មនុស្សយ៉ាងហោចណាស់ ១០០.០០០នាក់ត្រូវបានបង្ខំឱ្យធ្វើប្រតិបត្តិការឆបោកតាមអនឡាញនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍សិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដែលចេញផ្សាយនៅថ្ងៃអង្គារកន្លងទៅនេះ ប៉ុន្តែ មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជានិយាយថា ពួកគេចង់ឃើញភ័ស្តុតាងបន្ថែមទៀតដែលបញ្ជាក់ពីតួលេខប៉ាន់ស្មាននេះ។
លោកស្រី ជូ ប៊ុនអេង អនុប្រធានគណៈកម្មាធិការជាតិប្រយុទ្ធប្រឆាំងអំពើជួញដូរមនុស្ស (NCCT) បាននិយាយយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «យើងយល់ថាវាពិបាកក្នុងការទទួលយកដែលថា នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានមនុស្សប្រហែល ១០០.០០០នាក់អាចត្រូវបានជាប់នៅក្នុងបណ្ដាញឧក្រិដ្ឋជន ដែលត្រូវបានបង្ខិតបង្ខំឱ្យធ្វើការឆបោកតាមអនឡាញ»។ អ្នកស្រីបន្តថា៖ «កម្ពុជាមិនធំប៉ុន្មានទេ មានប្រជាជន ១៦លាននាក់ ដូច្នេះ ប្រសិនបើមានអ្នកឆបោក ១០០.០០០នាក់ តើពួកគេនៅឯណា?»។
របាយការណ៍និយាយថា គេទាញសន្និដ្ឋានដោយផ្អែកលើការស្រាវជ្រាវចម្បងនិងបន្ទាប់បន្សំដែលធ្វើឡើងដោយការិយាល័យសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ក្នុងនោះរាប់បញ្ចូលទាំងសក្ខីកម្មពីជនរងគ្រោះផ្ទាល់ផងដែរ ។ កិច្ចសម្ភាសន៍និងការពិគ្រោះយោបល់ទាំងអស់សម្រាប់របាយការណ៍នេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយការិយាល័យឧត្ដមស្នងការទទួលបន្ទុកសិទ្ធិមនុស្ស (OHCHR) «ស្របទៅតាមបទដ្ឋានអនុវត្តន៍និងវិធីសាស្ត្ររបស់ខ្លួន» ដែលអនុវត្ត«គោលការណ៍មិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ និងវិធីសាស្ត្រផ្ដោតលើជនរងគ្រោះ/អ្នករស់រានមានជីវិត»។
តួលេខប្រហាក់ប្រហែលនៃជនរងគ្រោះដោយសារការឆបោកតាមអនឡាញនៅកម្ពុជា គឺជាលទ្ធផលនៃ«ការប៉ាន់ស្មានដែលអាចជឿជាក់បាន»ដោយផ្អែកលើព័ត៌មានដែលមាននៅ OHCHR។ តំណាង OHCHR ពុំទាន់បានឆ្លើយតបនឹងសំណើសុំអត្ថាធិប្បាយនៅឡើយទេ។
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបាននិយាយជាដដែលៗថា ខ្លួនកំពុងអនុវត្តការបង្ក្រាបទៅលើអំពើជួញដូរមនុស្ស បន្ទាប់ពីការបដិសេធពីដំបូងទីថាពុំមានការកើនឡើងនូវកន្លែងធ្វើប្រតិបត្តិការឆបោកនៅក្នុងប្រទេសនោះទេ ។ កាលពីខែមិថុនា សម្រាប់ពីរឆ្នាំជាប់គ្នា របាយការណ៍អំពីការជួញដូរមនុស្សរបស់ក្រសួងការបរទេសសហរដ្ឋអាមេរិក បានចាត់កម្ពុជាទៅក្នុងប្រទេសចំណាត់ថ្នាក់ទី៣ ដែលជាចំណាត់ថ្នាក់ទាបជាងគេបំផុត ដោយសារតែមិនបានអនុវត្ត«កិច្ចប្រឹងប្រែងហ្មត់ចត់ និងមាននិរន្តរភាព»ដើម្បីលុបបំបាត់ទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរនៃអំពើជួញដូរ។
លោកស្រី ប៊ុនអេង បាននិយាយថា របាយការណ៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិដែលចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃអង្គារ ដាក់បញ្ចូលតួលេខដោយគ្មានភ័ស្តុតាង និងថា រដ្ឋាភិបាលចង់ដឹង«សំអាងជាក់លាក់»នៅពីក្រោយតួលេខប៉ាន់ស្មាននេះ។
លោកស្រីបានអះអាងថា មនុស្សខ្លះដែលរដ្ឋាភិបាលបានជួយរំដោះចេញពីកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគេមិនមែនជាជនរងគ្រោះនៃអំពើជួញដូរមនុស្សទេ ។ លោកស្រីបានបន្ថែមថា កម្មករទាំងនេះគ្រាន់តែស្នើសុំជំនួយពីរដ្ឋាភិបាលនៅពេលពួកគេចង់ផ្លាស់ប្ដូរការងារនៅមុនពេលបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារប៉ុណ្ណោះ ដែលនេះជាការបន្ទរការបដិសេធកន្លងមកថាមិនមែនជាករណីពលកម្មដោយបង្ខំ ដែលអាជ្ញាធរតែងបដិសេធដូច្នេះនៅក្រោយការរំដោះកម្មករ។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងមហាផ្ទៃ លោក ខៀវ សុភ័គ បាននិយាយថា រដ្ឋាភិបាល«កំពុងខិតខំបង្ក្រាប»ប្រតិបត្តិការឆបោកតាមអនឡាញ។
លោកបាននិយាយថា៖ «ប្រសិនបើពួកគេនិយាយថា មាន ១០០.០០០នាក់ សូមបង្ហាញភ័ស្តុតាងមក»។ និយាយដូច្នេះហើយ លោកក៏ដាក់ទូរសព្ទចុះឈប់និយាយ។
នេះមិនមែនជាលើកទីមួយទេដែលមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលបានចោទសួរចំពោះការប៉ាន់ស្មានរបស់ អ.ស.ប ពីចំនួនជនរងគ្រោះដោយសារអំពើជួញដូរមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ។
លិខិត អ.ស.ប កាលពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ បានលើកឡើងថា ចំនួនជនដែលត្រូវគេជួញដូរនៅកម្ពុជាអាចមានខ្ពស់រហូតដល់ទៅ ១០០.០០០នាក់ ដោយផ្អែកតាមរបាយការណ៍ដែលការិយាល័យ អ.ស.ប បានទទួល ។ លិខិតដដែលបានសម្ដែង«ការបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង»ថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាអាចនឹងខកខានមិនបានចាត់វិធានការដើម្បីទប់ស្កាត់ការជួញដូរមនុស្ស ឡើយ និងថា កិច្ចប្រឹងប្រែងដែលរដ្ឋាភិបាលបានធ្វើមិនឆ្លើយតបគ្រប់គ្រាន់ទៅនឹង«កាតព្វកិច្ចនៅក្រោមច្បាប់សិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ»របស់កម្ពុជាទេ ។
នៅក្នុងលិខិតឆ្លើយតបរបស់ NCCT កាលពីខែវិច្ឆិកា លោកស្រី ប៊ុនអេង បានសរសេរថា រដ្ឋាភិបាល«មានការភ្ញាក់ផ្អើល»ចំពោះ«ការចោទប្រកាន់»ថាមានជនត្រូវគេជួញដូរ ១០០ ០០០នាក់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គិតត្រឹមដំណាច់ឆ្នាំ២០២១ ។ លិខិតរបស់រដ្ឋាភិបាលបានលើកឡើងថា បទល្មើសជួញដូរមនុស្សដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសគឺជា«បទពិសោធន៍ថ្មីដែលកម្ពុជាត្រូវដោះស្រាយ»។
របាយការណ៍របស់ អ.ស.ប កត់ត្រាប្រវត្តិដើមទងនៃប្រតិបត្តិការឆបោកតាមអនឡាញនៅក្នុងតំបន់ ដែលកើតឡើងទន្ទឹមគ្នានឹងប្រជាប្រិយភាពកើនឡើងនៃល្បែងស៊ីសងតាមអនឡាញ និងកាស៊ីណូនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ របាយការណ៍ដដែលលើកឡើងថា ចំនួនកាស៊ីណូនៅកម្ពុជាកើនឡើងស្ទើរតែ៣ដង គឺកើនពី៥៧កន្លែងនៅឆ្នាំ២០១៤ដល់១៥០កន្លែងនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ។
កន្លែងជាច្រើននៅក្នុងតំបន់ដែលមនុស្សត្រូវបានគេបង្ខំឱ្យធ្លាក់ទៅក្នុងសកម្មភាពឧក្រិដ្ឋកម្មអនឡាញ គឺជាកន្លែងដែលមានអភិបាលកិច្ចនិងនីតិរដ្ឋខ្សោយ ។ វិបត្តិជំងឺឆ្លងរាលដាលបាននាំឱ្យឧក្រិដ្ឋជនផ្ដោតគោលដៅទៅលើពលករចំណាកស្រុកដែលគ្មានការងារធ្វើនិងធ្វើដំណើរទៅណាមិនរួច ដើម្បីឱ្យធ្វើការនៅក្នុងអគារប្រតិបត្តិការការឆបោក។
គិតត្រឹមខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៣ មជ្ឈមណ្ឌលប្រតិបត្តិការឆបោកតាមអនឡាញត្រូវបានគេរាយការណ៍ថាកើតឡើងនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ, ខេត្តកណ្ដាល ពោធិ៍សាត់ កោះកុង ព្រះសីហនុ ឧត្ដរមានជ័យ ស្វាយរៀង ក្នុងនោះរាប់ទាំងក្រុងបាវិត និងនៅក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស តារាសាគរ (SEZ) និង Henge Thmorda SEZ ផងដែរ ។
ប្រទេសកម្ពុជាបានផ្លាស់ប្ដូរពីប្រទេសប្រភពសម្រាប់ជនរងគ្រោះនៃអំពើជួញដូរ ទៅជាប្រទេសគោលដៅដែលជនរងគ្រោះជាជនជាតិបរទេសត្រូវបានគេជួញដូរចូលមកក្នុងប្រទេសនេះ។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍ខាងលើ។ របាយការណ៍ដដែលក៏លើកឡើងផងដែរអំពីការព្រួយបារម្ភថាកម្ពុជាខ្វះសេវាកម្មការពារសម្រាប់ជនរងគ្រោះដែលជាបុរស ពីព្រោះបុរសមានចំនួនលើសលប់នៅក្នុងចំណោមប្រជាជនដែលត្រូវគេជួញដូរឱ្យចូលក្នុងប្រតិបត្តិការឆបោកតាមអនឡាញ ។
លោក អំ សំអាត នាយកចាត់ការទូទៅនៃអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ បាននិយាយថា លោកមានការជឿជាក់លើទិន្នន័យដែលបង្ហាញនៅក្នុងរបាយការណ៍របស់ អ.ស.ប ។
លោកនិយាយយ៉ាងដូច្នេះ «អ.ស.ប គឺជាអង្គការអន្តរជាតិដ៏ធំមួយដែលផ្ដោតលើសិទ្ធិមនុស្ស ដូច្នេះ មុនពេលពួកគេធ្វើរបាយការណ៍អ្វីមួយ ពួកគេប្រមូលព័ត៌មានដែលមានសំអាងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈ»។ លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំជឿជាក់ថា អ្វីដែលពួកគេធ្វើរបាយការណ៍ គឺមាន[ទិន្នន័យ]គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ជាក់អំណះអំណាងរបស់ខ្លួន»។
លោកបានថ្លែងថា កម្ពុជាគួរពិចារណាអនុសាសន៍ដែលបានដាក់បញ្ចូលនៅក្នុងរបាយការណ៍ ហើយរដ្ឋាភិបាលគួរតែផ្ដល់ការបណ្ដុះបណ្ដាលបច្ចេកទេសដល់មន្ត្រីរបស់ខ្លួនដើម្បីអនុវត្តការងារឱ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើងក្នុងការបង្ក្រាបឧក្រិដ្ឋកម្មឆបោកតាមអនឡាញ ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាទំនើប។
លោកបានលើកឡើងថា៖ «កម្ពុជាគួរពិនិត្យនូវអ្វីដែលយើងខ្វះខាតនៅពេលកន្លងមក ពិនិត្យមើលត្រឡប់ក្រោយវិញថាតើអ្វីខ្លះដែលយើងមិនទាន់បានធ្វើ និងខិតខំឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីទប់ស្កាត់និងបង្ក្រាបអំពើជួញដូរមនុស្សនិងការឆបោកតាមអនឡាញ»។ លោកបន្ថែមថា៖ «វាប្រសើរជាងការច្រានចោលដោយមិនបានពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវអ្វីដែលយើងខ្វះខាតកន្លងមក»៕
ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទភាសាអង់គ្លេស៖ UN Estimates 100,000 Trafficked Into Cambodian Scam Operations, Officials Ask “Where Are They?”
