សៀមរាប៖ បើទោះបីជារដ្ឋាភិបាលប្រទេសកម្ពុជាបានប្រកាសបើកប្រទេស និងទទួលភ្ញៀវទេសចរឡើងវិញកាលពីចុងឆ្នាំ២០២១ យ៉ាងណាក៏ដោយប៉ុន្តែលំហូរភ្ញៀវទេសចរហាក់ដូចជានៅតិចតួចនៅឡើយ។ ការណ៍នេះ ធ្វើឱ្យអ្នកធ្វើការក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ ក្នុងនោះមានអ្នកម៉ាស្សាជាដើមនៅតែត្អូញត្អែរពីប្រាក់ចំណូលបើធៀបទៅនឹងមុនបរិបទកូវីដ១៩។
តាមក្រុមអ្នកប្រកបរបរម៉ាស្សានៅក្នុងខេត្តសៀមរាប បានធ្វើការកត់សម្គាល់ថាបច្ចុប្បន្ននេះ មានភ្ញៀវទេសចរមកខេត្តសៀមរាបហាក់មានការកើនឡើង ក៏ប៉ុន្តែអ្នកដែលចូលមកទទួលសេវាកម្មម៉ាស្សានៅមានតិចតួចនៅឡើយបើធៀបទៅនឹងមុនកូវីដ-១៩ ជាពិសេសគឺស្ទើរតែគ្មានតែម្តង នៅពេលថ្ងៃ និងស្ទើរតែគ្មានភ្ញៀវជាជនជាតិបរទេសដែលជាអតិថិជនសំខាន់ៗ របស់ពួកគាត់។
ផាប់ស្រ្ទីត គឺជាតំបន់ទេសចរណ៍ដែលភ្ញៀវទេសចរមកពីគ្រប់ទិសទីម្តុំគ្នានាពេលរាត្រី និងស្វែងរកសេវាកម្មម៉ាស្សា ក៏ដូចជាសេវាកម្មផ្សេងៗទៀត ហើយធ្លាប់តែជាទីកន្លែងដែលទទួលបានភ្ញៀវទេសចរណែនណាំតាន់តាប់ ស្ទើតែគ្មានផ្លូវដើរ តែនាពេលបច្ចុប្បន្ន ផាប់ស្រ្ទីត បានប្រែក្លាយទៅជាទីកន្លែងដែលស្ងាត់ទៅវិញ។ យូរៗម្តងគេឃើញមានភ្ញៀវដើរចូលក្នុងហាងម៉ាស្សា និងទទួលយកសេវាកម្មម៉ាស្សាពីក្រុមស្រ្តីវ័យពី៤០ ទៅ៥០ឆ្នាំប្លាយដែលកំពុងតែអង្គុយរងចាំទទួលភ្ញៀវ។
មានសម្បុរខ្មៅស្រអែម ស្លៀកខោយឺតពណ៌ខ្មៅដែលមានក្រឡាឆ្នូតៗពណ៌ផ្ទៃមេឃទាំងសងខាង ពាក់អាវពណ៌ប្រផេះដៃវែង និងបួងសក់ឡើងលើ ក្នុងទឹកមុខញញឹមទទួលភ្ញៀវដែលបានដើរចូលក្នុងហាងម៉ាស្សា។ ម៉ោងប្រមាណជា១១ថ្ងៃត្រង់ អ្នកស្រី ញួន សាវី ដែលកំពុងតែពពោះកូន៩ខែនៅក្នុងផ្ទៃបានផ្តល់បទសំភាសន៍មកកាន់ក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានដោយភាពរួសរាយរាក់ទាក់ បើទោះបីជាការងាររបស់គាត់មិនសូវជាអាចរកចំណូលបានដូចមុនយ៉ាងណាក្តី។
អ្នកស្រី គឺជាបុគ្គលិកផ្តល់សេវាកម្មម៉ាស្សានៅហាង សំណាង ម៉ាស្សា ក្នុងបរិវេណ ផាប់ស្រ្ទីត ខេត្តសៀមរាប ផ្តល់បទសម្ភាសន៍បណ្តើរ និងរៀបចំគ្រែម៉ាស្សាបណ្តើរថា កាលពីមិនទាន់មានការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ មានភ្ញៀវបរទេសមកទទួលសេវាកម្មម៉ាស្សាច្រើន ជាហេតុអាចធ្វើឱ្យអ្នកស្រីរកចំណូលប្រចាំថ្ងៃ និងប្រចាំខែខ្ពស់។ មកដល់បច្ចុប្បន្ន បើទោះបីជាកូវីដ-១៩ បានធូរស្រាលក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែនៅតែមិនទាន់មានវត្តមានក្រុមភ្ញៀវបរទេសចូលមកច្រើនដោយអ្នកស្រីលើកឡើងថា ភ្ញៀវបរទេសហាក់ធ្លាក់ចុះទាំងស្រុង។
អ្នកស្រី ញួន សាវី និយាយថា៖ «ពីមុនសម្បូរជនជាតិ (ភ្ញៀវបរទេស) ដូចជាខ្ញុំមិនទាន់បើកហាងផង ភ្ញៀវមកចាំត្រៀបបាត់ហើយ ឥឡូវតែយើងអត់មានខ្មែរ (ភ្ញៀវ) អត់ហើយ»។
ស្ថានភាពនេះ បានអូសទម្លាក់ប្រាក់ចំណូលរបស់ស្ត្រីវ័យ ៣៦ឆ្នាំរូបនេះ ឱ្យថយចុះស្ទើរពាក់កណ្តាល ដោយធ្លាប់ទទួលបានចន្លោះ៣០០ដុល្លារអាមេរិក ធ្លាក់មកត្រឹមជាង១០០ដុល្លារអាមេរិក។ អ្នកស្រី ញួន សាវី បានឱ្យដឹងទាំងទឹកមុខក្រៀមក្រំថា ការធ្លាក់ចុះនៃប្រាក់ចំណូលបែបនេះ បានធ្វើឱ្យអ្នកស្រីមានជីវភាពរស់នៅកាន់តែតឹងតែង ដោយត្រូវជួបបញ្ហាលើការផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ បង់ថ្លៃបន្ទប់ជួល ជាពិសសេស គឺត្រូវរ៉ាប់រងលើការសិក្សារបស់កូនចំនួន២នាក់ ខណៈអ្នកស្រីក៏ត្រូវសម្រាលកូនម្នាក់ទៀតនៅខែក្រោយនេះដែរ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «កាលលើកមុនប្រាក់ខែប៉ុណ្ណឹង (៣០០ដុល្លារ) ខ្ញុំអាចទ្ររួច ដល់ឥឡូវកូនខ្ញុំគាត់រៀនដល់ថ្នាក់ធំហើយ ប្រាក់ខែយើងកាន់តែធ្លាក់ចុះ ដល់ពេលអញ្ចឹងយើងទ្រអត់រួចទេ»។
រីឯស្ត្រីផ្តល់សេវាកម្មម៉ាស្សាម្នាក់ទៀតអ្នកស្រី ឈួន សឿម គឺជាបុគ្គលិកធ្វើការនៅហាងម៉ាស្សាយីហោ តាក់ ត្សាង ក្បែរផ្សារចាស់ បរិវេណផាប់ស្រ្ទីត ក៏បានឱ្យដឹងដូចគ្នាដែរថា ចំណូលរបស់គាត់មានការធ្លាក់ចុះបើធៀបទៅនឹងមុនកូវីដ-១៩។ ស្ត្រីវ័យ៤០ឆ្នាំដែលទើបចូលធ្វើការវិញរយៈពេលជាងមួយសប្ដាហ៍នេះ ប្រាប់ថា បច្ចុប្បន្នអ្នកស្រីមិនទាន់ទទួលបានប្រាក់ខែពេញលេញនៅឡើយទេ។ មុនបរិបទជំងឺកូវីដ-១៩ អ្នកភូមិគោកបេង សង្កាត់គោកចក រូបនេះ ទទួលបានប្រាក់ខែជាមធ្យមពី ៧០ដុល្លារ ទៅ ៨០ដុល្លារ និងលុយធីបពីភ្ញៀវចាប់ពី ១ម៉ឺនរៀល ទៅ៣ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃបន្ថែមពីប្រាក់ខែរបស់គាត់។
តែបច្ចុប្បន្ន អ្នកស្រី ឈួន សឿម ទទួលបានបៀវត្សរ៍ត្រឹមតែ៥០ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះពីការងារ ដែលចូលធ្វើការនៅម៉ោង៥រសៀល ចេញម៉ោង១១យប់។ មិនត្រឹមតែអ្នកប្រកបរបរម៉ាស្សាម្នាក់នេះត្អូញត្អែរនោះទេ ចំណែកឯបុគ្គលិកផ្សេងទៀត ក្នុងអាជីវកម្មម៉ាស្សាក៏ជួបរឿងមិនខុសគ្នាដែរ។
ដោយឡែក អ្នកស្រី សាង ផុស អាយុ៥១ឆ្នាំ រស់នៅភូមិគោកត្នោត សង្កាត់គោកចក ស្រុកសៀមរាប បុគ្គលិកសេវាកម្មម៉ាស្សានៅបរិវេណ ផាប់ស្រ្ទីត ខេត្តសៀមរាបដដែលបានឱ្យដឹងថា ចំនួនភ្លៀវដែលមកម៉ាស្សាមានការថយចុះប្រហែល ៧០% បើធៀបនឹងពេលមុនរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩។
អ្នកស្រី សាង ផុស បញ្ជាក់ថា៖ «មុនកូវីដក្នុងមួយថ្ងៃអាចម៉ាស្សាឱ្យភ្ញៀវបានប្រហែល ៧នាក់ តែឥឡូវបានតែមួយពីរទេ។ កត្តាធ្លាក់ចុះនៃភ្ញៀវបរទេស ក៏ដូចជាភ្ញៀវខ្មែរបានធ្វើឱ្យលុយធីប (ប្រាក់លើទឹកចិត្ត) និងលុយម៉ាស្សាតាមចំនួនម៉ោងប្រចាំថ្ងៃរបស់បុគ្គលិកក៏ថយចុះដែរ»។
អ្នកស្រី សាង ផុស បានបន្តដោយទឹកមុខក្រៀមក្រំថា៖ «មុនកូវីដប្រាក់ខែបានតែ៧០ក្នុងមួយខែ តែលុយធីប (ប្រាក់លើទឹកចិត្ត) ជួនកាលក៏បាន ១ម៉ឺន ជួនកាលក៏បាន២ម៉ឺន ៣ម៉ឺន…តាមនោះទៅ ជួនកាលក៏ ៥ពាន់ទៅ! ក្រោយកូវីដ ប្រាក់ខែបាន៧០ដដែល តែធីបថ្ងៃណាក៏បានថ្ងៃណាក៏អត់ទៅទៀត»។
វិបត្តិកូវីដ-១៩ បានរុញច្រានឱ្យវិស័យបីសំខាន់ៗ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាទទួលរងការប៉ះទង្គិចខ្លាំងជាងគេ គឺវិស័យទេសចរណ៍ ឧស្សាហកម្មផលិតសម្រាប់នាំចេញ និងវិស័យសំណង់ជាង៧០ភាគរយនៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងផ្តល់ការងារមានកម្រៃចំនួន ៣៩,៤ ភាគរយនៃការងារសរុបនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៩។ វិស័យទេសចរណ៍បានដួលរលំក្នុងរង្វង់ពេលជាង២ឆ្នាំកន្លងមកនេះ ចំណែកឯអ្នកបម្រើការក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ក៏ត្រូវសម្រេចចិត្តបិទទ្វា បុគ្គលិកក៏ត្រូវបាត់បង់ការងារស្ទើរតែទាំងស្រុង។
ក្រោយពីតស៊ូទប់ទល់នឹងកូវីដ-១៩ និងអាចគ្រប់គ្រងស្ថានភាពបាន កម្ពុជាបានប្រកាសបើកប្រទេស ដោយដំណើរការគ្រប់សកម្មភាពសង្គម សេដ្ឋកិច្ចវិញ កាលពីចុងឆ្នាំ២០២១ គោលដៅសំខាន់ដើម្បីជួយឱ្យចរន្តសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសលើគ្រប់វិស័យមានដំណើរការជាប្រក្រតីឡើងវិញ។ តាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងទេសចរណ៍ រយៈពេល៦ខែដើមឆ្នាំ ទេសចរបរទេសប្រមាណកន្លះលាននាក់បានចូលមកប្រទេសកម្ពុជាកើនឡើង ៣៩៤.១% ធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាឆ្នាំ២០២១។
តែទោះជាយ៉ាងនេះ ប្រធានសមាគមទេសចរណ៍កម្ពុជា អ្នកស្រី ឆាយ ស៊ីវ លីន មើលឃើញថាចំនួននេះនៅស្ដួចស្ដើងនៅឡើយ ដែលធ្វើឱ្យចរន្តទេសចរណ៍តាមបណ្ដាខេត្តនៅមិនទាន់រដាស់ខ្លាំងទេ ពោល គឺការដើរកម្សាន្តនៅមានកម្រិតទាបនៅឡើយ។ ស្របពេលនេះ ម្ចាស់អាជីវកម្មដូចជាហាងម៉ាស្សាជាដើម ក៏ខិតខំប្រឹងប្រែងប្រមូលធនធាន អ្នកជំនាញ និងបុគ្គលិកត្រឡប់មកវិញ តែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមួយដែលលំបាកនៅឡើយ ហើយប្រាក់ខែក៏មិនទាន់ពេញលេញដែរ។
ដូច្នេះហើយ អ្នកស្រីបន្ថែមថា ចំណុចនេះទាមទារឱ្យប្រតិបត្តិករទេសចរណ៍ រួមនិងបុគ្គលិកត្រូវអត់ធ្មត់បន្តិចទៀត។ លោកស្រី ឆាយ ស៊ីវ លីន បានលើកឡើងថា៖ «ដូច្នេះភ្ញៀវត្រឹមប៉ុណ្ណឹង គាត់មិនទាន់នទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍បានទេ មានតែការខាតបង់…ដោយសារការងើបឡើងវិញរៀងយឺតធ្វើឱ្យពួកគេទទួលបានប្រាក់ខែមិនទាន់ពេញលេញ»។
តាមតួលេខឆ្នាំ២០១៧ ខេត្តសៀមរាប មានភោជនីយដ្ឋាន១៨១កន្លែង កន្លែងម៉ាស្សាចំនួន៥៤កន្លែង ខារ៉ាអូខេចំនួន១៨កន្លែង និងឌីស្កូតែតចំនួន៣កន្លែង។ សេវាកម្មទាំងអស់នេះ មានបុគ្គលិកបម្រើសេវាជិត៦ពាន់នាក់ ដែលបាននឹងកំពុងអាស្រ័យផលក្នុងឧស្សាហកម្មគ្មានផ្សែងនេះ។
ស្តីពីស្ថានភាពរបស់ក្រុមស្រ្តីផ្តល់សេវកម្មម៉ាស្សា ប្រធានសមាគមទេសចរណ៍កម្ពុជាដដែលបានបញ្ជាក់ទៀតថាថ្មីៗ សមាគមបានស្នើទៅក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ ស្នើសុំថវិកាដើម្បីអនុវត្តគម្រោងបណ្ដុះបណ្ដាលរំលឹកជំនាញឡើងវិញ ដល់បុគ្គលិកក្នុងវិស័យសណ្ឋាគារ និងបដិសណ្ឋារកិច្ច ក្នុងនោះមានអ្នកម៉ាស្សាផងដែរ។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «ដូច្នេះភ្ញៀវត្រឹមប៉ុណ្ណឹង គាត់មិនទាន់ទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍បានទេ មានតែការខាតបង់…ដោយសារការងើបឡើងវិញរាងយឺត ធ្វើឱ្យពួកគេទទួលបានប្រាក់ខែមិនទាន់ពេញលេញ»។
ការកើនឡើងភ្ញៀវទេសចរនាពេលខាងមុខតាមរយៈផែនការមេនេះ ចំណូលទេសចរណ៍ នឹងត្រូវចាត់ចូលទៅផ្នែកសំខាន់ៗ នៃវិស័យនេះ ក្នុងនោះក៏មានសេវាម៉ាស្សាដែរ ដែលធានាថាគ្រប់គ្នានៅក្នុងសេវាកម្មនេះនឹងទទួលបានផលប្រយោជន៍ច្រើនបន្ថែមទៀត។
ដោយឡែកលោក ទុយ ស៊ីធៀង ជាអគ្គលេខាធិការ នៃសហព័ន្ធសហជីពកម្មករ ចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា បានបង្ហាញការយល់ឃើញពីការត្អូញត្អែររបស់ក្រុមស្រ្តីផ្តល់សេវាកម្មម៉ាស្សាពិតជាមានការធ្លាក់ចុះពិតប្រាកដមែន។ លោកថាពួកគាត់មិនត្រឹមតែធ្លាក់ចុះចំណូលនោះទេ គឺមានអ្នកខ្លះត្រូវបាត់បង់អាជីពជាអ្នកម៉ាស្សាទាំងស្រុងតែម្តង ចាប់តាំងពីប្រទេសកម្ពុជាមានវិបត្តិកូវីដ-១៩។
លោកសង្គេតឃើញថា បើទោះបីជាពួកគាត់បានជួបវិបត្តិបាត់បង់ការងារ ឬក៏ចំណូលធ្លាក់យ៉ាងណាក្តី ក៏ប៉ុន្តែក្រុមស្រ្តីអ្នកម៉ាស្សាដែលស្ថិតនៅក្រោមឆ័ត្រតែមួយជាមួយនឹងវិស័យទេសចរណ៍ ក៏មិនអាចទទួលបានកិច្ចគាំពារពីសង្គមដែលជាប្រាក់ឧបត្ថមពីរដ្ឋាភិបាល ៤០ដុល្លាក្នុងមួយខែដូចទៅនឹងអ្នកធ្វើការក្នុងវិស័យកាត់ដេរ និងវិស័យទេសចរណ៍ផ្សេងទៀត ដោយលោកសង្កត់ធ្ងន់ថាសូម្បីតែអត្ថប្រយោជន៍កិច្ចគាំពារពីរបបសន្តិសុខសង្គមបេឡាជាតិក៏ត្រូវបានកាត់ផ្តាច់ផងដែរ។
លោក ទុយ ស៊ីធៀង បានថ្លែងថា៖ «បាត់បង់អត្ថប្រយោជន៍ដែលត្រូវទទួលបានពីសេវាកិច្ចគាំពារសង្គមរបស់គាត់ គឺមានន័យថាទុក្ខជាន់ទុក្ខនៅក្នុងដំណាក់កាលហ្នឹង បើទោះបីជាពួកគាត់ព្យាយាមស្រែកដង្ហៅហៅ ព្យាយាមដាក់លិខិតស្នើសុំទាំងអជ្ញាធរខេត្តសៀមរាប ទាំង (ប.ស.ស) ក្រសួងការងារ ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច។ ប៉ុន្តែយើងមើលឃើញថា គេហាក់ផាត់ពួកខ្ញុំចេញ មិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ មិនមែនអត់សូវទេ! អត់យកចិត្តទុកដាក់តែម្តង គឺអត់មានដំណោះស្រាយសមរម្យណាមួយជូនគាត់»។
ក្នុងនាមជាសហជីព និងធ្វើការងារជាមួយក្រុមស្រ្តីអ្នកម៉ាស្សា លោកចង់ឃើញរដ្ឋាភិបាលមានដំណោះស្រាយសមរម្យសម្រាប់អ្នកធ្វើការនៅក្នុងវិស័យម៉ាស្សា ដោយផ្តល់ឱ្យពួកគាត់នូវអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗ ដូចជាសេវាកិច្ចគាំពារសង្គម ជាពិសេស គឺរបបសន្តិសុខសង្គម (ប.ស.ស)។ ក្រៅពីប្រាក់ចំណូល រដ្ឋាភិបាល ក៏ដូចជានិយោជក គួរតែយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហាសុខភាព សុវត្តិភាព និងការបៀតបៀននៅកន្លែងធ្វើការរបស់ក្រុមស្រ្តីអ្នកផ្តល់សេវាកម្មម៉ាស្សា និងជំរុញ បង្កើនឱ្យមានការងារច្រើន លើកស្ទួយ លើកកម្ពស់ ផ្តល់តម្លៃ និងផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យ ព្រមទាំងលក្ខខណ្ឌការងារផងដែរ។
លោក ស៊ីធៀង បានឱ្យដឹងថា៖ «គួរតែមានគោលនយោបាយដែលលើកកម្ពស់ដល់ពួកគាត់ ព្រោះគាត់ធ្វើការដោយកម្លាំង កម្លាំងដៃដែលប្រឈមទៅនឹងបញ្ហាប៉ះពាល់ដល់សុខភាព ប៉ះពាល់រឿងជាច្រើនទៀត ទាក់ទង់សុខភាព សុវត្តិភាពហ្នឹង ការបៀតបៀននៅកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគាត់» ។ លោកបន្តទៀតថា៖«គួរតែផ្តល់បែងចែកនូវប្រាក់ចំណេញដែលនិយោជកបានចំណេញហ្នឹង ជូនជាប្រាក់ខែដ៏សមរម្យមួយដល់ពួកគាត់ ហើយបញ្ឈប់ការកេងប្រវ័ញ្ជពួកគាត់ តាមរយៈឱ្យធ្វើការថែមម៉ោង តាមរយៈការឱ្យប្រាក់ឈ្នួលតិច ប្រាក់ម៉ោងតិចអីហ្នឹងជាដើម»។
លោក ង៉ូវ សេងកាក់ ប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តសៀមរាបបានធ្វើការបដិសេធមិនផ្តល់បទសំភាសន៍ជាមួយនឹងអ្នកសារព័ត៌មាន ដោយលោកកំពុងតែសម្រាកនៅក្នុងមន្ទីពេទ្យ និងបានចុចទូរស័ព្ទបិទ។
លោក ង៉ូវ សេងកាក់ បានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំកំពុងតែនៅពេទ្យ ព្យ្ជួរសេរ៉ូម [សម្លេងបិទទូរស័ព្ទ] »។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានកំណត់យកខេត្តសៀមរាបធ្វើជាមេដែកសម្រាប់ស្រូបទាញភ្ញៀវទេសចរដែលមានចែងក្នុងផែនការមេអភិវឌ្ឍន៍ខេត្តសៀមរាបឆ្នាំ២០២១-២០៣៥ ដោយក្នុងនោះ គ្រោងពង្រីកបន្ថែមនូវសកម្មភាព និងព្រឹត្តិការណ៍កម្សាន្តនានា ដើម្បីបង្កើនភាពពេញចិត្ត ភាពទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ ឈានទៅបង្កើនរយៈពេលស្នាក់នៅ ក៏ដូចជាបង្កើនការចំណាយរបស់ពួកគេលើដីកម្ពុជា និងចាប់យកតម្លៃបន្ថែមពីវិស័យទេសចរណ៍ខ្ពស់ជាងមុន ដើម្បីបានប្រយោជន៍ដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តសៀមរាប និងប្រទេសកម្ពុជា។
រដ្ឋាភិបាលប្រទេសកម្ពុជាជឿជាក់ថា ការរៀបចំផែនការមេដើម្បីអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍ខេត្តសៀមរាបនឹងក្លាយជាយន្តការដ៏មានសារៈសំខាន់ សម្រាប់ការឆ្លើយតបទៅនឹងស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ន ក៏ដូចជាពេលអនាគត។ ការសម្រេចឱ្យបាននូវខេត្តសៀមរាប គឺជាខេត្តទេសចរណ៍អន្តរជាតិដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ការទទួលស្គាល់លក្ខណៈជាសកលលើការអភិវឌ្ឍ និងកិច្ចគាំពារសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ បរិស្ថានធម្មជាតិ។
របាយការណ៍ដដែលបានបង្ហាញថា រដ្ឋាភិបាលធានាឱ្យបានផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ច សង្គម ជាអតិបរមាពីវិស័យទេសចរណ៍ គឺតំបន់ប្រវត្តិសាស្ត្រអង្គរ តំបន់ទីក្រុងដែលមានស្ទឹងសៀមរាប តំបន់ទន្លេសាប ឧទ្យានជាតិភ្នំគូលេន និងតំបន់ជនបទដែលជាគោលដៅទេសចរណ៍ ត្រូវតែភ្ជាប់ជាមួយការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចមូលដ្ឋាន និងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។ ខេត្តសៀមរាបត្រូវតែជាគោលដៅទេសចរណ៍មានគុណភាព សំដៅទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរមកកម្សាន្តម្ដងហើយម្ដងទៀត ភ្ញៀវទេសចរកម្រិតខ្ពស់អាចបង្កើននូវចំណូលជូនប្រជាពលរដ្ឋ មូលដ្ឋាន និងកសាងសេដ្ឋកិច្ចឱ្យបានល្អប្រសើរ។
បន្ថែមពីលើនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលជាមិត្តដែកថែបជាមួយចិន ក៏មានក្ដីរំពឹងទទួលផលចំណេញពីនយោបាយគ្មានកូវីដ-១៩ (Zero Covid-19) របស់ចិន ដោយជឿជាក់ថា ភ្ញៀវទេសចរចិន ដែលធ្លាប់ស្ថិតនៅលំដាប់កំពូលជាភ្ញៀវទេសចរអន្តរជាតិច្រើនជាងគេចូលមកកម្ពុជាមុនកូវីដ-១៩ នោះ នឹងកើនឡើងដល់ ៧លាននាក់នៅឆ្នាំ២០២៦។
បើទោះបីជាមិនអាចទទួលបានចំណូលដូចទៅនឹងពេលមុនកូវីដ-១៩ នឹងត្រូវការប្រាក់ដើម្បីជីវភាព និងចំណាយសម្រាប់ថ្នាំប្រចាំកាយជារៀងរាល់ខែ អ្នកស្រី សាង ផុស នៅតែខិតខំប្រឹងធ្វើការជានិច្ច។
អ្នកស្រី សាង ផុស បានស្នើទៅរាជរដ្ឋាភិបាលថា៖ «ខ្ញុំសូមសំណូមពរឱ្យ រដ្ឋាភិបាលជួយដោះស្រាយ ជួយឱ្យភ្ញៀវចូលមកឱ្យច្រើនៗ ដើម្បីម៉ាស្សាយកលុយចិញ្ជឹមកូនទៀត»៕
