំបាកផងដែរ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងកំពុងរៀបចំផែនការពង្រីកគម្រោងនេះឲ្យបានធំជាងពេលបច្ចុប្បន្ន ហើយចង់លើកទឹកចិត្តពលរដ្ឋគ្រប់គ្នាឲ្យជួយចែករំលែកដល់ជនក្រីក្រ»៕
ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទភាសាអង់គ្លេស៖ Cyclos move from driving passengers to helping those in need
