អ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិចំនួន៧រូប បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងអំពីផលប៉ះពាល់នៃការចាក់ដីលុបបឹងទំពុន និងបឹងជើងឯកសម្រាប់គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ដ៏ធំមួយនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ខណៈរដ្ឋាភិបាលអះអាងថាខ្លួនបានសិក្សាពីហានិភ័យផ្នែកបរិស្ថាន ហើយថាគម្រោងនេះនឹងផ្តល់ប្រយោជន៍ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធំ។
អ្នករាយការណ៍ពិសេសផ្នែកសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានលើកឡើងក្តីព្រួយបារម្ភរបស់ពួកគេនៅក្នុងលិខិតរួមមួយផ្ញើទៅកាន់រដ្ឋាភិបាល និងក្រុមហ៊ុន ING Holdings ដែលជាអ្នកភិវឌ្ឍន៍គម្រោងនេះ កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែធ្នូ ដែលក្រោយមករដ្ឋាភិបាលបានបញ្ជូនលិខិតឆ្លើយតបចំនួន២ ដោយច្រានចោលនូវការព្រួយបារម្ភ ដែលលើកឡើងដោយអ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្សនេះ។
ក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍ ING ទទួលបានសិទ្ធិអភិវឌ្ឍនៅតំបន់នោះកាលពីឆ្នាំ ២០០៤ និងលាតសន្ធឹងលើផ្ទៃបឹង និងតំបន់ដីសើមនៅភាគខាងត្បូងរាជធានីភ្នំពេញ។ កាកសំណល់ប្រមាណ ៧០ភាគរយ និងទឹកភ្លៀងបានហូរចូលទៅក្នុងបឹងទាំងនោះ ដែលនាំឱ្យមានការព្រួយបារម្ភជុំវិញការចាក់ដីលុបបឹងដែលជាកន្លែងស្តុកទឹកដ៏ធំនៅទីក្រុង។
អ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបាននិយាយថា គម្រោងនេះនឹងប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពរស់នៅនិងសុខុមាលភាពរបស់ប្រជាជនប្រមាណ ១០០០គ្រួសារ នៅក្នុងនិងជុំវិញកន្លែងស្តុកទឹកនេះ។
លិខិតបានសរសេរថា៖ «តាមការអះអាងថា គម្រោងនេះមិនត្រឹមតែប៉ះពាល់ដល់របររកទទួលទាននិងផ្ទះសម្បែងរបស់ក្រុមគ្រួសារទាំងនោះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏នឹងបង្កការខូចខាតដល់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីដីសើមផងដែរ»។
លិខិតនោះបានលើកឡើងថា ការអភិវឌ្ឍន៍នេះ នឹងធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋមួយលាននាក់ជិតពាក់កណ្តាលនៃចំនួនប្រជាពលរដ្ឋនៅរាជធានីភ្នំពេញប្រឈមនឹងការជន់លិច និងធ្វើឲ្យខូចគុណភាពទឹកទន្លេមេគង្គនិងទន្លេបាសាក់ ដោយសារតែការបង្ហូរទឹកស្អុយនិងទឹកកខ្វក់ចូល ។
អាជ្ញាបណ្ណអភិវឌ្ឍត្រូវបានកាន់កាប់ដោយក្រុមហ៊ុន ING Holdings គ្រប់គ្រងដោយលោក អ៊ឹង ប៊ុនហ៊ូវ អតីតសមាជិកព្រឹទ្ធសភា។
គម្រោងទីក្រុងរណបនេះ បានសម្រេចការចាក់ដីលុបភាគច្រើនហើយថ្មីៗនេះបាន សម្រេចការសាងសង់មហាវិថី ហ៊ុន សែន និងបានជួលដីឡូតិ៍ឲ្យក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនដូចជាសាលាអន្តរជាតិភ្នំពេញ ( International School of Phnom Penh) Urban Vilage R & F Group ជីប ម៉ុង គ្រុប (Chip Mong Group) បុរីប៉េងហួត (Borey Peng Huoth) និងផ្សារអ៊ីអនម៉ល (Aeon Mall) ។
ក្រសួងបរិស្ថាន និងរដ្ឋបាលរាជធានីភ្នំពេញតាមរយៈស្ថានបេសកកម្មអចិន្ត្រៃយ៍នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាប្រចាំនៅអង្គការសហប្រជាជាតិនៅទីក្រុងហ្សឺណែវ បានផ្ញើលិខិតចំនួនពីរច្បាប់ទៅអ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការ សហប្រជាជាតិ ដោយច្រានចោលការអះអាងនិងកង្វល់របស់ពួកគេ។
លិខិតនេះបានបញ្ជាក់ថា ក្រុមហ៊ុន ING Holdings បានដឹកនាំការសិក្សាយ៉ាងម៉ត់ចត់លើទិន្នន័យពាក់ព័ន្ធនិងការវាយតំលៃនៅនឹងកន្លែង ដោយសហការជាមួយរដ្ឋបាលរាជធានីភ្នំពេញនិងខេត្តកណ្តាល ដើម្បីធានាបាននូវការធ្វើផែនការសមស្រប និងការប្រើប្រាស់ដី។ លិខិតនោះបានសរសេរថាការវាយតម្លៃដ៏ទូលំទូលាយនៃផលប៉ះពាល់បរិស្ថាននិងសង្គមត្រូវបានធ្វើឡើងតាំងពីឆ្នាំ២០០៨ ។
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានអះអាងថា គម្រោងនេះនឹងនាំមកនូវចំណូលសេដ្ឋកិច្ចជាតិជាង ៤ពាន់លានដុល្លារក្នុងរយៈពេល ២០ឆ្នាំខាងមុខ។ តួលេខនេះត្រូវបានគណនាដោយការប៉ាន់ប្រមាណពីកំណើនតម្លៃអចលនទ្រព្យ ពន្ធលើអចលនទ្រព្យពន្ធអាជីវកម្មនិងការសាងសង់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបវន្តក៏ដូចជាការបង្កើតការងារដោយផ្ទាល់និងដោយប្រយោលសម្រាប់មនុស្សជាច្រើនក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗទៀត។
លិខិតនោះសរសេរថា៖ «ប្រសិនបើគ្មានការអភិវឌ្ឍទេ បឹងទាំងមូលនឹងដើរតួនាទីត្រឹមតែ ដើម្បីបន្សុទ្ធកាកសំណល់រាវពីទីក្រុងភ្នំពេញតាមបែបធម្មជាតិ ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាននាពេលអនាគត»។
អាជ្ញាធរអះអាងថា រដ្ឋក៏បានបែងចែកដីសម្រាប់គម្រោងអគារសាធារណៈនៅតំបន់នេះ ហើយថា គម្រោងនេះ នឹងបង្កើតការងារជាង ១០០០០០ កន្លែងក្នុងដំណាក់កាលដំបូង ដែលនឹងបង្កើនការងាររហូតដល់ ១១លានការងារ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៥ ដល់ឆ្នាំ ២០៣៥ ។
ការរកឃើញរបស់អ្នកជំនាញអង្គការសហប្រជាជាតិ គឺស្រដៀងគ្នាទៅនឹងការសន្និដ្ឋានរបស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សក្នុងស្រុកចំនួនបួន ដែលដឹកនាំដោយអង្គការសិទ្ធិដីធ្លីសមាគមធាងត្នោត ដែលបាននិយាយថា ការបន្តបំផ្លាញតំបន់ដីសើមដ៏មានសារៈសំខាន់នេះ នឹងបង្កផលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយការអភិវឌ្ឍន៍គឺប៉ះពាល់ទៅ លើសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក អំ សំអាត អនុប្រធានអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូបានមានប្រសាសន៍ថា ការចាក់ដីលុបបឹងបានបង្កការជន់លិចនៅក្នុងទីក្រុងរួចហើយ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពីមុន យើងមានបឹងទាំងនោះជាអាងស្តុកទឹក ដើម្បីស្តុកទឹកភ្លៀង ហើយឥឡូវនេះ យើងបានឃើញរួចហើយនៅរដូវវស្សា ទីក្រុងនេះត្រូវបានជន់លិច ពីព្រោះយើងមិនទាន់មានប្រព័ន្ធរំដោះទឹកស្តង់ដារនៅឡើយទេ»។
លោក សំអាត បន្តថា ទាំងរដ្ឋាភិបាល និងអ្នកជំនាញរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិគួរតែរួមគ្នាសិក្សាពីផលប៉ះពាល់នៃគម្រោង ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថា ការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព ហើយថាបរិស្ថាន និងសិទ្ធិមនុស្សត្រូវទុកនៅចំពោះមុខ និងចំកណ្តាល។
លោកថ្លែងថា៖ «យើងមិនដែលឃើញរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវណាមួយឬការវាយតម្លៃពីផលប៉ះពាល់បរិស្ថានពីរដ្ឋាភិបាលទេ ដូច្នេះហើយបានជាយើងតែងតែសម្តែងការព្រួយបារម្ភចំពោះគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ធំៗបែបនេះ» ។
លោក ទេព ផល្លា ជាអ្នករស់នៅសង្កាត់ចាក់អង្រែក្រោម បានប្រកបរបរដាំត្រកួន នៅក្នុងបឹងនេះអស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំមកហើយ។ លោកបាននិយាយថា ខណៈដែលផ្ទៃបឹងកាន់តែរួមតូចដោយសារតែការចាក់ដីលុប ទឹកប្រែជាល្អក់ និងស្អុយ ហើយវាកាន់តែពិបាកក្នុងការប្រមូលផល។
លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្តាយ ដែលបឹងនេះត្រូវបានចាក់ដីលប់ ប៉ុន្តែយើងមិនអាចធ្វើអ្វីបានទេ។ យើងមិនអាចហាមឃាត់ពួកគេមិនឱ្យចាក់ដីលុបបឹងបានទេ យើងក៏មិនអាចតវ៉ាដែរ»។
លោកបានបន្ថែមទៀតថា នៅពេលដែលបឹងត្រូវបានលុបជាស្ថាពរ លោកនឹងត្រូវស្វែងរកការងារផ្សេងទៀត។ នេះគឺជាលើកដំបូង ដែលលោកត្រូវបោះបង់ការងារដាំដុះនៅក្នុងបឹងមួយនេះតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣មក ។
លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងថា ខ្ញុំនឹងធ្វើអ្វីទេ នៅពេលគេចាក់ដីលុបពេញអស់។ ខ្ញុំប្រហែលជាត្រូវទៅធ្វើការជាកម្មករសំណង់ឬអ្នករត់ម៉ូតូឌុប»៕
ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទភាសាអង់គ្លេស៖ UN experts say ING City would cause environmental, livelihood losses