សមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា

មុិច ជូឡាយ

លោកស្រី ជុំ សុខចាន់ កំពុងដេកសម្រាកព្យាបាលជំងឺនៅក្នុងផ្ទះឈើតូចមួយដែលមានប្តី និងកូនប្រុសពីរនាក់កំពុងអង្គុយជិត ក្នុងខេត្តកំពង់ចាម ថតនៅថ្ងៃទី៥ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣។ (រូបថត៖ ម៉ិច ជូឡាយ)

ស្ត្រីមានជំងឺមហារីកសុដន់ធ្លាក់ខ្លួនជំពាក់បំណុលដោយសារការព្យាបាលជំងឺនៅតាមមន្ទីរពេទ្យផ្សេងៗ

សៀមរាប​​៖ ស្ត្រី​ម្នាក់​ដែល​មាន​មាឌ​តូច ស្គម​ស្ដើង និង​មាន​ដុំ​គីស​ធំ​មួយប៉ុន​ប៉េង​ប៉ោងនៅ​លើ​សុដន់​ខាង​ស្ដាំ​របស់​គាត់ ដែលមានខ្ទុះពណ៌សបែកហៀរចេញមកក្រៅលាយ​នឹង​សាច់​ពណ៌​ក្រហម​ ដោយ​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​ខ្ទុះ​បាន​ប្រែ​ជា​ពណ៌​ខ្មៅ។​
លោកស្រី ជុំ សុខចាន់ កំពុងដេកសម្រាកព្យាបាលជំងឺនៅក្នុងផ្ទះឈើតូចមួយដែលមានប្តី និងកូនប្រុសពីរនាក់កំពុងអង្គុយជិត ក្នុងខេត្តកំពង់ចាម ថតនៅថ្ងៃទី៥ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣។ (រូបថត៖ ម៉ិច ជូឡាយ)

ស្ត្រីមានជំងឺមហារីកសុដន់ធ្លាក់ខ្លួនជំពាក់បំណុលដោយសារការព្យាបាលជំងឺនៅតាមមន្ទីរពេទ្យផ្សេងៗ

សៀមរាប​​៖ ស្ត្រី​ម្នាក់​ដែល​មាន​មាឌ​តូច ស្គម​ស្ដើង និង​មាន​ដុំ​គីស​ធំ​មួយប៉ុន​ប៉េង​ប៉ោងនៅ​លើ​សុដន់​ខាង​ស្ដាំ​របស់​គាត់ ដែលមានខ្ទុះពណ៌សបែកហៀរចេញមកក្រៅលាយ​នឹង​សាច់​ពណ៌​ក្រហម​ ដោយ​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​ខ្ទុះ​បាន​ប្រែ​ជា​ពណ៌​ខ្មៅ។​
លោកស្រី ជុំ សោភា ដែលទើបមានបង្គន់អនាម័យជួយកម្ចាត់មេរោគលើដង ទន្លេសាប ក្នុងភូមិគោកក្តុល ឃុំកំពង់ភ្លុក ខេត្តសៀមរាប។ រូបថតនៅថ្ងៃទី១៩ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២៣។ ខេមបូចា/ ម៉ិច ជូឡាយ

ពលរដ្ឋរស់នៅតាមដងទន្លេសាបមួយចំនួនទើបតែមានបង្គន់អនាម័យប្រើប្រាស់ ខណៈពលរដ្ឋខ្លះទៀតនៅមិនទាន់មាននៅឡើយ

អ្នកស្រី​ សោភា បាននិយាយថា៖ «កាលពីមិនទាន់មានបង្គន់ម៉ែខ្ញុំចាស់ គាត់បត់ជើងតែដាក់​កន្ថោរ ដាក់ថង់ ខ្ញុំក្រោកតាំងពីម៉ោងបួនយកទៅចោល​នៅក្នុងព្រៃរាល់យប់ ដល់ពេលថ្ងៃឡើង ម៉ែគាត់ទៅជីកនៅក្រោមផ្ទះ រឺបត់ជើងនៅក្នុងព្រៃ»។ ​ ​
យ៉ី ហឿន ស្ត្រីមេម៉ាយកំពុងអង្គុយលើគ្រែ បន្ទាប់ពីគាត់ត្រឡប់មកពីច្រូតស្រូវ នៅឃុំសំរោង ស្រុកស្វាយអន្ទរ ខេត្តព្រៃវែង។ រូបថតនៅថ្ងៃទី១២ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២២។ រូបថតដោយ៖ ម៉ិច ជូឡាយ

ស្រ្តីមេម៉ាយក្រីក្រមួយចំនួនធ្លាប់មានបណ្ណក្រីក្រប៉ុន្តែនៅតែជួបបញ្ហាអត់មានឈ្មោះក្នុងបញ្ជី

ក្នុងសម្លៀកបំពាក់ខោពណ៌ស្វាយជើងវែងទទឹកទឹកនិងអាវពណ៌ខៀវខ្ចីមានផ្កាចម្រុះពណ៌ ដែល​ជើងប្រឡាក់ដោយភក់ ខណៈដៃស្តាំកាន់ទូរស័ព្ទម៉ាក NOKIA ស៊េរីចាស់មួយគ្រឿង​ ដែល​ទើប​តែ​មកពីច្រូតស្រូវ យ៉ី ហឿន មានវ័យ៥១ឆ្នាំ ជាស្រ្តីមេម៉ាយមានកូនពីរនាក់មាន​ស្រុក​កំណើត​​នៅក្នុងភូមិព្រៃសំឡាញ ឃុំសំរោង ស្រុក​ស្វាយអន្ទរ ខេត្តព្រៃវែង។ ហឿន បានរៀប​រាប់​អំពីបញ្ហាបណ្ណក្រីក្រដែលគាត់ធ្លាប់មានប៉ុន្តែក្រោយមកបើកលុយមិនបាន។
លោកស្រី ចិន្តា ថតជាមួយកូនដំរីយ៉ាងស្និទ្ធស្នាលនៅសមាគមចិញ្ចឹមដំរីអៃរាវតា ខេត្តរតនគិរីនៅថ្ងៃទី៣ ខែមករាឆ្នាំ២០២២។ រូបភាពផ្តល់ឱ្យដោយលោកស្រី ចិន្តា

កុមារីក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមម្នាក់ក្លាយជាស្រ្តីដំបូងក្នុងការអភិរក្សដំរី

លោកស្រីលើកឡើងថា៖ «នៅពេលឃើញដំរីស្លាប់ម្ដងមួយៗចឹង ខ្ញុំសោកស្ដាយព្រោះដំរីជា​អត្តសញ្ញាណ​ជាតិ​មួយ​ដែលជួយពលរដ្ឋខ្មែរជាច្រើន ដូច្នេះទើបខ្ញុំចង់អភិរក្ស និងចង់លើក​ស្ទួយ​វិស័យ​ទេសចរណ៍​ផងដែរ»។
លោកព្រឹទ្ធាចារ្យ ឯ យិន លេងចាប៉ីដងវែងនៅឯផ្ទះរបស់គាត់ក្នុងខេត្តព្រៃវែង។ រូបថតនៅថ្ងៃទី៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២។ ខេមបូចា/ ម៉ិច ជូឡាយ

សិល្បករចាប៉ីដងវែងមួយចំនួនត្អូញត្អែរពីទីផ្សារធ្លាក់ចុះទោះបីជាកូវីដ១៩ធូរស្បើយ

សិល្បករចាប៉ីដងវែងដែលមានវ័យចាស់ៗនិងពិការភាពមួយចំនួនបានត្អូញត្អែរថា អាជីព​ចាប៉ីដងវែងរបស់ពួកគាត់បានជួបនឹងបញ្ហាមួយចំនួនដែលបណ្តាលឱ្យខ្វះខាតថវិកាក្នុងការ​ចំណាយក្នុងគ្រួសារនិងព្យាបាល​ជំងឺ ទោះបីជាបញ្ហាកូវីដ១៩បានធូរស្បើយក៏ដោយ។
ប៉ាញូ ឡៃ ជាយុវតីជនជាតិដើមភាគតិច គ្រឹង មានអាយុ២២ឆ្នាំអង្គុយធ្វើការក្នុងការិយាល័យនៃពុទិ្ធកសកលវិទ្យាល័យព្រះសីហមុនីរាជា រាជធានីភ្នំពេញ។ រូបភាពថតនៅថ្ងៃទី២២ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០២២។ ខេមបូចា/ម៉ិច ជួឡាយ

យុវតីជនជាតិដើមភាគតិចមួយចំនួនតូចដែលចាប់អារម្មណ៍រៀនជំនាញ​ព័ត៌មានវិទ្យា

យុវតីជនជាតិដើមភាគតិចរូបនេះបន្តថា៖«ពេលឃើញគេរៀនបានខ្ពង់ខ្ពស់នាង​ក៏ចង់រៀន​ដូចគេដែរ ពីព្រោះក្នុងសង្គមឥឡូវ​ពេលដែលយើងគ្មានចំណេះគ្មានអ្នកណាចង់​យកយើង​ធ្វើការអោយគេទេ»។

ព័ត៌មានថ្មី

អត្ថបទពេញនិយម