នៅសប្តាហ៍នេះ សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរបានបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានគោល នយោបាយកាត់បន្ថយការចំណាយច្រើនដោយផ្អាកការតំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់វិស័យនេះ។
ថ្លែងអំឡុងសន្និសីទស្តីពី «ការកំណត់ទិសដៅអនុវត្ត» ឆ្នាំ២០២០របស់ក្រសួងពាណិជ្ជកម្មកាលពីថ្ងៃអង្គារ លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា(GMAC) មានប្រសាសន៍ថា ក្រុមហ៊ុនរំពឹងថារដ្ឋាភិបាលនឹងដាក់ចេញគោលនយោបាយដែលនឹងជួយកាត់បន្ថយការចំណាយនៅក្នុងវិស័យនេះ។
អំឡុងសន្និសីទដែលចូលរួមជាអធិបតីដោយលោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ប៉ាន សូរស័ក្តិ ផងដែរនោះ លោក ស៊ូអៀង មានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងមើលឃើញ ការចំណាយកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដែលតម្រូវឲ្យមានប្រាក់សន្សំសម្រាប់ ទូរទាត់ទៅលើផ្នែកផ្សេងទៀត ដូចជាការបង្កើនផលិតភាពនិងកាត់បន្ថយថ្លៃ ចំណាយលើប្រតិបត្តិការអាជីវកម្ម»។
លោកបន្ថែមថា សមាគមនេះក៏ត្រូវការគោលនយោបាយ ដើម្បី ជំរុញការដឹកជញ្ជូននិងប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មឆាប់រហ័សជាងមុន ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់អ្នកបញ្ជាទិញ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ស្របពេលអ្នកបញ្ជាទិញជាច្រើនស្នើកាត់បន្ថយពេលវេលាដឹកជញ្ជូនទំនិញនោះ ផ្នែកផ្គត់ផ្គង់ក្នុងស្រុករបស់យើងនៅមានកម្រិត យើងត្រូវការគោលនយោបាយដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ»។
កាលពីខែកញ្ញា សហជីព និយោជក និងរដ្ឋាភិបាលបានឯកភាពតំឡើង ៨ដុល្លារទៀតទៅលើប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ១៨២ ដុល្លារ ឡើងដល់ ១៩០ដុល្លារដោយចាប់ផ្តើមពីខែមករាទៅ។ នៅដើមឆ្នាំនេះ រដ្ឋាភិបាលក៏បានដាក់ ចេញនូវវិធានការកាត់បន្ថយការចំណាយ ដូចជាកាត់បន្ថយថ្ងៃបុណ្យជាតិពី២៨ថ្ងៃ មកត្រឹម២២ថ្ងៃវិញ និងបង្កើនប្រសិទ្ធភាពប្រមូលពន្ធផងដែរ។
ទោះបីជាយ៉ាងណា វិស័យកាត់ដេរមានបញ្ហាប្រឈមច្រើននៅឆ្នាំនេះ ស្របពេលប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធទៅកាន់តំបន់អឺរ៉ុបកំពុងស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ ខណៈសហភាពអឺរ៉ុបកំពុងពិនិត្យមើលប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធ «អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងលើកលែងអាវុធ» ឬហៅកាត់ថា EBA សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជាដោយសារតែមានការបារម្ភពីបញ្ហារំលោភសិទ្ធិមនុស្ស។ សេចក្តីសម្រេចចុងក្រោយនឹងធ្វើឡើងនៅខែកុម្ភៈ ហើយអាចនឹងធ្វើឲ្យប្រទេសនេះខាតបង់ប្រមាណ ៦៥៤លានដុល្លារលើការនាំចេញ ប្រសិនបើប្រព័ន្ធអនុគ្រោះនេះត្រូវបានព្យួរមែន នេះបើតាមការប៉ាន់ប្រមាណរបស់ធនាគារពិភពលោក។
សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិនក៏អាចប្រឈមនឹងការធ្លាក់ចុះផងដែរ ហើយ ការចាកចេញរបស់ប្រទេសអង់គ្លេសពីសហភាពអឺរ៉ុបក៏អាចធ្វើឲ្យវិបត្តិសេដ្ឋសកលកាន់តែអាក្រក់ទៅទៀត។
លោក ស៊ូអៀង បានកោតសរសើរកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ក្រសួងពាណិជ្ជកម្មក្នុងការសម្រួល ដល់ការធ្វើអាជីវកម្មក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដោយសារតែបញ្ហាប្រឈមនាពេលខាងមុខរួមមានកិច្ចប្រឹងប្រែងរួមគ្នាជាមួយ GMAC ដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកបញ្ជាទិញ នៅតំបន់អឺរ៉ុបនិងហុងកុង ការរៀបចំសិក្ខាសាលាស្តីពីប្រព័ន្ធក្រុមហ៊ុននាំចេញ ដែលមានការចុះបញ្ជី សំដៅកាត់បន្ថយនីតិវិធីពាណិជ្ជកម្ម និងការតាមដាន លក្ខខណ្ឌការងារប្រសើរជាងមុន។
លោក ស៊ូអៀង បានមានប្រសាសន៍ថា៖ « ដើម្បីឲ្យកាន់តែងាយស្រួល ក្រសួងបាន កែសម្រួលនីតិវិធីការងាររបស់ខ្លួនដោយធ្វើទំនើបកម្មរបៀបរបបការងារ កាត់បន្ថយថ្លៃចំណាយនិងពេលវេលា។ ការកែសម្រួលនេះបានជួយសមាជិករបស់ GMAC អំឡុងពេលមានបញ្ហាប្រឈមធ្ងន់ធ្ងរ»។
ដោយគាំទ្រដល់ការអះអាងដដែលរបស់គណបក្សកាន់អំណាច លោកបាន បន្ថែមថា សន្តិភាព ស្ថេរភាពនយោបាយនិងសណ្តាប់ធ្នាប់ សង្គមបូករួមជា មួយនឹងការស្តារនិងធ្វើកំណែទម្រង់ជាប្រចាំក្នុងវិស័យអាជីវកម្មនិងបរិយាកាសវិនិយោគ នឹងជួយកម្ពុជា បន្តក្លាយជាប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ជាង មធ្យមត្រឹមឆ្នាំ២០២៣ និងក្លាយជាប្រទេសមានចំណូលកម្រិតខ្ពស់ត្រឹមឆ្នាំ ២០៥០។
គោលដៅទាំងនោះដែលលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន តែងតែលើកឡើង ជា រឿយៗនោះ ត្រូវការឲ្យមានកំណើនចំណូលច្រើនជាង ៩,១ ភាគរយក្នុងមួយឆ្នាំ ពីចំណូលជាតិសរុបឆ្នាំ២០១៨ក្នុងពលរដ្ឋម្នាក់ៗដែលទឹកប្រាក់ ១.៣៨០ដុល្លារដល់កម្រិតចំណូលមធ្យមកម្រិតខ្ពស់បច្ចុប្បន្នគឺ ៣.៩៥៦ដុល្លារ នេះបើផ្អែកតាមតួរលេខរបស់ធនាគារពិភពលោក។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សម្រាប់សហជីពមួយចំនួន ការចរចាកាត់បន្ថយ ការចំណាយនេះបាននាំឲ្យមានការបារម្ភថា គោលនយោ បាយបែបនេះនឹង កាត់បន្ថយចំណូលរបស់កម្មករ។
លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករបាននិយាយថា ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរគួរទទួលស្គាល់ថា ប្រាក់ឈ្នួលមិនមែនតំឡើងតែ ក្នុងប្រទេសកម្ពុជានោះទេ ប៉ុន្តែនៅតាមបណ្តាប្រទេសប្រកួតប្រជែងផង ដែរក៏មានការតំឡើងដូចគ្នា។
លោកនិយាយថា មានបញ្ហាជាច្រើនដែលវិស័យនេះកំពុងប្រឈមដូចជា សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មរវាងចិននិងអាមេរិក ដែលប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចសកល ហើយមិនមែនជាការបារម្ភដែលមានតែក្នុងប្រទេសកម្ពុជានោះទេ។
លោក ប៉ាវ ស៊ីណា បាននិយាយថា៖ «បច្ចុប្បន្ន កម្មកររបស់យើងនៅកម្ពុជា មិនទាន់មានប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យនៅឡើយទេ ពីព្រោះរដ្ឋាភិបាលកាត់បន្ថយ ថ្ងៃបុណ្យ ចំណែកម្ចាស់ផ្ទះជួលត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យតំឡើងថ្លៃឈ្នួល ទឹក និងភ្លើង។ អាហារ និងទំនិញនៅលើទីផ្សារកំពុងកើនឡើងផងដែរ ដូច្នេះប្រាក់ ឈ្នួលនេះមិនអាច ទ្រទ្រង់ដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់កម្មករបានទេ»។
លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជាបានយល់ស្របថា ប្រាក់ឈ្នួល អប្បបរមានៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ ហើយបានអំពាវនាវឲ្យរដ្ឋាភិបាល គ្រប់គ្រងតម្លៃនៅលើទីផ្សារផងដែរ។
លោក អាត់ ធន់ បាននិយាយថា៖ «តម្លៃគ្រប់មុខទំនិញនៅបន្តឡើងថ្លៃ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលចង់ឲ្យកម្មករអាចរស់នៅសមរម្យ គាត់ត្រូវតែធានាថា ទំនិញនៅលើទីផ្សារមិនឡើងថ្លៃទេ»។
លោកបានបន្ថែមថា រដ្ឋាភិបាលគួរប្រឹងប្រែងរក្សាប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធ EBA ជា មួយសហភាពអឺរ៉ុប ហើយបង្កើនភាពត្រឹមត្រូវនិងតម្លាភាព នៅក្នុងការធ្វើអធិការកិច្ចរោងចក្រកាត់ដេរ។
ជិន សុខគា អាយុ៣៥ឆ្នាំ ជាកម្មករកាត់ដេរនៅក្រុងភ្នំពេញបាននិយាយថា បើ តាមថ្លៃអាហារ ថ្លៃឈ្នួលផ្ទះ ទឹកនិងភ្លើង បច្ចុប្បន្ន អ្នកស្រីត្រូវ ការតំឡើង យ៉ាងហោចណាស់១០ដុល្លារទៀត បន្ថែមពីលើប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា។
អ្នកស្រី សុខគា បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលបង្កើនប្រាក់ ឈ្នួលអប្បបរមាដល់ជាង ២០០ដុល្លារ កម្មករយើងនឹងមានជីវភាពសមរម្យ»។
លោក សៀង ថៃ ជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម និងលោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ មិនអាចទាក់ទងសុំការអត្ថាធិប្បាយបានទេ៕
