សមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា

ពលរដ្ឋនៅខេត្តព្រះវិហារត្រូវបានគំរាមដកហូតយកដីដោយក្រុមហ៊ុនរ៉ែមាសចិន

រ៉ែមាសដែលពលរដ្ឋទាញយកបានជាលក្ខណៈគ្រួសារនៅស្រុករវៀង​ ខេត្តព្រះវិហារ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី១ ​ខែឧសភា​ ឆ្នាំ២០២១។​ ខេមបូចា/ ពក ខឺយ
រ៉ែមាសដែលពលរដ្ឋទាញយកបានជាលក្ខណៈគ្រួសារនៅស្រុករវៀង​ ខេត្តព្រះវិហារ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី១ ​ខែឧសភា​ ឆ្នាំ២០២១។​ ខេមបូចា/ ពក ខឺយ

ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួននៅខេត្តព្រះវិហារត្រូវបានគំរាមកំហែងដកហូតយកដីធ្លីដោយអាជ្ញាធរ​និងក្រុមហ៊ុនរ៉ែមាសចិន ដែលធ្វើឱ្យពួកគាត់ព្រួយបារម្ភពីជីវភាពកាន់តែលំបាកខ្លាំង ដោយ​សារ​​ពួកគាត់​​បានពឹងផ្អែកលើដីនោះដើម្បីប្រកបរបរទាញយករ៉ែជាលក្ខណៈគ្រួសារនេះតាំងពី​យូរ​ណាស់មកហើយ។

ការព្រួយបារម្ភរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនេះកើតឡើងក្រោយពីមានក្រុមសន្តិសុខរបស់ក្រុមហ៊ុន​រ៉ែ​មាសចិនឈ្មោះ ឌែ​លខម ខេ​ម​បូ​ឌា (Delcom Cambodia) បានមកគំរាមពួកគាត់នៅ​ថ្ងៃ​ទី២១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២២ កន្លងទៅថា មិនអនុញាតឱ្យពលរដ្ឋប្រកបរបរទាញយករ៉ែនៅលើដី​របស់​ខ្លួន​បន្តទៀត​ទេ ដោយសារអាជ្ញាធរបានលក់ដីទាំងនោះ​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុនចិន​​រួច​ហើយ។

ពលរដ្ឋនៅភូមិរំដេង ឃុំរមទម ស្រុករវៀង ខេត្តព្រះវិហារ អ្នកស្រី យឹម ផាត បានប្រាប់ ខេមបូចា ថា ក្រុម​សន្តិសុខក្រុមហ៊ុនចិន ដែលសហការជាមួយនឹងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន​បានចុះ​មក​ហាមឃាត់​ពលរដ្ឋ​មិនឱ្យធ្វើអាជីវកម្មបូមទឹកអណ្តូងទាញយករ៉ែមាសក្នុងដីរបស់ខ្លួន​នោះ​ទេ។ លោកស្រី អះអាងថា ដោយសារតែអភិបាលខេត្តបានលក់ឱ្យទៅក្រុមហ៊ុនផ្ដាច់មុខហើយ ទាំងមិន​បាន​ជូនដំណឹងដល់ប្រជាពលរដ្ឋជាមុន។

 អ្នកស្រី យឹម ផាត ដែលមានដីទំហំ២៦ម៉ែត្រ បណ្តោយ១៥០ម៉ែត្រ ថែមទាំងមានប្លង់ដី​ត្រឹម​ត្រូវ​ដែរនោះ បានលើកឡើងថា ការចុះហាមឃាត់ និងចង់រឹបអូសយកដីពីពលរដ្ឋ​បែបនេះ​ វា​ជា​រឿង​អយុត្តិធម៌បំផុត ហើយលោកស្រីបារម្ភពីជីវភាពកាន់តែខ្លាំងព្រោះមិនដឹងថា​ទៅពឹងអ្វី​ទៀត​នោះទេ។ លោកស្រីបន្តទាំងសម្ដីខ្លាំងៗថា អាជ្ញាធរអាងតែមានអំណាច​ធ្វើបាប​ប្រជា​រាស្រ្ត​ស្លូតត្រង់តាមតែអំពើចិត្ត។

អ្នកស្រីឱ្យដឹងថា៖ «វាគ្មានយុត្តិធម៌អីប៉ុនសរសៃសក់ទេ បើអាជ្ញាធរមកធ្វើតែ​ក្បួន​នេះ ធ្វើចឹង​ប្រជាពលរដ្ឋស្លាប់អស់ហើយ គ្មានច្បាប់គ្មានទម្លាប់ទេ ហើយមិនបាច់ខ្ញុំបកស្រាយ​ទេ នរណា​មានលុយអ្នកនោះឈ្នះ អ្នកណាក្ររហែមរហាម ស៊ីខ្យង ស៊ីដំឡូង អ្នកនោះចាញ់​គេ។ ទោះបី​ប្តឹងយ៉ាងណាក៏នៅតែចាញ់គេ ហើយទោះបីយើងមានប្លង់រឹង[ប្លង់ដី]​យ៉ាងណា​ក៏នៅតែខុស»។

អ្នកស្រី ផាត បានបន្តថា មានពលរដ្ឋជាង៧៦គ្រួសារដែលមានទំហំដីជាង៥០ហិកតាកំពុង​ជួបបញ្ហាគំរាមរឹបអូសយកដីដោយ​ក្រុមហ៊ុន​រ៉ែមាសរបស់ជនជាតិចិន ខណៈដែលពលរដ្ឋ​ភាគច្រើន​ពឹងផ្អែកលើដីស្រែ​ចំការ​ដើម្បី​ធ្វើអាជីវកម្មរករ៉ែមាសជាលក្ខណៈគ្រួសារ​គ្រាន់អាច​មានថវិកាខ្លះទុកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព​គ្រួសារ​ប្រចាំថ្ងៃ។

លោកស្រីបន្តថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរនៅតែបន្តធ្វើបែបនេះដាក់ពលរដ្ឋខ្លួនឯងដើម្បីចង់ការពារ​ផលប្រយោជន៍ឱ្យក្រុមហ៊ុនចិននោះ ពលរដ្ឋនឹងជួបការលំបាកកាន់តែខ្លាំងជាងមុន។

 អ្នកស្រីបានប្រាប់ទៀតថា៖​ «គេ[អាជ្ញាធរនិងក្រុមហ៊ុនចិន]យកដីស្រែខ្ញុំអស់ អត់ឱ្យខ្ញុំធ្វើស្រែ​ទេ គេ​ដាក់​​យាម​រាល់ថ្ងៃ(កម្លាំងសន្តិសុខក្រុមហ៊ុនចិន) ហើយគេថាបើមិនយក[លុយ]​ក្នុង​១ហិកតា​​១ពាន់ដុល្លារ​ទេ គេដាក់ចូលជាសម្បត្តិរដ្ឋហើយ គេថាដីរដ្ឋនេះចៅហ្វាយស្រុក​ដក​ដាក់​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុន​អស់​ហើយ»។អ្នកស្រីបន្តថា៖​ «ខ្ញុំនិងពលរដ្ឋដទៃមិនអាចទទួល​យកលុយ​ទេ ព្រោះដីយើងខ្ញុំទុកធ្វើ​ស្រែចំការខ្លួនឯងក្នុងមួយឆ្នាំៗគ្រាន់បានផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ»។

អ្នកស្រីស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលមេត្តាជួយរកដំណោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះជូនប្រជាពលរដ្ឋផង ព្រោះ​ពលរដ្ឋគ្មានអ្វីក្រៅតែពីលើកម្រាមសំពះអង្វរឱ្យជួយដោះស្រាយដល់ពួកគាត់ដែលកំពុងជួប​ទុក្ខលំបាកដោយសារតែក្រុមហ៊ុនរំលោភយកដីទាំងអយុត្តិធម៌។

អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា៖ «សូមឱ្យអាជ្ញាធរខាងក្រសួងមហាផ្ទៃ អង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយ​ចុះជួយមើលកូនចៅផង​ ជាពិសេសសម្តេច ហ៊ុន សែន និងលោកជំទាវ​ ប៊ុន រ៉ានី ជួយមើល​កូនចៅផង គេយកដីអស់ហើយ ធ្វើស្រែអត់បានទេ គេអត់ឱ្យចូលដីស្រែយើងសោះ ពលរដ្ឋ​រងទុក្ខ​ណាស់ជួយដោះស្រាយផង»។

ក្រុមយុវជននិងព្រះសង្ឃចុះកម្មសិក្សានៅតំបន់ទាញយករ៉ែមាសជាលក្ខណៈគ្រួសាររបស់​ប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិរំដេង ឃុំរមទម ស្រុករវៀង ខេត្តព្រះវិហារ។ រូបថតនៅថ្ងៃទី២៣ ខែឧសភាព ឆ្នាំ២០២០។ ខេមបូចា/ ពក ខឺយ

 ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត លោក ស៊ឹម នាថ បានរៀបរាប់ថា លោកធ្វើអាជីវកម្មរករ៉ែមាស​លក្ខណៈ​គ្រួសារ​នេះយូរមកហើយ គ្រាន់បានប្រាក់កម្រៃខ្លះយកមកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។ លោកបន្តថា កាលពីមិនទាន់មានក្រុមហ៊ុនចិនមកវិនិយោគ។ ពលរដ្ឋភាគច្រើនអាចរកចំណូលបានខ្ពស់​ចាប់ពី៥០ម៉ឺនរៀលទៅ១លានរៀលក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែក្រោយពីមានការហាមឃាត់ពីអាជ្ញាធរ ការរំលោភយកដីពីក្រុមហ៊ុនជាបន្តបន្ទាប់នេះ មួយថ្ងៃរកបានត្រឹមតែ៤ម៉ឺនរៀលទៅ៥ម៉ឺន​រៀល​​ប៉ុណ្ណោះ។

លោក នាថ បានបន្តថា​ អាជ្ញាធរបានគប់គិតជាមួយក្រុមហ៊ុនចិនរំលោភយកដីពលរដ្ឋ ខណៈដែលអាជ្ញាធរខ្លះថាបើចង់ធ្វើលើដីទៀត តម្រូវឱ្យបង់លុយខ្លះដល់ក្រុមហ៊ុន។

លោក នាថ បញ្ជាក់ទៀត ថា៖ «អាជ្ញាធរមកប្រាប់ថាអត់ឱ្យធ្វើកន្លែងនេះទេ ចៅហ្វាយស្រុក​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុនចិនហើយ គេមកសួរ[ខ្ញុំ]ថារបស់បងឯងមែន! បងឯង[លោក ស៊ឹម នាថ]ធ្វើនេះ​តែឯងឬជាមួយក្រុមហ៊ុនវៀតណាម បងឯងធ្វើអត់បានទេ ព្រោះកន្លែងនេះជាប់អាជ្ញាបណ្ណ​របស់ចិន ចឹងបងឯងធ្វើអត់បានទេ»។​

ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានេះអភិបាលស្រុករវៀងលោក ហោ ប៊ុនហួរ និងអភិបាលខេត្តរង អ្នកស្រី ចឹក ហេង មិនអាចទាក់ទងដើម្បីធ្វើអត្ថាធិប្បាយបានទេ បើទោះបីជាព្យាយាមហៅតាមទូរសព្ទ​ជាច្រើនដងក៏ដោយ។ ចំណែកអភិបាលខេត្តព្រះវិហារលោក ប្រាក់ សុវណ្ណ ក៏មិនអាចទាក់ទង​បានដូចគ្នា ដោយលោកថា រវល់ប្រជុំ។

លោក សុវណ្ណ ថ្លែងយ៉ាងខ្លីថា៖ «ខ្ញុំមិនអាចនិយាយបានទេ ខ្ញុំកំពុងប្រជុំមិនទាន់ចប់»។

ដោយឡែក ប្រធានមន្ទីរព័ត៌មានខេត្តព្រះវិហារ អ្នកស្រី ហែម សុគុណពិសី បានបដិសេធ​មិនឆ្លើយ ដោយលើកឡើងថា ខ្ញុំមិនដឹងទេជុំវិញរឿងនេះ ក៏ចុចពិតទូរសព្ទ។

អ្នកស្រីប្រាប់ថា៖«ខ្ញុំមិនដឹងទេ! ខ្ញុំកំពុងរវល់ ស្ដាប់មិនសូវបាន»។

ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនេះដែរ មេឃុំរមទម ស្រុករវៀងខេត្ត ព្រះវិហារលោក សោរ មុត បានឱ្យដឹង​ថា ​បញ្ហាដែលលើកឡើងខាងលើនោះពិតជាមានជម្លោះមែន រវាងពលរដ្ឋនិងអាជ្ញាធរ។ ប៉ុន្តែ​លោកបានអះអាងថា លោកមិនមានសមត្ថភាពដោះស្រាយទេ ព្រោះបញ្ហានោះជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​ថ្នាក់ខេត្ត និងថ្នាក់ស្រុកជាអ្នកដោះស្រាយ។ លោកបន្តថាបញ្ហានេះភាគច្រើនអភិបាលស្រុក​សហការជាមួយជំទប់ទី១នៃឃុំរមទមប្រគល់ដីទាំងនោះឱ្យក្រុមហ៊ុនចិន។

លោកមានប្រសាសន៍ថា៖«ការងារអ្វីៗសម្រេចលើចៅហ្វាយស្រុក[អភិបាលស្រុក] ស្អីៗគាត់​ធ្វើ​តែគាត់​ ខ្ញុំហៅតែមេឃុំទេ(មានឈ្មោះតែមេឃុំទេ) គេសហការជាមួយតែជំទប់ទី១ ហើយ​ការងារ​អ្វីជាមួយក្រុមហ៊ុនខ្ញុំអត់ដឹងទេ គេទៅស្ងាត់ៗតែគេទេ ខ្ញុំមិនហ៊ានដោះទេបញ្ហានេះ រឿង​បញ្ហាដីហ្នឹងផង ចៅហ្វាយស្រុកគេប្រគល់ឱ្យក្រុមហ៊ុនហ្នឹង ខ្ញុំអត់ដឹងដែរ ខ្ញុំមិន​ហ៊ាន​ទេ​អំណាចគេធំជាងយើង ហើយគេមិនដែលមកពិភាក្សាជាមួយនឹងយើងផង ហើយខ្ញុំ​អស់សមត្ថភាពជាមេឃុំហើយ»។

មេភូមិរំដេង ស្រុករវៀង​ លោក អ៊ុក ង៉ា មានប្រសាសន៍ថាលោកធ្លាប់យករឿងនេះទៅថ្នាក់លើ​ម្តងហើយថាដីទាំងនោះគឺជាដីពលរដ្ឋមានប្លង់ត្រឹមត្រូវ ដោយទទូចកុំឱ្យអាជ្ញាធរ និងក្រុមហ៊ុន​ប៉ះពាល់របស់គាត់។ ប៉ុន្តែក្រោយមក អាជ្ញាធរបានប្រគល់ដីឱ្យទៅពលរដ្ឋវិញហើយ។ ដោយ​ឡែក កាលពីថ្មីៗនេះ ក៏កើតមានរឿងជម្លោះនេះឡើងម្ដងទៀត។

លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់ទៅថ្នាក់លើហើយ រឿងថាទៅហាមឃាត់ថ្ងៃមុននោះ​គាត់យល់ច្រឡំទេ(សន្តិសុខក្រុមហ៊ុន) ស្មានតែប៉ះពាល់ដល់ដីរដ្ឋ ហើយគេឱ្យលោកយាយ​ផាត[ពលរដ្ឋមានជម្លោះដីធ្លី]ហ្នឹងធ្វើវិញទៅ បែបលក្ខណៈជាគ្រួសារទៅដីក្រោយផ្ទះហ្នឹង។ ហើយរឿងលក់ដូរនោះ ខ្ញុំមិនដឹងទេ»។

ដោយឡែក​ មេការក្រុមហ៊ុនរ៉ែមាសចិន ឌែលខម ខេមបូឌា លោក ស សេរីវិចិត្រ បានប្រាប់ សារព័ត៌មានខេមបូចាយ៉ាងខ្លីថា​ ដីទាំងនោះជាដីព្រៃរបស់រដ្ឋដែលបានសម្បទានឱ្យក្រុមហ៊ុន តាំងពីយូរមកហើយ។ លោកបន្តថា​ ខាងក្រុមហ៊ុនមិនបានទៅរំលោភដីពលរដ្ឋ​ដូចការចោទ​ប្រកាន់​ និងលើកឡើងរបស់ពលរដ្ឋនោះឡើយ។

លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «មានក្រុមហ៊ុនណាទៅហ៊ានរំលោភបំពានរបស់គាត់(របស់ពលរដ្ឋ) គេសុទ្ធតែមានប្លង់ពីខាងភូមិ ឃុំ ត្រឹមត្រូវ បងកុំជឿតែខាងពលរដ្ឋចោទប្រកាន់តែម្ខាង បងចុះ​មកមើល បើកន្លែងណារបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ក្រុមហ៊ុនដូចអត់ដែលបានទៅរំលោភបំពាន​របស់​ពួកគាត់ទេ»

ពលរដ្ឋប្រជុំពិភាក្សាជាមួយអាជ្ញាធរជុំវិញជម្លោះដីធ្លីរបស់ពួកគាត់នៅស្រុករវៀង ខេត្តព្រះវិហារ។ រូបថត​នៅថ្ងៃទី២៦ ខែមិនា ឆ្នាំ២០២១។​ រូបភាពផ្តល់ឱ្យ

ជុំវិញរឿងនេះអ្នកសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក(Adhoc) ប្រចាំខេត្តព្រះវិហារ លោក ឡោ ចាន់ លើកឡើងថា ទង្វើនេះគឺជាការរំលោភសិទ្ធិដីធ្លីរបស់ពលរដ្ឋធ្ងន់ធ្ងរ។ លោកបន្តថា ករណី​រំលោភសិទ្ធិដីធ្លីនេះមានកើតឡើងជាច្រើនមកជាហូរហែនៅក្នុងខេត្តព្រះវិហារ ប៉ុន្តែមិនទាន់ ដំណោះ​ស្រាយណាមួយពីអាជ្ញាធរនោះឡើយ។ លោកបន្ថែមថា ផ្ទុយទៅវិញអាជ្ញាធរបែរជា​ការពារផលប្រយោជន៍ឱ្យក្រុមហ៊ុនជាងផលប្រយោជន៍ពលរដ្ឋ។

លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចំណែកអាជ្ញាធរស្រុកវិញគាត់មិនបានធ្វើការដោះស្រាយជូន​ពលរដ្ឋ​ដែលកំពុងមានបញ្ហាទេ ហើយបែរជាគាត់នឹងចេះតែរំលោភ ហើយក្នុងនាមអាជ្ញាធរជា​អាជ្ញាកណ្តាលដែលជាអ្នកសម្របសម្រួលជួយពលរដ្ឋ ប៉ុន្តែនេះយើងឃើញថាអត់​ដោះស្រាយ​ទេ អាជ្ញាធរស្រុកហាក់បីដូចជាភាគីក្រុមហ៊ុនដាច់ដោយឡែកមួយ គាត់តាំងខ្លួនជាភាគី​ក្រុមហ៊ុន​ការពារគេ វាខុសពីអាជ្ញាធរប្រទេសកាន់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យផ្សេងៗទៀត»។ លោក​បន្ត​ថា៖ «អាជ្ញាធរប្រទេសគេ គេដោះពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែបើសិនជាអាជ្ញាធរ​គាត់ក្នុងនាមតំណាង​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុនដែរ ឬក៏អាជ្ញាធរភាគីក្រុមហ៊ុនដែរ កុំថាឡើយដោះស្រាយមួយឆ្នាំ សូម្បីដប់ឆ្នាំ​ក៏ដោះស្រាយអត់ចេញដែរ»។

លោក ​ឡោ ចាន់ ឱ្យដឹងថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគួរតែដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះ​ឱ្យមានតម្លាភាព​ត្រឹមត្រូវ ព្រោះបញ្ហានេះវាអាចជៈឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋមូលដ្ឋាន និងបំផ្លាញដល់​មុខរបរប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ផងដែរ។ លោកបន្តថា អភិបាលខេត្ត​ក៏ជាអ្នកពាក់ព័ន្ធគួរតែមាន​គណៈកម្មការវាយតម្លៃឱ្យត្រឹមត្រូវជុំវិញការវិនិយោគឱ្យក្រុមហ៊ុនបរទេសថាតើវាអាចរងផលប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋឬក៏អត់។

អ្នកឃ្លាំមើលបញ្ហាដីធ្លីរូបនេះបានបន្ថែមថា តំបន់ភ្នំ​​លុង​​មាន​​ផ្ទៃដី ១ ២៦២​ហិកតា ដែល​​សំបូរ​​ដោយ​​រ៉ែ​មាស​​ក្រោម​​ដី ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន​ធំៗ ខ្លះ​​ជា​​ក្រុមហ៊ុន​​ចិន និង​​ខ្លះ​​ជា​​ក្រុមហ៊ុន​​វៀតណាម រួម​មាន​ក្រុមហ៊ុន​​រ៉ែ​មាស ឌែ​លខម ខេ​ម​បូ​ឌា (Delcom Cambodia) ក្រុមហ៊ុន ស៊ិន សាន (Xinshan) និង​ក្រុមហ៊ុន គីម ជា​ធួន គ្រុប (Kim Gia Thuan Group Co., Ltd) បាន​ពុះ​ចែក​គ្នា​​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​​ដោយ​មាន​ក្រុមហ៊ុន​​ខ្លះ​​ធ្វើ​​អាជីវកម្ម​​ដោយ​​មិន​បាន​​សិក្សា​​ពី​​ផល​ប៉ះពាល់ និង​​មាន​​ក្រុមហ៊ុន​​ខ្លះ​​បាន​ផុត​អាជ្ញាបណ្ណ​។

ពលរដ្ឋបានឱ្យដឹងថា កាលពីឆ្នាំ២០២០ ក្រុមហ៊ុនរ៉ែមាសទាំងនោះបានពង្រឹងផ្ទៃដីធ្វើអាជីវកម្ម​រ៉ែមាស​ជាថ្មី ដោយហ៊ុមព័ន្ធដី និងបោះបង្គោលព្រំដី ធ្វើឱ្យប៉ះពាលផ្ទៃដីរបស់ពលរដ្ឋរាប់រយ​គ្រួសារ។ ពលរដ្ឋបន្តថា ការបន្តពង្រីកដីនេះ ដោយមានការសម្របសម្រួលពី​អភិបាល​ស្រុក​រវៀង ខណៈដែលបញ្ហាដីធ្លីនេះប្រជាពលរដ្ឋបានស្នើឱ្យស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសអាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋានជួយដោះស្រាយតាំងពីឆ្នាំ២០២១ ប៉ុន្តែមិនទទួលបានដំណោះស្រាយនោះទេ។

បើយោងតាមរបាយការណ៍​ស្តី​ពី ​«ទំនោរ​បច្ចុប្បន្ន​នៃ​ផល​ប៉ះពាល់​លើ​សង្គម​និង​បរិស្ថាន​ពី​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​នៅ​កម្ពុជា​» ដែល​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​ដោយ​អង្គការ​បណ្តាញ​ផល​ប៉ះពាល់​សង្គម​និង​បរិស្ថាន បានចេញផ្សាយកាលពីឆ្នាំ២០១១បានឱ្យដឹងថា ការធ្វើអាជីវកម្ម​យករ៉ែនេះ​បាន​ធ្វើ​ឱ្យ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​កម្ពុជា​ទទួល​រង​នូវ​ការ​ប៉ះពាល់​ផ្នែក​សុខភាព ដូច​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ជំងឺ​សើ​ស្បែក ​រួម​ទាំង​ការ​ប៉ះពាល់​ដល់​ចំណូល​របស់​ពួក​គាត់ ថែម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​គុណភាព​ដី​ដែល​មិន​អាច​បង្ក​បង្កើន​ផល​ផង​ដែរ។

របាយការណ៍ដដែលបង្ហាញថា បើយោងតាមការ​ធ្វើ​ការ​អង្កេត​រយៈ​ពេល​ជាង​២​ឆ្នាំ គិត​ចាប់​ពី​ចុង​ឆ្នាំ​២០០៩​ នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ចំនួន​បួន គឺ​ខេត្ត​រតនគីរី មណ្ឌលគីរី ព្រះវិហារ និង ស្ទឹងត្រែង ដែល​សកម្មភាព​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​កំពុង​ដំណើរ​ការ​នៅ​ទី​នោះ៕

512 views

ព័ត៌មានទាក់ទង

ព័ត៌មានថ្មីៗ

អត្ថបទពេញនិយម