អូរប្រុង ស្ថិតនៅចំព្រំប្រទល់ស្រុកសំរោងទង និងស្រុកឱរ៉ាល់ ដែលមានចម្ងាយប្រមាណ៣០គីឡូម៉ែត្រ ពីទីរួមខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ នៅម្ខាងនៃអូរនេះគឺជាភូមិតាំងស្នោ ហើយអូរមួយនេះក៏ហូរកាត់ភូមិមនោរម្យផងដែរ។
អ្នកភូមិទាំងពីរ បានប្រើប្រាស់ទឹកអូរនេះសម្រាប់ជាប្រព័ន្ធធារាស្រ្តស្រោចស្រប់ដំណាំ ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ និងសម្រាប់រកត្រីផងដែរ។ អូរមួយខ្សែនេះបានជួយទ្រទ្រង់ជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដល់គ្រួសារជាច្រើនក្នុងសហគមន៍ជនបទមួយនេះ។
ក្នុងឆ្នាំ២០១៩ អ្នកភូមិ បានកត់សម្គាល់ឃើញថាទឹកមិនអាចប្រើប្រាស់បានទៀតទេ ហើយផ្នែកខ្លះនៃទឹកក្នុងអូរមានប្រែពណ៌ទៅជាពណ៌ខ្មៅ និងឡើងពពុះ។ ទឹកក្នុងអូរក៏បញ្ចេញក្លិនមិនល្អដែលមានចម្ងាយរហូតដល់ ២០០ ម៉ែត្រពីអូរផងដែរ។
អ្នកភូមិតាំងស្នោ លោក ឡាយ រដ្ឋា និយាយថា៖ «ពេលរោងចក្រចាប់ផ្ដើមដំណើរការក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ទឹកប្រឡាយទាំងមូលប្រែជាពណ៌ខ្មៅ និងមានពពុះ ធ្វើឲ្យត្រីងាប់ ហើយឥឡូវយើងលែងមានត្រីពីប្រឡាយហូបទៀតហើយ»។
រោងចក្រស្ថិតនៅក្នុងស្រុកឱរ៉ាល់ ផ្នែកម្ខាងនៃប្រឡាយទឹក។ រោងចក្រមិនបានដាក់ស្លាកឈ្មោះនៅខាងក្រៅទេ ហើយអ្នកភូមិគិតថារោងចក្រនេះគ្រប់គ្រងដោយជនជាតិចិន។
លោក ចាន់ សុភណ្ឌ ធ្វើការនៅរោងចក្រមួយនេះ តែលោកមិនដឹងថារោងចក្រឈ្មោះអ្វីទេ ដោយថាលោកមិនចេះទាំងអង់គ្លេស ឬចិន។
លោកឲ្យដឹងថា៖ «ខ្ញុំមិនចេះអានទេ ព្រោះទំនិញទាំងអស់សរសេរជាភាសាចិន និងអង់គ្លេស»។
លោកបន្ថែមថារោងចក្រផលិតដំណាប់ស្វាយ បារី និងទឹកត្រី ហើយពេលនេះរោងចក្របានផ្អាកដំណើរការ រង់ចាំរដូវប្រមូលផលស្វាយ។
សន្ដិសុខម្នាក់យាមនៅខាងមុខរោងចក្រ ក៏មិនដឹងថារោងចក្រនេះឈ្មោះអ្វីដែរ។ លោកគ្រាន់តែចង្អុលទៅអក្សរដែលមានសរសេរលើមួកថា «CSAS»។ CSAC គឺជាក្រុមហ៊ុនសន្តិសុខមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងបានធ្វើអាជីវកម្មផ្ដល់បុគ្គលិកសន្តិសុខ។ នេះបើតាមព័ត៌មានលើហ្វេសប៊ុករបស់ក្រុមហ៊ុន។
អ្នកភូមិរស់នៅតាមបណ្ដោយដងអូរនេះបានអះអាងថាការបាត់បង់គុណភាពទឹកដោយមិនដឹងមូលហេតុនេះ មានទាក់ទងទៅនឹងក្រុមហ៊ុនមិនស្គាល់ឈ្មោះខាងលើ។ អ្នកសារព័ត៌មាន CambJA បានទៅដល់ទីតាំងក្រុមហ៊ុន និងបានឃើញថាក្រុមហ៊ុនបានឈប់ដំណើរការ ហើយក៏មិនមានដាក់ស្លាកឈ្មោះនៅកន្លែងណាមួយតាមរបងនោះដែរ។
សម្រាប់ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ អ្នកភូមិបានប្រើប្រាស់ស្រះទឹកក្នុងវត្តអូរប្រុង សម្រាប់តម្រូវការប្រចាំថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែអ្នកភូមិភាគច្រើនចំណាយប្រាក់ដើម្បីទិញទឹកសម្រាប់បរិភោគ។
លោក រដ្ឋា ជាប្រជាការពារភូមិតាំងស្នោផងដែរនោះ និយាយថាគ្រួសារជាច្រើនបានចំណាយប្រាក់ប្រហែលប្រាំបួនដុល្លារអាមរិកពេលទិញទឹកម្ដងៗ ហើយថាលោកចំណាយប្រហែល៣៥ដុល្លារកាលពីខែមុន។ បើតាមលោក រដ្ឋា ពលរដ្ឋផ្សេងទៀតមានបំណងជីកអណ្ដូងជំនូសវិញ។
លោកឲ្យដឹងដែរថា៖ «ពួកយើងបានតវ៉ាជាច្រើនដងមកហើយ និងស្នើឲ្យអាជ្ញាធរជួយរកដំណោះស្រាយ ប៉ុន្តែគ្មានលទ្ធផលមកទល់ពេលនេះ»។
រដ្ឋា មិនសប្បាយចិត្តនឹងក្រុមហ៊ុននេះទេ ដោយថាដំណើរការតែក្នុងរដូវប្រមូលផលស្វាយ មិនបានជួយផ្ដល់ការងារយូរអង្វែងដល់អ្នកភូមិនោះទេ តែផ្ទុយមកវិញបានបំពុលប្រភពទឹករបស់អ្នកភូមិ។
ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីមានបណ្ដឹងរបស់អ្នកភូមិទាក់ទងនឹងការធ្វើឲ្យអូរកខ្វក់ មន្ត្រីមូលដ្ឋានបានចុះមកពិនិត្យគុណភាពទឹកអូរនេះ ប៉ុន្តែមិនទាន់បានផ្ដល់លទ្ធផលថាយ៉ាងម៉េចឲ្យអ្នកភូមិដឹងនោះទេ។
លោក ទ្រី រ៉ុន ជាកសិករម្នាក់រស់នៅក្នុងភូមិមនោរម្យ។ ទឹកអូរនេះមានសារសំខាន់ណាស់សម្រាប់ដំណាំរបស់លោក។ លោករំឭកថា កាលពីឆ្នាំកន្លងទៅទឹកក្នុងអូរ «ថ្លាដូចកញ្ចក់» អ៊ីចឹង។ បន្ទាប់ពីទឹកមានបញ្ហា លោកមិនបានប្រើប្រាស់ទឹកក្នុងអូរនេះមួយរយៈកន្លងមកហើយ។
លោកឲ្យដឹងថា៖ «វាធ្វើឲ្យរមាស់ស្បែក ទោះបីជាយើងដុសសាប៊ូជម្រះក៏ដោយ យើងមិនដឹងថាមានអ្វីនៅក្នុងទឹក ហើយក្នុងរដូវភ្លៀងទឹកមានក្លិនស្អុយអាក្រក់កាន់តែខ្លាំង»។
អ្នកភូមិនិយាយថា ពីរឆ្នាំបន្ទាប់ពីមានបញ្ហានេះកើតឡើង មន្ត្រីមូលដ្ឋានមិនបានធ្វើអ្វី ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះទេ។ មន្ត្រីមូលដ្ឋានអះអាងថាមិនដឹងអ្វីពីរោងចក្រនេះ និងមូលហេតុនាំឲ្យមានការបំពុលនេះដូចគ្នា។.
លោក ឆាយ សឿង មេឃុំ ក្នុងស្រុកសំរោងទង មានប្រសាសន៍ថាអ្នកភូមិ៦៨គ្រួសារក្នុងភូមិតាំងស្នោ និងអ្នកភូមិនៅផ្នែកខាងក្រោមប្រឡាយ៥៧គ្រួសារទៀត បានប្ដឹងពីរឿងក្លិនស្អុយ និងទឹកឡើងពពុះនេះ។
លោកបន្ថែមថា៖ «អ្នករស់នៅទីនេះ ធ្លាប់មកប្ដឹងអាជ្ញាធរឃុំពីរឿងនេះ ប៉ុន្តែតាំងពីរោងចក្រផ្អាកដំណើរការមក មិនមានក្លិនស្អុយទៀតទេ ពលរដ្ឋក៏នៅស្ងៀមឥឡូវនេះ គ្មានសំណូមពរអ្វីទៀតដែរនៅពេលនេះ»។ យ៉ាងណា លោក មេឃុំ រូបនេះមិនបានដឹងទេរោងចក្រនេះមានឈ្មោះអ្វី និងផលិតអ្វីនោះ។
លោក ឯម សុគន្ធ ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តកំពង់ស្ពឺ មិនអាចទាក់ទងសុំការឆ្លើយតបពីបញ្ហានេះបានទេ។
អភិបាលខេត្តកំពង់ស្ពឺ លោក វ៉ី សំណាង មានប្រសាសន៍ថា លោកមិនបានដឹងពីបញ្ហានេះទេ និងថាលោកនឹងបញ្ជូនមន្ត្រីមន្ទីរបរិស្ថានឲ្យទៅពិនិត្យបញ្ហាបំពុលទឹកអូរនេះ។
លោក ហាក់មិនសប្បាយចិត្តទៅនឹងសំណួរទាក់ទងនឹងអត្តសញ្ញាណរបស់ក្រុមហ៊ុន និងថាតើក្រុមហ៊ុននេះបានចុះបញ្ជីត្រឹមត្រូវឬយ៉ាងណា ដោយមិនបានដាក់ស្លាកឈ្មោះ ឬក៏ព័ត៌មានពីក្រុមហ៊ុន។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឲ្យខ្ញុំដឹងយ៉ាងម៉េច ថាក្រុមហ៊ុនមួយណា ពីព្រោះមានក្រុមហ៊ុនរាប់រយនៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ? ឲ្យពេលខ្ញុំពិនិត្យលើរឿងនេះ ហើយអរគុណដែលបានផ្ដល់ព័ត៌មាននេះ»។
លោក រ័ត្ន ថាវី មន្រ្តីសម្របសម្រួលសមាគមសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកប្រចាំខេត្តកំពង់ស្ពឺ មានប្រសាសន៍ថាវាជារឿងមិនប្រក្រតី ហើយទំនងជាខុសច្បាប់ ចំពោះក្រុមហ៊ុនដែលមិនបានដាក់ឈ្មោះ និងបង្ហាញពីសកម្មភាពរបស់ខ្លួន។ លោកបន្តថា វាក៏ជារឿងគួរឲ្យឆ្ងល់ដែរ ដែលថាមន្ត្រីមូលដ្ឋានមិនបានស្គាល់ក្រុមហ៊ុនមានក្នុងមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួន។
លោកថា៖ «វាមិនមែនជារឿងសម្ងាត់អីទេ»។
លោកចោទជាសំណួរថា៖ «រដ្ឋាភិបាល ក៏ដូចជាមន្ត្រីខេត្តសុទ្ធតែមានបណ្ដាញនៅថ្នាក់ក្រោម ដូចនេះហេតុអ្វីបានជាពួកគេមិនដឹងរឿងនេះ?»
អ្នកស្រី ឡាយ ជីវ័ន្ត កំពុងអង្គុយនៅក្រៅផ្ទះធ្វើទ្រង់ចាប។ ស្រ្តីវ័យ៣៥ឆ្នាំរូបនេះរស់នៅក្នុងភូមិតាំងស្នោនេះដែរ និងបាននិយាយថា ជាការពិតពេលនេះ ទឹកអូរលែងមានក្លិនទៀតហើយ តែអ្នកភូមិមិនបានប្រើប្រាស់ទឹកសម្រាប់បរិភោគ ឬស្រោចស្រប់ដំណាំដូចមុនទេ។
អ្នកស្រី យល់ឃើញថា មន្ត្រីខ្លះអាចបានលុយបានកាក់ពីក្រុមហ៊ុន ដើម្បីមិនចាត់ការលើក្រុមហ៊ុន។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ពួកគេបានលុយ ហើយទុករឿងហ្នឹងចោល ដូចលោកបានដឹងហើយ ពេលដែលពួកគេបានលុយ ពួកគេទុកចោល មិនស្វែងរកដំណោះស្រាយជូនប្រជាជនទេ»។
ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទភាសាអង់គ្លេស៖ Kampong Speu villagers allege “nameless” factory behind “black and bubbly” stream
